Τα μέτρα αλλάζουν τον πολιτικό χάρτη Το σχέδιο Σαμαρά, οι κινήσεις Τσίπρα και οι πονοκέφαλοι Βενιζέλου και Κουβέλη

 

 

Προτού ακόμη οριστικοποιηθούν και ανακοινωθούν τα νέα οικονομικά μέτρα οι επιπτώσεις τους στον πολιτικό χάρτη της χώρας είναι ήδη ορατές. Το πολιτικό κόστος που θα επωμιστούν τα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση δείχνει τόσο βαρύ που προκαλεί ήδη τεκτονικές ανακατατάξεις στο πολιτικό σύστημα, το οποίο τις τελευταίες εβδομάδες μοιάζει και πάλι με κινούμενη άμμο. Οι μαζικές μεταναστεύσεις οπαδών από κόμμα σε κόμμα που παρατηρήθηκαν την άνοιξη κατά τη διάρκεια των δύο προεκλογικών περιόδων αρχίζουν να παρατηρούνται και πάλι επηρεάζοντας την εκλογική βάση όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων που εκπροσωπούνται στη Βουλή. Και όπως όλα δείχνουν, ο βίαιος μετασχηματισμός του πολιτικού σκηνικού που ξεκίνησε πριν από έξι μήνες θα ενισχυθεί από την κοινωνική ένταση  που «φουσκώνει» και πάλι όσο πλησιάζει η ώρα ψήφισης των νέων μέτρων από τη Βουλή.



Για πρώτη φορά μετά τη Μεταπολίτευση παρατηρούνται πυρετώδεις διεργασίες σε όλο το πολιτικό φάσμα. Οι ζυμώσεις και οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για τη μετάλλαξη των υπαρχόντων πολιτικών σχηματισμών που πραγματοποιούνται αυτή την περίοδο ξεκινούν από την Αριστερά και εκτείνονται ως την Ακρα Δεξιά, με μεγαλύτερη ένταση στον χώρο του Κέντρου.

Ως αφετηρία τους όλες αυτές οι διεργασίες έχουν τη γενική παραδοχή ότι τελικώς το νέο πακέτο μέτρων θα είναι τόσο σκληρό που θα συνταράξει πολιτικά και τα τρία κόμματα που θα το στηρίξουν.

Οπως είναι φυσικό, το πρώτο κόμμα που θα πληγεί θα είναι η ΝΔ, παρά την αύξηση της δημοτικότητας του κ. Αντ. Σαμαρά, ο οποίος έχει κατορθώσει να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι εργάζεται νυχθημερόν για τη σωτηρία της χώρας. Η υπαναχώρησή του ακόμη και από πρόσφατες δεσμεύσεις του για μη οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις εκτιμάται ότι θα δημιουργήσει συνθήκες ελεύθερης πτώσης στα ποσοστά της ΝΔ και μια πορεία αντίστοιχη με αυτήν του ΠαΣοΚ, το οποίο έχασε 30 ποσοστιαίες μονάδες σε δυόμισι χρόνια.

Από αυτή την εκτίμηση ξεκινά και η πρώτη κίνηση του κ. Σαμαρά να προσεγγίσει συγγενικούς χώρους. Ο Πρωθυπουργός πιστεύει ότι η πολιτική ζημιά που θα έχει από την ψήφιση των μέτρων μπορεί να αναπληρωθεί μόνο από μια αμφίπλευρη διεύρυνση του κόμματος προς την Ακρα Δεξιά αλλά και προς το Κέντρο.

Εξυπηρετώντας το σχέδιο αυτό ο κ. Σαμαράς έχει δώσει εντολές στους συναρμόδιους υπουργούς να παρεμβαίνουν αμέσως και να εξουδετερώνουν κάθε πρωτοβουλία της Χρυσής Αυγής για να μην υπάρξει στο εξής κενός χώρος για να δράσουν. Ταυτόχρονα οι επιτελείς του έχουν ήδη θέσει σε εφαρμογή ένα σχέδιο προσέγγισης στελεχών και βουλευτών των Ανεξάρτητων Ελλήνων αλλά και του ΠαΣοΚ που θα συζητούσαν υπό προϋποθέσεις να μετακινηθούν στη ΝΔ. Κάτι τέτοιο μπορεί να ακούγεται απίθανο σήμερα, αλλά δεν δείχνει τόσο απίθανο όταν πλησιάσει η ώρα των επόμενων εκλογών. Ιδιαίτερα για το κόμμα του κ. Καμμένου οι τάσεις αποσκίρτησης στελεχών του φάνηκαν καθαρά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αποδεικνύοντας ότι η συνοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων είναι ιδιαιτέρως προβληματική.

Οι πιο έντονες διεργασίες παρατηρούνται στον χώρο του Κέντρου, όπου το ΠαΣοΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ αγωνίζονται καθημερινά για το ποιος θα γίνει η κυρίαρχη έκφραση της Κεντροαριστεράς, που κατά πάσα πιθανότητα θα αναδείξει και την επόμενη κυβέρνηση της χώρας.

Προς το παρόν κερδισμένος δείχνει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Αλ. Τσίπρας, που εισπράττει πολιτικά τη φθορά και των τριών κομμάτων που συγκυβερνούν, αλλά και την πτώση της δημοτικότητας του ΚΚΕ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί αθόρυβα αυτή την περίοδο να μετατρέψει το κόμμα του σε μια πολιτική δύναμη εξουσίας αναζητώντας σταθερούς συνομιλητές στην Ευρώπη αλλά και στον κύκλο των επιχειρηματιών και των επενδυτών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Ο κεντρικός στόχος του είναι να παραμείνει ο μόνος πόλος εξουσίας απέναντι στον κ. Σαμαρά στις επόμενες εκλογές απορροφώντας όσο το δυνατόν μεγαλύτερες δυνάμεις από το ΠαΣοΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Η έκπληξη όμως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί την τελευταία περίοδο διαύλους επικοινωνίας και με στελέχη των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Φωτογραφίζοντας στην ουσία βουλευτές όπως οι κκ. Χρ. Ζώης, Κ. Μαρκόπουλος και Ν. Μαριάς τονίζουν χαρακτηριστικά στην Κουμουνδούρου: «Σε αυτό το κόμμα υπάρχουν και μετριοπαθείς με τους οποίους θα μπορούσαν να υπάρξουν συγκλίσεις, εφόσον και εκείνοι έδειχναν διάθεση να μετακινηθούν από ορισμένες θέσεις τους».

Από την άλλη πλευρά, το ΠαΣοΚ επιχειρεί την αντεπίθεσή του, χωρίς όμως να έχει επιτύχει ιδιαίτερα αποτελέσματα, καθώς οι διασπαστικές κινήσεις πληθαίνουν γύρω του.

Ο κ. Ευ. Βενιζέλος επιχειρεί να πολιορκήσει στελέχη της ΔΗΜΑΡ, αλλά ταυτόχρονα δεν έχει ακόμη κατορθώσει να εξουδετερώσει τις τάσεις φυγής δικών του στελεχών προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ούτε και την πρόθεση αξιωματούχων του να μετατρέψουν το ΠαΣοΚ σε μια αντιμνημονιακή δύναμη. Και όλα αυτά ενώ ένα τμήμα του κόμματός του συνεχίζει να νοσταλγεί τον κ. Γ. Παπανδρέου και να μεθοδεύει την επιστροφή του!

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως που διαγράφεται για το ΠαΣοΚ είναι η δημιουργία μιας νέας πολιτικής κίνησης του κεντρώου χώρου που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται από στελέχη όπως οι κκ. Α. Λοβέρδος, Γ. Φλωρίδης, Ν. Γκεσούλης κ.ά., στην οποία μάλιστα λέγεται ότι μπορεί να προσχωρήσουν και στελέχη της Κεντροδεξιάς. Κοινοβουλευτικοί παράγοντες εκτιμούν ότι η κίνηση αυτή θα εκδηλωθεί οπωσδήποτε ως το τέλος του χρόνου και θα έχει μορφοποιηθεί ως την άνοιξη αλλάζοντας όλα τα ως τώρα δεδομένα από την Κεντροδεξιά ως την Κεντροαριστερά.

Σε αμηχανία βρίσκεται αυτή την περίοδο και η Δημοκρατική Αριστερά, καθώς η συμμετοχή της στην κυβέρνηση προκαλεί στον κ. Φ. Κουβέλη ισχυρούς πονοκεφάλους από ένα κομμάτι του κόμματος που δείχνει τάσεις «μετανάστευσης» στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Κουβέλης απορρίπτει ταυτόχρονα τις προσκλήσεις του κ. Βενιζέλου για διάλογο, εκτιμώντας ότι μια πιθανή συνεργασία τους δεν θα είναι ισότιμη και ειλικρινής.

Χρυσή Αυγή
Θέλει να γίνει... ΝΔ
Αλλαγές στον πολιτικό χάρτη δρομολογεί και η σημαντική άνοδος της Χρυσής Αυγής, η οποία προς το παρόν αξιοποιεί στο έπακρο την παραλυσία του κράτους αλλά και την απέχθεια ενός μεγάλου τμήματος του ελληνικού λαού προς τα παραδοσιακά κόμματα.

Ο κεντρικός στόχος του κ. Ν. Μιχαλολιάκου είναι η ανατροπή και η απομυθοποίηση της Δεξιάς αλλά και η αντικατάστασή της από τη δική του λαϊκή και εθνικιστική Δεξιά. Η απόφασή του είναι να συνεχιστούν οι ακτιβιστικές ενέργειες των επιτελών του και να κλιμακωθεί η μετωπική σύγκρουσή τους με τους παραδοσιακούς πόλους εξουσίας οικοδομώντας ένα «αντισυστημικό» προφίλ. Ο κ. Μιχαλολιάκος γνωρίζει πια καλά ότι τον ακούνε όλο και περισσότεροι ψηφοφόροι της ΝΔ και σκοπεύει να τους προσεγγίσει ακόμη περισσότερο χρησιμοποιώντας μεθόδους που κινούνται στα όρια του νόμου.

ΚΚΕ
Σχέδια αλλαγής ηγεσίας
Πυρετώδεις διεργασίες βρίσκονται σε εξέλιξη τις τελευταίες εβδομάδες και στο ΚΚΕ καθώς τον έντονο προβληματισμό για το εκλογικό αποτέλεσμα διαδέχθηκε η απογοήτευση για την αδυναμία πολιτικής ανάκαμψης του κόμματος. «Αν δεν κάνουμε κάτι γρήγορα, θα έχουμε την τύχη του γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, που από κραταιά δύναμη έφτασε σε τραγικά ποσοστά» παρατηρούν κορυφαία στελέχη του ΚΚΕ, υποστηρίζοντας ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια επανεκκίνηση του κομματικού μηχανισμού μέσω της αλλαγής της ηγεσίας του κόμματος. Μάλιστα στις διαβουλεύσεις που έχουν ξεκινήσει ήδη στον Περισσό έχουν ήδη ξεχωρίσει τρία ονόματα. Η ηγετική ομάδα έχει ταχθεί υπέρ της υποψηφιότητας του κ. Δ. Κουτσούμπα, ενώ η ανανεωτική πτέρυγα προβάλλει τον κ. Ν. Σοφιανό. Τις τελευταίες ημέρες αρχίζει πάντως να κερδίζει έδαφος η ομάδα των «σκληρών» του ΠΑΜΕ και των ναυτεργατών που προτείνουν ως διάδοχο της κυρίας Αλέκας Παπαρήγα τον βουλευτή Ευβοίας κ. Γ. Μαρίνο.

ΒΗΜΑ