της Έλενας Μπούλια
Τι σχέση έχει η οικονομική κρίση με τα συναισθήματά μας; Μπορεί η έλλειψη χρημάτων να επηρεάσει την επιλογή μας να παντρευτούμε ή ακόμα και να χωρίσουμε; Και πώς θα κάνουμε παιδιά αν δεν μπορούμε να συντηρήσουμε ούτε τον εαυτό μας;
Οι «επίσημες» απαντήσεις που έρχονται από το γραφείο Γάμων της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και από το ληξιαρχείο του Δήμου Αθηναίων λένε πως, από το 2008 μέχρι σήμερα, τα διαζύγια έχουν μειωθεί δραματικά, καθώς τα ζευγάρια δυσκολεύονται να αντεπεξέλθουν στα δικαστικά έξοδα, ενώ σημαντική είναι και η μείωση των γάμων, με σχεδόν τους μισούς από αυτούς που παντρεύονται να επιλέγουν είτε πολιτικό γάμο είτε σύμφωνο συμβίωσης.
Ανεπίσημα, πέντε 30-something ζευγάρια περιγράφουν τον ρόλο που παίζει η οικονομική κρίση στην απόφασή τους να δημιουργήσουν οικογένεια και με ποιους τρόπους καταφέρνουν να διατηρήσουν "την φλόγα αναμμένη".
Η μόνιμη λύση της προσωρινής συγκατοίκησης Αν οι γονείς μας, στα εικοσιπέντε-τριάντα τους, ανακοίνωναν στους δικούς τους γονείς ότι θα συζήσουν χωρίς να παντρευτούν θα είχαν, στην καλύτερη περίπτωση, να αντιμετωπίσουν λιποθυμίες και καβγάδες. Μία τέτοια απόφαση σήμερα όχι μόνο γίνεται αποδεκτή από τους γονείς μας αλλά και ενισχύεται είτε οικονομικά είτε πρακτικά, με ταπεράκια φαγητού και ψώνια από την λαϊκή. Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που πολλοί τριαντάρηδες επιλέγουν την συγκατοίκηση ως περισσότερο ή λιγότερο μόνιμο στάδιο πριν τον γάμο.
Ο Οδυσσέας με την Χριστίνα, για παράδειγμα, ιδιωτικός υπάλληλος ο πρώτος και εκπαιδευτικός η δεύτερη, συζούν εδώ και 2 περίπου χρόνια και ετοιμάζονται να παντρευτούν μέσα στο 2012, σχεδιάζοντας την δεξίωση της θρησκευτικής τους τελετής με όσο χαμηλότερο budget γίνεται. Η Ειρήνη με τον Γιώργο, ιδιωτικοί υπάλληλοι και οι δύο, συζούν εδώ και τρία χρόνια, είναι εδώ και δύο χρόνια αρραβωνιασμένοι καιακόμα παρατείνουν την απόφαση του γάμουκυρίως γιατί δεν ξέρουν αν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στην απόκτηση παιδιού.
Η Γκέλη με τον Γιώργο έχουν σχέση εδώ και πέντε χρόνια και συζούν τον τελευταίο έναν. Ο Γιώργος αυτή την εποχή είναι άνεργος και συντηρείται οικονομικά από τους γονείς του, ενώ η Γκέλη, υποψήφια διδάκτωρ, ανταποκρίνεται στα έξοδά της κάνοντας ιδιαίτερα και με part time δουλειές. Η ίδια, στα 29 της, ονειρεύεται έναν γάμο οικονομικό αλλά ιδιαίτερο. «Η αλήθεια είναι ότι ο γάμος, όπως και να τον κάνεις, είναι σπατάλη, γι’αυτό πλέον έχει φύγει από τις προτεραιότητές μου. Θέλω να παντρευτώ, θέλω να ξοδέψω όσο πιο λίγα γίνεται, θέλω να υπάρχει συναίσθημα, ρομαντισμός και πολύ γέλιο», λέει και συνεχίζει «και όλα αυτά βέβαια όταν ξεπεραστεί η κρίση και… αν καταφέρω να τον πείσω!»
Όλα του γάμου δύσκολα «Με τον άντρα μου είμαστε δέκα χρόνια μαζί. Συζούσαμε τα τελευταία τρία χρόνια και το περασμένο καλοκαίρι παντρευτήκαμε», λέει η Ερσίλια, 28 ετών. «Παρά την δύσκολη οικονομική κατάσταση -είμαι εδώ και έναν χρόνο άνεργη- δεν σκεφτήκαμε να αναβάλλουμε τον γάμο, όμως, περιορίσαμε πολύ τα έξοδα. Κάναμε πολιτικό γάμο με στενούς φίλους και συγγενείς και, ακόμα κι έτσι, έγινε όπως πραγματικά το είχαμε ονειρευτεί».Όπως η ίδια λέει, «όταν ένα ζευγάρι σκέφτεται τον γάμο ή την συγκατοίκηση η οικονομική κρίση δεν είναι λόγος για να το αναβάλλει. Ο πολιτικός γάμος μπορεί να είναι το ίδιο όμορφος με τον θρησκευτικό και η συμβίωση μπορεί να γίνει πραγματικότητα ακόμα και σε μία γκαρσονιέρα. Η αλήθεια είναι ότι η γενιά μας έχει μάθει να ζει καλόβολα και συχνά προτιμά να θυσιάσει την εξέλιξη της σχέσης από το να στριμωχθεί σε λίγα τετραγωνικά».
Αυτή τη στιγμή, ωστόσο, καθώς ο άντρας της Ερσίλιας λείπει για περαιτέρω σπουδές που απαιτεί το επάγγελμά του στο εξωτερικό, η ίδια έχει επιστρέψει στο σπίτι των γονιών της. «Δε μπορούσα να συντηρήσω το σπίτι μόνη μου, οπότε γύρισα στους γονείς για ένα μικρό διάστημα μέχρι να ακολουθήσω και εγώ τον Γιώργο στο εξωτερικό, όπου τον περιμένει πρακτική εξάσκηση με αξιοπρεπέστατο μισθό. Ίσως, μάλιστα, μείνουμε μόνιμα έξω –δεν ξέρω ακόμα».
Ο Γιάννης από την άλλη, παντρεμένος με την Σοφία εδώ και δύο χρόνια, αισθάνεται τρομερή ανασφάλεια για το μέλλον. Η Σοφία έχασε την δουλειά της πριν λίγο καιρό, ενώ είναι πέντε μηνών έγκυος. Η οικονομική τους κατάσταση, όπως ο ίδιος λέει, είναι κακή και η σκέψη των επιπλέον εξόδων με τον ερχομό τους πρώτου τους παιδιού τον αγχώνει πολύ.
Γονείς στα τριανταπέντε Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία το 1975 οι Ελληνίδες γεννούσαν το πρώτο τους παιδί σε ηλικία κατά μέσο όρο 25,9 ετών. Το 2009 ο μέσος όρος ηλικίας των γυναικών που γίνονταν πρώτη φορά μαμάδες ήταν 31,1 ενώ το φετινό ποσοστό εκτιμάται πως θα αυξηθεί τουλάχιστον κατά 1,5 με 2 έτη. Ταυτόχρονα, σύμφωνα με επίσημες πηγές, η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση πανευρωπαϊκά στις εκτρώσεις, κάτι που, σύμφωνα με τους ειδικούς, οφείλεται στις κακές οικονομικές συνθήκες και την ανεργία που πλήττει τους νέους από 25 έως 40 ετών.
Όταν ρωτάμε την Ερσίλια αν σκέφτονται να κάνουν παιδί η απάντησή της είναι σαφής: «Δεν τίθεται ούτε θέμα συζήτησης. Η οικονομική μας κατάσταση με το ζόρι συντηρεί εμάς.» Ενώ η Ειρήνη, 28 ετών, το έχει τοποθετήσει σαν ιδέα σε τουλάχιστον δύο χρόνια από τώρα. Ο Οδυσσέας με την Χριστίνα, η οποία είναι 32, το αποκλείουν σαν ενδεχόμενο για φέτος.
Η Γκέλη από την άλλη θέλει πολύ να κάνει παιδί: «Αφού δεν παντρευόμαστε, ας κάνουμε προς το παρόν κανένα παιδάκι. Εκεί αξίζει να σπαταλήσουμε χρήματα από τις ‘καβάτζες’ μας. Το προγραμματίζω για όταν τελειώσω το διδακτορικό μου, αλλά και τώρα να έρθει καλοδεχούμενο! Θα ήθελα τρία παιδιά τώρα που το σκέφτομαι. Δεν είναι μέλημά μου η καριέρα –τουλάχιστον όπως το σκέφτομαι τώρα. Όσο μπορούμε να έχουμε τα βασικά με τον Γιώργο θα ήθελα να γίνω επαγγελματίας μαμά.»
in2life.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου