«Colpo grosso» Σαμαρά – Βενιζέλου που ανακατεύει για τα καλά την τράπουλα

Η «μάχη του σταυρού» δημιουργεί μεγαλύτερη συσπείρωση σε όλα τα κόμματα, αποτρέπει λογικές «χαλαρής ψήφου» και ανοίγει το δρόμο της επιστροφής για αποστασιοποιημένα στελέχη, ενισχύοντας ταυτόχρονα τους εναπομείναντες κομματικούς μηχανισμούς. Τα κόμματα τίθενται σε εγρήγορση, οι ενδιαφερόμενοι για τις θέσεις ακόμη περισσότερο και οι αρχηγοί των κομμάτων αποφεύγουν πιθανές δυσαρέσκειες και «αποστασίες» βγαίνοντας αναβαθμισμένοι από τη διαδικασία, αφού επιβάλλουν όρους για

περισσότερη δημοκρατία και ατόφια λαϊκή έκφραση στην εκλογική διαδικασία.

Στη Νέα Δημοκρατία, ο σταυρός προτίμησης στην ευρωλίστα έρχεται να γαληνέψει την εσωκομματική τρικυμία. Ακόμη και αν στελέχη όπως η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Μανώλης Κεφαλογιάννης (ο οποίος είχε τεθεί επικεφαλής) θεωρούνταν ακλόνητα φαβορί, θα πρέπει να διεκδικήσουν από τη βάση την εκλογή τους. Το ίδιο συμβαίνει και για τους Ρόδη Κράτσα, Μαριέττα Γιαννάκου και Γιώργο Κουμουτσάκο, οι οποίοι είχαν εκφράσει επιθυμία για ανανέωση της θητείας τους, αλλά και για νέους ενδιαφερόμενους, όπως ο Σπύρος Ταλιαδούρος ή ο Δημήτρης Πτωχός. Έτσι, ούτε οι «Σαμαρικοί» ευνοούνται από τη διαδικασία, με τον πρωθυπουργό να στέλνει μήνυμα διαχείρισης των πολιτικών του στελεχών επί ίσοις όροις.

Μεγάλη ανάσα δίνει αναμφίβολα η σταυροδοσία και στο ΠΑΣΟΚ, ενόψει της συμπόρευσής του με την «Πρωτοβουλία των 58» και με άλλες πολιτικές κινήσεις. Η προσφυγή στη βάση (πρόταση Σκανδαλίδη) αποκαθιστά τις σχέσεις στο εσωτερικό του Κινήματος, καθώς ιστορικά στελέχη δεν έκρυβαν τις επιφυλάξεις και τη δυσαρέσκειά τους για την υπερπροβολή των «58». Από την άλλη, οι μετέχοντες στους «58» θα πρέπει να «πέσουν στην αρένα», να δοκιμάσουν δηλαδή τις πολιτικές τους δυνάμεις στην κοινωνία, ενώ ο σταυρός προτίμησης δίνει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία σε αποστασιοποιημένα στελέχη του Κινήματος («παπανδρεϊκών» ή «εκσυγχρονιστικών» καταβολών) να επιστρέψουν στο πολιτικό παιχνίδι, κεφαλαιοποιώντας το προσωπικό τους κεφάλαιο.

Παρά την πρώτη ανακοίνωση σε καταγγελτικό ύφος, ευεργετικές συνέπειες έχει η παραπάνω νομοθετική πρωτοβουλία και για το ΣΥΡΙΖΑ. Η περιπετειώδης επιλογή περιφερειαρχών ανέδειξε για άλλη μια φορά τη διάσταση «προεδρικών» και Αριστερής Πλατφόρμας, προμηνύοντας δυσκολία στην επιλογή και των ευρωβουλευτών. Αλέξης Τσίπρας και Παναγιώτης Λαφαζάνης δε θα χρειαστεί λοιπόν να μοιράσουν τις εκλόγιμες θέσεις στην ευρωλίστα, ενώ από το αν εκλεγούν περισσότεροι «προεδρικοί» ή «λαφαζανικοί» θα κριθεί εν πολλοίς και η στάση του κόμματος, καθώς οι ψηφοφόροι θα δείξουν στην Κουμουνδούρου αν επιθυμούν στροφή στο ρεαλισμό ή στο ριζοσπαστισμό αντίστοιχα.

Ευνοημένη από το ανακάτεμα της τράπουλας βγαίνει και η Αγίου Κωνσταντίνου, καθώς αφενός προσφέρει εκλόγιμες θέσεις και άρα τη δυνατότητα επιστροφής στην πολιτική σκηνή στελεχών της Κεντροαριστεράς που έχουν απομακρυνθεί και αφετέρου συμμετοχή της Δημοκρατικής Αριστεράς στο ψηφοδέλτιο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος συγκρατεί και στελέχη που όδευαν προς την έξοδο, καθώς ο ανταγωνισμός για μια θέση στην πτήση προς Βρυξέλλες είναι μικρότερος, αυξάνοντας τις πιθανότητες εκλογής.

ΕΚΔΟΧΕΣ