Γιώργος Παναγιωτακόπουλος : Δεν είναι το μέλλον της χώρας υπόθεση ολίγων «ειδικών» και προπαντός ανεπάγγελτων αριστερών. :

Κυβέρνηση φτώχειας, υπερφορολόγησης, εξάρτησης και αδιεξόδων.

Ένα μήνα μετά τις εκλογές οι κυβερνητικές επιλογές συγκρούονται με τα συμφέροντα του λαού και της κοινωνίας.

Η στάση της κυβέρνησης απέναντι στο λαό είναι εχθρική.

Συμπληρώνεται ένας μήνας από την εκλογή της νέας Κυβέρνησης και η χώρα συνεχίζει να πορεύεται στο άγνωστο με πυξίδα την

ανασφάλεια.
Δεν χρειάστηκε πολύς χρόνος για να συντονιστούν οι νέοι υπουργοί στους ρυθμούς του μνημονίου που ψηφίσανε και να χορέψουν στους ήχους μιας σκληρής συντηρητικής πολιτικής.
Μιας πολιτικής που στοχοποιεί ό,τι έχει απομείνει όρθιο στην κοινωνία, διαλύει κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης και υπόσχεται ακόμη περισσότερα «δάκρυα και πόνο» στους Έλληνες πολίτες!

Η υπερφορολόγηση μπαίνει στο στάδιο της υλοποίησης, την ίδια στιγμή που επικίνδυνοι σχεδιασμοί καταργούν συντάξεις και μετατρέπουν τους απόμαχους της ζωής σε πειραματόζωα.
Οι εργαζόμενοι στον Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα βρίσκονται αντιμέτωποι με τα πραγματικά αποτελέσματα της κρίσης, για τα οποία η Κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου σφυρίζει αδιάφορα, η ανεργία εξακοντίζεται σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα, οι επαγγελματίες δέχονται τα τελειωτικό χτύπημα με την αυξημένη προκαταβολή φόρου σε συνθήκες πλήρους διάλυσης της αγοράς, ενώ στην ύπαιθρο οι αγρότες αντιμετωπίζουν μια πρωτοφανή επίθεση πέρα και έξω από κάθε λογική.

Οι αναφορές και παρακλήσεις στην εύρεση «ισοδυνάμων» καταδεικνύουν την έλλειψη οποιουδήποτε σοβαρού σχεδιασμού, ενώ η περίπτωση με τον αυξημένο Φ.Π.Α. στην εκπαίδευση αναδεικνύει όλο το εύρος του ερασιτεχνισμού με τον οποίο η Κυβέρνηση σχεδιάζει τις πολιτικές της παρεμβάσεις.
Είναι για κλάματα, είναι επικίνδυνοι και ανίκανοι, είναι εχθροί της λογικής, της κοινωνίας, του ίδιου του λαού.

Η Κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου «δουλεύει» με στόχο την οριζόντια φτωχοποίηση των πάντων αλλά και την εκποίηση κάθε έννοιας κρατικής και ιδιωτικής περιουσίας, προς δόξα των κάθε λογής κερδοσκόπων. Έτσι όμως το μόνο που καταφέρνουν είναι να μικραίνουν τη χώρα, να την αποδυναμώνουν, να συντρίβουν την κοινωνία με τρόπο που θα ζήλευε κάθε οπαδός της Θατσερικής λογικής και να δημιουργούν ένα κράτος πλήρως εξαρτώμενο, ανίσχυρο και αδύναμο να παίξει τον κυριαρχικό ρόλο σε αυτή την κρίσιμη περιοχή της Μεσογείου.
Τα χειρότερα είναι μπροστά μας.

Οι αρνητικές εξελίξεις που προδιαγράφονται, άσχετα με το χρονικό ορίζοντα αντοχής της σημερινής Κυβέρνησης, πρέπει να αφυπνίσουν κάθε πραγματικά προοδευτική δύναμη του τόπου μας.
Οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι η έλλειψη μιας ισχυρής, οργανωμένης και προοδευτικά προσανατολισμένης παράταξης που στηρίζεται σε πραγματικές κοινωνικές δυνάμεις και δεν στροβιλίζεται γύρω από προσωπικές επιδιώξεις, αποτελεί το υπόστρωμα της σημερινής κοινωνικής κρίσης.

Ο πραγματικά προοδευτικός χώρος δεν μπορεί να συγκροτηθεί με συνενώσεις πολιτικών μηδενικών, ούτε με ανακύκλωση ενός φθαρμένου πολιτικού προσωπικού που αδυνατεί να σχεδιάσει μια διαφορετική διαδρομή εξόδου από την κρίση.
Ο πραγματικά προοδευτικός χώρος δεν μπορεί να βρίσκεται σε απόσταση από τις κοινωνικές διεργασίες αλλά να συμμετέχει ενεργά σε αυτές.

Η κοινωνία πρέπει να εκφραστεί. Οι άνεργοι πρέπει να εκφραστούν. Όσοι γύρισαν τις πλάτες τους στην τελευταία εκλογική διαδικασία πρέπει να εκφραστούν. Τα θύματα της κρίσης πρέπει να εκφραστούν. Όλοι όσοι απογοητευμένοι απαξιώνουν το υπάρχον πολιτικό σκηνικό πρέπει να εκφραστούν μέσα από δημιουργικές, συλλογικές διαδικασίες με προοπτική και προοδευτική κατεύθυνση.

Δεν είναι το μέλλον της χώρας υπόθεση ολίγων «ειδικών» και προπαντός ανεπάγγελτων αριστερών.

Είναι όλων μας και οφείλουμε να δράσουμε!