ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ : Εκλογές χωρίς διακύβευμα

 Σε λίγες μέρες ολοκληρώνεται η προεκλογική περίοδος, τελειώνουν οι τηλεοπτικές αναμετρήσεις των αρχηγών, τελειώνουν και οι συγκεντρώσεις στις πλατείες.

Τι αποκομίζει ο πολίτης από αυτή την ‘’άψε-σβήσε’’ προεκλογική περίοδο; Τι του προτείνουν τα κόμματα που

συμμετέχουν;

·         Η Ν.Δ δεν υπόσχεται (λέει) τίποτα, παρά μόνο την επιστροφή της, την παλινόρθωση της Δεξιάς!

·         Ο ΣΥΡΙΖΑ, παραζαλισμένος και ο ίδιος από τις πρωτοφανείς πολιτικές κωλοτούμπες του τελευταίου τριμήνου, έχοντας φορτώσει στη χώρα το επαχθέστερο Μνημόνιο, ‘’νεανίζει’’ χωρίς να προτείνει πλέον κάτι συγκεκριμένο.

·         Και τ’ άλλα, μικρά κόμματα του λεγόμενου ευρωπαϊκού τόξου;

·         Το ‘’ΠΟΤΑΜΙ’’ δεν κουράζεται, αλλά κουράζει τους πολίτες, να επαναλαμβάνει μονότονα ότι είναι διαθέσιμο και πρόθυμο για συνεργασία ‘’είτε με τον Αστυφύλαξ, είτε με τον Χωροφύλαξ’’!

·         Στο σημερινό ΠΑΣΟΚ, (όσοι κάνουν κουμάντο εκεί) αφού φέρθηκαν απαξιωτικά στον πρώην Πρόεδρο και Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, συνεργάζονται ισότιμα με την ΔΗΜΑΡ (ποια ΔΗΜΑΡ;) και κρύβουν πάλι το κόμμα, όπως και το 2014 με την ‘’Ελιά’’, μέσα στην ‘’Δημοκρατική Συμπαράταξη’’.

·         Προτάσεις δεν υπάρχουν ούτε από τη ‘’Συμπαράταξη’’, παρά μόνο διαθεσιμότητα και η προθυμία για συνεργασία είτε με τον ένα είτε με τον άλλο, έτσι απλά. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς δεσμεύσεις, χωρίς στόχους, χωρίς ιδεολογική και πολιτική κατεύθυνση.

·         Κανείς όμως δε μιλά για την ταμπακιέρα. Ότι δηλαδή, από το Φθινόπωρο κιόλας η εφαρμογή όσων περιλαμβάνονται σ’ αυτό το ΜΝΗΜΟΝΙΟ θα σημάνει νέες επιβαρύνσεις, που μπορεί να είναι πλέον όχι δυσβάστακτες, αλλά αβάσταχτες.

·         Κι αυτό όχι μόνο γιατί τα μέτρα αυτά καθαυτά (που εγκρίθηκαν με την ψήφο των παραπάνω κομμάτων στις 14 Αυγούστου) είναι ακόμη πιο ζόρικα, αλλά και γιατί αυτό το νέο τριετές πρόγραμμα έρχεται να εφαρμοστεί σε εξασθενημένους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, σε αποδιαρθρωμένη παραγωγική βάση, σε βαριά τραυματισμένη αγορά και προβληματικό τραπεζικό σύστημα.

·         Δεν μιλούν οι ηγεσίες των κομμάτων για το ότι η χώρα θα έχει περαιτέρω μείωση του ΑΕΠ, όπως όλα δείχνουν, και αύξηση περαιτέρω της ανεργίας.

·         Δεν προτείνουν και δεν δεσμεύονται τα κόμματα για ένα συγκεκριμένο Σχέδιο Εξόδου από την Κρίση. Γιατί απλά δεν έχουν τέτοιο σχέδιο. Κρύβονται πίσω από την γενικόλογη επίκληση μεταρρυθμίσεων που θα γίνουν, αλλά δεν τις προσδιορίζουν. Και η ζωή έχει δείξει ότι  αυτές οι ‘’μεταρρυθμίσεις’’ συνήθως είναι νέες περικοπές και φόροι. Οι τελευταίες ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις είχαν ξεκινήσει το 2010 – 2011 επί Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου και σταμάτησαν εκεί, με την ανατροπή του.

·         Δεν κάνει κανένα κόμμα σημαία του την διεκδίκηση ενός προγράμματος χρηματοδότησης της Ανάπτυξης που θα ξανάβαζε σε λειτουργία τη μηχανή Δημοσίων Επενδύσεων και θα στήριζε παραγωγικές πρωτοβουλίες σε τομείς όπου η χώρα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα (π.χ τουρισμός, πρωτογενής παραγωγή, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, μεταφορές) καθώς και σε τομείς που αποτελούν προϋπόθεση για κάθε είδους ανάπτυξη (έρευνα και νέες τεχνολογίες)

·         Έτσι όμως πέρασαν οι μέρες, ήρθαν οι εκλογές και το κύριο δίλλημα μοιάζει να είναι το εάν ο κύριος Στ. Θεοδωράκης και η κυρία Φ. Γεννηματά θα σχηματίσουν Κυβέρνηση με τον κύριο Α. Τσίπρα ή με τον κύριο Β. Μεϊμαράκη. Και το διακύβευμα; Χάθηκε μέσα στην αντιπαράθεση: ποιος είναι πιο νέος ή πιο ψηλός ή πιο…. αλλιώς. Κι όμως αυτή η χώρα δεν δικαιούται να έχει μόνο προβλήματα και ταυτόχρονα φωνακλάδες αλλά ουσιαστικά ‘’άφωνους’’ πολιτικούς.

·         Έχει πολλές δυνατότητες η χώρα και ιδιαίτερα το ανθρώπινο δυναμικό της και ακόμη πιο ιδιαίτερα τη νέα γενιά.

·         Θεωρώ ότι αυτοί κυρίως, οι νέοι, θα βρουν τον τρόπο να ανοίξουν δρόμους  εκεί που σήμερα πολλά φαντάζουν αδιέξοδα.

·         Άλλωστε αυτές οι εκλογές όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, σε έντονα μεταβατική κατάσταση θα οδηγήσουν.

Φίλιππος  Πετσάλνικος

Πρώην Πρόεδρος της Βουλής