Με άρθρο του που τιτλοφορεί «Ο Λαός ως εργαλείο» και ανέβηκε στην προσωπική ιστοσελίδα του ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποτιμά πολιτικά και το δημοψήφισμα και την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών.
Θεωρεί ότι και το δημοψήφισμα κατέστησε «τον λαό ως πολιτικό εργαλείο» και η ερμηνεία του Οχι σε Ναι στη
σύσκεψη στο Προεδρικό Μέγαρο «λειτουργεί ως πολιτική και βεβαίως εσωκομματικήενίσχυση, όχι ενός οργάνου, όπως ο εκάστοτε πρωθυπουργός, αλλά ενός προσώπου, αυτού του κ. Τσίπρα».
Και δυσοίωνα καταλήγει: «Τότε το 'όχι' που πήγε να γίνει 'ναι' μπορεί να ξαναγίνει 'όχι'»
Το άρθρο του κ. Βενιζέλου
Οπως σημειώνει ο κ. Βενιζέλος σημειώνει ότι το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών «έγινε παραδόξως μία μόλις ημέρα μετά τον θρίαμβο της άμεσης δημοκρατίας με ένα δημοψήφισμα που δεν αναζητούσε συναίνεση, αλλά αποσαφήνιση ('ξεκαθάρισμα') υπέρ μίας όσο γίνεται πιο ισχυρής πλειοψηφίας, που θα εξουδετέρωνε πολιτικά την ισχνή μειοψηφία».
«Η αντιπαράθεση προσέλαβε άλλωστε και 'ηθικοπατριωτικό' χαρακτήρα με προσωπικές επιθέσεις κατά των 'εθελόδουλων' του 'ναι'» σημειώνει, επισημαίνοντας παράλληλα πως η «η πανηγυρική επικράτηση του 'όχι' σε μία ολόκληρη αντίληψη περί μέτρων που αποτυπώθηκε στις θέσεις των ευρωπαϊκών θεσμών της 25/6 εμπεριείχε εξαρχής την αντίφαση του γεγονότος ότι τα μέτρα αυτά είχαν γίνει αποδεκτά από την ελληνική κυβέρνηση σε ποσοστό περίπου 90%».
«Η συνάντηση των πολιτικών αρχηγών» συνεχίζει ο κ. Βενιζέλος «ερμήνευσε με την ανακοίνωσή της το περιεχόμενο του 'όχι'. Το όχι -συμφώνησαν τα πέντε κόμματα- δεν σημαίνει ρήξη, αλλά ναι σε μία αποδεκτή συμφωνία. Και επειδή το 'αποδεκτή συμφωνία' είναι πλεονασμός, αφού κάθε συμφωνία είναι εκατέρωθεν αποδεκτή, αλλιώς δεν υφίσταται, το 'όχι' σημαίνει 'ναι' σε συμφωνία και μάλιστα το ταχύτερο δυνατό».
«Στην ερμηνεία αυτή συμφώνησαν οι αρχηγοί των δύο κομμάτων του 'όχι' (το τρίτο, η ΧΑ, δεν μετείχε στη συνάντηση), αλλά και οι αρχηγοί των τριών κομμάτων του 'ναι! Η ερμηνεία μετατρέπει λοιπόν το 'όχι' σε 'ναι', εφόσον θα έρθει μία συμφωνία που περιγράφεται πάρα πολύ γενικά, με τρόπο που καθιστά τη διαφωνία σχεδόν αδύνατη. Μόνο που η διαπραγμάτευση δεν γίνεται μεταξύ των ελληνικών κομμάτων, παρότι το δημοψήφισμα μοίρασε τους Έλληνες πολίτες ωσάν αυτοί να διαπραγματευόντουσαν μεταξύ τους» προσθέτει.
Ο κ. Βενιζέλος εκτιμά ότι «το δημοψήφισμα, στη φάση αυτή, δείχνει να υποτάσσεται στη λογική του αντιπροσωπευτικού συστήματος» και πως «δεν ήταν ένα κανονικό referendum, αλλά ένα plebiscitum που ιστορικά συνδέεται με τη λαϊκή επικύρωση προσώπων και όχι στρατηγικών επιλογών».
Τονίζει, δε, ότι «κοινό υπόστρωμα όλων αυτών των χειρισμών είναι μία εργαλειακή αντίληψη περί λαού, η δημοψηφισματική βούληση του οποίου ερμηνεύεται στην αίθουσα συνεδριάσεων του Προεδρικού Μεγάρου και λειτουργεί ως πολιτική και βεβαίως εσωκομματική ενίσχυση, όχι ενός οργάνου, όπως ο εκάστοτε πρωθυπουργός, αλλά ενός προσώπου, αυτού του κ. Τσίπρα».
«Ο λαός θεσμικά ως κυρίαρχος, αλλά πολιτικά ως εργαλείο προώθησης ενός ευρύτερου σχεδίου, συνεισέφερε στο δημοψήφισμα μια ισχύ που λειτουργεί τώρα αποσυνδεδεμένη από κάποιο συγκεκριμένο περιεχόμενο» συνεχίζει.
Ακόμη, προειδοποιεί ότι η διαδικασία του δημοψηφίσματος, με την ίδια ευκολία, μπορεί μετά από λίγες ημέρες να χρησιμοποιηθεί ως νομιμοποιητική βάση για την απόρριψη οποιασδήποτε πρότασης κριθεί ως ασύμβατη, όχι με τις γενικές διατυπώσεις της κοινής ανακοίνωσης των αρχηγών, αλλά με την καθολική απόρριψη που βρίσκεται πίσω από τη λέξη «όχι» που επικράτησε στο δημοψήφισμα.
«Τότε το 'όχι' που πήγε να γίνει 'ναι' μπορεί να ξαναγίνει 'όχι'» υπογραμμίζει
Φωτό: SOOC
thetoc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου