Μιχάλης Καρχιμάκης : Το μεγάλο στοίχημα για το κίνημα αλλαγής

Το μεγάλο στοίχημα για το Κίνημα Αλλαγής σήμερα , είναι να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του. Ο βασικός πυλώνας του, το ΠΑΣΟΚ έχει τρωθεί βάναυσα, αλλά τα αναπόφευκτα λάθη του είναι σταγόνα στον ωκεανό των τεραστίων επιτευγμάτων του.

Η αξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ έχει τρωθεί από τις συκοφαντίες των πολιτικών αντιπάλων, που με τα τερατώδη ψέματά τους, έπεισαν την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, ότι (ΤΑΧΑ) την Ελλάδα την χρεοκόπησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ , και όχι η κυβέρνηση Καραμανλή 2004-2009 , με αποτέλεσμα η χώρα να «μπει»

σε «Μνημόνια», και ολα αυτά, και με την "ευγενική συμβολή" της συντριπτικής πλειοψηφίας των Μ.Μ.Ε, αλλά και από την εσωτερική υπονόμευση των μελλοντικών τότε , συγκυβερνητών του Σαμάρα.

(ΣΗΜ. Από τα 46 χρόνια της Μεταπολίτευσης, το ΠΑΣΟΚ κυβέρνησε ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΑ τα 20)!

ΠΡΟΚΑΛΩ λοιπόν ,όσους διαφωνούν, να συγκρίνουν το τεράστιο έργο που άφησε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, με αυτό των υπολοίπων, στα 26 χρόνια που είχαν τα ηνία της χώρας.

Επίσης δεν υπερασπιστήκαμε συντεταγμένα και αποφασιστικά το έργο μας και δυστυχώς συνεχίζουμε.

Λές και κάτι μας φοβίζει ή μας εμποδίζει.

Δεν κάναμε σχεδόν ποτέ την αυτοκριτική μας για την συνεργασία μας με την Δεξιά του Σαμαρά που ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους της πολιτικής μας κατάρρευσης.

Του επιτρέψαμε να απολύει, να ξεπουλά κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις και τράπεζες χωρίς αντίσταση και για ένα κομμάτι ψωμί.

Και βεβαίως δεν είχαμε ένα ενιαίο αφήγημα για την διαδρομή μετα το 2009 και την Εκ των έσω υπονόμευση της κυβέρνησης Παπανδρέου του 44%.

το ΚΙΝΑΛ λοιπόν για να ανακάμψει, σε συνδυασμό με όσα ανέφερα παραπάνω ,

Βασικά πρεπει να ανατρέψει την αντίληψη της συντριπτικής πλειοψηφίας των προοδευτικών πολιτών, ότι είμαστε προβλέψιμοι.

Επίσης ότι το κύριο βάρος της αντιπολιτευτικής μας στρατηγικής και αντιπαράθεσης πρέπει να είναι απέναντι στην Δεξιά, χωρίς βέβαια να αδιαφορούμε για τα λάθη και τις ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ και πως ευνόησε την επέλαση της Δεξιάς του Μητσοτάκη.

Επίσης είναι ανάγκη να εμφανίσουμε ορατά και συγκεκριμένα την εικόνα μιας συντεταγμένης ομάδας.

Έχουμε στελέχη που πολλά από αυτά είναι σε αδράνεια χωρίς αυτό να είναι επιλογή τους.

Οι φωνές που χρειαζόμαστε πρέπει να είναι πολλές και από όλες τις γενιές.

Θυμάμαι, ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ,αξιοποίησε ένα μίγμα, από την γενιά της Αντίστασης τη γενιά του 1-1-4 την γενιά του Πολυτεχνείου και της Αλλαγής.

Μίγμα, λοιπόν περισσότερων προσώπων με ήθος, πολιτική αποδοχή, διαδρομή ,ιστορία ,εμπειρία και βεβαίως και νέων στελεχών.

Να ανατρέψουμε την αντίληψη που έχει ένα μεγάλο μέρος του προοδευτικού κόσμου ότι ερωτοτροπούμε με την Δεξιά και αυτό το επιτείνει και ο ΣΥΡΙΖΑ για τους δικούς του αυτονόητους λόγους.

Το ακροατήριο το προοδευτικό που ήταν ΠΑΣΟΚ και είτε έχει πάει στο ΣΥΡΙΖΑ, είτε σπίτι του και αδιαφορεί, έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό, ανεξάρτητα από κοινωνική, επαγγελματική ,επιστημονική ομάδα, Είναι ΑΝΤΙΔΕΞΙΟ.

Αυτό καλούμαστε να ελκύσουμε.

Αν το πετύχουμε έχουμε μέλλον.

Αν όχι, τα πράγματα δυσκολεύουν