...Η δική σας ανάπτυξη, η ανάπτυξη της Περιφέρειας, θα είναι προς όφελος όλης της χώρας. Αυτή είναι η μεγάλη προσπάθεια, η δική μας, να δώσουμε μια νέα ταυτότητα στην περιφερειακή ανάπτυξη, μια ταυτότητα ιδιαίτερη σε κάθε περιοχή, που έχει δυνατότητες να αναδείξει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, πόσο μάλλον η Ήπειρος, με την οποία, όπως ξέρετε, συνδέομαι και εγώ, καθώς έχω ρίζες και από εδώ – γιαννιώτικες, βεβαίως. Και όπως πολύ σωστά είπατε, το απαράμιλλο φυσικό κάλλος της Άρτας, η πλούσια ιστορία και ο πολιτισμός της, την κάνουν μία περιοχή με τεράστιες δυνατότητες.
Και αυτές τις δυνατότητες, πρέπει να τις αξιοποιήσουμε, διότι το μοντέλο ανάπτυξης που είχε λειτουργήσει τόσα χρόνια, δεν βοήθησε να στηριχθούμε στα πλεονεκτήματα που έχει η χώρα μας. Αντιθέτως, υπήρξε μία εύκολη κερδοσκοπία, που βοηθούσε λίγους και όχι το γενικό σύνολο.
Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι, το τελευταίο διάστημα, φίλες και φίλοι, όλοι δοκιμαστήκαμε σκληρά. Θέλω όμως να πω, επίσης, ότι οι θυσίες που έχει κάνει ο Ελληνικός λαός άρχισαν να πιάνουν τόπο.
Η σημερινή μου επίσκεψη εδώ γίνεται σε μία δύσκολη για όλους τους Έλληνες περίοδο και, βεβαίως, και για τη δική σας περιοχή. Οι Αρτινοί, όπως και όλοι οι Έλληνες, βρίσκονται αντιμέτωποι με παρόμοιες δυσκολίες, αλλά και με τις ιδιαίτερες δυσκολίες μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης, που έχει βεβαίως βαθύτερα αίτια, γεγονός που συνεπάγεται ένα βάρος για κάθε οικογένεια και κάθε επαγγελματία.
Και στην Άρτα, όπως και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, υπάρχουν επιχειρήσεις που δυσκολεύονται – άλλες κλείνουν, ενώ άλλοι χάνουν και τις δουλειές τους. Γι’ αυτό, δεν θα ήθελα να έρθω εδώ απλώς για να χαϊδέψω αυτιά, ούτε για να αρνηθώ ότι υπάρχουν προβλήματα, ούτε για να υποσχεθώ μαγικές λύσεις, αλλά για να συζητήσουμε μεταξύ μας, πώς από εδώ και πέρα θα πορευτούμε πολύ καλύτερα, αλλά και πώς φτάσαμε ως εδώ, ώστε να μην βρεθούμε ποτέ ξανά σ’ αυτή την κατάσταση. Και κυρίως, για να μπορέσουμε μαζί να δημιουργήσουμε αυτή τη νέα Ελλάδα που όλοι μας θέλουμε, να μπούμε σε μια βιώσιμη ανάπτυξη και σε ένα δρόμο προοπτικής.
Μετά τις ιδιαίτερες, τις σημαντικές και, θα έλεγα, ιστορικές αποφάσεις της προηγούμενης εβδομάδας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουμε πια το δρόμο μας ανοιχτό, ώστε να δουλέψουμε μαζί και να δημιουργήσουμε αυτή τη νέα Ελλάδα.
Ήρθα σήμερα εδώ, για να ακούσω τις δικές σας σκέψεις και προτάσεις, σε ό,τι αφορά ζητήματα τόσο σε τοπικό, όσο και σε περιφερειακό, αλλά και εθνικό επίπεδο. Γιατί λόγο και συμμετοχή, για το πού πορεύεται η χώρα, πώς πρέπει να κινηθεί, με τι ρυθμούς και τι στόχους, δεν έχει μόνον η Αθήνα, έχει και η Άρτα, έχουν και οι πολίτες της περιοχής, και οι θεσμικοί φορείς και, βέβαια, όλη η Περιφέρεια.
Γι’ αυτό και επισκέπτομαι τόσο συχνά τις Περιφέρειες της χώρας, προκειμένου να ακούσω τους πολίτες και να απαντήσω σε ό,τι μπορούμε να απαντήσουμε, για πιθανές αδυναμίες, ακόμα και στην κριτική – είναι καλοδεχούμενη – αλλά και για να δούμε από κοινού, τελικά, πώς λύνουμε χρόνια προβλήματα, που ταλαιπωρούσαν και ταλαιπωρούν ακόμα την ελληνική Περιφέρεια και όχι μόνο.
Αυτός είναι ο μόνος δρόμος, όχι για να γίνει καλύτερη η Κυβέρνησή μας, αλλά για να γίνει καλύτερη η καθημερινότητα όλων μας και να βελτιώνουμε, μέσα από το διάλογο και την κοινή προσπάθεια, τα κακώς κείμενα, ώστε να ξεκολλήσει επιτέλους η Ελλάδα από την ύφεση και τη στασιμότητα.
Κυρίες και κύριοι και αγαπητοί φίλοι, οι λόγοι για τους οποίους οδηγηθήκαμε σε αυτό το σημείο είναι βεβαίως και εξωτερικοί, αλλά είναι και εσωτερικοί. Συνειδητοποιήσαμε πια και, μάλιστα, με τον πιο σκληρό τρόπο, ότι το μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια είχε χρεοκοπήσει. Και χρεοκόπησε οριστικά.
Όσοι προσπαθούν να μας πείσουν με εύκολα λόγια ότι υπάρχει τρόπος επιστροφής και, μάλιστα, σε μια μη βιώσιμη κατάσταση, δεν λένε την αλήθεια. Καλλιεργούν και πάλι ένα ψεύτικο μύθο.
Επιδοτήσεις χωρίς αντίκρισμα, επενδύσεις που δεν δημιουργούσαν δουλειές ή ανταγωνιστικά προϊόντα, ρουσφέτια που μεγάλωναν τη γραφειοκρατία και επιβάρυναν τελικά το φορολογούμενο, μεσάζοντες για τα ευρωπαϊκά προγράμματα, σπατάλες στην υγεία και την πρόνοια, εύκολα και γρήγορα δανεικά, χωρίς να επενδύονται σε αντίστοιχο παραγωγικό αποτέλεσμα για τη χώρα – αυτά δεν μπορεί να συνεχιστούν. Είναι αυτά που πληρώνουμε και πληρώνει σήμερα ο τόπος.
Πλέον, κάθε φορά που η Ελλάδα εξασφαλίζει οποιοδήποτε ποσό, πρέπει να φροντίζουμε να πιάνει τόπο, και για τη χώρα, και για τον πολίτη, μέχρι και το τελευταίο ευρώ.
Να ξέρετε ότι, τη μάχη, τη δώσαμε όλοι μαζί τους τελευταίους μήνες, ώστε να εξασφαλίσουμε τη βιωσιμότητα της πατρίδας μας. Και αυτό, το έκανε ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, όχι μόνο η Κυβέρνηση.
Γιατί έπρεπε να το κάνει; Γιατί η Ελλάδα, το 2009, είχε απολέσει πλήρως την αξιοπιστία της στο εξωτερικό. Δυστυχώς, είχαμε τα γνωστά ψεύτικα στατιστικά στοιχεία, που ήταν η χαριστική βολή για την αξιοπιστία της χώρας μας. Ένα έλλειμμα 36 δις ευρώ, που μας κληροδότησε η προηγούμενη κυβέρνηση, πελατειακές σχέσεις, βεβαίως, που είναι γνωστές τοις πάση, αλλά και χρόνια προβλήματα, όπως είναι η διαφθορά. Όλα αυτά, μας είχαν κάνει πλέον αφερέγγυους, ενώ το μεγαλύτερο έλλειμμα που υπήρχε, ήταν το έλλειμμα αξιοπιστίας.
Χρειάστηκε μεγάλος αγώνας και επώδυνες θυσίες από τον Ελληνικό λαό, για να πείσουμε τους πάντες ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα, ότι η Ελλάδα έχει δυνατότητες. Ότι η εικόνα που δημιούργησε το κακό μας παρελθόν, μας αδικεί. Αδικεί κατάφωρα και το έθνος μας, και τον Ελληνισμό.
Αυτός ο αγώνας, όμως, στέφθηκε με επιτυχία. Πετύχαμε το μεγαλύτερο πρόγραμμα έκτακτης δανειοδότησης και χρηματοδοτικής στήριξης στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία – όχι μόνο στην ευρωπαϊκή, αλλά στην παγκόσμια ιστορία. Χάρη σε αυτό, και οι συντάξεις, και οι μισθοί μπαίνουν κανονικά στους λογαριασμούς των δικαιούχων κάθε μήνα. Χάρη σε αυτό, το ελληνικό κράτος θα συνεχίσει – και συνεχίζει – να λειτουργεί τα σχολεία του και να φροντίζει τους ασθενείς του. Και βέβαια, χάρη σε αυτό, ξέρει πια ο πολίτης ότι υπάρχει μια σιγουριά και μια ασφάλεια.
Αυτή η νίκη, βέβαια, είχε το τίμημά της. Γιατί εφαρμόσαμε το πιο ριζικό πρόγραμμα ραγδαίας δημοσιονομικής προσαρμογής, δηλαδή μείωσης των ελλειμμάτων, που έχει εφαρμόσει ποτέ μια χώρα του ΟΟΣΑ, του Οικονομικού Οργανισμού των αναπτυγμένων χωρών.
Ήταν φυσικό η ελληνική οικονομία, η οποία ήταν ήδη σε ύφεση, να «φρενάρει» ακόμα περισσότερο. Τώρα, όμως, μπαίνουν νέα θεμέλια, για να μπορέσει να αναπτυχθεί σε υγιείς πια βάσεις και πολύ δυναμικά. Αυτή η προσπάθεια αναγνωρίστηκε. Και αναγνωρίστηκε και την προηγούμενη Πέμπτη από τους ηγέτες της Ευρωζώνης, που αποφάσισαν να βγάλουν επιτέλους τη θηλιά από το λαιμό των Ελλήνων.
Μείωσαν το επιτόκιο, με το οποίο δανειζόμαστε, περίπου στα επίπεδα της ίδιας της Γερμανίας. Αυτό, βέβαια, όσο διαρκεί το πρόγραμμα. Υπάρχουν σήμερα χώρες στην ενωμένη Ευρώπη, αγαπητές φίλες και φίλοι, οι πολίτες των οποίων, αν και δοκιμάζονται από τις συνέπειες της ύφεσης, παρ’ όλα αυτά, στηρίζουν την προσπάθεια, με αλληλεγγύη προς τον Ελληνικό λαό.
Διότι γνωρίζουν ότι, υπερασπιζόμενοι την Ελλάδα, τελικά, υπερασπίζονται ένα κοινό ευρωπαϊκό μέλλον. Αυτό πρέπει να το γνωρίζουμε όλοι. Ήταν μια πολύ σημαντική απόφαση αλληλεγγύης των λαών της Ευρώπης, μια ψήφος εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα ότι, ναι, η Ελλάδα έχει μέλλον. Ναι, η Ελλάδα έχει προοπτική. Ότι μπορούμε να επενδύσουμε εκεί τα λεφτά μας – λεφτά των φορολογούμενων άλλων κρατών, γιατί αυτά είναι τα λεφτά που μας δανείζουν.
Αποφασίστηκε, επίσης, να παραταθούν τα δάνειά μας που λήγουν, με ελάχιστη περίοδο παράτασης την αποπληρωμή τους σε 15 χρόνια, ακόμα και μέχρι 30 χρόνια. Τα τοκοχρεολύσια, το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους μας, μειώθηκαν δραματικά. Και με τη συμμετοχή των ιδιωτών, δηλαδή τη μεταφορά ενός σημαντικού βάρους του δικού μας χρέους στις ίδιες τις τράπεζες, το χρέος μας μειώνεται και ως ποσοστό του ΑΕΠ, και σε απόλυτους αριθμούς, αλλά και κατά δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτό μας δίνει επιτέλους τη δυνατότητα να ανασάνουμε. Ήρθε όμως η ώρα να ρίξουμε όλοι το βάρος στις μεγάλες αλλαγές. Αυτό περιμένουν όλοι. Αυτό περιμένουμε, πρώτα απ’ όλα, εμείς οι ίδιοι. Αυτό θέλουμε: μεταρρυθμίσεις, ώστε η Ελλάδα να αξιοποιήσει αυτό το νέο πλαίσιο, αυτό το κεκτημένο, για να κάνουμε το άλμα προς ένα καλύτερο μέλλον.
Ο δρόμος για την έξοδο από την κρίση είναι επιτέλους ανοιχτός. Ξέρετε, βεβαίως, ότι οι εξαγωγές μας αυξάνονται θεαματικά, ο τουρισμός ανακάμπτει με εντυπωσιακούς ρυθμούς, ενώ παράλληλα προχωρούμε σε μεγάλες θεσμικές αλλαγές.
Βέβαια, το ερώτημα είναι, «και μετά την κρίση, τι;». Ποια Ελλάδα θέλουμε να χτίσουμε; Μια Ελλάδα, που θα βασίζεται και πάλι στα πήλινα πόδια των δανεικών χρημάτων, του κρατισμού και των πελατειακών σχέσεων; Ή μια οικονομία καινοτόμο, εξωστρεφή, η οποία δεν θα έχει την ανάγκη των ξένων για να ευημερήσει;
Μια Ελλάδα, όπου οι αγροτικοί της συνεταιρισμοί θα μπαίνουν μέσα συνεχώς, με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ; Ή μια Ελλάδα που θα εξάγει, όπως είπατε κ. Δήμαρχε, αγροτικά προϊόντα υψηλής ποιότητας; Και η Άρτα έχει τεράστιες δυνατότητες και προϊόντα προστιθέμενης αξίας στα πέρατα της γης.
Μια Ελλάδα, στην οποία τα παιδιά μας δεν θα μπορούν να κάνουν το επάγγελμα που θέλουν, επειδή είναι κλειστό και προστατευόμενο; Ή μια Ελλάδα, όπου ο καθένας θα μπορεί να ακολουθήσει την επαγγελματική πορεία που ονειρεύεται και επιθυμεί;
Μια Ελλάδα, όπου θα σας εκβιάζει ο κάθε κομματάρχης, για να διορίσει το παιδί σας στο Δημόσιο; Ή μια Ελλάδα αξιοπρέπειας και αξιοκρατίας, στην οποία θα ανταμείβονται και οι άξιοι και οι εργατικοί, αλλά θα δημιουργούνται και νέες, ποιοτικές θέσεις εργασίας για τους νέους;
Μια Ελλάδα, στην οποία θα πληρώνουν φόρους μόνο όσοι έχουν καλή πρόθεση ή όσοι δεν μπορούν να φόρο-αποφεύγουν; Ή μια Ελλάδα με ένα σύγχρονο, δίκαιο φορολογικό σύστημα, που θα κατανέμει δίκαια τα βάρη και τις υποχρεώσεις;
Μια Ελλάδα με απαξιωμένα πτυχία ΑΕΙ και διαλυμένα Πανεπιστήμια; Ή μια Ελλάδα με ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα, που το μετατρέπει μάλιστα και σε πηγή εσόδων – γιατί όχι; Οι Υπηρεσίες μας, τα Νοσοκομεία μας, τα σχολεία μας, τα Πανεπιστήμιά μας, να γίνουν πηγή εσόδων για τη χώρα. Γιατί να μην εξάγουμε κι εμείς υπηρεσίες, αντί να εξάγουμε φοιτητές; Και γιατί τόσοι Έλληνες φοιτητές να είναι στο εξωτερικό και να μην έχουμε εμείς ξένους φοιτητές εδώ;
Γιατί λοιπόν να μην κάνουμε την τόσο όμορφη Περιφέρειά μας, με τα τόσα Ιδρύματα, πραγματικά ανοιχτή, και να μη δημιουργήσουμε κίνητρα για να φέρουμε εδώ και ξένους φοιτητές, παράγοντας έτσι και μια υπεραξία;
Αυτά είναι τα διλήμματα, στα οποία οφείλουμε όλοι να απαντήσουμε, καθώς πλησιάζουμε στο σημείο «μηδέν» της κρίσης και είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε μια νέα πορεία.
Εμείς, με την αμέριστη – πράγματι – και συγκινητική στήριξη του Ελληνικού λαού, έχουμε δώσει τις απαντήσεις μας.
Πρώτα απ΄ όλα, με τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις, όπως αυτή του «Καλλικράτη», αλλά και η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού μας συστήματος, που είναι πια βιώσιμο και για τις επόμενες γενιές.
Με την επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης, γιατί είχαμε φαινόμενα αρνησιδικίας. Με το νέο επενδυτικό νόμο. Με την αύξηση της απορροφητικότητας από το ΕΣΠΑ, που καταφέραμε μέσα από τις κινήσεις μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Με την πορεία μας προς το μηδενισμό των πρωτογενών ελλειμμάτων, δηλαδή, βγάζοντας τους τόκους και τα δάνεια, να έχουμε ένα πλεόνασμα, γιατί και σήμερα ακόμα παράγουμε ελλείμματα. Μπορεί να μειώνουμε τα ελλείμματα, αλλά ακόμα παράγουμε. Δηλαδή, ξοδεύουμε ως κράτος περισσότερα από τα έσοδά μας. Αυτά βεβαίως, σήμερα, μας τα χρηματοδοτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, μας τα χρηματοδοτεί ο μηχανισμός στήριξης. Αλλά για να είμαστε κι εμείς εντάξει, πρέπει κάποια στιγμή να έχουμε πλεόνασμα. Και ακριβώς αυτός είναι ο στόχος μας, ακόμα και για το επόμενο έτος.
Επίσης, το πρόγραμμα «Διαύγεια», για πλήρη απεικόνιση του πού πάνε τα χρήματα του Ελληνικού λαού, οι υπηρεσίες μιας στάσης για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, το θεσμικό πλαίσιο «fast track» για τις μεγάλες επενδύσεις, η απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, η επέκταση του ΑΣΕΠ παντού, η αλλαγή του συστήματος κρίσεων στο Δημόσιο, το σπάσιμο της γραφειοκρατίας στις Πολεοδομίες, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, το Ψηφιακό Σχολείο, είναι μερικά από τα πολλά που τολμήσαμε.
Θα έλεγα ότι καμία κυβέρνηση δεν αποτόλμησε τόσες βαθιές μεταρρυθμίσεις και τόσο γρήγορα και, μάλιστα, παράλληλα με την υλοποίηση ενός πάρα πολύ απαιτητικού προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης. Εμείς προχωρήσαμε σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις, γιατί πιστεύουμε στη δημιουργική δύναμη των Ελλήνων, στις πολλές δυνατότητες, τις απέραντες δυνατότητες, θα έλεγα, αυτού του λαού.
Και συνεχίζουμε να πιστεύουμε, σε πείσμα κάθε Κασσάνδρας που προμηνύει διαρκώς την καταστροφή, σε πείσμα όσων θέλουν να μας πείσουν ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, ότι μπορούν και αλλάζουν τα πράγματα. Πρέπει να έχουμε αυτοπεποίθηση, έχουμε πολλές δυνατότητες – και εξακολουθώ να το λέω αυτό και εντός και εκτός Ελλάδας – αναξιοποίητες δυνατότητες, που πρέπει να εκμεταλλευτούμε, για να δημιουργήσουμε ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης στη χώρα.
Ερχόμενος εδώ, στην Άρτα, σας λέω με βεβαιότητα ότι η δική σας περιοχή, το ξέρετε και εσείς, είναι από τις πιο σημαντικές περιοχές –παραδείγματα, γι’ αυτό το νέο μοντέλο ανάπτυξης που θέλουμε να έχουμε τα επόμενα χρόνια.
karxarias
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου