Τίποτα δεν εκφράζει καλύτερα την πολιτική συγκυρία της χώρας μας από την ρήση του Αντόνιο Γκράμσι «Η κρίση συνίσταται ακριβώς στο γεγονός πως το παλιό πεθαίνει και το νέο δεν μπορεί να γεννηθεί».
Ένα από τα ευρήματα της δημοσκόπησης του
Πανεπιστημίου της Μακεδονίας που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας είναι τα μεγάλα ποσοστά αποχής από την κάλπη, ως πολιτική έκφραση που επιλέγουν οι πολίτες. Επίσης έδειξε ένα ποσοστό κοντά στο 54% των πολιτών
Πανεπιστημίου της Μακεδονίας που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας είναι τα μεγάλα ποσοστά αποχής από την κάλπη, ως πολιτική έκφραση που επιλέγουν οι πολίτες. Επίσης έδειξε ένα ποσοστό κοντά στο 54% των πολιτών
να δηλώνει πως είναι κεντρώοι, εννοώντας πως εκφράζονται πολιτικά, με ευρωπαϊκούς όρους, από τη μεγάλη πολιτική οικογένεια της Σοσιαλδημοκρατίας. Επιπλέον, από την έρευνα αναδύθηκε η χαλαρή συσπείρωση των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα ποσοστό της τάξης του 18% όσων ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές δηλώνει ως πολιτική επιλογή την αποχή.
Συνεκτιμώντας τα παραπάνω δημοσκοπικά στοιχεία, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί πως ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών μας δεν εκφράζεται πολιτικά. Στέκεται κριτικά απέναντι στους πολιτικούς σχηματισμούς. Αφού μετακινήθηκε με μεγάλη ελαφρότητα σχεδόν σε όλη την έκταση του πολιτικού φάσματος, νιώθει προδομένο. Επιλέγει την αποχή ως μεταβατικό διάστημα απενοχοποίησης. Η καρδιά του όμως χτυπά στο κέντρο του πολιτικού φάσματος και αναμένει την πολιτική ώθηση από κάτω προς τα πάνω για να συστρατευθεί με μια αξιόπιστη και αποτελεσματική εναλλακτική πολιτική πρόταση διακυβέρνησης. Περιμένει το ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η οποία σήμερα είναι ο αξιόπιστος και κύριος εκφραστής της Σοσιαλδημοκρατίας. Περιμένει ένα στίγμα που θα εκφράζει τις προοδευτικές και εκσυγχρονιστικές δυνάμεις του τόπου. Ένα στίγμα που θα επικεντρώνεται στη σφυρηλάτηση μιας συμμαχίας των μισθωτών με τα μεσαία στρώματα, θέτοντας έτσι τις προϋποθέσεις της δυναμικής κοινωνίας που θα συμπαρασύρει στην ανοδική της πορεία και τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη σίγουρα έχει κάνει πολλά βήματα μέχρι τώρα. Η Κεντροαριστερά, ως τρίτη εν δυνάμει πολιτική παράταξη της χώρας που κινείται στο φάσμα των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων, θα πρέπει να κάνει περισσότερα εάν δεν θέλει να παραμείνει στο δημοσκοπικό ποσοστό του 4,5%. Θα πρέπει να διατυπώσει μια καινούργια και ελκυστική πρόταση προς τους πολίτες που θα την βοηθήσει να απαγκιστρωθεί από την πίεση που δέχεται σήμερα. Μέσω του φημολογούμενου ανασχηματισμού και της αλλαγής εκλογικού νόμου, εκτιμάται πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να εμβολίσει τον χώρο της Κεντροαριστεράς. Περισσότερο από προφανές είναι πως η Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη κινείται ολοταχώς για την κατάληψη του κεντρώου πολιτικού χώρου. Από την άλλη εσωτερικές αντιθέσεις και επαμφοτερίζουσες στάσεις δημιουργούν σύγχυση και θολώνουν το πολιτικό στίγμα της Κεντροαριστεράς.
Όλα τα παραπάνω απαιτούν εγρήγορση και σημαντικές αποφάσεις από τα κόμματα που φιλοδοξούν να συγκροτήσουν το ενιαίο προοδευτικό σχήμα που θα εκφράσει τις προοδευτικές δυνάμεις ανάμεσα στην συντηρητική Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και την συντηρητική Δεξιά της Ν.Δ. Η Κεντροαριστερά είναι απαραίτητη για την καλύτερη λειτουργία του πολιτεύματος. Η ΝΔ όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν να αποτελέσουν τους δύο πόλους ενός συρρικνωμένου και αδιέξοδου δικομματισμού, που θα αναπαράγει τις παθογένειες του παρελθόντος. Η ανασυγκρότηση του μεσαίου χώρου με τη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα με καθαρό μεταρρυθμιστικό στίγμα και την αλήθεια ως αντίδοτο στον λαϊκισμό αποτελεί μονόδρομο και εθνική επιταγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου