Εισήγηση Α. Γκερέκου στη συζήτηση Επίκαιρης Επερώτησης σχετικά με τη Συμφωνία Ε.Ε. - Καναδά για τη φέτα

Ως Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος θα προσπαθήσω να βάλω ένα πλαίσιο σύμφωνα με αυτά που έχουν ακουστεί και σύμφωνα με αυτά που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.  Κύριε Υπουργέ, η όλη συζήτηση για την προστασία της φέτας  στο πλαίσιο διμερών συμφωνιών, όπως αυτή μεταξύ Καναδά και Ευρωπαϊκής Ένωσης, φαντάζομαι ότι θα πρέπει να γίνεται στο εξής πλαίσιο, όπως και
εσείς εξάλλου το είπατε: Στην ανάγκη να αξιοποιηθούν συγκριτικά πλεονεκτήματα της οικονομίας μας, της χώρας μας.
Όλοι μιλούμε για ανάπτυξη. Μιλήσατε κι εσείς για εξωστρέφεια της οικονομίας, για εξαγωγές, για ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα που θα αυξήσει το αγροτικό εισόδημα, θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα συγκρατήσει ανθρώπους στη Περιφέρεια.
Σε αυτούς, λοιπόν, τους στόχους, τα αγροτοδιατροφικά προϊόντα που έχουν αναγνωριστεί ως ΠΟΠ ή ΠΓΕ, όπως η φέτα, έχουμε τεράστια περιθώρια συμβολής. Και εδώ συμφωνούμε όλοι. Η βιομηχανία της Ελλάδας, πέρα από την τουριστική της οικονομία, βιομηχανία, είναι αυτό που παράγει η ίδια της η φύση, η ίδια της η γη -και αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε- άρα και τα προϊόντα της.
Η κατακόρυφη αύξηση ζήτησης της φέτας σε αγορές όπως η Ουκρανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και οι ΗΠΑ, είναι ενδεικτική του γεγονότος ότι έχουμε στα χέρια μας έναν ακόμα ανεκμετάλλευτο θησαυρό. Υπάρχει διεθνής ζήτηση η οποία μπορεί να είναι και πέντε φορές μεγαλύτερη από την ποσότητα που εξάγεται σήμερα, αρκεί να δημιουργήσουμε εμείς εδώ τις προϋποθέσεις. Αυτό, λοιπόν, το θησαυρό πρέπει να τον περιφρουρήσουμε. Φανταστείτε πόσες θέσεις εργασίας μπορούμε να δημιουργήσουμε σε αυτές που ήδη έχουμε, που μπορούμε να τις τριπλασιάσουμε τουλάχιστον.
Η ίδια η παραγωγική διαδικασία της φέτας και άλλων προϊόντων ΠΟΠ μπορεί να τροφοδοτήσει αγροτουριστικές δραστηριότητες. Ακόμη, ως εμβληματικό προϊόν της ελληνικής διατροφής μπορεί να αποτελέσει μια ατμομηχανή του γαστρονομικού τουρισμού, πέραν όλων των άλλων.
Τι κάνουμε, λοιπόν, για την προστασία των ΠΟΠ και ειδικά της Φέτας που συζητάμε αυτή τη στιγμή; Πως διαχειριζόμαστε τις επιθετικές κινήσεις των ανταγωνιστών μας; Η Ιταλία γιατί δεν δέχθηκε να μπει στη λίστα η παρμεζάνα; Η Γαλλία γιατί δεν δέχθηκε να μπει στη λίστα το ροκφόρ; Φαντάζομαι όχι για λόγους εσωστρέφειας. Είναι γνωστό ότι και η γειτονική Τουρκία και ο οικονομικός κολοσσός που λέγεται Κίνα προσπαθούν να κατοχυρώσουν για λογαριασμό τους το όνομα «φέτα», ώστε να μπορούν να την παράγουν και να τη διαθέτουν στις διεθνείς αγορές. Από ό,τι γνωρίζω αυτές οι ενέργειες, βέβαια, τουλάχιστον προς το παρόν, έχουν μπλοκαριστεί νομικά. Υπενθυμίζω ότι στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Κίνας για τη σύναψη Συμφωνίας Προστασίας Γεωγραφικών Ενδείξεων και στην προτεινόμενη κοινοτική σύντομη λίστα ονομασιών έχει συμπεριληφθεί και το «ΠΟΠ φέτα».
Είναι, επομένως, σαφές ότι χρειάζεται μια επιθετική στρατηγική προώθησης και πάνω απ’ όλα προστασίας της φέτας σε μεγάλες αγορές, αλλά και σε χώρες με έντονο το ομογενειακό στοιχείο, όπου η φέτα έχει ήδη δυναμική παρουσία. Και οι προβλέψεις διμερών συμφωνιών, όπως αυτή μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Καναδά για την ΠΟΠ και το «ΠΟΠ φέτα», αναμφίβολα επηρεάζουν την εθνική στρατηγική προώθησης και προστασίας του προϊόντος. Παράλληλα, βεβαίως, ήδη έχει ακουστεί ότι υπάρχει εδώ και το αίτημα από πλευράς Σιγκαπούρης. Υπήρξε πριν από ένα χρόνο και ακόμα συζητείται. Και αυτοί διεκδικούν βεβαίως.
Άρα, στην ουσία ανοίγουμε τον ασκό του Αιόλου και για άλλες χώρες και για άλλα ΠΟΠ προϊόντα. Και περί αυτού κυρίως πρόκειται.
Ποια είναι, λοιπόν, τα επιχειρήματα που ακούστηκαν και εδώ από εσάς -και οφείλω να πω ότι δεν έχουν αλλάξει από τότε που τοποθετηθήκατε στην Επιτροπή, δηλαδή πραγματικά, δεν γίναμε σοφότεροι  - που προβάλλετε ως θετικά;
Πρώτον, θα σταματήσει, όπως λέτε, η χρήση όλων εκείνων των παραπλανητικών συμβόλων στις συσκευασίες των λευκών τυριών καναδικής προέλευσης  που αποκαλούνται «φέτα».
Επίσης, καθίσταται υποχρεωτική η ευδιάκριτη αναγραφή της προέλευσης του γάλακτος ως καναδικού.
Τρίτον, διπλασιάζεται από το 4% στο 8% το ποσοστό των τυριών που  μπορούν να εισαχθούν αδασμολόγητα από την Ευρωπαϊκή Ένωση στον Καναδά, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να εξάγουμε περισσότερη ελληνική φέτα.
Και πώς θα εξάγουμε περισσότερη ελληνική φέτα αν δεν έχουμε πολιτικές, πραγματικά, προώθησης και κινητροδότησης για να παράξουμε περισσότερη ελληνική φέτα;
Ποια είναι, όμως, τα προβλήματα που δεν επιλύει αυτή η Συμφωνία και δεν ακούστηκαν, κύριε Υπουργέ;
Πρώτα απ’ όλα, διατηρείται το δικαίωμα των υφιστάμενων παραγωγών να κάνουν χρήση του όρου «φέτα» στην καναδική αγορά. Η χρήση διευκρινίσεων ότι πρόκειται για απομίμηση φέτας, «τύπου φέτας», ότι προσιδιάζουν σε φέτα κ.λπ. αφορά μόνο τους νέους παραγωγούς. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό η χρήση του όρου «φέτα» θα εξακολουθήσει να γίνεται και σε τυριά που παράγονται, κυρίως, από αγελαδινό γάλα.
Ακαθόριστο παραμένει, επίσης, εάν θα υπάρξει και ποια θα είναι η μεταβατική περίοδος κατά την οποία θα αποσυρθούν τα καναδικά λευκά τυριά, που μας λέτε ότι έχουμε πετύχει, με παραπλανητικές σημάνσεις.
Ήδη από τα παραπάνω προκύπτει μια σειρά ερωτήματα:
Δεν εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος παραπλάνησης του καταναλωτή από τυριά «τύπου φέτα», δεδομένου ότι ο όρος «φέτα» μπορεί να έχει προβεβλημένη αναφορά στη συσκευασία, υποβαθμίζοντας αντίστοιχα τη λέξη «τύπου», όπως και σε πολλά άλλα προϊόντα που γνωρίζουμε;
Μπορεί η χρήση του όρου «φέτα» αυτή καθεαυτή να αναπαραχθεί από τους υφιστάμενους εγχώριους παραγωγούς; Δεν είναι εύλογο, τουλάχιστον, να απαγορευθεί ο χαρακτηρισμός του «λευκού τυριού « που προέρχεται, κυρίως, από αγελαδινό γάλα ως φέτα; Δεν καταλαβαίνω, γιατί τόσο μεγάλη επιθυμία και σχεδόν επιβολή; Γιατί, λοιπόν, δεν χρησιμοποιείται ο όρος «λευκό τυρί», αλλά πάμε στον όρο «φέτα» σώνει και καλά από την καναδική αγορά;
Μέχρι πότε θα μπορούν να χρησιμοποιούνται σύμβολα  που παραπληροφορούν τον καταναλωτή στον Καναδά για την ελληνικότητα ενός προϊόντος που δεν έχει καμία σχέση με την ελληνική φέτα; Θα διασφαλίσει η καναδική κυβέρνηση την τήρηση των όρων της Συμφωνίας σε όλες τις επαρχίες της χώρας, οι οποίες, κύριε Υπουργέ –σημειωτέον- έχουν διοικητική αυτοτέλεια και ενίοτε διαφοροποιούμενο νομικό πλαίσιο; Πώς θα προστατευτεί αυτό; Τελικά, υπάρχει περιθώριο πολιτικής διαπραγμάτευσης ή απλώς σήμερα συζητάμε και αναμένουμε μόνο τις νομικές διατυπώσεις;
Θα σας κάνω την εξής ερώτηση σε σχέση με το βέτο, που θέλουμε να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια, για να μπορέσουμε ως χώρα να σώσουμε την εθνική μας αξιοπρέπεια αυτήν τη στιγμή τουλάχιστον όσον αφορά το συγκεκριμένο προϊόν:
Κύριε Υπουργέ, δεν είναι υπερβολική η ανησυχία όλων όσων εκτιμούν ότι αυτή η Συμφωνία μπορεί να αποτελέσει πρόκριμα για το περιεχόμενο άλλων σχετικών συμφωνιών, εγείροντας αντίστοιχες διεκδικήσεις από άλλες χώρες; Θα  ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και για άλλες χώρες και για άλλα προϊόντα.
Επομένως, φαίνεται ότι έχουμε μπει σε μία διαδικασία που απαιτεί, κύριε Υπουργέ, από την πλευρά μας υψηλή εγρήγορση, συντονισμένες κινήσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, για να πετύχουμε την πλήρη  προστασία της φέτας στο πολυμερές εμπορικό σύστημα και γενικότερα των προστατευόμενων προϊόντων μας.
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να χρησιμοποιηθεί από την ελληνική πλευρά η διαδικασία άσκησης βέτο. Τι θα κάνετε σε σχέση με αυτό; Έχετε τη βούληση; Έχουμε το περιθώριο; Πιστεύω ότι το έχουμε. Και πρέπει να φανεί ότι το έχουμε. Πρέπει εμείς ως χώρα αυτήν τη στιγμή να μπορέσουμε να το βάλουμε στο τραπέζι.
Τελειώνοντας, λέω ότι αυτή η κίνηση έχει έναν υψίστης σημασία συμβολικό χαρακτήρα, για να δώσουμε ένα μήνυμα, ότι «ναι, στην Ελλάδα ο πρωτογενής τομέας και η δημιουργική Κυβέρνηση είναι στην προτεραιότητα των πολιτικών μας». Αν αυτό δεν συμβεί, δεν θα δοθεί το σωστό μήνυμα προς τους αγρότες μας, προς τους ανθρώπους της υπαίθρου και στους νέους αγρότες που θέλουμε να προσελκύσουμε, για να μπορέσουμε να στηρίξουμε τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας μας.