Γιώργος Φλωρίδης : Για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς

Για τη δεύτερη έξοδο της Ελλάδας στις αγορές:

«Υπάρχει ένα γενικότερο πρόβλημα που έχει δύσκολες διαστάσεις, παγκοσμίως. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι κεντρικές τράπεζες ισχυρών κρατών, όπως είναι η αμερικανική, η γιαπωνέζικη και η βραζιλιάνικη επίσης, εκδίδουν διαρκώς χαρτονόμισμα, δηλαδή κόβουν λεφτά. Αυτό δημιουργεί έναν κίνδυνο τα χρήματα αυτά να δημιουργήσουν ξανά φούσκες, γιατί επηρεάζουν τιμές μετοχών, τιμές προϊόντων κ.λπ. Γι' αυτό τώρα, πολλοί οργανισμοί ή

ινστιτούτα αρχίζουν και προειδοποιούν ότι ενδεχομένως να έχουμε νέες φούσκες. Αυτό καθιστά τις αγορές τελείως επιφυλακτικές, όταν μάλιστα έχουμε φαινόμενα όπως αυτή η μικρή τράπεζα της Πορτογαλίας ή της Βουλγαρίας, που δεν τα καταφέρνουν και πολύ καλά. Επομένως, το πρόβλημα είναι γενικότερο και αν το συνδυάσουμε με το γεγονός ότι οι αγορές είναι σε μια ταραχή και ότι -παρά τα θρυλούμενα-, η ελληνική οικονομία δεν δείχνει σημάδια σταθεροποίησης -αν εξαιρέσουμε μια μικρή δημοσιονομική σταθεροποίηση, πολύ δε περισσότερο δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ανάπτυξη-, φαίνεται ότι αυτές οι επιφυλάξεις των αγορών γενικότερα γίνονται μεγαλύτερες, όταν αφορούν μια χώρα σαν τη δική μας...».



Σε άλλο σημείο είπε: «Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ μεγάλο. Αυτό το διαρκές ψέμα μέσα στο οποίο κινούνται οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας, κάποια στιγμή θα σκάσει και μαζί του θα σκάσει και η χώρα. Και το ερώτημα είναι γιατί. Γιατί τόσο ψέμα, γιατί τόση άρνηση να συζητήσουν για τα μεγάλα προβλήματα, γιατί η άρνηση να καθίσουν σε ένα τραπέζι να δούμε τι στην ευχή θα κάνουμε -και μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά-, γιατί να μην δώσουμε και εμείς προς τα έξω την εικόνα μιας πολιτικής σταθερότητας, έστω για τέσσερα χρόνια και μετά ας πλακωθούμε ξανά, δεν πειράζει. Αλλά, για τέσσερα χρόνια ας αφήσουμε τις διαφορές στην άκρη για να μπορέσει η χώρα να κινηθεί συντεταγμένα, να ηρεμήσει και η κοινωνία και να δούμε τι θα κάνουμε. Όλα αυτά τα γιατί αξιολογούνται από έξω και έχω την εντύπωση ότι τα προβλήματα είναι μπροστά μας. Δεν αισθάνομαι ότι έχει λυθεί κάτι».
* Για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς:
«Υπάρχουν μερικότερες κινήσεις και πρωτοβουλίες. Ας πούμε η Ελιά. Η Ελιά είναι ένα άθροισμα του ΠαΣοΚ με κάποια στελέχη του ΠαΣοΚ. Βρέθηκε ένας τέτοιος τίτλος. Θεώρησα ότι δεν μπορεί να προκύψει καμιά δυνατότητα ανανέωσης από παλιά σχήματα, τα οποία εν πάση περιπτώσει όσο καινούργιες ονομασίες και να βρουν, ο κόσμος καταλαβαίνει ότι είναι τα παλιά τα οποία δεν εννοούν να ανανεωθούν και να προτάξουν το εθνικό συμφέρον. Όλα αυτά γίνονται στην πραγματικότητα για να κρατηθούν, στενόκαρδα, αυτά τα μικρομάγαζα που έχουν απομείνει στο χώρο. Τώρα όσον αφορά την καινούργια πολιτική δύναμη (σ. σ. Το Ποτάμι), εκεί μένει να δούμε. Να δούμε αν αυτός ο καινούργιος πολιτικός σχηματισμός μπορεί να πολιτικοποιηθεί πράγματι. Γιατί όταν εμφανίζεσαι, στηρίζοντας την ύπαρξη σου στις εκλογές που μας περάσουν στο γεγονός ότι καταγγέλλεις συλλήβδην τα πολιτικά κόμματα και τους πολιτικούς, λέγοντας ότι εσύ θα ανανεώσεις την χώρα, επειδή δεν έχεις πολιτικούς. Στην κατάσταση που είναι η χώρα -γιατί η χώρα είναι χρεοκοπημένη, σε τραγική κρίση, δηλαδή είναι μια κοινωνία διαλυμένη-, έχω την εντύπωση ότι η συνταγή του να καταγγέλλεις το παλιό δεν λέει τίποτα απολύτως. Ευκαιριακά, μπορεί να σου δώσει κάποια οφέλη, αλλά η χώρα έχει ένα εθνικό στρατηγικό κενό, το οποίο πρέπει να καλυφθεί με δύο τρόπους. Με προτάσεις και με την σύζευξη εμπειρίας, αλλά και ανανέωσης. Άρα, είμαι τελείως αντίθετος με τα εγχειρήματα τα οποία έχουν το επικοινωνιακό στοιχείο μέσα τους, το οποίο λέει ότι επειδή το κλίμα είναι εναντίον των πολιτικών γενικώς και της πολιτικής, καβαλάω αυτό το κύμα για να υπάρξω. Μα από την ώρα που έχεις κάνει κόμμα, έχεις γίνει πολιτικός».
«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ