Είχα την “τύχη” να βρεθώ πολλές φορές πίσω από “κλειστές πόρτες” στο πιο κρίσιμο για τη χώρα διάστημα, σε συνομιλίες με Μέρκελ, Σαρκοζί, Ομπάμα κλπ προ και μετά του μηχανισμού στήριξης. Πιστεύω λοιπόν ότι με ελάχιστα στοιχεία – που εκ των πραγμάτων θα αποκαλύπτονται κατά διαστήματα – και με την απαραίτητη χρονική
απόσταση, θα αποδεικνύεται πόσο ανέτοιμη και συντηρητική ήταν και είναι ακόμη η Ευρώπη, πόσο άδικο είχαν και έχουν όσοι με περισσή ευκολία και εκ του ασφαλούς ισχυρίζονται τα περί μη διαπραγμάτευσης (τόσο “προδότες και δοσίλογοι” είμασταν, που τσιροκοπούσε ο Σαρκοζύ πάνω στις καρέκλες !!! ), πόσο δύσκολη είναι “η συμμαχία του Νότου” την ώρα που η κάθε χώρα προσπαθεί να μην γίνει μέρος του προβλήματος (ειδικά όταν εν αντιθέσει με μας η Ισπανία και η Ιταλία δανειζόταν πάντα από τις αγορές) και πόσο εύκολο είναι να είναι κανείς εκ των υστέρων προφήτης .
Για την ιστορία, ο νευρικός Σαρκοζύ, μάλλον τα νευράκια τα απέκτησε μετά το Ντοβίλ, όπου έκανε και την απόλυτη στροφή προς την κ.Μέρκελ , ταυτιζόμενος μαζί της για να υποκαταστήσουν με το πιο σκληρό τρόπο ολόκληρη την Ευρωπαική Ένωση, γιατί πιο πριν δεν θυμάμαι να ήταν και τόσο νευρικός με τους Έλληνες …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου