Αναφερόμενος στους λόγους που έθεσε υποψηφιότητα, εξήγησε ότι: «Πολιτική η απόφαση, μόνο πολιτικά ήταν και τα κριτήρια. Αυτονομία της πολιτικής έναντι της διαπλοκής, ανασύνταξη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στη λογική του πολιτικού κόμματος πλειοψηφίας. Να θέσουμε ένα τέλος στην υποκατάσταση της πολιτικής με οργανωτικά μέτρα. Σχέδιο και θέσεις που αποβλέπουν σε λύσεις στη χώρα και στην ελληνική κοινωνία και δευτερευόντως στη λογική της φθοράς του αντιπάλου».
Επιπλέον, υπογράμμισε πως «φυσικά και διεκδικώ τη νίκη, γιατί πρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να αλλάξουμε πορεία. Χρειαζόμαστε επαναπροσδιορισμό, ανασύνταξη και πλειοψηφική πολιτική. Πρώτο θέμα είναι τι επιλέγουμε εμείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. χειραφετεί, καθοδηγεί. Δεν απειλεί. Παίρνει θέση. Οι δυνάμεις του συμπορεύονται ισότιμα. Μπορώ να αναλάβω την ευθύνη. Με γνώση, εμπειρία και εντιμότητα για τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στη συγκρότηση μιας στρατηγικής νίκης και στην ανασύνταξη του προοδευτικού κινήματος. Με στόχο την υλοποίηση της πολιτικής μας υπέρ της χώρας και του ελληνικού λαού».
Τόνισε επίσης, ότι «το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., πρωτίστως, είναι πολιτικό. Οι πλειοψηφικές επιλογές θα καθορίζουν την πορεία μας με διορθωτική πορεία και ανασύνταξη. Συγκρότηση με όρους πολιτικού κόμματος και όχι μηχανισμό συσπειρώσεων».
Όσον αφορά τις Αυτοδιοικητικές εκλογές δήλωσε: «Στην αυτοδιοίκηση επικράτησαν πολιτικές ποσοστών, ιδεολογικών και κομματικών συσπειρώσεων και όχι οι ανοικτές δημοτικές παρατάξεις αναγέννησης και νίκης με τη συμμετοχή πολιτών και όχι μόνο των επαϊόντων. Η ανοικτή πολιτική δράση και η λαϊκή ενότητα είναι αρχές που οδηγούν στην επιτυχία. Προέχει η αλλαγή κατευθύνσεων και αντιλήψεων».
Επισήμανε, παράλληλα: «Ο Αλ. Τσίπρας προέβη σε γενναία αυτοκριτική για την ήττα. Ανέλαβε την ευθύνη και έπρεπε να συνεχίσει να συμβάλλει στην ανασύνταξη, στην επανεξέταση βασικών επιλογών».
Σημείωσε, τέλος, ότι «πολιτική σημαίνει έχω αυτοπροσδιορισμούς, σχέδιο, θέσεις, πρωτοβουλίες και δημιουργία γεγονότων, με σκοπό πάντα τη δημιουργική αγωνιστική στάση και την επιδίωξη λύσεων. Πολιτική σημαίνει θα οδηγήσω σε ήττα τον Κ. Μητσοτάκη, γιατί η πολιτική του βλάπτει τη χώρα κι εγώ έχω την εναλλακτική πολιτική που την ωφελεί. Πρώτα οργανώνω το πού θα πάω τη χώρα και μετά οργανώνω τη δυσαρέσκεια για τον αντίπαλο και επιμέρους διεκδικήσεις».
Ολόκληρη η συνέντευξη του Στέφανου Τζουμάκα στην ΕΦΣΥΝ Σαββατοκύριακο:
Παραξενέψατε πολλούς, εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, με την απόφασή σας να είστε υποψήφιος για την προεδρία του κόμματος. Πώς πήρατε την απόφαση, πέρα από τα πολιτικά κριτήρια;
Πολιτική η απόφαση, μόνο πολιτικά ήταν και τα κριτήρια:Η αυτονομία της πολιτικής έναντι της διαπλοκής και της επιδίωξης συμφερόντων να επιχειρούν εμπλοκή ακόμα και σε προοδευτικά κόμματα και, βέβαια, και σε δικτύωση με πολιτικά στελέχη, στη Βουλή, στις περιφέρειες, στα συνδικάτα, στους δήμους. Ηδη, χθες, στην Πολιτική Γραμματεία τέθηκε το θέμα ότι η διαπλοκή επεμβαίνει μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και επιχειρεί χειραγώγηση στην επιλογή εκλογής προέδρου με βάση πολλαπλές επιδιώξεις.
Η ανασύνταξη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στη λογική του πολιτικού κόμματος πλειοψηφίας, που παίρνει πολιτικές αποφάσεις σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο και δεν αποτελεί μόνο οργανωτικό μηχανισμό, αλλά λαϊκό κόμμα που προσβλέπει σε ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών και όχι μόνο σε ιδεολογικές συσπειρώσεις. Να θέσουμε ένα τέλος στην υποκατάσταση της πολιτικής με οργανωτικά μέτρα.
Σχέδιο και θέσεις που αποβλέπουν σε λύσεις στη χώρα και στην ελληνική κοινωνία και δευτερευόντως στη λογική της φθοράς του αντιπάλου. Πρώτο ζήτημα είναι η χώρα, η οικονομία και η ελληνική κοινωνία και μετά ο αντικυβερνητισμός. Η κρατικοδίαιτη παρασιτική οικονομία επανήλθε πανευρωπαϊκά και ορισμένοι από τον προοδευτικό χώρο δεν έχουν αντιληφθεί ότι χώρες που δεν παράγουν, δεν εξάγουν και δεν φορολογούν θα έχουν ηγεσίες που τις υποκαθιστούν πολιτικά οι τράπεζες, τα χρηματιστήρια και η διαπλοκή.
Η απορία μου είναι αν κατεβαίνετε με στόχο τη νίκη στην κούρσα διαδοχής ή για να στείλετε μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση και να ταράξετε τα νερά…
Φυσικά και διεκδικώ τη νίκη, γιατί πρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να αλλάξουμε πορεία.
Οι αλλαγές δεν γίνονται με posts, δηλώσεις και περιγραφές. Οι προοδευτικοί πολιτικοί γνωρίζουν, έχουν αρχές, οδηγούν, παίρνουν αποφάσεις και πρωτοβουλίες με τα στελέχη, τα μέλη και τους πολίτες. Για να έχουμε ξανά στρατηγική νίκης και πολιτικές πλειοψηφικές. Κόμματα χωρίς λαό είναι απλά οργανωτικά σχήματα διαμαρτυρίας. Χρειαζόμαστε επαναπροσδιορισμό, ανασύνταξη και πλειοψηφική πολιτική. Πρώτο θέμα είναι τι επιλέγουμε εμείς. Και όχι οι απέναντι. Θέλουμε να καθορίζουμε τις λύσεις. Αυτοπροσδιορισμός στην πολιτική μας φυσιογνωμία. Είμαστε η παράταξη της εναλλακτικής προοδευτικής λύσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. χειραφετεί, καθοδηγεί. Δεν απειλεί. Παίρνει θέση. Οι δυνάμεις του συμπορεύονται ισότιμα.
Μπορώ να αναλάβω την ευθύνη. Με γνώση, εμπειρία και εντιμότητα για τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στη συγκρότηση μιας στρατηγικής νίκης και στην ανασύνταξη του προοδευτικού κινήματος. Με στόχο την υλοποίηση της πολιτικής μας υπέρ της χώρας και του ελληνικού λαού.
Ο Αλέξης Τσίπρας έπρεπε να παραιτηθεί; Σας ρωτάω παρά το γεγονός ότι έχετε δηλώσει πως δεν έπρεπε να το κάνει, ωστόσο στις συνεντεύξεις σας έχετε κατακρίνει την προεκλογική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας πως ήταν μια «πολιτική ήττας». Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε τη βασική ευθύνη γι’ αυτό ως επικεφαλής;
Ο Αλ. Τσίπρας προέβη σε γενναία αυτοκριτική για την ήττα. Ανέλαβε την ευθύνη και έπρεπε να συνεχίσει να συμβάλλει στην ανασύνταξη, στην επανεξέταση βασικών επιλογών. Ηταν πολιτική ήττας η στρατηγική της απλής αναλογικής, η πρόταξη της φθοράς του αντιπάλου, ενώ είχαμε συγκροτημένο πρόγραμμα με λύσεις, η κρίση αξιοπιστίας με παλινωδίες, η περιχαράκωση απέναντι στην προσπάθεια διεύρυνσης από χιλιάδες αγωνιστές. Ο Αλ. Τσίπρας έχει ισχύ ως δημόσιο πρόσωπο που διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός με εμβέλεια όχι μόνο στη χώρα αλλά και σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Πολύς κόσμος αναπολεί την εποχή Τσίπρα και κατηγορεί άπαντες στο κόμμα ότι δεν τον στήριξαν και πως αυτός είναι ο λόγος που σηκώθηκε κι έφυγε. Η δική σας άποψη ποια είναι; Ήταν οι εσωκομματικές δυνάμεις τόσο ισχυρές που έδιωξαν τον Τσίπρα ή ο ίδιος δεν είχε τη δυναμική να τις ελέγξει, παρά το γεγονός ότι στηριζόταν από τον κόσμο;
Ο Αλ. Τσίπρας είναι δημοφιλής στους πολίτες, ανεξάρτητα από τις κομματικές προτιμήσεις. Με την ηγεσία του Αλ. Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. καθιερώθηκε στη συνείδηση των πολιτών και αποτέλεσε φορέα αλλαγής, προόδου, φορέα υπεράσπισης των εθνικών και λαϊκών συμφερόντων, φορέα που καθόρισε αποφάσεις και εξελίξεις στη χώρα και στην Ε.Ε., με αναγνώριση και σε διεθνές επίπεδο. Είχε επιτυχίες σε επιδιώξεις του για τα συμφέροντα της χώρας. Στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. υπάρχουν διαχρονικά και αντίθετες απόψεις στη λογική του αντίβαρου και της στρατηγικής του δευτέρου κόμματος αντί της πλειοψηφίας και της εναλλακτικής λύσης στη χώρα. Στην άσκηση της αντικυβερνητικής πολιτικής απέτυχε η ηγετική ομάδα, γιατί οι πολίτες είχαν αντίθετες επιλογές και επιδιώξεις. Η λαϊκή ετυμηγορία μάς καθορίζει όλους.
Έχετε αναφερθεί στους συνυποψηφίους σας για την προεδρία, λέγοντας ότι κάνουν «πολιτικό συνδικαλισμό», σε αντίθεση με εσάς που κάνετε «πολιτική». Θα θέλατε να μας εξηγήσετε τι εννοείτε με αυτό;
Πολιτική σημαίνει έχω αυτοπροσδιορισμούς, σχέδιο, θέσεις, πρωτοβουλίες και δημιουργία γεγονότων, με σκοπό πάντα τη δημιουργική αγωνιστική στάση και την επιδίωξη λύσεων. Πολιτική σημαίνει θα οδηγήσω σε ήττα τον Κ. Μητσοτάκη, γιατί η πολιτική του βλάπτει τη χώρα κι εγώ έχω την εναλλακτική πολιτική που την ωφελεί. Πρώτα οργανώνω το πού θα πάω τη χώρα και μετά οργανώνω τη δυσαρέσκεια για τον αντίπαλο και επιμέρους διεκδικήσεις.
Στη χώρα έκλεισαν 400.000 επιχειρήσεις από τις μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεων 2010-2014. Στις βιομηχανικές περιοχές είναι οι «σκελετοί» του τόπου. Για επενδύσεις έχει πρόσβαση σε δανεισμό μόνο το 5% των επιχειρηματιών. Η χώρα είναι τελευταία στις τεχνολογικές υποδομές στην εποχή της κοσμογονίας της τεχνητής νοημοσύνης και της οικονομίας της γνώσης.
Η χώρα είναι σε παρακμή. Έχει 25% παραγωγή και 70% υπηρεσίες χαμηλής παραγωγικότητας και παρασιτισμού. Η χώρα έχασε την αυτάρκειά της, εισάγει και έχει ετήσια απώλεια εθνικού πλούτου πέραν των 30 δισ. Το ΑΕΠ της χώρας είναι 200 δισ. ευρώ. Το 25% των εχόντων και κατεχόντων καρπώθηκε τα 100 δισ. ευρώ. Η χώρα έχασε 500.000 νέους επιστήμονες σε μια πρωτοφανή κρίση υπερ-επαγγελματισμού των μνημονιακών πολιτικών με το «ποίημα» για το έλλειμμα και το χρέος. Καμία σοβαρή πρωτοβουλία από την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., παρά μόνο αντικυβερνητικές καταγγελίες, στη λογική του πολιτικού συνδικαλισμού για συσπείρωση δυσαρεστημένων.
Η χώρα χρειάζεται λύσεις, χρειάζεται εθνική κινητοποίηση, δηλαδή χρειάζεται πολιτική, πρωτοβουλίες και επιλογές που θα ενεργοποιήσουν την επιχειρηματικότητα, τα πανεπιστήμια, τη νέα γενιά. Η κρατικοδίαιτη παρασιτική οικονομία επανήλθε πανευρωπαϊκά και ορισμένοι από τον προοδευτικό χώρο δεν έχουν αντιληφθεί ότι χώρες που δεν παράγουν, δεν εξάγουν και δεν φορολογούν θα έχουν ηγεσίες που τις υποκαθιστούν πολιτικά οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια.
Έχουμε τη δυνατότητα να οδηγήσουμε στο τέλος τη βάρδια Μητσοτάκη, γιατί δεν θέλουμε ελεγχόμενες ηγεσίες που, μεταξύ των άλλων, θα διεκπεραιώνουν ακόμη και την κατάλυση της έννομης τάξης στο διεθνές δίκαιο και θα βαφτίζουν το δίκαιο της θάλασσας ως γεωπολιτική διαφορά, όπως επιχείρησε πρόσφατα ο πρωθυπουργός. Γιατί δεν θέλουμε την κρατικοδίαιτη απάτη και την υποκατάσταση των αυξήσεων μισθών και αμοιβών, με τη μεθόδευση επιδομάτων σε βάρος της οικονομίας, σε βάρος των εισοδημάτων των εργαζόμενων που έχει απωλέσει το 40% της αγοραστικής του δύναμης από την κερδοσκοπία και τα καρτέλ.
Ποιες θα είναι οι διαφορές του ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση που εκλεγείτε πρόεδρος, σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο κόμμα;
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., πρωτίστως, είναι πολιτικό. Οι πλειοψηφικές επιλογές θα καθορίζουν την πορεία μας με διορθωτική πορεία και ανασύνταξη. Συγκρότηση με όρους πολιτικού κόμματος και όχι μηχανισμό συσπειρώσεων. Με πολιτική υπόσταση των τοπικών και κλαδικών οργανώσεων και όχι μόνο δίκτυα διανομής φυλλαδίων και εκλογής τοπικών φορέων.
Με πολιτική υπόσταση των νομαρχιακών και περιφερειακών στελεχών για πολιτικό σχεδιασμό και πρωτοβουλίες. Για να σταματήσει η υποκατάσταση της πολιτικής από οργανωτικά γραφεία. Για να ξαναμπούν οι πολίτες στην πολιτική, να μην τους αντιμετωπίζουν οι «μυημένοι» ως εκλογικό βραχίονα, όταν η αποχή από τις εκλογές συνεχώς διευρύνεται. Δημιουργία προϋποθέσεων, για να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. λαϊκό κόμμα πλειοψηφίας με από κοινού δράσεις από τους εργαζόμενους σε κάθε τόπο, σε κάθε κλάδο. Με τη δημιουργία παρατάξεων για μαζική παρέμβαση στην ανάπτυξη κινημάτων. Για συμμετοχή της νεολαίας και των κινημάτων της παιδείας και του πολιτισμού.
Υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στην επιλογή υποψηφίων για τις δημοτικές εκλογές και κάποιες απ’ αυτές, όπως π.χ. η περίπτωση Παππά, για την Αθήνα, δημιούργησε πολλές αντεγκλήσεις. Τέτοια φαινόμενα κάνουν πολύ κόσμο να αναρωτιέται αν λειτουργούσε σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2019 και μετά ή λειτουργούσε στον αυτόματο πιλότο. Ποια είναι η δική σας άποψη;
Οι μειοψηφικές πολιτικές του κόμματος των ποσοστών και όχι της πλειοψηφίας και της νίκης έφεραν τη συντριβή στις δημοτικές εκλογές το 2019. Το θέμα δεν είναι οι λειτουργίες αλλά οι αντιλήψεις που οδηγούν σε αποτυχίες και ήττες. Στην αυτοδιοίκηση επικράτησαν πολιτικές ποσοστών, ιδεολογικών και κομματικών συσπειρώσεων και όχι οι ανοικτές δημοτικές παρατάξεις αναγέννησης και νίκης με τη συμμετοχή πολιτών και όχι μόνο των επαϊόντων. Η ανοικτή πολιτική δράση και η λαϊκή ενότητα είναι αρχές που οδηγούν στην επιτυχία. Προέχει η αλλαγή κατευθύνσεων και αντιλήψεων.
Η απορία μου είναι αν κατεβαίνετε με στόχο τη νίκη στην κούρσα διαδοχής ή για να στείλετε μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση και να ταράξετε τα νερά…
Φυσικά και διεκδικώ τη νίκη, γιατί πρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να αλλάξουμε πορεία.
Οι αλλαγές δεν γίνονται με posts, δηλώσεις και περιγραφές. Οι προοδευτικοί πολιτικοί γνωρίζουν, έχουν αρχές, οδηγούν, παίρνουν αποφάσεις και πρωτοβουλίες με τα στελέχη, τα μέλη και τους πολίτες. Για να έχουμε ξανά στρατηγική νίκης και πολιτικές πλειοψηφικές. Κόμματα χωρίς λαό είναι απλά οργανωτικά σχήματα διαμαρτυρίας. Χρειαζόμαστε επαναπροσδιορισμό, ανασύνταξη και πλειοψηφική πολιτική. Πρώτο θέμα είναι τι επιλέγουμε εμείς. Και όχι οι απέναντι. Θέλουμε να καθορίζουμε τις λύσεις. Αυτοπροσδιορισμός στην πολιτική μας φυσιογνωμία. Είμαστε η παράταξη της εναλλακτικής προοδευτικής λύσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. χειραφετεί, καθοδηγεί. Δεν απειλεί. Παίρνει θέση. Οι δυνάμεις του συμπορεύονται ισότιμα.
Μπορώ να αναλάβω την ευθύνη. Με γνώση, εμπειρία και εντιμότητα για τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. στη συγκρότηση μιας στρατηγικής νίκης και στην ανασύνταξη του προοδευτικού κινήματος. Με στόχο την υλοποίηση της πολιτικής μας υπέρ της χώρας και του ελληνικού λαού.
Ο Αλέξης Τσίπρας έπρεπε να παραιτηθεί; Σας ρωτάω παρά το γεγονός ότι έχετε δηλώσει πως δεν έπρεπε να το κάνει, ωστόσο στις συνεντεύξεις σας έχετε κατακρίνει την προεκλογική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας πως ήταν μια «πολιτική ήττας». Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είχε τη βασική ευθύνη γι’ αυτό ως επικεφαλής;
Ο Αλ. Τσίπρας προέβη σε γενναία αυτοκριτική για την ήττα. Ανέλαβε την ευθύνη και έπρεπε να συνεχίσει να συμβάλλει στην ανασύνταξη, στην επανεξέταση βασικών επιλογών. Ηταν πολιτική ήττας η στρατηγική της απλής αναλογικής, η πρόταξη της φθοράς του αντιπάλου, ενώ είχαμε συγκροτημένο πρόγραμμα με λύσεις, η κρίση αξιοπιστίας με παλινωδίες, η περιχαράκωση απέναντι στην προσπάθεια διεύρυνσης από χιλιάδες αγωνιστές. Ο Αλ. Τσίπρας έχει ισχύ ως δημόσιο πρόσωπο που διετέλεσε δύο φορές πρωθυπουργός με εμβέλεια όχι μόνο στη χώρα αλλά και σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Πολύς κόσμος αναπολεί την εποχή Τσίπρα και κατηγορεί άπαντες στο κόμμα ότι δεν τον στήριξαν και πως αυτός είναι ο λόγος που σηκώθηκε κι έφυγε. Η δική σας άποψη ποια είναι; Ήταν οι εσωκομματικές δυνάμεις τόσο ισχυρές που έδιωξαν τον Τσίπρα ή ο ίδιος δεν είχε τη δυναμική να τις ελέγξει, παρά το γεγονός ότι στηριζόταν από τον κόσμο;
Ο Αλ. Τσίπρας είναι δημοφιλής στους πολίτες, ανεξάρτητα από τις κομματικές προτιμήσεις. Με την ηγεσία του Αλ. Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. καθιερώθηκε στη συνείδηση των πολιτών και αποτέλεσε φορέα αλλαγής, προόδου, φορέα υπεράσπισης των εθνικών και λαϊκών συμφερόντων, φορέα που καθόρισε αποφάσεις και εξελίξεις στη χώρα και στην Ε.Ε., με αναγνώριση και σε διεθνές επίπεδο. Είχε επιτυχίες σε επιδιώξεις του για τα συμφέροντα της χώρας. Στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. υπάρχουν διαχρονικά και αντίθετες απόψεις στη λογική του αντίβαρου και της στρατηγικής του δευτέρου κόμματος αντί της πλειοψηφίας και της εναλλακτικής λύσης στη χώρα. Στην άσκηση της αντικυβερνητικής πολιτικής απέτυχε η ηγετική ομάδα, γιατί οι πολίτες είχαν αντίθετες επιλογές και επιδιώξεις. Η λαϊκή ετυμηγορία μάς καθορίζει όλους.
Έχετε αναφερθεί στους συνυποψηφίους σας για την προεδρία, λέγοντας ότι κάνουν «πολιτικό συνδικαλισμό», σε αντίθεση με εσάς που κάνετε «πολιτική». Θα θέλατε να μας εξηγήσετε τι εννοείτε με αυτό;
Πολιτική σημαίνει έχω αυτοπροσδιορισμούς, σχέδιο, θέσεις, πρωτοβουλίες και δημιουργία γεγονότων, με σκοπό πάντα τη δημιουργική αγωνιστική στάση και την επιδίωξη λύσεων. Πολιτική σημαίνει θα οδηγήσω σε ήττα τον Κ. Μητσοτάκη, γιατί η πολιτική του βλάπτει τη χώρα κι εγώ έχω την εναλλακτική πολιτική που την ωφελεί. Πρώτα οργανώνω το πού θα πάω τη χώρα και μετά οργανώνω τη δυσαρέσκεια για τον αντίπαλο και επιμέρους διεκδικήσεις.
Στη χώρα έκλεισαν 400.000 επιχειρήσεις από τις μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεων 2010-2014. Στις βιομηχανικές περιοχές είναι οι «σκελετοί» του τόπου. Για επενδύσεις έχει πρόσβαση σε δανεισμό μόνο το 5% των επιχειρηματιών. Η χώρα είναι τελευταία στις τεχνολογικές υποδομές στην εποχή της κοσμογονίας της τεχνητής νοημοσύνης και της οικονομίας της γνώσης.
Η χώρα είναι σε παρακμή. Έχει 25% παραγωγή και 70% υπηρεσίες χαμηλής παραγωγικότητας και παρασιτισμού. Η χώρα έχασε την αυτάρκειά της, εισάγει και έχει ετήσια απώλεια εθνικού πλούτου πέραν των 30 δισ. Το ΑΕΠ της χώρας είναι 200 δισ. ευρώ. Το 25% των εχόντων και κατεχόντων καρπώθηκε τα 100 δισ. ευρώ. Η χώρα έχασε 500.000 νέους επιστήμονες σε μια πρωτοφανή κρίση υπερ-επαγγελματισμού των μνημονιακών πολιτικών με το «ποίημα» για το έλλειμμα και το χρέος. Καμία σοβαρή πρωτοβουλία από την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., παρά μόνο αντικυβερνητικές καταγγελίες, στη λογική του πολιτικού συνδικαλισμού για συσπείρωση δυσαρεστημένων.
Η χώρα χρειάζεται λύσεις, χρειάζεται εθνική κινητοποίηση, δηλαδή χρειάζεται πολιτική, πρωτοβουλίες και επιλογές που θα ενεργοποιήσουν την επιχειρηματικότητα, τα πανεπιστήμια, τη νέα γενιά. Η κρατικοδίαιτη παρασιτική οικονομία επανήλθε πανευρωπαϊκά και ορισμένοι από τον προοδευτικό χώρο δεν έχουν αντιληφθεί ότι χώρες που δεν παράγουν, δεν εξάγουν και δεν φορολογούν θα έχουν ηγεσίες που τις υποκαθιστούν πολιτικά οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια.
Έχουμε τη δυνατότητα να οδηγήσουμε στο τέλος τη βάρδια Μητσοτάκη, γιατί δεν θέλουμε ελεγχόμενες ηγεσίες που, μεταξύ των άλλων, θα διεκπεραιώνουν ακόμη και την κατάλυση της έννομης τάξης στο διεθνές δίκαιο και θα βαφτίζουν το δίκαιο της θάλασσας ως γεωπολιτική διαφορά, όπως επιχείρησε πρόσφατα ο πρωθυπουργός. Γιατί δεν θέλουμε την κρατικοδίαιτη απάτη και την υποκατάσταση των αυξήσεων μισθών και αμοιβών, με τη μεθόδευση επιδομάτων σε βάρος της οικονομίας, σε βάρος των εισοδημάτων των εργαζόμενων που έχει απωλέσει το 40% της αγοραστικής του δύναμης από την κερδοσκοπία και τα καρτέλ.
Ποιες θα είναι οι διαφορές του ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση που εκλεγείτε πρόεδρος, σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο κόμμα;
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., πρωτίστως, είναι πολιτικό. Οι πλειοψηφικές επιλογές θα καθορίζουν την πορεία μας με διορθωτική πορεία και ανασύνταξη. Συγκρότηση με όρους πολιτικού κόμματος και όχι μηχανισμό συσπειρώσεων. Με πολιτική υπόσταση των τοπικών και κλαδικών οργανώσεων και όχι μόνο δίκτυα διανομής φυλλαδίων και εκλογής τοπικών φορέων.
Με πολιτική υπόσταση των νομαρχιακών και περιφερειακών στελεχών για πολιτικό σχεδιασμό και πρωτοβουλίες. Για να σταματήσει η υποκατάσταση της πολιτικής από οργανωτικά γραφεία. Για να ξαναμπούν οι πολίτες στην πολιτική, να μην τους αντιμετωπίζουν οι «μυημένοι» ως εκλογικό βραχίονα, όταν η αποχή από τις εκλογές συνεχώς διευρύνεται. Δημιουργία προϋποθέσεων, για να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. λαϊκό κόμμα πλειοψηφίας με από κοινού δράσεις από τους εργαζόμενους σε κάθε τόπο, σε κάθε κλάδο. Με τη δημιουργία παρατάξεων για μαζική παρέμβαση στην ανάπτυξη κινημάτων. Για συμμετοχή της νεολαίας και των κινημάτων της παιδείας και του πολιτισμού.
Υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στην επιλογή υποψηφίων για τις δημοτικές εκλογές και κάποιες απ’ αυτές, όπως π.χ. η περίπτωση Παππά, για την Αθήνα, δημιούργησε πολλές αντεγκλήσεις. Τέτοια φαινόμενα κάνουν πολύ κόσμο να αναρωτιέται αν λειτουργούσε σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2019 και μετά ή λειτουργούσε στον αυτόματο πιλότο. Ποια είναι η δική σας άποψη;
Οι μειοψηφικές πολιτικές του κόμματος των ποσοστών και όχι της πλειοψηφίας και της νίκης έφεραν τη συντριβή στις δημοτικές εκλογές το 2019. Το θέμα δεν είναι οι λειτουργίες αλλά οι αντιλήψεις που οδηγούν σε αποτυχίες και ήττες. Στην αυτοδιοίκηση επικράτησαν πολιτικές ποσοστών, ιδεολογικών και κομματικών συσπειρώσεων και όχι οι ανοικτές δημοτικές παρατάξεις αναγέννησης και νίκης με τη συμμετοχή πολιτών και όχι μόνο των επαϊόντων. Η ανοικτή πολιτική δράση και η λαϊκή ενότητα είναι αρχές που οδηγούν στην επιτυχία. Προέχει η αλλαγή κατευθύνσεων και αντιλήψεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου