ΣΥΡΙΖΑ και αυτοδυναμία - Πόσο κοντά, πόσο μακριά είναι

«...Ζητάμε από τον ελληνικό λαό να δώσει στο ΣΥΡΙΖΑ μια μεγάλη, αδιαμφισβήτητη πλειοψηφία στη Βουλή. Ζητάμε και θα έχουμε αυτοδυναμία...»: με τη φράση αυτή χθες βράδυ από την Κόρινθο ο Αλέξης Τσίπρας αποτύπωσε το στόχο του κόμματός του, στόχο που το επιτελείο του θεωρεί εφικτό.

Κάτι που αποτύπωσε άλλωστε και η δημοσκόπηση της εταιρείας Public Issue, που δημοσιεύει η «Αυγή» σήμερα, και η οποία με εκτίμηση εκλογικής επιρροής δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ 38% και 151 έδρες.
Το υψηλό αυτό ποσοστό δεν είναι πάντως ο μοναδικός δρόμος για την επίτευξη του στόχου, αντιθέτως στον 2ο όροφο της Κουμουνδούρου, όπου έχει το γραφείο του ο ειδικός των δημοσκοπήσεων και υποψήφιος βουλευτής στην Β’ Αθήνας τώρα, Κώστας Πουλάκης, εξετάζουν και άλλα σενάρια, πιο βατά πιθανώς.
Να προέλθει συγκεκριμένα η αυτοδυναμία ως απόρροια της αδυναμίας αρκετών μικρών κομμάτων να περάσουν το όριο του 3%. Ο περίεργος αυτός εκλογικός νόμος εξαρτά την αυτοδυναμία από ένα και μόνο παράγοντα, το αθροιστικό ποσοστό των κομμάτων που μένουν εκτός Βουλής. Συγκεκριμένα για κάθε επιπλέον μονάδα των εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων, ο πήχης της αυτοδυναμίας πέφτει κατά 0,4%.
Τον Ιούνιο του 2012, το ποσοστό των κομμάτων εκτός Βουλής είχε αγγίξει το 6%, ποσοστό που αν επαναληφθεί, αυτοδυναμία κερδίζει το πρώτο κόμμα μόνο αν έχει ποσοστό της τάξης του 38%.
Όμως: σε εκείνο το 6% βρίσκει κανείς το 1,5 της «δημιουργίας, ξανά!», άλλο 1,5% από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, σχεδόν 1 μονάδα από τους Οικολόγους Πράσινους και 0,3% της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κατά συνέπεια, και παρά την πόλωση, δεν θα εξέπληττε κανέναν αν το ποσοστό των κομμάτων χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση ανέβαινε σημαντικά, αφού:
-Δημοσκοπικά η ΔΗΜΑΡ κινείται στο 1- 1,5%
-Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες εμφανίζονται να είναι ακριβώς στο όριο του 3%
-Και το κόμμα Παπανδρέου κάτω από αυτό.
Αν, φερ’ ειπείν, το άθροισμα των κομμάτων κάτω του 3% είναι στο 11%, τότε το πρώτο κόμμα μπορεί να εξασφαλίσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία και με 36% μόλις.
Σε τι ελπίζουν, τι υπολογίζουν
Με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πιέσει και άλλο για την κατάκτηση της αυτοδυναμίας με διπλό, ταυτόχρονο, στόχο: να αυξήσει τα δικά του ποσοστά και να συμπιέσει και άλλο τους «μικρούς». Ο (πολιτικός) σου θάνατος, η ζωή μου ακόμη και για την περίπτωση οιονεί συμμάχων, όπως ισχύει στην περίπτωση του Πάνου Καμμένου.
Οι συνεχιζόμενες διαρροές της ΝΔ προς τον ΣΥΡΙΖΑ (πάνω από το 10% της εκλογικής δύναμης του 2012) αλλά και τα ποιοτικά ευρήματα (π.χ. η επιθυμία των πολιτών να δώσουν την πρώτη ευκαιρία στον Αλέξη Τσίπρα, παρά δεύτερη στον Αντώνη Σαμαρά, επίσης η πεποίθηση των περισσοτέρων ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καλύτερος διαπραγματευτής) κάνουν το επιτελείο του Αλ.Τσίπρα να ελπίζει, να πιστεύει ότι μπορεί να πετύχει την αυτοδυναμία.
Πολλώ δε μάλλον που ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές αναμένεται -σημειώνουν στελέχη του - να αναδειχθεί ως ο βασικός υποδοχέας της αντιμνημονιακής ψήφου (τα άλλα αντιμνημονιακά κόμματα εκτιμάται ότι θα υποστούν καθίζηση), ενώ πολλά, όπως υποστηρίζουν, έχει να περιμένει και από την κεντροαριστερή ψήφο εξαιτίας της ανοιχτής κρίσης στο χώρο.

thetoc