Γεγονότα, τοποθετήσεις, μέχρι τώρα αποτελέσματα, δεν χρειάζονται ιδιαίτερη υπενθύμιση, αποτελούν πρόσφατα βιώματα και σημερινά.
«Ασυμβίβαστα» αντιμνημονιακοί, «σκληρή» διαπραγμάτευση, «ένδοξο» δημοψήφισμα, 3ο μνημόνιο, εφαρμογή με «βαριά καρδιά», «παράλληλο πρόγραμμα» (100 εκατ. πριν αποσυρθεί), δύο νικηφόρες αναμετρήσεις. Η λιτή αυτή σύνοψη του κυβερνητικού περιγράμματος, μπορεί να χαρακτηρισθεί «η πολιτική της «αθώας» απάτης».
Η «αριστερή», ιδεατή παράσταση που συνόδευε στην αφετηρία το ΣΥΡΙΖΑ εκπνέει. Απόμεινε η «ηρωική πόζα» που σιγά σιγά αποκαλύπτεται και αποκαθηλώνεται, στη συνείδηση κάθε πολίτη.
Το κυβερνητικό κατασκεύασμα λειτουργεί με θεμέλιο εξουσία και κράτος, ενεργειακό κέντρο πρωθυπουργό και τους πέριξ, καύσιμο το λαϊκιστικό λόγο, μοχλό μια ειδική επικοινωνιακή στρατηγική αναπαραγωγής του, που στηρίζεται στην προκαταβολική θωράκιση απέναντι σε κάθε κριτική. Στο επίκαιρο θέμα του ασφαλιστικού ξετυλίγεται ανάγλυφα όλο το εύρος επικοινωνιακής διαχείρισης, που συνίσταται στην τακτική συστηματικής
-Παραποίησης της κατάστασης που πλέον διαμορφώνεται και με επιλογές του, -Παραπλάνησης ως προς τις πολιτικές που εφαρμόζει και επιφυλάσσει, - Συγκάλυψης ως προς την αδυναμία να πετύχει αποτελέσματα που ευαγγελίζονταν -Σύγχυσης ως προς τη στάση αυτάρκειας με παράλληλη αναζήτηση βοηθητικών εταίρων εδώ κι εκεί χωρίς αύριο.
Αδυνατεί να καλλιεργήσει ή να συντηρήσει ελπίδες, εξωραΐζει μέτρα ή αμφιβόλου περιεχομένου μεταρρυθμίσεις. Διαρκές άλλοθι ένα άτυπο σχέδιο που τους απαλλάσσει από ευθύνες, συγκρατεί εσωτερικές αντιδράσεις, ενοχοποιεί επιλεκτικά την αντιπολίτευση και εκφράζεται ως:
- Πολιτικός παιδισμός, δεν φταίμε εμείς αλλά οι «άλλοι», πάγια επιλογή πρώην, νυν και αεί.
- Πολιτική θυματοποίηση, είμαστε στο στόχαστρο ξένων και εγχώριων κέντρων που επεξεργάζονται σενάρια αριστερής παρένθεσης, συνεργασίας με «αρεστούς φορείς» ή οικουμενικές εξελίξεις, στα οποία δεν ενδίδουμε. Κλασσικός τρόπος, όταν δεν ξέρεις τι να κάνεις, επιστρατεύεις διαχρονικά φαντάσματα που πάντα υπάρχουν.
- Πολιτικός συμψηφισμός, αφού ψηφίσατε γενική συμφωνία-3ο μνημόνιο τώρα πρέπει να ψηφίζετε τους ειδικούς εφαρμοστικούς νόμους υλοποίησης του. Εφάμιλλη προσέγγιση με την αξέχαστη ρήση «μαζί τα φάγαμε»- «μαζί τα ψηφίσαμε».
Προσπαθεί να «παραμένει εν πλήρει συγχύσει αθώος» λέει ο ποιητής, και «συμπάσχουν» και εξουσιάζουν σε σύμπνοια με αυτούς που επιδίωξαν εξαρχής.
Θέλουν συναίνεση κοινοβουλευτικής αριθμητικής, χωρίς έλεγχο και αλλαγή στην ισορροπία του ετερόκλητου δίδυμου, ομογενοποιούνται μέσω διαχείρισης εξουσίας. Ψάχνουν χρήσιμο και βολικό εταίρο να του φορτώσουν ή να μοιραστούν πιθανές παρενέργειες. Κατανοούν όμως ότι αν δεν βρουν τρόπο να απαλλαγούν από δεσμά που επέλεξαν, θα βρεθούν σε αδιέξοδο. To δίλημμα και «τίμημα» της συναίνεσης υπαρκτό από την αρχή της κρίσης, τώρα είναι και δικό τους.
Η αντιπολίτευση που κυβέρνησε και δεν είναι άμοιρη ευθυνών, τροφοδότησε την κατάσταση που τώρα προσπαθεί να αλλάξει.
Η ΝΔ ολοκλήρωσε/νει σε επεισόδια τη διαδικασία επιλογής αρχηγού και χρειάζεται συνέδριο, για να βρει τον πολιτικό δρόμο της. Στη Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ, Δημαρ, Κινήσεις) δρομολογούν πρωτοβουλίες διεύρυνσης, προοδευτικής πρότασης, δημιουργικής σύνθεσης με την κοινωνία συμμέτοχο. Διεκδικούν νέα πολιτική προοπτική. Στο Ποτάμι ετοιμάζουν συνέδριο πριν εξελιχθούν σε κλειστή λίμνη. Όσο για το Λεβέντη την κρίσιμη στιγμή θα δούμε τι ρόλο του επιφυλάσσουν ή επιφυλάσσει για τον εαυτό του.
Εν κατακλείδι, ενώ οι αυταπάτες διαλύονται και η χώρα επαναλαμβάνει αδιέξοδα, η ανάγκη επιτάσσει άμεση πολιτική ανασύνταξη, μάχη και ετοιμότητα εναλλακτικής λύσης σε όλα τα επίπεδα. Η ικανότητα ανταπόκρισης θα κρίνει την προσπάθεια βιώσιμης ανασυγκρότησης χώρας και κοινωνίας.
Γρηγόρης Σαρίδης
Μέλος Κ.Π.Ε. ΠΑΣΟΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου