ΟΜΙΛΙΑ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΣΑΧΙΝΙΔΗ ΕΙΔΙΚΟΥ ΑΓΟΡΗΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ-ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Συζητάμε για την κύρωση του Απολογισμού - Ισολογισμού του κράτους για το έτος 2012. Μιας χρονιάς με ιδιαίτερη σημασία, ως προς την προοπτική της προσπάθειας που ξεκίνησε η χώρα το 2010 με την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Μια προσπάθεια, προκειμένου η χώρα :

1) Να αποκαταστήσει τη δημοσιονομική ισορροπία μετά τον πρωτοφανή εκτροχιασμό του 2009, που οδήγησε το έλλειμμα στο 15,7% του ΑΕΠ.

2) Να εξαλείψει το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, που διογκώνονταν από την ημέρα ένταξης στην ΟΝΕ, με κορύφωση τα έτη 2007-2008.

3) Να σταθεροποιήσει το τραπεζικό σύστημα, το οποίο βρέθηκε αντιμέτωπο με τις συνέπειες της διεθνούς χρηματοοικονομικής κρίσης, της ύφεσης και της δημοσιονομικής κατάρρευσης, και

4) Να οδηγήσει την οικονομία σε μια τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης μέσω του μετασχηματισμού της οικονομίας. Με μείωση του τομέα των μη εμπορεύσιμων αγαθών και υπηρεσιών, υπέρ του τομέα των εμπορεύσιμων.

Ο Προϋπολογισμός κατατέθηκε το Νοέμβριο του 2011 από την Κυβέρνηση του Λ. Παπαδήμου και αναθεωρήθηκε το Φεβρουάριο του 2012.

Η μεγαλύτερη από την αναμενόμενη, ύφεση της ελληνικής οικονομίας, κατά το 2011, κατέστησε αναγκαίο το Φεβρουάριο του 2012, να επανακαθοριστούν τα μεγέθη του Προϋπολογισμού, έτσι ώστε, να είναι εφικτή η σύγκλιση με τους στόχους που είχαν τεθεί με το αναθεωρημένο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής. Τελικά, ο στόχος για το πρωτογενές αποτέλεσμα τέθηκε στο -1,2% του ΑΕΠ έναντι 1% του αρχικού προϋπολογισμού, δηλαδή, μικρό πρωτογενές έλλειμμα αντί μικρού πρωτογενούς πλεονάσματος.

Για την επίτευξη του νέου στόχου, υιοθετήθηκαν  νέες, δημοσιονομικές παρεμβάσεις.

Η υιοθέτησή τους, επιτεύχθηκε μετά από πολλές δυσκολίες μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων, καθώς η ΝΔ εξέφραζε διαφωνία για μια κατηγορία περικοπών στις επικουρικές συντάξεις, ύψους 300 περίπου εκ ευρώ σε ένα σύνολο παρεμβάσεων 3 δις, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο το 2ο Πρόγραμμα.

Υπενθυμίζω ότι, με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 26^ης - 27^ης Οκτωβρίου 2011, η χώρα διασφάλισε το 2ο Πρόγραμμα και τη δυνατότητα υλοποίησης των αποφάσεων, που πέτυχε η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου, με τις οποίες τελικά μειώθηκε το χρέος της χώρας.

Το PSI οδήγησε σε μείωση του χρέους κατά 100 περίπου δις. Mια από τις μεγαλύτερες απομειώσεις χρέους στη σύγχρονη χρηματο-οικονομική ιστορία. Απομείωση που, όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων και μετά την επαναγορά χρέους το Δεκέμβριο του 2012, δεν απάντησε κατά τρόπο οριστικό στο πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους και το θέμα παραμένει ανοικτό, καθώς περιμένουμε τις νέες αποφάσεις των εταίρων ως προς το ζήτημα αυτό μετά τις Ευρωεκλογές.     Επιπρόσθετα, διασφαλίστηκε Πρόγραμμα ανακεφαλαιοποίησης και αναδιάρθρωσης για τις τράπεζες μέσω της διάθεσης ενός ποσού ύψους 50 δις. Με αυτό, η χώρα προχώρησε στην κεφαλαιακή θωράκιση των βιώσιμων τραπεζών, αποφεύγοντας την εμπειρία της Κύπρου και διασφαλίζοντας πως οι καταθέτες δεν θα χάσουν ούτε ένα ευρώ. Χάρη στο πρόγραμμα αυτό, ακόμη και αν από τις εκτιμήσεις της Black Rock - που εκτιμώ ότι σύντομα θα δημοσιοποιηθούν - για την κατάσταση των χαρτοφυλακίων των τραπεζών, προκύψει ανάγκη για την επιπρόσθετη ανακεφαλαιοποίηση κάποιων τραπεζών, υπάρχουν τα αναγκαία κεφάλαια ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες. 

Η ψήφιση, λοιπόν, από τη Βουλή το Φεβρουάριο του 2012, των παρεμβάσεων αυτών, ήταν καθοριστική και συνέβαλε στην επίτευξη του δημοσιονομικού αποτελέσματος του έτους αυτού. Και το τονίζω αυτό, γιατί θέλω να αναδείξω την αμφιθυμία που επεδείκνυε τότε η Αξιωματική Αντιπολίτευση γύρω από την αναγκαιότητα της δημοσιονομικής προσαρμογής, πριν και μετά τις διπλές εκλογές του 2012 παρά τη συμμετοχή της στην Κυβέρνηση. Μια αμφιθυμία, που κόστισε πολλά στη χώρα και στην επιτυχή εκτέλεση του προγράμματος.

Στη συζήτηση του Νοεμβρίου του 2011 αλλά και σε αυτή του Φεβρουαρίου του 2012, η Αξιωματική Αντιπολίτευση αμφισβητούσε τόσο την αναγκαιότητα της  συνέχισης της δημοσιονομικής προσαρμογής με τη λήψη μέτρων υπερτονίζοντας την ανάγκη για ανάπτυξη, αλλά έθετε και ενστάσεις για το μείγμα των παρεμβάσεων προβάλλοντας τις προτάσεις των Ζαππείων.

Όπως αποδείχτηκε μετά τις εκλογές, το πέρασμα στην ανάπτυξη, προκειμένου να διευκολυνθεί η δημοσιονομική προσαρμογή, δεν είναι ούτε εύκολη υπόθεση ούτε προκύπτει από ευχολόγια. Ούτε διατάσσεται από τον εκάστοτε Υπουργό Ανάπτυξης. Διαφορετικά, με μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου θα ορίζαμε το επιθυμητό επίπεδο ανάπτυξης και θα πορευόμασταν αταλάντευτα.

Σήμερα, δυο χρόνια μετά, η οικονομία εξακολουθεί να βρίσκεται σε ύφεση για έκτη συνεχόμενη χρονιά και η ανεργία έχει ξεπεράσει το 27%, ενώ η ανεργία των νέων είναι άνω του 60%.

Οι περικοπές στις επικουρικές συντάξεις έγιναν τελικά μετά τις εκλογές. Οι προτάσεις του Ζαππείου δεν συνδιαμόρφωσαν ούτε στο ελάχιστο το πρόγραμμα της δημοσιονομικής προσαρμογής, που κλήθηκαν τα τρία Κόμματα που στήριζαν την Κυβέρνηση να ψηφίσουν τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 2012.

Γιατί, ενώ η χώρα εξασφάλισε την χρονική παράταση ως προς την επίτευξη των στόχων για το πρωτογενές αποτέλεσμα μέχρι το 2016, τα μέτρα για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού εφαρμόστηκαν σε μεγάλο βαθμό το 2013 και δεν κατανεμήθηκαν ομοιόμορφα στην τετραετία 2013-2016, όπως πρότεινε το ΠΑΣΟΚ.

Εδώ, λοιπόν, αναδεικνύεται και μια αντίφαση των συναδέλφων της ΝΔ, οι οποίοι ασκούν κριτική ότι δεν επιτεύχθηκαν οι στόχοι του 2011, την ώρα που υποτίθεται ότι οι ίδιοι διεκδικούσαν ηπιότερη δημοσιονομική προσαρμογή, την οποία όμως, δεν κατάφεραν να κερδίσουν όταν αυτοί είχαν την κύρια ευθύνη για τις διαπραγματεύσεις.   

Στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2014 η ΝΔ διεκδίκησε εύσημα για την δημοσιονομική προσαρμογή των τελευταίων 18 μηνών,  παραβλέποντας ότι αυτή αποτελεί συνέχεια της προσπάθειας που ξεκίνησε το 2010. Εξαιρώ τον παριστάμενο Υπουργό που μίλησε για τριετή προσπάθεια στη σημερινή του τοποθέτηση.

Αποσιωπά το τίμημα που πλήρωσε η χώρα με την σκληρή αντιμνημονιακή στάση της το 2010 και στις αρχές του 2011. Γιατί, αν στήριζε από την αρχή, χωρίς τα Ζάππεια που έθρεψαν τους αγανακτισμένους, θα είχαμε προχωρήσει ταχύτερα στην επίτευξη των στόχων. Και η Διεθνής Κοινότητα δεν θα αντιμετώπιζε τη χώρα ως μια χώρα που κινδυνεύει από κατάρρευση, βλέποντας την τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση να παραλογίζεται, την ώρα που η χώρα ήταν σε πρόγραμμα.

Παραγνωρίζει και την αβεβαιότητα, με την οποία βρέθηκε αντιμέτωπη η χώρα, από την εμμονή για τη διεξαγωγή εκλογών, ενώ το ζητούμενο ήταν η υλοποίηση του προγράμματος που μόλις είχε συμφωνηθεί με τους εταίρους. Άποψη, που δημόσια υποστήριξα μαζί με άλλα έξι μέλη της Κυβέρνησης Λ. Παπαδήμου.

Η χώρα, στο μεσοδιάστημα των δυο εκλογικών αναμετρήσεων, βρέθηκε στα πρόθυρα της κατάρρευσης, η διαρροή καταθέσεων από τις τράπεζες ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, 15 δις μόλις σε ένα δεκαήμερο. Το μέλλον της χώρας κρέμονταν από μια κλωστή, ενώ η Ευρώπη, όπως μάθαμε εκ των υστέρων, είχε ετοιμάσει το σχέδιο Β. Και όλα αυτά, εξαιτίας της εμμονής να πάμε τον Ιούνιο σε νέες εκλογές αντί να συγκροτηθεί Κυβέρνηση από τα Κόμματα, που τελικά συνεργάστηκαν για την συγκρότηση Κυβέρνησης αμέσως μετά τις δεύτερες εκλογές.  

Συμφωνώ με τον παριστάμενο Υπουργό ότι αν θα έχει, η ΝΔ, μερίδιο συμμετοχής στο αποτέλεσμα εξόδου από την κρίση και ποιο, θα το αναγνωρίσει ο ιστορικός του μέλλοντος. Σίγουρα όμως, δε θα έχει αυτό που θα μπορούσε, αν συμμετείχε στην προσπάθεια από την πρώτη στιγμή.

Σήμερα στα ίδια αυτά χνάρια βαδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος μιλά για την ανάπτυξη.

Για τις ευρωπαϊκές ιδεοληψίες που διαιωνίζουν υφεσιακές πολιτικές στην Ευρώπη και προτείνει συμμαχία των χωρών του Νότου για την ανατροπή των ιδεοληψιών αυτών.

Λέτε, εμείς στο ΠΑΣΟΚ, να μην το είχαμε σκεφτεί και να μην το είχαμε παλέψει; Τα έλεγα αυτά και ως Υπουργός και όχι μόνο τώρα ως Βουλευτής. Και αναρωτιέμαι, με ποιές συμμαχίες στην Ευρώπη θα κινηθεί, αν πάρει από το λαό εντολή σχηματισμού κυβέρνησης; Σε ποιους θα στηριχτεί; Μιλά για συμμαχία του Νότου, δηλαδή θα καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον Πρωθυπουργό της Ισπανίας που ανήκει στο ΕΛΚ ή τον Πρωθυπουργό της Ιταλίας που ανήκει στο ΕΣΚ, για να ανατρέψει τις πολιτικές που υπαγορεύονται από τις ισχυρές χώρες του Βορρά;

Μα, αν του είναι τόσο εύκολο στο εξωτερικό να συνεργαστεί με μέλη του ΕΣΚ ή ακόμη και του ΕΛΚ, τι τον εμπόδιζε όλα αυτά τα χρόνια να συνομιλήσει και να βοηθήσει την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Τι τον εμποδίζει σήμερα, να συνομιλήσει με τη σημερινή Κυβέρνηση;

Εκτιμώ ότι, η Αξιωματική Αντιπολίτευση, όπως και όλοι στην αίθουσα αυτή, έχουμε τον ίδιο βαθμό ευαισθησίας και ανησυχίας για το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας.

Έχω υποστηρίξει και σε άλλες συζητήσεις, ότι στο βαθμό που επιτεύχθηκε η αντιμετώπιση των δίδυμων ελλειμμάτων, η Κυβέρνηση θα πρέπει να γίνει μονοθεματική και να προσανατολιστεί στην αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας βραχυπρόθεσμα, με ανορθόδοξα εργαλεία μέχρι να λυθεί το πρόβλημα μέσω ανάπτυξης.

Η ελληνική οικονομία έχει ένα ιστορικό δημιουργίας 50-60 χιλιάδων θέσεων εργασίας ετησίως, όταν είχε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αν επαναπαυτούμε σε αυτή την ιστορική εμπειρία, ένας άνεργος 25χρονος κινδυνεύει να βρει δουλειά όταν σαρανταρίσει. Το αντέχουμε αυτό ως κοινωνία; Πιστεύω πως κανείς σε αυτή την αίθουσα δεν το θέλει.

Ρωτώ, λοιπόν, τους συναδέλφους του ΣΥΡΙΖΑ να μας πουν, τι πραγματικούς ρυθμούς ανάπτυξης χρειάζεται η οικονομία, για να δημιουργεί 150 χιλιάδες θέσεις εργασίας το χρόνο; Εκτιμώ πάνω από 5% ετησίως. Είναι εφικτό αυτό;

Θα συμφωνήσω με όσους υποστηρίζουν ότι οι μεταρρυθμίσεις δεν φτάνουν. Το αντίθετο. Αρχικά μπορεί να μειώνουν το εισόδημα. Μεσοπρόθεσμα τονώνουν την ανάπτυξη.Aν ναι, με ποια εργαλεία πολιτικής; Με ποιες συνθήκες ρευστότητας στην οικονομία;

Γιατί, παρακολουθώ τα στελέχη σας να λένε, ότι η λύση στο διαρθρωτικό έλλειμμα ρευστότητας με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, είναι η κρατικοποίηση των τραπεζών. Αν, λέει, κρατικοποιηθούν οι τράπεζες, θα δίνουν δάνεια. «Γιατί θα έρθει ο καλός φίλο-αναπτυξιακός Διοικητής που θα ορίσει, και θα μοιράζει δάνεια».

Μα οι υφιστάμενες καταθέσεις έχουν όλες μετασχηματιστεί σε δάνεια, και επειδή οι τράπεζες εξακολουθούν να έχουν περισσότερα δάνεια – τα οποία σε σημαντικό ποσοστό δεν εξυπηρετούνται - από όσες είναι οι καταθέσεις, καλύπτουν τη διαφορά από τη ρευστότητα που τους χορηγεί το Ευρωσύστημα.

Γιατί οι τράπεζες δεν έχουν πρόσβαση στις κεφαλαιαγορές, για να καλύψουν το έλλειμμα ρευστότητας. Τι θα κάνετε; Θα εκβιάζετε το Ευρωσύστημα για περισσότερη ρευστότητα από την μια, και από την άλλη θα σχίζετε τα μνημόνια με άρθρο μονό; Ή έχετε κατά νου, μια διαδικασία επιτάχυνσης της ανάπτυξης μέσω των πόρων του ΠΔΕ; Αυτοί οι πόροι από μόνοι τους δε φτάνουν. Θα χρειαστούν πάνω από 30 δις επιπρόσθετα.

Ποιος θα τα δώσει αυτά; Οι Ευρωπαίοι εταίροι;

Να σας θυμίσω ότι, μετά την ψήφιση του νέου Kανονισμού αριθ. 1303/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για πρώτη φορά η Ε.Ε. έχει το δικαίωμα να περικόπτει τους πόρους του ΕΣΠΑ, αν μια χώρα δεν είναι συνεπής στις δεσμεύσεις της ως προς την ΕΕ.

Εσείς τι θα κάνετε;

Από την μια θα διεκδικείτε περισσότερους πόρους και από την άλλη θα σχίζετε μνημόνια, διατρέχοντας τον κίνδυνο να χάσετε τους ήδη συμφωνημένους  πόρους;

Η χώρα έχει ανάγκη από μια πραγματική μεταρρύθμιση, που θα τη στηρίξουν όλα τα Κόμματα και από ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ από την Ευρώπη για τις χώρες σε ύφεση. Ίσως ο Κέυνς να το ξέχασε αυτό στην επιστολή του που υπαγόρευσε στον κ. Τσακαλώτο για να τη δώσει στον Υπουργό των Οικονομικών. Ή μπορεί να είναι πρόταση μιας δεύτερης επιστολής που θα υπαγορεύσει στο μέλλον.

Η άρνησή σας να συμφιλιωθείτε  με την κοινή λογική και να απαντήσετε σε αυτονόητα ερωτήματα, είναι καταστροφική. Η χώρα, εκλαμβάνεται στο εξωτερικό πάλι ότι κινδυνεύει πολιτικά, γιατί η Αξιωματική Αντιπολίτευση πρεσβεύει παιδαριώδεις λύσεις και λαϊκίστικες ελαφρότητες. Για αυτό, λοιπόν, συνάδελφοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μην ξανοίγεστε στα βαθειά νερά. Γιατί, αν ποτέ βρεθείτε στην εξουσία, τις δικές μας βασικές πολιτικές επιλογές θα ακολουθήσετε.

Αυτές, που τώρα καταγγέλλετε.

Και απόδειξη είναι, ότι και άλλοι πρώην «αντιμνημονιακοί», τώρα κατάλαβαν, πόσο αρνητικός είναι ο συσχετισμός των δυνάμεων στην Ευρώπη και πόσο δίκιο είχαμε όταν το λέγαμε τα προηγούμενα χρόνια. Υιοθέτησαν τις βασικές πολιτικές μας επιλογές. Όποιος και να αναλάβει την εξουσία, εξαιρώ το ΚΚΕ, αυτό θα κάνει. Γιατί ό,τι και να λέμε, ό,τι και να λέτε, ήταν και είναι ο μόνος λογικός δρόμος για να μην τελειώσουμε ως χώρα.

Στηρίζουμε και ψηφίζουμε τον Απολογισμό – Ισολογισμό του έτους 2012.