Σκανδαλίδης: Να διακηρύξει το ΠΑΣΟΚ το τέλος του συμβιβασμού με την Δεξιά

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να διακηρύξει το οριστικό τέλος του ιστορικού του συμβιβασμού με τη Δεξιά στις ερχόμενες εκλογές τονίζει με άρθρο του στην εφημερίδα τα Νέα ο Κώστας Σκανδαλίδης.  
Επιπλέον, ο πρώην υπουργός επισημαίνει ότι  η Δημοκρατική Παράταξη πρέπει να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με όλες τις δυνάμεις του χώρου συμπεριλαμβανομένων και των
φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ.
Μεταξύ άλλων, προσθέτει ότι κανένας από μόνος του δεν νομιμοποιείται να αποφασίσει την τύχη ενός ιστορικού κόμματος, προβάλλοντας την ανάγκη της διεξαγωγής ενός ανοιχτού, μαζικού και αντιπροσωπευτικού Συνεδρίου.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Κώστα Σκανδαλίδη:
Το εκλογικό αποτέλεσμα έδωσε την ευκαιρία σε όλα τα κόμματα του συνταγματικού τόξου πλην ΑΝΕΛ και ΔΗΜΑΡ να θεωρήσουν τον εαυτό τους κατά κάποιο τρόπο νικητή. Στην πραγματικότητα, όμως, πλην της Χρυσής Αυγής δεν υπάρχει νικητής. Η λαϊκή ετυμηγορία επικύρωσε, επιδείνωσε και κορύφωσε την κρίση του πολιτικού συστήματος και των αντιπροσωπευτικών διαδικασιών. Παρά την πόλωση και τη μετατροπή των ευρωεκλογών σε πολιτική αναμέτρηση για το «που πάει ο τόπος;» ο λαός δεν συναίνεσε σε πλειοψηφική πρόταση. Αποδοκίμασε και τη στρατηγική του success story και τη στρατηγική της εφόδου των λεγομένων αντιμνημονιακών δυνάμεων. Δεν συνιστά ηγεμονεύουσα πρόταση ούτε το 30,73% του κυβερνητικού συνασπισμού, ούτε, πολύ περισσότερο το 26,58% του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι απέμεινε από το μεταπολιτευτικό πολιτικό τοπίο; Το τέλος του ισχυρού δικομματισμού και των αυτοδύναμων κυβερνήσεων. Ο κατακερματισμός των δυο μεγάλων παρατάξεων όπου κυριαρχούν οι aασύμπτωτοι μονόλογοι και απουσιάζει η όποια παραταξιακή συνείδηση. Το εμφυλιοπολεμικό κλίμα ανάμεσα σε δυνάμεις που αδυνατούν να ηγεμονεύσουν ιδεολογικά, πολιτικά και προγραμματικά. Και έρχεται η εδραίωση του ναζιστικού φαινομένου σε υψηλά ποσοστά, όχι μόνο λόγω της οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης αλλά κυρίως λόγω της πολιτικής κρίσης που τείνει να μετεξελιχθεί σε κρίση δημοκρατίας.
Είναι φανερό ότι αν θέλει το ΠΑΣΟΚ να ανταποκριθεί στο αίτημα αυτό δεν πρέπει να περιορίσει την παρουσία του σε μάχη χαρακωμάτων μέσα στην κυβέρνηση, ούτε να αρκείται στο στόχο «να ολοκληρώσουμε την προσπάθεια που ξεκινήσαμε». Πρέπει να διακηρύξει το οριστικό τέλος του ιστορικού του συμβιβασμού με τη Δεξιά στις ερχόμενες εκλογές. Να ανοίξει δίαυλο επικοινωνίας με όλες τις δυνάμεις του χώρου συμπεριλαμβανομένων και των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Να σεβαστεί την αυτονομία των χώρων και των δυνάμεων της ΔΗΜΑΡ, του Ποταμιού, των Οικολόγων και κάθε άλλης πολιτικής κίνησης ή πρωτοβουλίας χωρίς να καταφεύγει σε μικρόψυχους «εισοδισμούς». Μόνο έτσι έχει νόημα να προχωρήσει η Ελιά.
Ας έρθουμε στα του οίκου μας. Το ΠΑΣΟΚ είναι σε θέση ανταποκριθεί σ’ αυτό το ρόλο; Μετά τις εκλογές και ενώ με περίσκεψη και ηθικό ανασύνταξης έπρεπε να σφυρηλατεί την ενότητα του και να δρομολογεί την επιτυχή έκβαση του παραταξιακού εγχειρήματος της Κεντροαριστεράς από κεκτημένη προεκλογική ταχύτητα, φαίνεται να αναβιώνουν και να οξύνονται διχαστικές λογικές με παλιές ρίζες. Τα στρατόπεδα έχουν όνομα «μόνο ΠΑΣΟΚ» ή «μόνο Ελιά». Όμως, τι έδειξαν οι εκλογές; Ότι ούτε οι σύμμαχες δυνάμεις της Ελιάς «σάρξ εκ της σαρκός μας» επέδειξαν σοβαρή αντιπροσωπευτική ισχύ, ούτε το ΠΑΣΟΚ μπορεί να εγκλωβιστεί στον αυτιστικό μικρομεγαλισμό του. Η απάντηση οφείλει να είναι: Και ΠΑΣΟΚ και Ελιά!
Και το ΠΑΣΟΚ που οφείλει επιτέλους έστω και τώρα να μετεξελιχθεί σε ένα κόμμα σύγχρονο θεσμό που φεύγει από την ιδιοκτησιακή αντίληψη του κάθε αρχηγού ή φιλόδοξου στελέχους. Και η Ελιά να συγκροτηθεί ως κίνημα βάσης ενεργών πολιτών ως συμπαράταξη όμορων πολιτικών δυνάμεων που αναδύεται ο κύριος στόχος της προοδευτικής συνεργασίας. Κάθε άλλη εκδοχή κυοφορεί διασπάσεις και περιττή κατασπατάληση δυνάμεων.
Σε κάθε περίπτωση μόνο μια διαδικασία μπορεί να διασφαλίσει την ενότητα του χώρου και την επιτυχία του εγχειρήματος. Η επιστροφή στη βάση της παράταξης και στην κυρίαρχη γνώμη της. Προέχει, κατά συνέπεια, πριν και πάνω απ’ όλα να ενώσουμε τις υπαρκτές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ που σήμερα είναι κατεσπαρμένες παντού και μέσα από ένα ανοιχτό, μαζικό, αντιπροσωπευτικό Συνέδριο να πάρουμε τις οριστικές αποφάσεις για την πορεία του χώρου. Κανένας από μόνος του δεν νομιμοποιείται να αποφασίσει την τύχη ενός ιστορικού κόμματος. Με βάση αυτή την απόφαση να απευθυνθούμε θεσμικά σε όλες ανεξαίρετα τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς για να διαμορφώσουμε την προγραμματική πρόταση που θα οδηγήσει στις εθνικές εκλογές και την προοδευτική κυβέρνηση που έχει ανάγκη ο τόπος.

thepaper