Στη ΝΔ ας μην κρύβονται πίσω από τους Παπαμιμίκους τους. Στις εσωκομματικές εκλογές που προκηρύχθηκαν αυτός που έχει λιγότερες πιθανότητες είναι ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Κάποιος που έχασε εκλογές με διαφορά από τον αντίπαλό του δεν έχει τύχη να συγκινήσει το κομματικό ακροατήριο. Συνεπώς ο επόμενος πρόεδρος της ΝΔ θα είναι κάποιος από τους τρεις άλλους. Ανάλογα με τις προτιμήσεις
της κομματικής βάσης και τις συναλλαγές μεταξύ τους.
Δεν έχει σημασία να αρχίσει κανείς προβλέψεις. Το σίγουρο είναι ότι όποιος και αν εκλεγεί το πρώτο που θα κάνει θα είναι να αλλάξει τον ιδρυτικό χαρακτήρα της ΝΔ. Αυτό σημαίνει τέλος ο καραμανλισμός. Τα ιδεολογικά και πολιτικά δεδομένα στα οποία θεμελίωσε τη μεταδικτατορική Δεξιά ο Καραμανλής θα ανατιναχθούν ή θα αλλοιωθούν σταδιακά, ανάλογα με το πρόσωπο που θα επικρατήσει. Προκύπτει από το παρελθόν, την προσωπικότητα και την ιδεολογική ροπή ενός εκάστου. Μόνο όποιος είναι τυφλός δεν το βλέπει.
Αυτή η προοπτική μεταφέρει εκ των πραγμάτων τα αναμμένα κάστανα στα χέρια του Κώστα Καραμανλή. Παρ’ ότι είναι ο μόνος που δεν ενδιαφέρεται να αναλάβει την ηγεσία της ΝΔ ταυτόχρονα είναι και ο μόνος στον οποίο προσβλέπει η βάση της ΝΔ και της ευρύτερης συντηρητικής παράταξης, ίσως και πέρα από αυτή. Οι συνομιλητές του τα τελευταία χρόνια δεν περιορίζονται στους επαλλήλους κύκλους της Δεξιάς, αλλά προέρχονται από ποικίλους πολιτικούς χώρους και συχνά από την κοινωνία, χωρίς ιδιαίτερη πολιτική ταυτότητα.
Τι θα κάνει ο πρώην πρωθυπουργός μπροστά στις εξελίξεις που οδηγούν το κόμμα -που είχε στα χέρια του για δώδεκα χρόνια και το οδήγησε στην εξουσία- είτε στη διάλυση είτε στην αλλαγή των ιδρυτικών χαρακτηριστικών του; Θα αφήσει ατουφέκιστους τους παράγοντες που επιδιώκουν να αλλάξουν τα ιδεολογικά και πολιτικά του συμφραζόμενα; Το να αποβάλει το καραμανλικό DNA της η ΝΔ είναι σαν να αποκηρύξει τον Ελευθέριο Βενιζέλο η δημοκρατική παράταξη.
Το θέμα δεν είναι τι κάνουν μεταξύ τους και τι λένε οι υποψήφιοι αυτή την περίοδο. Το θέμα είναι τι πρόκειται να γίνει μετά τις εκλογές. Και με το δεδομένο ότι ο Μεϊμαράκης δεν έχει τύχη εύκολα μπορεί να περιγράψει κανείς εκ των προτέρων τη συνέχεια. Τι κόμμα θα είναι η ΝΔ το δείχνει το βιογραφικό των διεκδικητών της ηγεσίας της. Όπως δείχνει και πόσο λίγες είναι οι πιθανότητες να παραμείνει ενιαίος πολιτικός φορέας ή να διεκδικήσει αξιόπιστα την εξουσία όποιος και αν επικρατήσει.
Αυτό θα μπορούσε να είναι αδιάφορο για όσους δεν έχουν σχέση με αυτό το κόμμα, αν δεν είχε μια διάσταση που αφορά τους πάντες: το πολιτικό σύστημα χρειάζεται δύο ισχυρά κόμματα για να λειτουργήσει. Διαφορετικά, ανανεωμένα, προσγειωμένα και σύγχρονα, αλλά δύο και ισχυρά. Ένα από αυτά πρέπει να προέρχεται από την παράταξη που εξέφρασε μετά τη Μεταπολίτευση η ΝΔ.
Ασφαλώς η θέση του Καραμανλή δεν είναι εύκολη, ιδίως γιατί η ενδεχόμενη άμεση εμπλοκή του παραβιάζει τους κανόνες αμεροληψίας που ακολούθησε ως τώρα απέναντι σε έναν κόμμα ο πληθυσμός του οποίου έχει μετατρέψει το γραφείο του σε τόπο προσκυνήματος. Συνεπώς μια εκδοχή είναι να μην κάνει τίποτε- διατηρώντας αποστάσεις από αυτό που συμβαίνει ολοφάνερα και συνιστά ληξιαρχική πράξη θανάτου της ΝΔ
Σ’ αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να είναι έτοιμος την επομένη να αναλάβει πρωτοβουλία συγκρότησης νέου πολιτικού φορέα εξ αρχής. Εφόσον ο ιστορικός χρόνος της ΝΔ θα λήξει , δεν χρειάζεται να είναι μάντης κανείς για προβλέψει ότι η συντηρητική παράταξη θα είναι ακέφαλη και κατακερματισμένη -ή και τα δυο- και από αυτή την άποψη το πολιτικό σύστημα θα μείνει ανάπηρο.
Με άλλα λόγια το δίλημμα για τον Καραμανλή είναι ευκρινές για όσους βλέπουν το πλαίσιο στο οποίο κινείται πλέον η χώρα: ή διατηρείται η ΝΔ ως ενιαίο σχήμα ή πέφτει ο ίδιος στη θάλασσα με νέο κόμμα στη θέση της. Ο Τσόρτσιλ το είχε πει διαφορετικά: «Δεν είμαι λιοντάρι, αλλά σε μένα έπεσε να βρυχηθώ».
anoixtoparathyro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου