Μπορεί ένα πρώην στέλεχος της Goldman Sachs
και ο άνθρωπος που έμεινε στην οικονομική ιστορία ως ο αρχιτέκτονας του
σχεδίου για τη διάσωση των αμερικανικών τραπεζών από την κρίση του
2008, να μείνει άστεγος; Αυτό ακριβώς συνέβη στον Neel Kashkari.
Αυτός ο πρώην τραπεζίτης και επικεφαλής του κρατικού fund με το
οποίο η αμερικανική κυβέρνηση διέσωσε το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα από την κρίση, είναι ένας εκατομμυριούχος. Αλλά ως υποψήφιος για τη θέση του κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, ο Kashkari επέλεξε να περάσει μια εβδομάδα στους δρόμους του Φρέσνο, ως άστεγος.
Σύμφωνα με τα όσα έγραψε σε άρθρο του στη Wall Street Journal, πήρε ένα λεωφορείο από το Λος Άντζελες για το Φρέσνο με 40 δολάρια στην τσέπη, μια αλλαξιά ρούχα και μία οδοντόβουρτσα. Όταν έφτασε εκεί, πρώτη του δουλειά ήταν να ψάξει για δουλειά, θεωρώντας ότι "ως αρτιμελής 41χρονος, σίγουρα μπορούσα να βρω κάτι να κάνω", όπως λέει.
Όμως, σύντομα είδε ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως τα είχε φανταστεί. Αδυνατώντας να βρει δουλειά, αναγκάστηκε να καταφύγει στα κέντρα στήριξης αστέγων, αναζητώντας ένα πιάτο φαγητό.
"Οι άνθρωποι τους οποίους συνάντησα κατά τη διάρκεια της μίας εβδομάδας που πέρασα στο Φρέσνο είναι υπερήφανοι. Δεν θέλουν να είναι άστεγοι. Δεν θέλουν να είναι φτωχοί. Δεν θέλουν να εξαρτώνται από τα καταφύγια αστέγων ή από το κράτος. Οι περισσότεροι θέλουν δουλειές, αλλά απλά δεν μπορούν να βρουν", καταλήγει.
thestival
Αυτός ο πρώην τραπεζίτης και επικεφαλής του κρατικού fund με το
οποίο η αμερικανική κυβέρνηση διέσωσε το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα από την κρίση, είναι ένας εκατομμυριούχος. Αλλά ως υποψήφιος για τη θέση του κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, ο Kashkari επέλεξε να περάσει μια εβδομάδα στους δρόμους του Φρέσνο, ως άστεγος.
Σύμφωνα με τα όσα έγραψε σε άρθρο του στη Wall Street Journal, πήρε ένα λεωφορείο από το Λος Άντζελες για το Φρέσνο με 40 δολάρια στην τσέπη, μια αλλαξιά ρούχα και μία οδοντόβουρτσα. Όταν έφτασε εκεί, πρώτη του δουλειά ήταν να ψάξει για δουλειά, θεωρώντας ότι "ως αρτιμελής 41χρονος, σίγουρα μπορούσα να βρω κάτι να κάνω", όπως λέει.
Όμως, σύντομα είδε ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως τα είχε φανταστεί. Αδυνατώντας να βρει δουλειά, αναγκάστηκε να καταφύγει στα κέντρα στήριξης αστέγων, αναζητώντας ένα πιάτο φαγητό.
"Οι άνθρωποι τους οποίους συνάντησα κατά τη διάρκεια της μίας εβδομάδας που πέρασα στο Φρέσνο είναι υπερήφανοι. Δεν θέλουν να είναι άστεγοι. Δεν θέλουν να είναι φτωχοί. Δεν θέλουν να εξαρτώνται από τα καταφύγια αστέγων ή από το κράτος. Οι περισσότεροι θέλουν δουλειές, αλλά απλά δεν μπορούν να βρουν", καταλήγει.
thestival
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου