«Ο Μητσοτάκης δεν έχει τη δυνατότητα να απαντήσει στην επιχειρηματολογία μου και δουλεύει με αποκλεισμούς, διαγραφή, αποπληροφόρηση. Αυτό είναι το επίπεδό του αλλά νομίζω ότι έχει αρχίσει ήδη να αλλάζει η επικοινωνιακή, πολιτική δυναμική σε βάρος του. Όταν μια πολιτική είναι αποτυχημένη και σάπια καμία επικοινωνιακή πολιτική, όσο ελεγχόμενη και αυταρχική να είναι, δεν μπορεί να τη στηρίξει σε βάθος χρόνου», επισημαίνει σε άλλο σημείο της συνέντευξής του ο Γ. Κύρτσος, ενώ αναφέρεται και στο προσφυγικό και το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών το φθινόπωρο. «Πιστεύω ότι η αντιπολίτευση πρέπει να γίνει πολύ καλύτερη γιατί ο Μητσοτάκης στήνει καθεστώς ακόμη και σε βάρος του μεγαλύτερου μέρους της ΝΔ και όσο περισσότερο μείνει στην εξουσία τόσο περισσότερο χρόνο θα χρειαστούμε για να συνέλθουμε σαν οικονομία, κοινωνία και δημοκρατικό σύστημα», διαμηνύει.
Tην Τρίτη ο έλληνας πρωθυπουργός μιλάει στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου. Να περιμένουμε το ίδιο θριαμβευτική υποδοχή όπως και στο αμερικανικό Κογκρέσο;
Παλαιότερα οι ομιλίες των πρωθυπουργών των κρατών-μελών είχαν εξαιρετικό πολιτικό ενδιαφέρον γιατί είχαν δικαίωμα παρέμβασης και οι απλοί ευρωβουλευτές. Θυμάμαι για παράδειγμα ότι είχα μιλήσει για 2 λεπτά στην ολομέλεια απευθυνόμενος στον κ. Τσίπρα τον Ιούλιο του 2015 και θέτοντάς του αρκετά δύσκολα ζητήματα.
Από τότε άλλαξε η διαδικασία για να απευθύνονται οι πρωθυπουργοί των κρατών-μελών με μεγαλύτερη άνεση και μικρότερο πολιτικό ρίσκο στην ολομέλεια. Παρουσιάζουν τις απόψεις τους ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή ενοποίηση, τοποθετούνται σε ένα γύρο οι επικεφαλής των πολιτικών ομάδων, συνοψίζει ο φιλοξενούμενος πρωθυπουργός και έτσι τελειώνει η… σεμνή τελετή.
Πληροφορούμαι πάντως ότι οι επικεφαλής των πολιτικών ομάδων των Σοσιαλιστών και της Αριστεράς μπορεί να δώσουν τον χρόνο ομιλίας τους στον Νίκο Ανδρουλάκη που είναι αρχηγός κόμματος στην Ελλάδα και στον Δημήτρη Παπαδημούλη που είναι αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ισχυρό στέλεχος της ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Στην περίπτωση τη δική μου δεν μπορεί να ισχύσει κάτι τέτοιο με το RenewEurope γιατί είμαι ένας ευρωβουλευτής που μόλις έγινα δεκτός στην πολιτική ομάδα του και δεν έχω τα πολιτικά χαρακτηριστικά του Ανδρουλάκη ή του Παπαδημούλη.
Επομένως δεν θα έχω τη δυνατότητα να απευθυνθώ στην ολομέλεια στον κ. Μητσοτάκη αν και είχα να του πω πράγματα πιο ενδιαφέροντα και από αυτά που είπα στον κ. Τσίπρα το 2015.
Το πολιτικό ενδιαφέρον της παρέμβασης Μητσοτάκη θα είναι σχετικά περιορισμένο και η υποδοχή του θα είναι θετική όχι βέβαια ενθουσιώδης, όπως συμβαίνει με το σύνολο των πρωθυπουργών των κρατών-μελών της ΕΕ. Αυτός είναι ο κανόνας για το σύνολο των πρωθυπουργών της ΕΕ με μοναδική ίσως εξαίρεση τον Όρμπαν ο οποίος έχει και την τάση να ανταγωνίζεται το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να αντλεί πολιτικά οφέλη στην Ουγγαρία.
Το θέμα του επηρεασμού των μέσων ενημέρωσης από την ελληνική κυβέρνηση σε τι βαθμό απασχολεί τις Βρυξέλλες; Πού εντοπίζετε το πρόβλημα;
Στις Βρυξέλλες παρακολουθούν με ανησυχία τον έλεγχο σε ποσοστό 80 – 90% που έχει επιβάλλει ο κ. Μητσοτάκης με τη συνεργασία του κ. Δημητριάδη και άλλων κυβερνητικών στελεχών στα ΜΜΕ.
Οι Βρυξέλλες βγαίνουν ζημιωμένες από αυτή την εξέλιξη με δύο τρόπους. Πρώτον, χάνουν τη δυνατότητα αύξησης πίεσης στις κυβερνήσεις της Πολωνίας και της Ουγγαρίας για αυτά τα θέματα εφόσον παρατηρούνται ανάλογες εξελίξεις στην Ελλάδα χωρίς να υπάρχει ισχυρή ευρωπαϊκή αντίδραση.
Δεύτερον, η οπισθοδρόμηση της Ελλάδας με ευθύνη Μητσοτάκη σε ζητήματα ελευθερίας των ΜΜΕ και τήρησης των κανόνων του Κράτους Δικαίου μπερδεύει την εικόνα σε ό,τι αφορά τις διευρύνσεις της ΕΕ, ιδιαίτερα στα δυτικά Βαλκάνια.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση των Δημοσιογράφων χωρίς Σύνορα, την οποία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί αξιόπιστη και χρησιμοποιεί στις αξιολογήσεις της πολιτικής κατάστασης σε διάφορα κράτη, η Ελλάδα είναι χειρότερη στην ελευθερία των ΜΜΕ από ό,τι για παράδειγμα η Βόρεια Μακεδονία και η Αλβανία. Υποτίθεται όμως ότι είμαστε το ευρωπαϊκό υπόδειγμα στο οποίο πρέπει να προσαρμοστούν οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων υιοθετώντας το ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Ναι, αλλά οι δημοσιογράφοι που κατηγορούνταν για το σκάνδαλο Novartis αθωώθηκαν. Δεν αποτελεί αυτό ένα επιχείρημα για τον πρωθυπουργό, στις κατηγορίες που του απευθύνετε;
Η βασική κατηγορία έχει σχέση με τον αντιδημοκρατικό έλεγχο των ΜΜΕ. Όσοι παρακολουθούν πώς χειρίζονται τα περισσότερα ΜΜΕ τη δικαστική κατάρρευση της μητσοτακικής θεωρίας για τη λεγόμενη «σκευωρία της Novartis» καταλαβαίνουν καλύτερα την επιχειρηματολογία μου. Τα ίδια ΜΜΕ που πρόβαλλαν τις πολιτικές αθλιότητες Μητσοτάκη στη Βουλή για «συμμορία» δημοσιογράφων και πριμοδοτούσαν επικοινωνιακά το κουκούλωμα του σκανδάλου της Novartisς το όνομα της αντιμετώπισης μιας ανύπαρκτης σκευωρίας, υποβαθμίζουν τώρα το θέμα. Οι πιο άμεσα συνδεδεμένοι με το Μαξίμου προσπάθησαν κιόλας να πείσουν ότι δήθεν το δικαστικό συμβούλιο υιοθέτησε τις κατηγορίες σε βάρος Τουλουπάκη και Παπαγγελόπουλου για πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανύπαρκτη, όπως αποδείχθηκε, «σκευωρία της Novartis».
Άλλωστε δεν περιμένω τις ευρύτερες εξελίξεις για να βγάλω συμπεράσματα, τους αποκλεισμούς με υπογραφή Μητσοτάκη και τον αυταρχισμό του αντιμετωπίζω σχεδόν καθημερινά στην πορεία μου στον δημόσιο βίο. Από τα τέλη του 2020 έχω αποκλειστεί από τα ενημερωτικά προγράμματα των κρατικών καναλιών και των ιδιωτικών καναλιών πανελλαδικής εμβέλειας. Ο Μητσοτάκης δεν έχει τη δυνατότητα να απαντήσει στην επιχειρηματολογία μου και δουλεύει με αποκλεισμούς, διαγραφή, αποπληροφόρηση. Αυτό είναι το επίπεδό του αλλά νομίζω ότι έχει αρχίσει ήδη να αλλάζει η επικοινωνιακή, πολιτική δυναμική σε βάρος του. Όταν μια πολιτική είναι αποτυχημένη και σάπια καμία επικοινωνιακή πολιτική, όσο ελεγχόμενη και αυταρχική να είναι, δεν μπορεί να τη στηρίξει σε βάθος χρόνου.
Η κατάσταση με το προσφυγικό πού βρίσκεται;
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αλλάξει τις αντιλήψεις για το προσφυγικό στην ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Πολωνία που δεν δεχόταν ούτε έναν πρόσφυγα στα εδάφη της υποδέχεται με εξαιρετικά καλή διάθεση και αρκετά καλούς όρους εκατομμύρια πρόσφυγες από την Ουκρανία.
Ο Γολγοθάς της Ουκρανίας θεωρείται από την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη ευρωπαϊκή υπόθεση όχι όμως ο Γολγοθάς χωρών όπως η Λιβύη, η Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν που οδηγήθηκαν σε μαρτυρικές καταστάσεις και με ευθύνη των Ευρωπαίων.
Η αλλαγή νοοτροπίας στο προσφυγικό αναδεικνύεται μέσα και από την αλλαγή των στόχων της Frontex. Η ΕΕ ξεκίνησε να δημιουργήσει μία ισχυρή και ένοπλη συνοριοφυλακή αλλά τώρα αντιλαμβάνεται τη Frontex περισσότερο σαν υπηρεσία καταγραφής περιστατικών και οργανωμένης υποδοχής προσφύγων και μεταναστών.
Το μεγάλο θέμα για την Ελλάδα παραμένει η στρατηγική του Ερντογάν εάν δηλαδή θα επιχειρήσει να ασκήσει πίεση στην Ελλάδα και την ΕΕ στέλνοντας εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες, όπως προσπάθησε να κάνει τον Φεβρουάριο – Μάρτιο του 2020 αλλά τον εμπόδισε η κυβέρνηση.
Η εκτίμησή σας για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών το φθινόπωρο; Και για το αποτέλεσμα που θα έχουν;
Νομίζω ότι ούτε ο ίδιος ο Μητσοτάκης ξέρει αν θα κάνει πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο. Η ενεργειακή και οικονομική κατάσταση χαρακτηρίζονται από μεγάλη ρευστότητα και όλοι προβλέπουν έναν πολύ δύσκολο οικονομικό και κοινωνικό χειμώνα.
Από την άλλη πλευρά το ισχυρό σύστημα συμφερόντων που στηρίζει τον Μητσοτάκη και εξυπηρετείται από αυτόν σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος, μπορεί να θέλει εξάντληση της τετραετίας για να μπουν περισσότερες υπογραφές που δεσμεύουν δεκάδες δισεκατομμύρια σε βάθος χρόνου.
Επομένως είναι αδύνατο να μπει κάποιος στο μυαλό του Μητσοτάκη ο οποίος λογικά θα ταλαντεύεται μέχρι να πάρει τη μία ή την άλλη απόφαση.
Νομίζω ότι το τελευταίο ατού του Μητσοτάκη ύστερα από την τραγική απομυθοποίησή του στην οικονομία, το ενεργειακό, τα νατοϊκά – εθνικά, την αντιμετώπιση του Covid-19, στην ποιότητα της Δημοκρατίας μας είναι οι μεγάλες αδυναμίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Ξεχωρίζω 3 από αυτές.
Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει κολλημένος στο τί έγινε ή δεν έγινε το 2015 – όπου προφανώς τα έκανε θάλασσα – ενώ θα έπρεπε να συγκρίνει την κυβερνητική του περίοδο 2017 – 2019 με το σημερινό μητσοτακικό χάλι και να δείχνει με τον τρόπο αυτό ότι μετά την αναγκαία φιλοευρωπαϊκή στροφή που έκανε, είχε πολύ καλύτερες οικονομικές επιδόσεις από τον «μάνατζερ» Μητσοτάκη.
Δεύτερον, παρά τις οργανωτικές ικανότητες και τις ενδιαφέρουσες ιδέες του Νίκου Ανδρουλάκη το ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει εξαιρετικά δυναμικό ίσως γιατί τα στελέχη που εκτέθηκαν στη διαχείριση του σκανδάλου και της ανύπαρκτης όπως αποδείχθηκε σκευωρίας της Novartisόπως κι αυτά που έχουν καλές σχέσεις με τον πυρήνα της μητσοτακικής εξουσίας, είναι περισσότερα από όσα θα έπρεπε.
Τρίτον, η αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ για την ενίσχυση της επιρροής τους στον χώρο της κεντροαριστεράς γίνεται με όρους που εξυπηρετούν τον Μητσοτάκη. Είναι άλλο ο ανταγωνισμός που πρέπει να έχουν τα δύο κόμματα και άλλο οι καμένες γέφυρες και η αντιπαλότητα μεταξύ τους που αναδεικνύει, στην αντίληψη πολλών ψηφοφόρων τον Μητσοτάκη σε πόλο σταθερότητας, παρά τις χαώδεις καταστάσεις που έχει δημιουργήσει με την πολιτική του.
Πιστεύω ότι η αντιπολίτευση πρέπει να γίνει πολύ καλύτερη γιατί ο Μητσοτάκης στήνει καθεστώς ακόμη και σε βάρος του μεγαλύτερου μέρους της ΝΔ και όσο περισσότερο μείνει στην εξουσία τόσο περισσότερο χρόνο θα χρειαστούμε για να συνέλθουμε σαν οικονομία, κοινωνία και δημοκρατικό σύστημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου