Τέσσερα σενάρια για το μέλλον της Τουρκίας

Πόσο εύκολο είναι να διαμορφώσει η Αθήνα μία πολιτική διαχείρισης και αντιμετώπισης

της Τουρκίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν;

Η ανάγνωση της πολυσέλιδης και άκρως ενδιαφέρουσας μελέτης που πρόσφατα δημοσίευσε η διάσημη αμερικανική δεξαμενή σκέψης RAND Corporation για το μέλλον των αμερικανοτουρκικών σχέσεων δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες.

Η γειτονική χώρα, ιδιαίτερα έπειτα από τις συνταγματικές αλλαγές που εισήγαγαν το πολιτειακό μοντέλο της Προεδρικής Δημοκρατίας, μετατρέπεται σε ένα αυταρχικό κράτος, με την πολιτική εξουσία να έχει συγκεντρωθεί στα χέρια ενός ισχυρού προέδρου με εκτελεστικές αρμοδιότητες και με καθοδηγητική ιδεολογία έναν «εθνοτικό τουρκικό εθνικισμό» (οι συγγραφείς χρησιμοποιούν τον όρο «ethnic Turkish nationalism»).

Παράλληλα όμως, η Αγκυρα επιδίδεται σε μία πιο διεκδικητική πολιτική εξισορρόπησης (assertive balancing strategy), προσεγγίζοντας χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα, αποδεχόμενη μία «ακριβή μοναξιά» (precious loneliness), η οποία θεωρεί ότι καλύπτει καλύτερα τα εθνικά της συμφέροντα και επιδιώξεις.

-Ποια είναι τα τέσσερα διαφορετικά σενάρια για την πιθανή εξέλιξη της Τουρκίας;

– Ποιες είναι οι συνθήκες που μπορούν με μετατρέψουν την Τουρκία από έναν «δύσκολο σύμμαχο» σε μια «Ευρασιατική δύναμη»;

– Ποιος είναι ο μεγάλος κίνδυνος με κατακλυσμιαίες επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο;

– Γιατί οι ειδικοί αναλυτές καλούν Αμερική και Ευρώπη να προβούν σε μια θεμελιώδη επανεκτίμηση της στρατηγικής τους έναντι της Άγκυρας;