Απάντηση στις βολές που εκτοξεύει σήμερα η εφημερίδα «Καθημερινή» στο
κύριο άρθρο της για το θέμα των απολύσεων και της διαθεσιμότητας, που
έχει οδηγήσει σε μίνι ενδοκυβερνητική κρίση, δίνει η Χαριλάου Τρικούπη.
Στην ανακοίνωση του το ΠΑΣΟΚ ζητά να υπάρχει στοιχειώδης σεβασμός στην ιστορική αλήθεια και στο δυσανάλογα μεγάλο
βάρος που με συνέπεια και συνέχεια σηκώνει η παράταξη, αντικρούοντας τις αιτιάσεις της συντηρητικής εφημερίδας περί «δήθεν επαναδιαπραγμάτευσης το 2011 και τις τις ολέθριες συνέπειες που ακολούθησαν».
Η πλήρης ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ έχει ως εξής:
«Το σημερινό πρωτοσέλιδο, εντός πλαισίου, σχόλιο της εφημερίδας «Καθημερινή» επιδιώκει να τονίσει το προφανές: Ότι δεν είναι εφικτός ο τετραγωνισμός του κύκλου, δηλαδή η ολοκλήρωση της εξόδου από τη κρίση χωρίς δύσκολες αποφάσεις και κόστος.
Παραδόξως η σωστή τοποθέτηση της εφημερίδας επί της αρχής συνοδεύεται από μια ασύνδετη με την αρχή αυτή κριτική προς το ΠΑΣΟΚ, με τη διατύπωση: «Αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να ξαναδοκιμάσει την καταστροφική εμπειρία της δήθεν επαναδιαπραγμάτευσης του καλοκαιριού του 2011, καλό θα ήταν να θυμηθεί τις ολέθριες συνέπειες που ακολούθησαν …»
Πρόκειται, φοβούμαστε, για απώλεια μνήμης του συντάκτη ή σκόπιμη αντιστροφή της πραγματικότητας.
Από τον ανασχηματισμό του Ιουνίου 2011 έως την έγκριση του δεύτερου προγράμματος – αυτού που ισχύει σήμερα – στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 27.10.2011, έγινε πράγματι συνολική και ριζική επαναδιαπραγμάτευση που οδήγησε στην αύξηση του δανείου από τα 130 στα 249 δις ευρώ, στην ριζική βελτίωση των όρων του (επιτόκια, περίοδος χάριτος, διάρκεια κοκ), στο εντυπωσιακό «κούρεμα» του ελληνικού δημοσίου χρέους κατά 180 δις ευρώ σε όρους καθαρής παρούσας αξίας (παραπάνω από 80 % του ΑΕΠ), στη ριζική αναδιάρθρωση του υπολοίπου χρέους (μικρό μέσο επιτόκιο, μεγάλη μέση διάρκεια, καλά τοποθετημένες λήξεις κοκ), στην ανακεφαλαιοποίηση και ανασυγκρότηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Αυτό έγινε με περιοριστικά μέτρα πολύ μικρότερα από αυτά που συμφωνήθηκαν το Νοέμβριο του 2012 για να επανέλθει η χώρα στο πλαίσιο που είχε συμφωνηθεί πολιτικά στις 27.10.2011 και τεχνικά στις 21.2.2012 και το οποίο διαταράχθηκε λόγω της επιμονής κάποιων να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές αμέσως μετά το PSI το Μάρτιο 2012, εκλογές που τελικά επέτρεψαν να σχηματισθεί κυβέρνηση μόλις στα τέλη Ιουνίου 2012 πάλι χάρις στην υπευθυνότητα του ΠΑΣΟΚ.
Όσο μάλιστα γινόταν η μεγάλη αυτή προσπάθεια από τον Ιούνιο 2011 έως το σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης συνεργασίας τον Νοέμβριο 2011, κάποιοι ζούσαν την «αντιμνημονιακή» τους περίοδο και πρότειναν εύκολα αλλά ανύπαρκτα «ισοδύναμα» μέτρα.
Τέλος, το μέτρο των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων – πρέπει να θυμίσουμε – δεν είναι δημοσιονομικό (οι απολυόμενοι αντικαθίστανται με σχέση ένας προς ένα), αλλά αμιγώς διαρθρωτικό, άρα προϋποθέτει σοβαρή αξιολόγηση δομών και προσώπων.
Αυτό που ζητούμε συνεπώς είναι να υπάρχει στοιχειώδης σεβασμός στην ιστορική αλήθεια και στο δυσανάλογα μεγάλο βάρος που με συνέπεια και συνέχεια σηκώνει το ΠΑΣΟΚ. Μόνη μας μέριμνα είναι η Πατρίδα να βγει από τη κρίση με κοινωνική συνοχή, κοινοβουλευτική και πολιτική σταθερότητα και ελπίδα για όλα τα παιδιά της, με αποφασιστικότητα, αλλά χωρίς επιδείξεις υπερβάλλοντος ζήλου άνευ ουσίας.»
Στην ανακοίνωση του το ΠΑΣΟΚ ζητά να υπάρχει στοιχειώδης σεβασμός στην ιστορική αλήθεια και στο δυσανάλογα μεγάλο
βάρος που με συνέπεια και συνέχεια σηκώνει η παράταξη, αντικρούοντας τις αιτιάσεις της συντηρητικής εφημερίδας περί «δήθεν επαναδιαπραγμάτευσης το 2011 και τις τις ολέθριες συνέπειες που ακολούθησαν».
Η πλήρης ανακοίνωση του ΠΑΣΟΚ έχει ως εξής:
«Το σημερινό πρωτοσέλιδο, εντός πλαισίου, σχόλιο της εφημερίδας «Καθημερινή» επιδιώκει να τονίσει το προφανές: Ότι δεν είναι εφικτός ο τετραγωνισμός του κύκλου, δηλαδή η ολοκλήρωση της εξόδου από τη κρίση χωρίς δύσκολες αποφάσεις και κόστος.
Παραδόξως η σωστή τοποθέτηση της εφημερίδας επί της αρχής συνοδεύεται από μια ασύνδετη με την αρχή αυτή κριτική προς το ΠΑΣΟΚ, με τη διατύπωση: «Αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να ξαναδοκιμάσει την καταστροφική εμπειρία της δήθεν επαναδιαπραγμάτευσης του καλοκαιριού του 2011, καλό θα ήταν να θυμηθεί τις ολέθριες συνέπειες που ακολούθησαν …»
Πρόκειται, φοβούμαστε, για απώλεια μνήμης του συντάκτη ή σκόπιμη αντιστροφή της πραγματικότητας.
Από τον ανασχηματισμό του Ιουνίου 2011 έως την έγκριση του δεύτερου προγράμματος – αυτού που ισχύει σήμερα – στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 27.10.2011, έγινε πράγματι συνολική και ριζική επαναδιαπραγμάτευση που οδήγησε στην αύξηση του δανείου από τα 130 στα 249 δις ευρώ, στην ριζική βελτίωση των όρων του (επιτόκια, περίοδος χάριτος, διάρκεια κοκ), στο εντυπωσιακό «κούρεμα» του ελληνικού δημοσίου χρέους κατά 180 δις ευρώ σε όρους καθαρής παρούσας αξίας (παραπάνω από 80 % του ΑΕΠ), στη ριζική αναδιάρθρωση του υπολοίπου χρέους (μικρό μέσο επιτόκιο, μεγάλη μέση διάρκεια, καλά τοποθετημένες λήξεις κοκ), στην ανακεφαλαιοποίηση και ανασυγκρότηση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Αυτό έγινε με περιοριστικά μέτρα πολύ μικρότερα από αυτά που συμφωνήθηκαν το Νοέμβριο του 2012 για να επανέλθει η χώρα στο πλαίσιο που είχε συμφωνηθεί πολιτικά στις 27.10.2011 και τεχνικά στις 21.2.2012 και το οποίο διαταράχθηκε λόγω της επιμονής κάποιων να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές αμέσως μετά το PSI το Μάρτιο 2012, εκλογές που τελικά επέτρεψαν να σχηματισθεί κυβέρνηση μόλις στα τέλη Ιουνίου 2012 πάλι χάρις στην υπευθυνότητα του ΠΑΣΟΚ.
Όσο μάλιστα γινόταν η μεγάλη αυτή προσπάθεια από τον Ιούνιο 2011 έως το σχηματισμό της πρώτης κυβέρνησης συνεργασίας τον Νοέμβριο 2011, κάποιοι ζούσαν την «αντιμνημονιακή» τους περίοδο και πρότειναν εύκολα αλλά ανύπαρκτα «ισοδύναμα» μέτρα.
Τέλος, το μέτρο των διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων – πρέπει να θυμίσουμε – δεν είναι δημοσιονομικό (οι απολυόμενοι αντικαθίστανται με σχέση ένας προς ένα), αλλά αμιγώς διαρθρωτικό, άρα προϋποθέτει σοβαρή αξιολόγηση δομών και προσώπων.
Αυτό που ζητούμε συνεπώς είναι να υπάρχει στοιχειώδης σεβασμός στην ιστορική αλήθεια και στο δυσανάλογα μεγάλο βάρος που με συνέπεια και συνέχεια σηκώνει το ΠΑΣΟΚ. Μόνη μας μέριμνα είναι η Πατρίδα να βγει από τη κρίση με κοινωνική συνοχή, κοινοβουλευτική και πολιτική σταθερότητα και ελπίδα για όλα τα παιδιά της, με αποφασιστικότητα, αλλά χωρίς επιδείξεις υπερβάλλοντος ζήλου άνευ ουσίας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου