ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΝΙΑΤΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ Ρ/Σ ΝΕΤ 105.8

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Θα συζητήσουμε τώρα με τον Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Μανιάτη.

                        Καλή σας μέρα κ. Μανιάτη.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Καλημέρα κ. Τσούτσια.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Υπήρξε ενόχληση, απ’ ό,τι φαίνεται, από μεριάς του ΠΑΣΟΚ γιατί δεν θα γινόταν η σύσκεψη πριν από τις συναντήσεις του Πρωθυπουργού με τρόικα κλπ;

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ναι. Υπάρχει ένα θέμα, που είναι πολύ απλό και πολύ

σαφές. Αυτή τη στιγμή, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ και η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Αριστεράς, μαζί με την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ ασφαλώς, στηρίζουν την Κυβέρνηση. Άρα, οποιαδήποτε μέτρα θα παρθούν, είναι βέβαιο ότι πρέπει να έχουν προηγουμένως συζητηθεί και στις ΚΟ και των τριών κομμάτων.

                        Πολύ περισσότερο όμως απ’ αυτό, την Δευτέρα, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Βαγγέλης Βενιζέλος, θα συναντήσει την τρόικα. Πριν τη συναντήσει, είναι προφανές ότι θα πρέπει να έχει υπάρξει μια συνεννόηση και συζήτηση σε ανώτατο επίπεδο ανάμεσα στους τρεις πολιτικούς αρχηγούς, προκειμένου να είναι συντεταγμένοι και σε κοινή κατεύθυνση και ο Πρωθυπουργός και ο κ. Κουβέλης και ο κ. Βενιζέλος, ώστε να πουν περίπου τα ίδια πράγματα με πιθανές μικροδιαφοροποιήσεις, ανάλογα με την πολιτική του κάθε κόμματος.

                        Άρα, ήταν απαραίτητο και είναι απαραίτητο, πρώτον, να προϋπάρξει της συνάντησης των πολιτικών αρχηγών μεταξύ τους συζήτηση και, δεύτερον, είναι ξεκάθαρο - και αυτό εμείς το έχουμε θέσει εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα – ότι πρέπει να έχουμε σαφή στρατηγική. Ασφαλώς, κάθε φορά στην πολιτική, είναι ζήτημα πώς χειριζόμαστε την τρέχουσα συγκυρία. Όμως, πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι με ποια στρατηγική πηγαίνουμε ενόψει του Συμβουλίου Κορυφής, που θα γίνει τον επόμενο μήνα.

                        Άρα, όλα αυτά τα θέματα…

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Θα πρέπει να συζητηθούν και να αποφασιστούν. Διακρίνετε ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει μια σαφής στρατηγική;

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Όπως ξέρετε, εμείς έχουμε προτείνει ένα πολύ σαφές και απλό πλαίσιο. Το πλαίσιο αυτό λέει επιμήκυνση του διαστήματος δημοσιονομικής προσαρμογής κατά δύο χρόνια τώρα και όχι λήψη οριζόντιων μέτρων, αλλά αντίθετα λήψη μέτρων εκεί ακριβώς όπου δημιουργούνται τα μικρότερα δυνατά προβλήματα.

                        Ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο κ. Σαμαράς, αποφάσισε και ασφαλώς δεν θα μπορούσε να μην συμφωνήσει εκ των υστέρων, έστω κι αν έχουν άλλη προσέγγιση ο Βαγγέλης Βενιζέλος και ο Φώτης Κουβέλης, ότι πρέπει πρώτα να πάρουμε τα μέτρα και μετά να ανοίξουμε το θέμα της επιμήκυνσης. Εντάξει, αυτό παρά τη διαφωνία μας, προχωράει.

                        Όμως, πρέπει να σας πω ότι υπάρχει και ένα σύνολο άλλων ζητημάτων, τα οποία αν δεν τα ανοίξουμε, τότε ουσιαστικά μόνο θα παίρνουμε μέτρα, που ασφαλώς είναι σε βάρος των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των ανέργων. Ασφαλώς, θα επιτείνουν το πρόβλημα της ύφεσης. Δεν θα έχουν όμως τα ισοδύναμα μέτρα ανάπτυξης και εξομάλυνσης της οικονομίας.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Άρα; Για να το καταλάβουν και οι ακροατές, τι εννοείτε;

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Παράδειγμα: περιμένουμε μετά την έκθεση της τρόικας να έρθει η δόση των 31,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Έχουμε όμως κάποιο μήνυμα για το αν θα «πέσουν» τα 7 περίπου δις που χρωστάει το ελληνικό Δημόσιο στους προμηθευτές του, άμεσα, στην αγορά, ώστε να υπάρξει ρευστότητα;

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Μεγάλο ερώτημα αυτό που θέτετε.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Με ρωτήσατε για τη στρατηγική. Έχουμε δυνατότητα να πούμε τώρα ευθέως στους Έλληνες πολίτες ότι, ναι, έχουμε ξεκινήσει την διεκδίκηση για τη μείωση του δημοσίου χρέους μας, μέσω της απευθείας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, μέσω του EFSF, και όχι να επιβαρυνθεί το δημόσιο χρέος;

                        Αυτά τα πράγματα είναι ζητήματα, τα οποία αν δεν τα βάλεις μαζί στη διαπραγμάτευση, σου δημιουργούν μια αδύναμη θέση από πλευράς εθνικού συμφέροντος. Αυτά λοιπόν τα ζητήματα, εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει πολύ σύντομα, άμεσα, να τα έχουν ξεκαθαρίσει οι τρεις αρχηγοί μεταξύ τους και να πηγαίνουμε με μια εθνική στρατηγική, έχοντας ταυτόχρονα δημιουργήσει και την Εθνική Ομάδα Διαπραγμάτευσης.

                        Αυτό είναι όλο το πλαίσιο, μέσα στο οποίο εμείς θέλουμε να στηρίξουμε, να βοηθήσουμε και ασφαλώς και να ελέγξουμε την Κυβέρνηση.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Πάντως, έχετε δίκιο σ’ αυτό, ότι το χρέος αυτή τη στιγμή δεν είναι διαχειρίσιμο. Είναι κοινή διαπίστωση, ότι χρειάζεται μια στρατηγική πάνω σ’ αυτό.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Όπως ξέρετε, χθες υπήρξε και μια απόφαση, που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα…

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Έμμεσα, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και από την Ελλάδα αυτό.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ασφαλώς, σε επόμενο στάδιο. Όμως, όλα αυτά, ξέρετε, επειδή ακριβώς βρισκόμαστε σε ένα πολύ ρευστό τοπίο, κυρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου επιτέλους φαίνεται ότι οι εταίροι μας και κυρίως η Γερμανία αντιλαμβάνονται ότι, αν δεν πάρουν μέτρα, εκεί όπου η Ελλάδα ζητάει εδώ και 2,5 χρόνια να παρθούν σε αυτή την κατεύθυνση, απλώς θα καταρρεύσει το ευρώ και, φαίνεται ότι, ισχύει αυτό που είπε κάποια στιγμή ο Μάριο Μόντι, ότι «το ευρώ και η Ευρωζώνη θα σωθεί, απλώς αυτό θα το κάνει η Γερμανία το προηγούμενο βράδυ πριν την κατάρρευση» - αυτή είναι και η μοίρα των ευρωπαϊκών…

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Πάντα οι αποφάσεις ήταν της τελευταίας στιγμής.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Δηλαδή, αυτά που είπε ο Ντράγκι χθες, εάν τα έλεγε πριν ενάμιση χρόνο, ούτε η Ελλάδα, ούτε η Πορτογαλία, ούτε η Ιρλανδία, θα ήταν στη θέση όπου είναι τώρα. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει, δημιουργείται ένα φως στο βάθος του τούνελ, ένα στοιχείο αισιοδοξίας, αλλά για παράδειγμα να γυρίσω λίγο και στο προηγούμενο θέμα μας.

                        Εμείς βάζουμε ένα ζήτημα, που είναι και δέσμευσή μας: όχι ύπαρξη οριζόντιων μέτρων. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Αυτό αποκλείεται να μη γίνει πάντως.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Είναι δυνατόν να συζητάμε για μείωση ή για εξαφάνιση των επιδομάτων των ατόμων με αναπηρία; Των ΑμεΑ. Εμείς, αυτό το θέμα, που είναι στο πλαίσιο των μέτρων των 11,5 δις που συζητούμε τώρα, δεν γίνεται να το συζητήσουμε. Δεν το δεχόμαστε.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Και αν τελικά αποφασιστεί, τι θα κάνετε;

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Όχι, δεν μπορεί να αποφασιστεί, γιατί θα πρέπει να αποφασίσουμε όλοι. Όπως επίσης, για το ζήτημα των μικρο-συνταξιούχων, ή το δώρο των συνταξιούχων, που έχει πετσοκοπεί, ήδη γίνεται μια σοβαρή δουλειά από το οικονομικό επιτελείο το δικό μας, προκειμένου να υπάρξουν τέτοιου είδους προτάσεις και γνωρίζω ότι υπάρχουν αντίστοιχες προτάσεις και από την πλευρά της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Έχουν κατατεθεί στο οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης αυτές οι προτάσεις;

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Έχω την εντύπωση πως ναι, αλλά επειδή ξέρω ότι υπάρχει μια διαρκής συζήτηση, νομίζω μάλιστα και σήμερα ακόμη ο Φίλιππος Σαχινίδης, ο δικός μας εκπρόσωπος, θα επικοινωνήσει με τον Υπουργό ή τον Υφυπουργό Οικονομικών. Υπάρχει μια συνεχής επικοινωνία.

                        Άρα, σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να δουλέψουμε όλοι, γιατί αυτό που έχει σημασία, ξέρετε, είναι το εξής: την Κυβέρνηση αυτή, τη στηρίζουμε τρία διαφορετικά κόμματα. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το πολιτικό σύστημα της χώρας πρέπει να αποκτήσει μια άλλη κουλτούρα, την κουλτούρα της συνεργασίας.

                        Δεν γίνεται να αποφασίζει κάποιος και ο εταίρος, που στηρίζει την Κυβέρνηση, να το μαθαίνει αυτό από τις εφημερίδες. Δηλαδή, είναι σαφές ότι προκειμένου να στηρίξουμε και να βοηθήσουμε την Κυβέρνηση – γιατί το κάνουμε με πολύ ειλικρίνεια και με πολύ εντιμότητα αυτό – πρέπει να συμμετέχουμε στη λήψη των αποφάσεων, διότι έτσι κι αλλιώς υφιστάμεθα κι εμείς το πολιτικό κόστος. Δεν είναι εύκολα τα πράγματα για τους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

                        Άρα, θέλουμε ανοιχτές πόρτες, ανοιχτή συζήτηση, διαρκή διάλογο. Κανένας δεν μπορεί να αποφασίζει για λογαριασμό του άλλου. Έχουμε κάθε λόγο, προς όφελος της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και της πατρίδας μας, να συνεργαστούμε, τουλάχιστον τα τρία κόμματα που στηρίζουν την Κυβέρνηση.

                        Εγώ θέλω να πω, πάντως, αν μου το επιτρέπετε, επειδή το τελευταίο χρονικό διάστημα βλέπουμε όλοι μας πραγματικά τη μεγάλη ένταση των κινητοποιήσεων που υπάρχει από δικαστικούς, ένστολους, γιατρούς, εκπαιδευτικούς, πανεπιστημιακούς κ.λπ., επειδή πραγματικά είναι τεράστια τα ζητήματα των Ελλήνων πολιτών σε κάθε κατηγορία - δηλαδή όταν ακούσεις το πρόβλημα της κάθε κοινωνικής ομάδας, πραγματικά, είναι έτσι όπως το περιγράφει, δεν υπάρχει κανένας που να είναι ευχαριστημένος – πρέπει να κάνουμε αυτό που νομίζω ότι πρέπει να κάνει και μια οικογένεια, δηλαδή αντί να τραβάμε ο καθένας το ύφασμα προς τη δική του πλευρά, να προσπαθήσουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Και νομίζω ότι…

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Αυτό πώς μπορεί να γίνει;

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Και τα άλλα κόμματα της Βουλής είναι χρήσιμο να βοηθήσουν με πιθανές ιδέες που ίσως υπάρξουν. Εγώ θα ήθελα πραγματικά να δω αυτό που λέμε εποικοδομητική αντιπολίτευση να κατατίθεται με συγκεκριμένες προτάσεις. Θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω τα λεγόμενα ισοδύναμα μέτρα, πρακτικά και αξιοποιήσιμα, όμως, και αξιόπιστα, ως προς το πώς μπορούν να κατατεθούν, διότι αν αμφισβητήσουμε το βασικό στοιχείο, ότι η χώρα πρέπει να προσαρμοστεί, τότε δεν έχει νόημα η συζήτηση μεταξύ μας.

                        Εάν όμως δούμε το προφανές, ότι η ελληνική οικονομία έχει ήδη διανύσει τα 2/3 μιας τεράστιας προσπάθειας, με απίστευτες θυσίες του ελληνικού λαού, μας απομένει το υπόλοιπο 1/3. Γι’ αυτό το 1/3, λοιπόν, να ενώσουμε τις δυνάμεις του έθνους, τις δυνάμεις του πολιτικού συστήματος, τις πατριωτικές δυνάμεις, γιατί πραγματικά είναι μια πατριωτική υπόθεση αυτό, και είναι χρήσιμη και η συμβολή της αντιπολίτευσης, και η συμβολή των επιμέρους κοινωνικών ομάδων και, ασφαλώς, τα ανοιχτά μάτια και τα ανοιχτά αυτιά και των τριών εταίρων της Κυβέρνησης.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Αυτό που λέτε, εννοείτε ότι θα πρέπει οι κλάδοι αυτοί, παράδειγμα οι αστυνομικοί, οι γιατροί, οι δικαστικοί, να μην ζητάνε τώρα πράγματα τα οποία δεν μπορούν να γίνουν;

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Όχι, δεν το λέω αυτό.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Για να το καταλάβω.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Πρέπει να σας πω ένα παράδειγμα: έχουμε συναντηθεί και με τους πανεπιστημιακούς και με τους ένστολους και με όλους…

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Το ζήτημα είναι ότι λένε ότι δεν μπορούν να περικοπούν άλλο οι μισθοί. Δεν ζητάνε κάτι παραπάνω.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ασφαλώς. Το ζήτημα είναι οι παραπάνω περικοπές. Αλλά θα μου επιτρέψετε να πω ότι, παρά το γεγονός ότι ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεσμεύτηκε, για παράδειγμα στη συνάντηση με τους ένστολους, να μεταφέρει στον Πρωθυπουργό της χώρας τα θέματα, τα οποία μας έθεσαν κατά τη συνάντηση που είχαμε και τα ζητήματα τα οποία πραγματικά είναι ζητήματα επιβίωσης των ανθρώπων - και να μιλήσω γι’ αυτές τις τρεις ομάδες, τους αστυνομικούς, πυροσβέστες και τους λιμενικούς, που τους είδαμε προχθές: είναι στην καθημερινή μάχη. Είναι κάθε μέρα στη φωτιά. Άρα, όταν σου περιγράφουν το πρόβλημα, το ατομικό, το οικογενειακό τους, το οικονομικό τους, είναι πολύ ειλικρινείς. Δηλαδή, κανείς δεν μπορεί να πει λέξη.

Αυτό λοιπόν που έχει σημασία είναι να προσπαθήσουμε να δούμε, για παράδειγμα - εγώ δεν καταλαβαίνω και θέλω να είμαι σαφής - όταν ένας δικαστικός έχει ένα μισθό των 3.000-4.000 ευρώ σε μια μέση βαθμίδα, δεν αντιλαμβάνομαι πώς μπορώ να τον βάλω στην ίδια μοίρα με τον αστυνομικό των 700 ευρώ.

                        Δεν καταλαβαίνω, δηλαδή, γιατί ο πρωτοδιόριστος δικαστικός μπορεί να παίρνει 2.000 ευρώ - ασφαλώς, εάν έχει η εθνική οικονομία, να του τα δώσει - και ο πρωτοδιοριζόμενος δάσκαλος ή αστυνομικός να παίρνει 600 ή 700 ευρώ.

                        Και γιατί δεν μπορούν οι υψηλόμισθοι δικαστικοί να μειώσουν τις αποδοχές τους, χωρίς αυτό να μειώσει την παραγωγικότητά τους και χωρίς να θέτουν θέματα συνταγματικότητας; Άρα, όταν λέω ότι πρέπει ο καθένας να συνειδητοποιήσει πού βρίσκονται οι υπόλοιποι συνάνθρωποί του, αυτοί που καθημερινά άγχονται και για την επιβίωσή τους, αυτό ακριβώς εννοώ. Αίσθηση ευθύνης απέναντι στο υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο.

                        Να σας δώσω ένα παράδειγμα: στην κοινωνία ζούμε, τα βλέπουμε στις οικογένειές μας, στους φίλους μας, στους γνωστούς μας, παντού. Σε αυτό τον κόσμο ζούμε όλοι. Εγώ δεν καταλαβαίνω, είναι υποχρεωτικό να υπάρχουν σήμερα 170.000 φορολογικές υποθέσεις στα δικαστήρια, που δεν έχουν εκδικαστεί; Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει, εάν είχαν εκδικαστεί αυτές οι λιμνάζουσες υποθέσεις, μήπως θα μπορούσε να έχει εισπράξει το Ελληνικό Δημόσιο σίγουρα ένα-δύο ίσως και 5 δις Ευρώ και, άρα, να μην χρειαζόταν να εισπράξει από μισθούς και συντάξεις αυτά τα ένα ή δυο δις;

                        Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει, γιατί έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο; Η εκδίκαση και η αναβολή των αποφάσεων, μοιραία, δημιουργεί δυσλειτουργία στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η Δημόσια Διοίκηση τα θέματα της είσπραξης φόρων και τελών.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Θέλω να σας θέσω ένα άλλο ερώτημα, σχόλιο μάλλον να κάνετε, γιατί άναψε το πράσινο φως πλέον με τους υδρογονάνθρακες, με την κατακύρωση του διαγωνισμού σε μια εταιρεία. Καναδική, αν δεν κάνω λάθος. Έτσι δεν είναι ή όχι;

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Πιάσατε τώρα το θέμα…

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Το οποίο εσείς, με την πρώην ιδιότητά σας, το είχατε χειριστεί.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Είναι μία από τις ελάχιστες νότες αισιοδοξίας σε αυτό το γκρίζο καιρό που ζούμε. Πραγματικά, πριν τρεις μέρες περίπου, κατακυρώθηκε ο διαγωνισμός που είχαμε προκηρύξει από τις αρχές του Μάρτη, για το ποιος θα κάνει έρευνες για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης. Η εταιρεία, η οποία τελικά επελέγη, είναι μια νορβηγική εταιρεία. Είναι η ίδια εταιρεία, η οποία έκανε τις έρευνες στην Κύπρο. Έχει μια μεγάλη τεχνογνωσία και οικονομική επάρκεια, αλλά έκανε και μια εξαιρετική προσφορά.

                        Νομίζω ότι μπορούμε να πούμε, ίσως με μια δόση υπερβολής, αλλά το επιτρέπω στον εαυτό μου, γιατί αυτά τα θέματα είναι πραγματικά εθνικά θέματα, ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πια πίσω.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Μακάρι.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Δηλαδή, έχουμε δρομολογήσει διαγωνισμούς. Κατακυρώνονται όλοι αυτοί. Υπάρχει διαφάνεια. Χθες, ενημερώθηκε η Βουλή. Εάν παρακολουθούσατε τη συζήτηση, θα βλέπατε – εγώ είχα τη χαρά να μιλήσω πρώτος και να τοποθετηθώ, μάλιστα – ότι σε ένα σπουδαίο θέμα που, κατά το παρελθόν, είχε συγκεντρώσει μια απίστευτη συνομοσιολογία…

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Σωστά το θέτετε.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Η συζήτηση έγινε σε απόλυτα ήρεμο κλίμα. Σημαίνει ότι αυτό που στήσαμε εδώ και 2-2 ½ χρόνια, δουλεύει και πείθει το πολιτικό σύστημα της χώρας και τη Βουλή των Ελλήνων, πείθει την αγορά, η οποία κατέθεσε προσφορές, πολύ καλές, 8 εταιρείες, πείθει το θεσμικό σύστημα της χώρας, άρα, προχωρούμε σε ένα καλό δρόμο.

                        Υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα, όλα αυτά τα λεφτά πού θα πάνε.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Ποια λεφτά;

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Από τα πετρέλαια. Διότι πρέπει να σας πω ότι, ήδη, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, συγκεντρώσαμε το πρώτο ένα εκατομμύριο αυτή τη χρονιά και νομίζω, την επόμενη χρονιά, θα μαζέψει η Ελλάδα ίσως και πέντε και δέκα εκατομμύρια ευρώ, ακριβώς από την αξιοποίηση στοιχείων υδρογονανθράκων κ.λπ.

                        Εμείς, ως ΠΑΣΟΚ, καταθέσαμε πρόταση νόμου και έγινε αποδεκτή από τον Υπουργό Εργασίας, έγινε αποδεκτή από την Κυβέρνηση, όλα τα χρήματα αυτά, σε βάθος ετών, να μην πάνε στους κρατικούς προϋπολογισμούς, να μην πάνε σε καταναλωτικές δαπάνες του ελληνικού Δημοσίου, αλλά να συγκροτήσουμε ένα Ειδικό Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών, το οποίο θα στηρίξει αποκλειστικά και μόνο το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Θα στηρίξει τις συντάξεις της χώρας.

                        Έχουμε μελετήσει το νορβηγικό πρότυπο. Είναι το καλύτερο του κόσμου. Αυτό κάνουν και οι Νορβηγοί. Εδώ και 40 χρόνια, μαζεύουν σε ένα κουμπαρά τα έσοδα από τους υδρογονάνθρακες και τα χρησιμοποιούν για να στηρίξουν το ασφαλιστικό τους σύστημα.

                        Εμείς έχουμε καταθέσει πρόταση νόμου. Χαίρομαι να σας πω ότι αυτό θα γίνει νόμος του κράτους το επόμενο χρονικό διάστημα. Είναι μια καλή είδηση, έστω κι αν είναι μακροπρόθεσμη, αλλά είναι μια καλή είδηση, διότι αναμένουμε, τα επόμενα 20-30 χρόνια, να εισρεύσουν από τις έρευνες υδρογονανθράκων περίπου 150 δισεκατομμύρια ευρώ. Άρα, μπορεί να μην είναι η λύση του προβλήματος σήμερα, αύριο ή την επόμενη χρονιά, είναι όμως πραγματικά μια σοβαρή προσέγγιση της ελληνικής Πολιτείας απέναντι στο μεγάλο θέμα των γενεών και των συνταξιούχων της χώρας.

Π. ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ: Ευχαριστώ πολύ για τη συνομιλία. Να είστε καλά.

Γ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Καλημέρα.