Στον «αέρα» παραμένει η τύχη της αλυσίδας Μαρινόπουλος, της μεγαλύτερης λιανεμπορικής επιχείρησης της χώρας, η αναδιάρθρωση της οποίας, αν και κρίνεται επιτακτική, δεν έχει μέχρι σήμερα επιτευχθεί.
Η κατ’αρχήν συμφωνία μεταξύ της οικογένειας Μαρινόπουλου και της οικογένειας Σκλαβενίτη, όπως είχε ανακοινωθεί τον περασμένο Φεβρουάριο, η οποία αφορούσε την ανάληψη του «φιλέτου» της Μαρινόπουλος, ήτοι των 33 υπερκαταστημάτων, από το έτερο και ισχυρό λιανεμπορικό δίκτυο φαίνεται ότι δεν προχωρά. Ηδη επιβεβαιωμένες πληροφορίες εκ μέρους της Επιτροπής Ανταγωνισμού αναφέρουν ότι στην Ανεξάρτητη Αρχή δεν έχει ακόμη επιδοθεί η συμφωνία μετόχων. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, οι εταιρείες έχουν καθυστερήσει να επιδώσουν τα απαραίτητα έγγραφα εδώ και έναν μήνα, επικαλούμενες «τεχνικά προβλήματα». Αλλά και εκ μέρους των δύο εταιρειών η πληροφόρηση όσον αφορά την τύχη του συγκεκριμένου deal είναι ανύπαρκτη, χωρίς να επιβεβαιώνεται ή να διαψεύδεται το οριστικό «ναυάγιό» του.
Η κυριότερη εξέλιξη, ωστόσο, αφορά τη στάση των προμηθευτών της Μαρινόπουλος, οι οποίοι, αν και είχαν καθησυχαστεί προσωρινά για τη σταδιακή αποπληρωμή των απαιτήσεών τους, σήμερα δείχνουν να ανησυχούν σφόδρα για τη ροή αποπληρωμής τους. Σύμφωνα με πληροφορίες που διασταυρώνονται από διάφορους προμηθευτές, υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν χρηματικές καταβολές από τη Μαρινόπουλος, χωρίς, ωστόσο, να τηρούνται τα συμπεφωνημένα.
Ηδη κάποιοι ισχυροί προμηθευτές προχώρησαν σε διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, εισπράττοντας σημαντικό μέρος της απαίτησής τους, όπως η εταιρεία εμπορίας κρέατος Φλωρίδης ΑΕΒΕ. Την ίδια τακτική ακολουθούν κι άλλοι προμηθευτές -πολυεθνικοί και εγχώριοι-, δημιουργώντας ένα ντόμινο διαταγών πληρωμής εις βάρος μιας ασταθούς εταιρείας. Σημειώνεται ότι η κίνηση Φλωρίδη είναι ένα déjà vu της στάσης που είχε τηρήσει έναντι της αλυσίδας Ατλάντικ, η οποία κατέρρευσε το 2011.
Χάθηκε η εμπιστοσύνη
«Εχει χαθεί η εμπιστοσύνη όσον αφορά την επίτευξη μιας βιώσιμης λύσης για την εταιρεία», αναφέρει στέλεχος μεγάλης ελληνικής εταιρείας-προμηθευτή της αλυσίδας. «Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν λύσεις. Όταν, ωστόσο, αυτές δεν εμφανίζονται, η ανησυχία μεγαλώνει και κινητοποιεί άμυνες εκ μέρους των επιχειρήσεων, που έχουν να προστατέψουν τη χρηματοοικονομική τους υγεία».
Εν πολλοίς, οι παράγοντες της αγοράς συνομολογούν ότι χρειάζεται μια συνολική λύση για τη Μαρινόπουλος, στην οποία τράπεζες, προμηθευτές αλλά και στρατηγικός επενδυτής πρέπει να βρουν κοινό τόπο. Το εγχείρημα είναι περίπλοκο, λόγω τόσο του τεράστιου μεγέθους της αλυσίδας και των υποχρεώσεών της όσο και των διαφορετικών συμφερόντων από κάθε πιστωτή.
Σε αυτό το πλαίσιο, η αγορά διατυπώνει ερωτήματα. Το πρώτο αφορά τη θέση των τραπεζών, που αποτελούν βασικό μοχλό στις εξελίξεις, και το δεύτερο αναφέρεται στο αν η Σκλαβενίτης αποτελεί ενδεχομένως τον «ιππότη» που θα σώσει ολόκληρη τη «νύφη». Πληροφορίες αναφέρουν ότι οι τράπεζες προκρίνουν το σενάριο συμμετοχής της Σκλαβενίτης, έχοντας ήδη καταθέσει πρόταση που προβλέπει την παροχή ρευστότητας υπό μορφή δανείου προς τη Σκλαβενίτης άνω των 400 εκατ. ευρώ, προκειμένου εκείνη, μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου, να αναλάβει τη Μαρινόπουλος.
Το συγκεκριμένο σχέδιο περιλαμβάνει και αναδιάρθρωση του δανεισμού της Μαρινόπουλος με επιμήκυνση αυτού και με χαμηλό επιτόκιο. Ο συγκεκριμένος σχεδιασμός, ωστόσο, δεν επιβεβαιώνεται από τους βασικούς εμπλεκομένους, και κυρίως από την εταιρεία Σκλαβενίτης, χωρίς ωστόσο και να διαψεύδεται.
Σε ό,τι αφορά τις τράπεζες και την αντίστοιχη έκθεσή τους στην εταιρεία, πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν εξασφαλίσεις για τα δάνεια που έχουν παράσχει, μέσω της προσωπικής περιουσίας της οικογένειας Μαρινόπουλου, αλλά και μέσω ενεχύρων σε συγγενείς εταιρείες. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η οικογένεια Μαρινόπουλου έχει ενεχυριάσει το 100% της εταιρείας ΦΑΜΑΡ, ιδιοκτησίας της, για την οποία είναι γνωστό από τον Δεκέμβριο του 2015 ότι υπάρχει πρόθεση πώλησής της.
Διάφορες φήμες έχουν κυκλοφορήσει -χωρίς να έχουν επιβεβαιωθεί- για την εμπλοκή και ξένων παραγόντων στην πιθανή αναδιάρθρωση της αλυσίδας. Ηδη κυκλοφορεί η φήμη επιστροφής των Γάλλων της Carrefour, αλλά και η εμπλοκή πολυεθνικού παίκτη με παρουσία στην ελληνική αγορά. Η δεύτερη εκδοχή διαψεύδεται, ωστόσο, από πηγές προσκείμενες στον εν λόγω όμιλο. Επίσης, διαψεύστηκε, μέσω διαρροών από κύκλους της Μαρινόπουλος, η φήμη περί ενδιαφέροντος από αμερικανικό fund.
Ισχυρό το ενδεχόμενο υπαγωγής στο άρθρο 99
Σε όλο αυτόν τον καταιγισμό φημών και εκπεφρασμένων ανησυχιών, η εταιρεία Μαρινόπουλος επισήμως περιορίστηκε να δηλώσει «πως βρίσκεται εν μέσω του απαιτητικού και χρονοβόρου εγχειρήματος, που στοχεύει στην επάνοδο της λειτουργίας της εταιρείας στην κανονικότητα, το συντομότερο δυνατόν».
Εφόσον οι επιχειρηματικές λύσεις διάσωσης δεν μοιάζουν ορατές προς ώρας, πληροοφορίες αναφέρουν ότι στο τραπέζι βρίσκεται το ενδεχόμενο προσφυγής της εταιρείας στο Πτωχευτικό Δίκαιο. Οι συγκεκριμένες πληροφορίες επιμένουν ότι «θα υπάρξουν άμεσες εξελίξεις», υπονοώντας την αίτηση ένταξής της σε κάποιο άρθρο εξυγίανσης (όπως το 99 και το 106 Β), ώστε να υπάρξει προστασία από τους πιστωτές και να παραμείνει εν λειτουργία η Μαρινόπουλος. Εκτιμούν, δε, ότι μια τέτοια λύση θα μπορούσε να προσελκύσει εκ των υστέρων το ενδιαφέρον στρατηγικού επενδυτή.
Σε κάθε περίπτωση, το σύνολο του εγχώριου επιχειρηματικού κόσμου, ακόμα κι εκείνου που δεν έχει εμπορικές συναλλαγές μαζί της, ανησυχεί. Το μέγεθος της εταιρείας, με 12.500 εργαζομένους, και η αναμενόμενη επίπτωση που μπορεί να έχει η ενδεχόμενη κατάρρευσή της δεν θα αφήσει κανέναν ανεπηρέαστο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου