Tου Νίκου Νυφούδη ; Τοπική Αυτοδιοίκηση και 20ος αιώνας του

 

Τοπική Αυτοδιοίκηση και 20ος αιώνας. Θα μου πείτε κάνω λάθος. Πως ήθελα να γράψω 21ος αιώνας, που διανύουμε εδώ και αρκετά χρόνια. Εκτός, και αν είχε χρειαστεί να επισκεφτείτε κάποιον Δήμο και αντιληφθήκατε ευθύς εξαρχής την ειρωνεία του τίτλου. Αυτό θα ήταν ακόμα πιο έντονο εάν είχατε την εμπειρία κάποιου βορειοευρωπαϊκού δήμου. Και δεν είμαι καθόλου ξενομανής. Το αντίθετο. Αγαπώ τη χώρα μου, το χώμα της, τον ήλιο, τον αέρα της. Οι περισσότεροι από δαύτους δεν έχουν ψυχή μέσα τους, ούτε πραγματική ζωή. Αλλά παράγουν έργο. Και εκεί τελειώνει η ιστορία.

 

Ο Τοπικές Αυτοδιοικήσεις και οι δήμαρχοι περνούν και θα περάσουν δύσκολες μέρες. Δεν τους λυπάμαι όμως. Ίσως να λυπάμαι αυτούς που εκλέχτηκαν για πρώτη φορά αυτή την τετραετία, αλλά είναι πολύ λίγοι. Τον Καμίνη και τον Μπουτάρη για παράδειγμα είναι να τους λυπάσαι Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η επιτομή και επισφράγιση της Δημοκρατίας τούτης της χώρας πέρασε μαύρες εποχές. Σπατάλες, χαμένα ταμεία, μίζες, ρουσφέτια, εξυπηρετήσεις, ποσοστά επί των έργων, ταξίδια, πανηγύρια, από όλα είχε ο μπαξές.

 

Και ήρθε η ώρα να περάσουμε από το ταμείο.

 

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, από την εποχή των Κοινοτήτων, του Καποδιστρία και σήμερα του Καλλικράτη αποτελεί μια μοναδική ευκαιρία παρέμβασης ανθρώπων, στην καθημερινότητά τους. Και εκεί, αποδείχθηκε πως αποτύχαμε. Οικτίρουμε την κεντρική πολιτική εξουσία, την αναποτελεσματικότητά και την ανικανότητά τους να φανούν αντάξιοι των περιστάσεων, αλλά συνέβη το ίδιο και χειρότερα στο χαμηλότερο επίπεδο άσκησης εξουσίας. Ακριβώς όπως οι διαχειριστές της πολυκατοικίας  κλέβανε στο μέτρημα τους συγκατοίκους τους, έτσι συνέβη και στον πρώτο βαθμό άσκησης εκλεγμένης πολιτικής εξουσίας.

 

Πέρασαν πολλά χρήματα. Ξοδεύτηκαν… μυαλά και χρόνος. Τόσος πολύς χρόνος ώστε να μην επιτρέπεται οι δήμοι να μην είναι πλήρης σε σχολεία, σε γήπεδα και σε υποδομές.

 

Είναι απαράδεκτο οι δήμοι να μην έχουν καν καταγράψει τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στα γεωγραφικά τους σύνορα. Ελάχιστοι έκαναν έστω μια έρευνα για να καταγράψουν και να αξιοποιήσουν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα στον τουρισμό. Ζω σε μια περιοχή που αν ήταν στην Αυστρία, δεν θα σταματούσες να βλέπεις αμπέλια ή θα είχε αξιοποιήσει τουλάχιστον  τα κουφάρια των λατομείων για δράσεις από πολιτισμό μέχρι ανακύκλωση. Αλλά έτσι μάθαμε; Δεν το ζητήσαμε; Δεν το απαιτήσαμε; Και όταν μας δόθηκε η ευκαιρία θέλαμε μόνο να κάνουμε χειραψίες και να στεκόμαστε πρώτη σειρά στην Εκκλησία.

 

Δεν λέω ότι όλοι είναι ίδιοι και όλοι πρέπει να υποφέρουν. Όμως και οι καθαροί, όταν έβλεπαν το πάρτι των προηγουμένων ή των υπολοίπων, σιωπούσαν και κοιτούσαν τη δουλίτσα τους, ενώ ήταν ότι πιο κοντινό υπήρχε σε ηγέτη, στις τοπικές μας κοινωνίες.

Ο καλός δήμαρχος μπορεί και πρέπει να είναι φωτεινό αστέρι που όλοι αγγίζουν. Εμπνευστής, οραματιστής μα πάνω από όλα δημιουργικός ηγέτης. Όχι καλοχαιρέτας.

   

 

**Ο κ. Νυφούδης είναι επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και δημοτικός σύμβουλος του δήμου Πυλαίας- Χορτιάτη και δημιουργός του "The Life Goddess"