Τα οικονομικά προβλήματα της Αμερικής δημιούργησαν μια νέα κατηγορία ανθρώπων: Τους BWM (Beached White Male), δηλαδή τους «ξεβρασμένους λευκούς άνδρες» (σε ελεύθερη μετάφραση).
Έτσι τον ονόμασε το περιοδικό Newsweek. Είναι ο άνδρας που διαθέτει πανεπιστημιακή μόρφωση, ανήκει στη μεσαία και πάνω κοινωνική τάξη, είναι ανεξάρτητος επαγγελματίας ή υψηλόβαθμο στέλεχος επιχειρήσεων, 45 χρονών ή μεγαλύτερος, και πρόσφατα απολυμένος.
Υπάρχουν εκατομμύρια τέτοιοι άνθρωποι στις ΗΠΑ, και δεν πρόκειται να ξαναβρούν εργασία, ακολουθώντας τη σκληρή μοίρα των χειρωνακτών συναδέλφων τους, αφού οι υπηρεσίες τους δεν είναι πλέον αναγκαίες.
Ο τρόμος ξεκινά με κάποια νούμερα: Τα ¾ των 8 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας (λευκού κολάρου) που χάθηκαν από το 2007, ανήκαν σε άνδρες.
Ο BWM απολύεται, ενώ η σύζυγός του συνεχίζει να εργάζεται.
Τα επίσημα στατιστικά στοιχεία θέλουν το 51% των διευθυντικών θέσεων να ανήκουν πλέον σε γυναίκες, μια αύξηση της τάξης του 25% από το 1980. Σήμερα, το 54% των λογιστών, το 45% των δικηγόρων, και το 33% των γιατρών είναι γυναίκες. Στον τραπεζικό και ασφαλιστικό τομέα, οι γυναίκες απαρτίζουν το 50%.
Σχεδόν 20% των ανδρών μεταξύ 25 και 54, δεν έχουν πλέον μόνιμη δουλειά. Σε κάθε 100 πτυχιούχους άνδρες, αντιστοιχούν 185 γυναίκες, οι οποίες είναι αρκετά καταρτισμένες ώστε να αντικαταστήσουν τον «πανάκριβο» BWM.
Η New York Times αναφέρει πως στη σκληρή αγορά των στελεχών επιχειρήσεων, οι 45άρηδες είναι οι πρώτοι που φεύγουν. Όπως λέει το Economic Policy Institute: Τα «κοστούμια» είναι αυτά που πλήττονται χειρότερα από κάθε άλλη φορά, από την εποχή του μεγάλου κραχ. Και σύμφωνα με στοιχεία του Fiscal Policy Institute, οι 45άρηδες χάνουν την εργασία τους πολύ πιο γρήγορα από οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή κατηγορία, ακόμα και από τις έφηβες κοπέλες.
Τα νούμερα είναι αμείλικτα. Και η αίσθηση που δημιουργούν, θλιβερή. Τη περασμένη εβδομάδα, μια δημοσκόπηση των Washington Post/ABC έδειξε πως μέσα σε λίγες μόνο μέρες, ο Ομπάμα έχασε τη δημοτικότητα που είχε κερδίσει με το θάνατο του Osama bin Laden, κι αυτό εξαιτίας της άσχημης οικονομικής κατάστασης.
Παράλληλα, η δημοσκόπηση έδειξε πως το 61% των ερωτηθέντων θεωρεί πως η Αμερική βαδίζει σε λάθος δρόμο. Οι περισσότεροι Αμερικανοί που γεννήθηκαν αισιόδοξοι, είναι σήμερα απαισιόδοξοι. Όλα δείχνουν πως το αμερικανικό όνειρο τελείωσε.
Ο πρώτος που ξύπνησε από το όνειρο, είναι ο BWM. Ο σκοπός της ζωής τους ήταν ο ίδιος με τους άλλοτε μετανάστες εργάτες. Να δουλέψει σκληρά, και να σκαρφαλώσει. Η κατάστασή του όμως, είναι για λύπηση. Όταν ξεκίνησε η κρίση, είχε ψηλά το κεφάλι, κρατούσε σφιχτά το BlackBerry του, φρεσκάρισε το βιογραφικό του, και ακολούθησε τις συμβουλές των ειδικών, στέλνοντας πάνω από 100 αιτήσεις για εργασία την εβδομάδα. Τα e-mails του όμως δεν απαντήθηκαν ποτέ. Λίγο αργότερα, άρχισε να τρώσει τις οικονομίες του, παρακολουθώντας σεμινάρια ευρέσεων εργασίας. Στη συνέχει άρχισε να επισκέπτεται ειδικά συνέδρια για ανέργους, και έφτιαξε καινούργιες κάρτες, όπου στη θέση του επαγγέλματος έβαλε τον όρο «σύμβουλος». Λίγο μετά άρχισε να πηγαίνει σε ομάδες υποστήριξης, όπου δικτυώνονται οι BWMs, και ο ένας παρηγορεί τον άλλο.
Όταν βρίσκεται στο σπίτι, η γυναίκα του προσπαθεί να δείξει κατανόηση, και ο BWM βοηθά με τα παιδιά, κουρεύει το γκαζόν, κλπ. Μια πρόσφατη δημοσκόπηση μάλιστα, έδειξε πως το 45% των BWMs έχασαν το ενδιαφέρον τους για το σεξ, αφού δεν αισθάνονται να ζουν πλέον την έννοια του ανδρισμού.
Ο 52χρονος Brian Goodall, που είχε κερδίσει χρυσό μετάλλιο στη κολύμβηση στους Ολυμπιακούς του 1976, απολύθηκε το 2008, και δεν μπόρεσε να ξαναβρεί εργασία. Όπως λέει, ντρέπεται να πάει ακόμη και στη παραλία με τον γιο του, ενώ η γυναίκα του δουλεύει σε δεύτερη δουλειά για να μπορέσουν να καλύψουν τα χρέη τους.
Μεγάλη άνοδο σημειώνουν και τα διαζύγια, ενώ τελευταία άρχισαν και οι … αυτοκτονίες.
Ο συγγραφέας του βιβλίου «Surviving Male Menopause» Dr Jed Diamond προειδοποιεί πως η ανεργία συνθλίβει αυτούς τους άνδρες. «Η πιο ακραία αντίδραση είναι η αυτοκτονία… πριν όμως φτάσει κάποιος εκεί, υπάρχει οργή και θυμός, κούραση και έλλειψη ενέργειας, απόσυρση, μέθη, και τσακωμοί στο σπίτι…».
Σίγουρα ο Ομπάμα, αλλά και οι Ρεπουμπλικάνοι αντίπαλοί του, παρακολουθούν με προσοχή τις δημοσκοπήσεις. Δεν υπάρχει πολιτικό μέλλον για όποιον πολιτικό κυβερνά σε αυτή τη περίοδο του τέλους του αμερικανικού ονείρου.
Και οι καημένοι οι BWMs καλά θα κάνουν να αρχίσουν να προσέχουν περισσότερο τις γυναίκες τους.
Η New York Times αναρωτιέται: Πως θα επηρεάσουν αυτές οι αλλαγές στην απόφαση κάποιου να παντρευτεί; Μήπως θα πρέπει οι γυναίκες να αλλάξουν τις προσδοκίες τους σε σχέση με το τι θέλουν από έναν σύζυγο;
Τα ερωτήματα είναι κρίσιμα.
Σ.Σ.- Πρόσφατα παρακολούθησα μια αμερικανική ταινία, που διαπραγματεύεται ακριβώς όλα αυτά που αναφέρονται στο άρθρο. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα. Είναι η ταινία:The CompanyMen.http://www.antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου