Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε οριακή κατάσταση. Αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβίωσης. Δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μία κανονική εξέλιξη. Υπάρχει ανάγκη να σκεφτούμε πολύ και να συζητήσουμε αν είμαστε σε θέση να διαμορφώσουμε πολιτικό σχέδιο επιβίωσης της παράταξης. Βλέπω ότι αποφεύγουμε να δούμε αυτή τη διάσταση. Εξηγούμαι:
το ΠΑΣΟΚ έφτασε
Υπάρχει ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός: η χώρα χρεοκόπησε τον Μάιο του 2010. Και αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα μιας στιγμής, αλλά μιας πορείας 35 χρόνων της μεταπολίτευσης. Και χρεοκοπήσαμε εξ αιτίας του κρατισμού, του παρασιτισμού, του πελατειασμού και του λαϊκισμού που κυριάρχησε στα περισσότερα χρόνια που κυβερνήσαμε. Άρα κριθήκαμε, δικαίως, ότι για την χρεοκοπία της χώρας ευθυνόμαστε κατ' ισομοιρίαν και εξ αδιαιρέτου με τη Νέα Δημοκρατία.
Για να πω ένα παράδειγμα: το γεγονός ότι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ πολέμησαν με λύσσα και επιτυχώς την προσπάθεια Γιαννίτση για την μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού το 2001, είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν από τότε 170 δισεκατομμύρια ευρώ έλλειμμα στο ασφαλιστικό μας σύστημα. Δηλαδή το μισό σημερινό μας χρέος. Στη συνέχεια, μετά τη χρεοκοπία, αναλάβαμε να κυβερνήσουμε, είτε μόνοι μας στην αρχή είτε στη συνέχεια με συμμαχίες. Γι' αυτά τα πέντε χρόνια της κυβερνητικής μας θητείας μετά την κήρυξη της χρεοκοπίας ο κόσμος μας χρεώνει -και σωστά- ότι δεν κατανείμαμε τα βάρη της τεράστιας πράγματι προσπάθειας με δίκαιο τρόπο.
Όπως έδειξε η έρευνα που δημοσιεύτηκε χθες, οι φτωχότεροι σήκωσαν ασύγκριτα μεγαλύτερο βάρος από τους μεγαλομεσαίους παράσιτους, που είναι και οι κυρίως υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία. Αυτόν τον απολογισμό οφείλουμε να τον κάνουμε και είναι σημαντικό που ο Πρόεδρος στην ομιλία του έθεσε τα πρώτα σημεία ενός συνολικού απολογισμού που οφείλουμε στον εαυτό μας και κυρίως στον κόσμο. Στη συνέχεια, αν θέλουμε να υπάρξει και κάποιος να μας ακούσει, οφείλουμε να προχωρήσουμε στη διατύπωση της νέας πολιτικής και ιδεολογικής μας πρότασης που αναγκαστικά συνεδέεται με τη στρατηγική ανάταξης της χώρας που μέχρι σήμερα δεν υπάρχει.
Έχω ήδη διατυπώσει την άποψη ότι η ο χώρος της κεντροαριστεράς έχει καταληφθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ που υιοθέτησε όλες τις παθογένειές της. Και αυτός είναι ο λόγος που θα αποτύχει. Το σημείο θραύσης του θα είναι από τη μια μεριά το ανεκπλήρωτο υποσχεσιολόγιό του προς την μεγαλομεσαία παρασιτική τάξη και από την άλλη η άρνησή του να πραγματοποιήσει τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η χώρα για να ορθοποδήσει.
Άρα, το νέο πολιτικο σκηνικό διαμορφώνεται με τον ΣΥΡΙΖΑ ως νέα παρασιτική κεντροαριστερά, τη ΝΔ - οψέποτε ανασυγκροτηθεί- ως κεντροδεξιά και το ΚΚΕ ως αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν πρέπει να αντιμετωπιστεί από τη σκοπιά μιας νέας δημοκρατικής σοσιαλιστικής πρότασης που θα αρνείται την θολή και χρεοκοπημένη κεντροαριστερή μας ταυτότητα. Και αυτή η νέα πρόταση περιλαμβάνει τη θέση μας για ένα νέο, διάφανο πολιτικο σύστημα, ένα αποτελεσματικό κράτος, ένα νέο παραγωγικό σύστημα και ένα νέο, αληθινά ισχυρό κοινωνικό κράτος. Αυτό προϋποθέτει δημοκρατικές ανατροπές και κυρίως ευθεία σύγκρουση με τον μεγαλομεσαίο πολιτικό και οικονομικό παρασιτισμό της χώρας και ταυτόχρονα συνεργασία με το Ευρωπαϊκό σχέδιο αποπαρασιτοποίησης.
Με βάση αυτή τη νέα μας φυσιογνωμία θα τοποθετηθούμε στο νέο πολιτικό χάρτη. Η συνέχεια της προσπάθειάς μας οφείλει να διατυπώσει με σαφήνεια την πρότασή μας για την μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ οφείλει στον εαυτό του, στην ιστορία του και κυρίως στον κόσμο που είναι εγκλωβισμένος στον ΣΥΡΙΖΑ να πάρει πρωτοβουλίες πρός όλες τις δυνάμεις του χώρου και να διαθέσει τον εαυτό του στη δημιουργία του ΝΕΟΥ και ΕΝΙΑΙΟΥ πολιτικού φορέα. Εκεί θα ολοκληρωθεί η πορεία αναγέννησης του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Χώρου με την εκλογή και της Ηγεσίας.
Αυτή λοιπόν είναι η ατζέντα. Με αυτή τη σειρά και όχι με κάποια άλλη, που εισηγούνται ορισμένοι, για εκλογή Πρόεδρου πριν γίνουν όλα τα προηγούμενα. Προφανώς κάποιοι δεν έχουν καταλάβει τι μας έχει συμβει. Δεν συνειδητοποιούν ότι οι υποψηφιότητες χωρίς την νέα ριζοσπαστική πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία και χωρίς τη δημιουργία του ΝΕΟΥ και ΕΝΙΑΙΟΥ φορέα είναι απλώς συμμετοχή στην "εξόδιο ακολουθία" και την μακάβρια πορεία στην "οδό Αναπαύσεως".
Επομένως, είναι ανάγκη να πολιτικοποιηθεί η πορεία προς το Συνέδριο του Μαΐου. Και προσυπογράφω την πρόταση του Νάσου Αλευρά το Συνέδριο, αφού ορίσει τη νέα πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ και αποφασίσει την πορεία μετεξέλιξής του να εκλέξει Κεντρική Επιτροπή. Η Κ.Ε να εκλέξει με τη σειρά της Πολτικό Συμβούλιο και το Πολιτικό Συμβούλιο έναν Συντονιστή και μία ολιγομελή Γραμματεία. Αυτά τα Όργανα θα προετοιμάσουν το Νέο Ιδρυτικό Συνέδριο του χώρου που μπορεί να πραγματοποιηθεί το Φθινόπωρο. Και εκεί να εκλεγεί η Ηγεσία του ΝΕΟΥ και ΕΝΑΙΟΥ πολιτικού φορέα. Αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα συνολικό πολιτικό σχέδιο διάσωσης και αναγέννησης της Παράταξης.
Όλα τα υπόλοιπα που θεωρούν ότι η εκλογή αρχηγού μπορεί να ανακόψει την πορεία προς την απόλυτη διάλυση, είναι απλώς εκτός τόπου και χρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου