Συντρόφισσες και σύντροφοι σε αυτό το διήμερο αποδείξαμε πραγματικά μέσα από χρήσιμες και ουσιαστικές τοποθετήσεις παρά και τις εντάσεις που μπορεί να διαπιστώσαμε κάποιες στιγμές, ότι το κόμμα μας μπορεί να υπάρχει, μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει. Μπορεί να υπάρχει κόντρα σε όλους όσους πιστεύουν ότι μέσα από αυτή την κρίση την πρωτόγνωρη που αναλάβαμε για να σώσουμε τη χώρα, νόμιζαν ότι μέσα από αυτή την προσπάθεια θα υπάρξει και η δική μας κατάρρευση.
Θεωρώ σύντροφοι ότι η κρισιμότητα των στιγμών μας καλεί όλους σε εγρήγορση. Σε μια εγρήγορση που πρέπει – όπως είπε και ο Βαγγέλης Βενιζέλος – να διαφυλάξουμε την ύπαρξη της χώρας. Και βέβαια σε αυτή μας την προσπάθεια πρέπει να μπουν προτεραιότητες.
Βασική μας προτεραιότητα είναι αυτό που διαπίστωσαν πολλοί σύντροφοι, δηλ. η επιτυχής διαπραγμάτευση και η ολοκλήρωση των προτεραιοτήτων του διμήνου. Και βεβαίως πρέπει να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό όλοι μας για να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ενός σχεδίου, όπως είπαν και άλλοι σύντροφοι, από την κρίση, όπου θα εμπεριέχεται σε αυτό το σχέδιο και η ανάπτυξη και η κοινωνική συνοχή.
Βεβαίως σύντροφοι θα συμφωνήσω με τη διαπίστωση ότι υπάρχει μια δυσκολία. Ότι δηλαδή η προτεραιότητα της διάσωσης της χώρας αναδεικνύεται πάρα πολλές φορές σε κάτι μη αντιληπτό. Γιατί ακριβώς ο πολίτης που δοκιμάζεται από τις πολιτικές που αναγκαστήκαμε εμείς να υιοθετήσουμε και να υλοποιήσουμε, δεν σκέφτεται εκείνη τη στιγμή τι θα γινόταν αν θα τα έχανε όλα, αλλά σκέφτεται εκείνη τη στιγμή τι έχει χάσει και δεν μπορεί να ζήσει. Και αυτό είναι μια πραγματικότητα.
Βεβαίως σε αυτή την προσπάθεια πρέπει να αρθρώσουμε καθαρό λόγο και βεβαίως χρειαζόμαστε - όπως ειπώθηκε - πολιτικά στελέχη, συντρόφους που να εμπνεύσουν το λαό. Αλλά τι σημαίνει έμπνευση σύντροφοι; Σημαίνει πάνω από όλα ψυχή και συναίσθημα, που έχω την εντύπωση ότι σε πολλά σημεία της διαδρομής μας, το χάσαμε.
Χρειάζεται ψυχή και συναίσθημα και περιεχόμενο πολιτικών που πραγματικά, να κάνουν τον πολίτη να αισθάνεται ότι μέσα από αυτό το περιεχόμενο ωφελείται ή τουλάχιστον μέσα από αυτό το περιεχόμενο δημιουργείται ένα ανάχωμα, έτσι ώστε από την κρίση που διανύουμε και που είμαστε υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουμε, του δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να μη χάσει ακόμη περισσότερα.
Και εδώ μπαίνει ένα ερώτημα. Αυτό σε ό,τι αφορά τον καθένα μας ξεχωριστά, γιατί δεν μπορώ να ακούω συνέχεια ότι σε όλο αυτό, στην αναποτελεσματικότητα που πάρα πολλές φορές υπήρξε ή στη μη ολοκλήρωση κάποιων προτεραιοτήτων, φταίει μόνο ο Πρωθυπουργός.
Εγώ θα πω τούτο. Ο Πρωθυπουργός, μας εμπιστεύθηκε όλους μας, όσους ασκήσαμε πολιτική στην κυβέρνηση. Και αυτούς που είχαν εμπειρία και αυτούς που δεν είχαν και τους δοκίμασε για πρώτη φορά. Και ένα πράγμα βγαίνει, τουλάχιστον από τη δική μου εμπειρία: Με τίμησε στο Υπουργείο Γεωργίας ως Υφυπουργό.
Κατάλαβα εκεί ότι με την κοινή λογική μπορείς να διοικήσεις. Με την κοινή λογική μπορείς να εμπνεύσεις. Με την κοινή λογική μπορείς ν’ αντιληφθείς, τι σημαίνει να παίρνεις γρήγορες αποφάσεις, οι οποίες και δημιουργούν συνθήκες ομαλοποίησης της αγοράς, συνθήκες απασχόλησης, αλλά και συνθήκες διαφάνειας.
Αυτά όλα, ο καθένας στο δικό του κομμάτι που κλήθηκε για να διοικήσει, τα έκανε πράξη; Ας κάνουμε πρώτα ο καθένας μας ξεχωριστά την αυτοκριτική μας και μετά να ρίχνουμε οποιοδήποτε ανάθεμα. Είμαστε υποχρεωμένοι να τα πούμε και θα τα πούμε στην πορεία και προς τη συνδιάσκεψη και προς το συνέδριο. Θα τα πούμε όλα. Άλλωστε αυτό είναι η δύναμή μας.
Οι πάντες μιλούσαν όλη αυτή την περίοδο για την περιβόητη ανάπτυξη. Η ανάπτυξη, σύντροφοι, έχει περιεχόμενο και στη δημόσια σφαίρα και στην ιδιωτική σφαίρα. Λύσαμε λοιπόν στο κομμάτι της πορείας προς την ανάπτυξη ή στην υλοποίηση του περιεχομένου της ανάπτυξης σε κάθε περιφέρεια και τα προβλήματα που υπήρχαν;
Ξεπεράσαμε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις οι οποίες δημιουργούσαν επιμήκυνση του χρόνου της υλοποίησης των πρωτοβουλιών μας; Άρα η επιμήκυνση του χρόνου δημιουργούσε και την επιμήκυνση, την καθυστέρηση του χρόνου της ωφέλειας που θα δημιουργούσαμε από αυτή την προσπάθεια και θ’ απευθυνόταν στους πολίτες ή στις κοινωνικές ομάδες, για να δημιουργήσουμε και τα πλεονάσματα και να διευρύνουμε την παραγωγική βάση της χώρας, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για πρωτογενή πλεονάσματα που θα μείωναν τα ελλείμματα εν πάση περιπτώσει, και θα κατέβαζαν το χρέος;
Ή τελικά, στον ιδιωτικό τομέα.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι υπάρχουν επενδύσεις σε όλη την Ελλάδα, ιδιωτών οι οποίοι μπλοκάρουν σε γραφειοκρατικά εμπόδια, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να υλοποιηθούν, σε όλες τις περιφέρειες. Κι εδώ θέλω να πω, επειδή πάρα πολλές φορές έχει ακουστεί «τι έκανε το ΠΑΣΟΚ, τι έκανε η Ιπποκράτους, τι κάναμε μέσα σε μια δύσκολη συγκυρία», για πρώτη φορά σύντροφοι, προχωρήσαμε σε δυο συγκεκριμένες κινήσεις οι οποίες βοήθησαν και την κυβέρνηση.
Για πρώτη φορά φωνάξαμε απ’ όλη την Ελλάδα, περιφέρεια-περιφέρεια, Υπουργούς, κόμμα, Βουλευτές, αυτοδιοικητικούς, για να συζητήσουμε ποιες είναι οι αναπτυξιακές προτεραιότητες σε κάθε περιοχή. Και βεβαίως, αφού μαζί με το Βασίλη Έξαρχο, από την Κοινοβουλευτική Ομάδα κάναμε μια πρώτη προσπάθεια, τη σχηματοποιήσαμε για να δούμε πραγματικά τι εκκρεμεί μέσα από τη σύνθεση και τη λειτουργία όλων μας, τη συλλογική δράση όλων μας. Και νομίζω ότι προχώρησαν κάποια πράγματα. Θα την επαναλάβουμε, λοιπόν, τώρα και στην πορεία προς τη συνδιάσκεψη έτσι ώστε να κάνουμε και τον έλεγχο της αποτελεσματικότητας, της προσπάθειας που ξεκινήσαμε.
Γιατί, ξέρετε τι έχουμε κάνει; Λέμε πάρα πολλές φορές πολλά πράγματα, αλλά ποτέ δεν ερχόμαστε να ελέγξουμε αν αυτά τα οποία είπαμε, τα εφαρμόσαμε, τα υλοποιήσαμε. Μιλάμε πάρα πολλές φορές γι’ αποφάσεις συνεδρίων για οποίες θα πρέπει να δεσμευτούμε.
Για πείτε μου σύντροφοι, πήγαμε ποτέ σε κανένα επόμενο συνέδριο και ζητήσαμε να μας φέρουν τις προηγούμενες αποφάσεις για να δούμε αν τις υλοποιήσαμε ή οι δεσμεύσεις που αναλάβαμε εάν εφαρμόστηκαν; Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Χρειάζεται, ειδικά τώρα που είναι μια δύσκολη περίοδος, να λειτουργήσουμε περισσότερο συλλογικά, με μεγαλύτερη προσήλωση, με μεγαλύτερο πείσμα.
Γιατί σύντροφοι, αν δεν καταφέρουμε και σε αυτή τη φάση πρώτον, να σώσουμε τη χώρα, δεύτερον να επανεκκινήσουμε την οικονομία, να δημιουργήσουμε πρωτογενή πλεονάσματα, να στηρίξουμε την ανάπτυξη… κι εδώ θέλω να βάλω κι άλλη μια παράμετρο: Το ρόλο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Κι ας διαμαρτύρονται ότι πάρα πολλές φορές μπορεί να τους επιτιθέμεθα άδικα. Ποιος καλλιέργησε το φόβο, την καχυποψία, την ανασφάλεια; Ποιος δημιούργησε όλες εκείνες τις συνθήκες έτσι ώστε ο κόσμος είτε να βγάζει τα λεφτά του έξω ή να τα βάζει κάτω από τα μαξιλάρια; Να μην υπάρχει ρευστότητα στην αγορά; Ποιος; Τα μέσα ενημέρωσης δεν έπαιξαν αυτό το ρόλο; Δεν όφειλαν τα μέσα ενημέρωσης να λειτουργήσουν δημιουργικά στην προσπάθεια που κάνει η χώρα και όχι να απευθύνονται στο διαστροφικό υποσυνείδητο του καταναλωτή της ενημέρωσης;
Γιατί στην ουσία οι τηλεθεάσεις ανεβαίνουν όταν υποκινούμε τη διαστροφή και το κακό. Το καλό δεν πουλάει. Και το καλό σε αυτή τη φάση ήταν η σωτηρία της χώρας και η προσπάθεια που έπρεπε να κάνουμε να σώσουμε τη χώρα αλλά δεν πούλαγε και δεν κατάλαβαν ότι μέσα από αυτό το πριόνισμα, πριόνιζαν και τον ίδιο τους τον εαυτό. Γιατί ακριβώς η πίτα μίκραινε και τα κανάλια και όλα τα μέσα ενημέρωσης πτώχαιναν. Το θυμάμαι με τι τρόπο ανέδειξαν τότε τις αγροτικές κινητοποιήσεις όταν ήμασταν στο Υπουργείο Γεωργίας.
Σύντροφοι όλα πρέπει να λειτουργήσουν με μια αρμονία για να μπορούμε να πούμε ότι σε τελική ανάλυση, οδηγούμε τη χώρα στην έξοδο από την κρίση, στη διάσωση, στην ανάπτυξη, στην ευημερία και στην κοινωνική συνοχή.
Τέθηκαν σύντροφοι και άλλα θέματα, τοποθετήσεις χρήσιμες, ουσιαστικές. Μιλήσαμε και μίλησαν σύντροφοι για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Δεν μπαίνει σε αμφισβήτηση, θεωρείται αυτονόητο. Επιτάχυνση της ανάπτυξης, αυτονόητο. Να βάλουμε σε τάξη στα θέματα της δικαιοσύνης, αυτονόητο. Και η δικαιοσύνη, ένα τεράστιο ρόλο πρέπει να παίξει.
Μήπως η διαδικασία της ανάσχεσης της ανάπτυξης δεν έχει να κάνει με την απονομή της δικαιοσύνης; Έχει να κάνει. Μήπως και η δικαιοσύνη δεν πρέπει να μπει στο ύψος των περιστάσεων που της αναλογεί στην προσπάθεια που κάνει η χώρα. Χωρίς να υπάρχει αίσθηση ότι παρεμβαίνουμε στο έργο της
Το εθνικό είναι εύκολο να γίνει αντιληπτό και πρέπει να το αναλογιστούμε όλοι μας όπου και αν βρισκόμαστε, μηδέ της δικαιοσύνης εξαιρουμένης. Όπως επίσης και η δικαιοσύνη πρέπει να δίνει ένα μήνυμα ότι είναι ακριβοδίκαιη, δεν καθυστερεί και δεν λειτουργεί με σκοπιμότητες.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά όταν συγκρουόμαστε με το θέμα του σκανδάλου των ομολόγων, γιατί υπάρχει και το θέμα της αξιοπιστίας της πολιτικής. Μην νομίζετε ότι η κοινωνία θεωρεί ότι είναι η δικαιοσύνη αυτή που δικάζει ή που μπορεί να στείλει κάποιον στη φυλακή. Ταυτίζει η κοινωνία τη δικαιοσύνη με την κυβέρνηση πάρα πολλές φορές.
Αυτό το «δεν πήγε κανένας φυλακή» ήταν ένα εύλογο ερώτημα αλλά όμως στη Διοίκηση, στην κυβέρνηση έπρεπε να γίνεται το ερώτημα εάν για όλους αυτούς που μπορεί να παρανόμησαν, η Διοίκηση έκανε το καθήκον της και τους παρέπεμψε. Και η Βουλή το έκανε.
Αυτά όλα έγιναν. Η δικαιοσύνη έπρεπε να αναλάβει την ευθύνη της και να δώσει το μήνυμα για την αξιοπιστία που απαιτούσε η κοινωνία. Και αυτό που είπα πριν με τα ομόλογα χρειάστηκε, όταν υπήρχε σε φάκελο ομολόγων αποτυπωμένη η μίζα 1,8 εκατομμυρίων ευρώ, ανακοινώθηκαν οι παραπομπές και ο συγκεκριμένος που είχε τη μίζα δεν διώχθηκε, δεν παραπέμφθηκε, γιατί ακριβώς κάποιοι μπήκαν στη μέση να τη γλυτώσει.
Εκεί βεβαίως σαν ΠΑΣΟΚ παρεμβήκαμε και αναγκάσαμε με την πίεσή μας όχι παρεμβαίνοντας, ζητώντας διευκρινίσεις, για ποιο λόγο όταν υπάρχει αποδεδειγμένο έγγραφο που αποτυπώνεται μια μίζα στο Ταμείο των Δημοσιογράφων, ο συγκεκριμένος κυκλοφορεί ελεύθερος. Τότε ενεργοποιήθηκε η δικαιοσύνη.
Δεν γίνεται έτσι όμως. Δεν θα μας πιστέψει κανένας. Όλα έχουν μια αλληλουχία, όλα έχουν μια σύνδεση για να μπορέσουν να λειτουργήσουν με ένα προωθητικό τρόπο, έτσι ώστε να δημιουργήσουμε και αξιοπιστία, να δημιουργήσουμε και συνθήκες τέτοιες, οι οποίες θα μας οδηγήσουν στη σωτηρία του τόπου αλλά και στην ανάπτυξή του, έτσι ώστε πραγματικά, όπως πάρα πολλές φορές λέει ο Πρόεδρος να μη στηριζόμαστε πια σε δάνειες δυνάμεις.
Σύντροφοι, θέλω να πω και δύο – τρία πράγματα γιατί ακούστηκαν πάρα πολλά για το ΠΑΣΟΚ. Εμείς σύντροφοι πρέπει πρώτα απ’ όλα να σεβαστούμε το κόμμα, ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί.
Έζησα όλη αυτή την περίοδο που προχωρήσαμε στη Συνδιάσκεψη από τις 2 Μαρτίου του περασμένου χρόνου μέχρι τις 3 του Σεπτέμβρη, πραγματικά, πάρα πολλές φορές με πολλούς συντρόφους από εδώ μέσα που αναλάβαμε μέσα από δύσκολες συνθήκες να καλύψουμε 330 διαδικασίες σε όλη την Ελλάδα. Πραγματικά αισθάνθηκα πολύ άβολα, όταν έπαιρνα αρνήσεις από πάρα πολλούς συντρόφους που έβρισκαν δικαιολογίες για να μην πάνε.
Η λειτουργία του κόμματος μας αφορά όλους. Η πίστη μας στην οργανωμένη πολιτική δράση, δημιουργεί και τις προϋποθέσεις όταν αυτή η δράση είναι μαζική, ορατή, δημιουργεί τις προϋποθέσεις της αυτονομίας της πολιτικής.
Γιατί όταν όλοι αυτοί που απεργάζονται τον έλεγχο της πολιτικής και την επιβολή της οικονομίας στην πολιτική, αισθανθούν ότι υπάρχει οργανωμένο κόμμα, μαζικό κόμμα, κόμμα που συμμετέχει, πολίτες που συμμετέχουν γιατί πιστεύουν ότι τα κόμματα είναι δημοκρατικοί θεσμοί της κοινωνίας, που είναι στη λογική να λύσουν προβλήματα, τότε πραγματικά μπορείς να πεις ότι η συμμετοχή αυτή αποφέρει αποτελέσματα.
Αρκεί όμως να το βάλουμε όλοι μέσα μας, να πιστέψουμε ότι το θέλουμε το κόμμα. Δεν μπορούμε να το θέλουμε το κόμμα όταν είμαστε Αντιπολίτευση κι όταν γινόμαστε Κυβέρνηση ή εξουσία να μας δημιουργεί όλες εκείνες τις προϋποθέσεις, εν πάση περιπτώσει ή την αίσθηση της κοινωνικής καταξίωσης ή της επικοινωνίας που δε μας τη δίνει το κόμμα και να το εγκαταλείπουμε. Κι αυτό αφορά όλα τα κόμματα, δεν αφορά μόνο το δικό μας.
Σύντροφοι, εάν δεν κάνουμε το Κίνημα σημείο αναφοράς, εάν δεν αισθανθούμε ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το σπίτι μας, νομίζω ότι θα υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες. Και θα συμφωνήσω επίσης με έναν σύντροφο που χθες τοποθετούμενος είπε πόσο αισθάνθηκαν οι φίλοι μας, οι σύντροφοί μας ότι για διάφορα ζητήματα που αποφασίσαμε, τους δώσαμε το λόγο να μας πουν τη γνώμη τους κι ας μην την ακούσουμε.
Σήμερα τι έχει μείνει; Αυτό που έχει μείνει είναι να δώσουμε στην κοινωνία, να δώσουμε στον κόσμο, στους φίλους, στα μέλη, στους πολίτες, να αισθανθούν ότι έχουμε αφτιά και ακούμε και να επαναλάβω για άλλη μια φορά ότι σε περιόδους κρίσης η όποια εξουσία πρέπει να είναι ορατή διάφανη και προσπελάσιμη, γιατί μόνο τότε μπορεί να σε πιστέψει ο πολίτης.
Και φέρνω ένα παράδειγμα: Όταν είχαμε το περιστατικό της 11ης Σεπτεμβρίου στην Αμερική των δίδυμων πύργων, τότε ο Μπους εξαφανίστηκε, ο Τζουλιάνι ο Δήμαρχος της Νέας Υόρκης ήταν πάνω στα ερείπια. Δεν μπορούσε σύντροφοι να φέρει πίσω ούτε τα κτίρια ούτε τις ζωές ούτε τίποτα, όμως ήταν ορατός και προσπελάσιμος, δημιουργούσε εμπιστοσύνη, δημιουργούσε ένα κλίμα ανθρώπινο, ότι ανεξάρτητα του τι έχει συμβεί υπάρχει κάποιος που ενδιαφέρεται, που ασχολείται.
Στην κρίση και το ενδιαφέρον δίνει μια άλλη ψυχική διέγερση και μια άλλη ψυχική ενεργοποίηση. Η ασφάλεια δηλαδή που δημιουργείται σου δημιουργεί συνθήκες επανεκκίνησης, συμμετοχής, αποφασιστικότητας, αποτελεσματικότητας.
Να σεβαστούμε λοιπόν σύντροφοι πρώτα απ΄ όλα το σπίτι μας, να μην το θεωρούμε πάρεργο, να θεωρήσουμε ότι αυτό είναι το σημείο αναφοράς και η αφετηρία που θα προχωρήσουμε όλοι μαζί ενωμένοι, να το ανασυγκροτήσουμε και να συμμετέχουμε στην κοινωνία ακούγοντάς τη και λύνοντας προβλήματα.
Κλείνω σύντροφοι, από αύριο νομίζω βάζουμε μπρος, συνεδριάζουμε το Πολιτικό Συμβούλιο, διατάσσουμε τις δυνάμεις μας, δημιουργούμε όλες τις προϋποθέσεις για το διάλογο, τις ομάδες δουλειάς με όλους, συμμέτοχους. Είναι το σημείο αφετηρίας που η συμμετοχή όλων μας θα μας δώσει τη δυνατότητα και να ανακάμψουμε και να κερδίσουμε, ας θεωρούν κάποιοι ότι είναι δύσκολο.
Συνεχίζουμε λοιπόν την πορεία, ενεργοποιούμαστε στην πορεία για την προγραμματική συνδιάσκεψη, την επιλογή ηγεσίας, τις εκλογές και το συνέδριό μας. Σύντροφοι, κλείνω λέγοντας ότι θα δώσουμε ενωμένοι όλοι μαζί αυτή τη μάχη που έρχεται και των εκλογών και της χώρας και της παράταξης και τη δική μας μάχη. Νομίζω ότι σε αυτή τη μάχη δεν πρέπει να λείψει κανένας, το επιβάλλει η ιστορία μας, η διαδρομή μας, η παρακαταθήκη μας και η υποχρέωσή μας απέναντι στον ελληνικό λαό.
Σύντροφε Πρόεδρε, νομίζω ότι η παρουσία σου, η συμβολή σου και η συνεισφορά σου σε αυτή την προσπάθεια που θα κάνουμε και για τη χώρα και για την παράταξη, πρέπει να είναι ορατή, πρέπει να είναι μια παρουσία που θα μας εμπνέει, θα μας δίνει δύναμη να πάμε για το καλύτερο.
Σας ευχαριστώ σύντροφοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου