Πολιτικά πρόσωπα, πρώην υπουργοί, κομματικά στελέχη,
διανοούμενοι, πανεπιστημιακοί, οικονομολόγοι, κινήσεις, ομάδες και ομαδούλες
συνομιλούν
μεταξύ τους εδώ και καιρό προκειμένου να βρουν κοινό τόπο για την
συγκρότηση ενός σχήματος, έστω μιας επιτροπής ικανής να κινήσει τις διαδικασίες
επανίδρυσης.
Μάταιος κόπος ωστόσο. Ούτε κοινός τόπος, ούτε κοινή
συνισταμένη βρίσκεται. Αντιθέτως πάμπολλοι υποκειμενικοί δισταγμοί και πολύ
ανωριμότητα από τους πιο θορυβώδεις, οι οποίοι κανονικά θα έπρεπε να σιωπούν.
Με άλλα λόγια δεν υπάρχει κάτι σοβαρό, βαρύ, αποφασιστικό
και ικανό να συνεγείρει τα πλήθη και να κινητοποιήσει τον σιωπηλό στην
πλειονότητά του κόσμο της Κεντροαριστεράς.
Υπό αυτές τις συνθήκες ο πληγωμένος, αλλά μαχητικός,
Ευάγγελος Βενιζέλος έχει περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες να ηγηθεί της
προσπάθειας αναγέννησης της Κεντροαριστεράς.
Στην μνημειώδη αντιπαράθεση που είχε με τον πρόεδρο του
ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή για τη λίστα Λαγκάρντ αποκαλύφθηκαν εκ νέου οι εσωτερικές
δυνάμεις που τον κινούν, όπως και οι πνευματικές ικανότητες και ηγετικές
δυνατότητες που διαθέτει.
Το συνέδριο του ΠαΣοΚ, που θα ακολουθήσει σε ένα μήνα,
μπορεί να αποτελέσει την ευκαιρία αναγέννησης του ιστορικού κόμματος.
Άλλωστε, έστω κι αν δεν υπάρχουν αναλογίες, στο συνέδριο του
1996 το ΠαΣοΚ κατάφερε να ξαναβρεί την επαφή του με την κοινωνία.
Όσο κι αν οι περισσότεροι αποκλείουν κάτι τέτοιο, μπορεί να
το επιτύχει ξανά.
Τώρα που κάθεται ο κουρνιαχτός όλα μπορούν να συμβούν...
Πηγή:tovima.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου