Αγαπητέ μου Δήμαρχε,
κατ' αρχάς ευχαριστώ θερμά εσένα και όλο το επιτελείο του Δήμου και των
δομών της Κοινωνικής Πολιτικής και τις οικογένειες, και κυρίως τα παιδιά
και τους νέους για τη θερμή υποδοχή και την ευκαιρία που μου δίνετε.
Δεν είναι η πρώτη φορά
που έρχομαι, παρακολουθώ την εξέλιξη αυτής της υπόθεσης αρκετό καιρό και
ξέρω πόσο καλή δουλειά κάνει ο Δήμος Συκεών -Νεάπολης και άλλοι Δήμοι
και πιστεύω
βαθιά στο ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Γιατί η Τοπική
Αυτοδιοίκηση είναι μέσα στην κοινωνία, ξέρει τι γίνεται, μπορεί να
σταθεί στην οικογένεια, μπορεί να σταθεί σε κάθε πολίτη που έχει ανάγκη.
Τα τελευταία χρόνια
ζούμε μια βαθιά κρίση, έχουν μειωθεί τα εισοδήματα, έχει αυξηθεί η
ανεργία και η φτώχια. Θα ξεπεράσουμε την κρίση, αρκεί να είμαστε
ενωμένοι και σταθεροί στη γραμμή μας. Αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που
ξεπερνούν, ούτως ή άλλως, την κρίση, είναι πιο βαθειά από την κρίση,
όπως είναι για παράδειγμα η αναπηρία, κάθε είδους αναπηρία.
Και έχει πάρα πολύ
μεγάλη σημασία η κοινωνία να δείχνει την αλληλεγγύη της και την
ευαισθησία της αυθόρμητα, μέσα από τις ατομικές δράσεις και μέσα από τις
οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών, αλλά κυρίως μέσα από την Τοπική
Αυτοδιοίκηση.
Χρειαζόμαστε και
ανθρωπιά και δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά,
υπάρχουν αντιδράσεις, πολλές φορές χρειάζεται να πείσουμε για το
αυτονόητο, ότι κάθε άνθρωπος έχει την ίδια αξία, ανεξάρτητα από
οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας έχει ή οποιαδήποτε αναπηρία.
Έχει πάρα πολύ μεγάλη
σημασία αυτά τα αισθήματα να καλλιεργηθούν έμπρακτα. Ανεξάρτητα από την
πολιτική δραστηριότητα, ξέρετε ότι εμείς παρακολουθούμε -και
οικογενειακά- τα θέματα αυτά, είμαστε ταγμένοι στον αγώνα για την
αντιμετώπιση των προβλημάτων της αναπηρίας. Πιστεύω βαθιά σ’ αυτές τις
δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης.
Βεβαίως χρειάζονται
χρήματα, χρειάζονται κονδύλια. Και υπάρχουν τα κονδύλια αυτά. Υπάρχουν
πράγματι αναπορρόφητα κονδύλια από τα Διαρθρωτικά Ταμεία που μπορούμε να
τα στρέψουμε στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο με τη βοήθεια της
Αυτοδιοίκησης, για τις δομές κοινωνικής πρόνοιας και αλληλεγγύης όπως
αυτή, αλλά και για την αντιμετώπιση της ανεργίας, όπως θα μας δοθεί η
ευκαιρία να πούμε σε λίγη ώρα στο Δημαρχείο της Νεάπολης, στην άλλη
εγκατάσταση του Δήμου.
Και πρέπει να γίνει
στόχος και συνείδησή μας, πως δε θα βγούμε από την κρίση μόνο
δημοσιονομικά, ούτε μόνο αναπτυξιακά, αλλά μέσα από την κοινωνική συνοχή
και αλληλεγγύη, μέσα από την καταπολέμηση της ανεργίας, μέσα από τη
συγκράτηση της φτώχειας, μέσα από την αντιμετώπιση της αναπηρίας.
Δεν είναι ατομικό
ατύχημα της οικογένειας και του παιδιού ούτε η νοητική στέρηση, ούτε
άλλη μορφή αναπηρίας. Είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα, είναι πρόβλημα όλων
μας. Μπορεί να συμβεί στον καθένα μας, στην οικογένειά μας. Και αυτό
νομίζω είναι το βασικό μήνυμα.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου