Σε εισπρακτικές εταιρείες τα «κόκκινα» δάνεια: Ποια εξαιρούνται

Εισπρακτικές εταιρείες νέου τύπου που θα ασχολούνται αποκλειστικά με τα δάνεια σε καθυστέρηση φέρνει στη ζωή μας άμεσα το πολυνομοσχέδιο με τα 13 νέα προαπαιτούμενα που κατατέθηκε σήμερα το βράδυ στη Βουλή και ψηφίζεται στις 15 Δεκεμβρίου.

Το νομοσχέδιο προβλέπει την σύσταση εταιριών διαχείρισης
απαιτήσεων και εταιριών μεταβίβασης απαιτήσεων. Οι συγκεκριμένες εταιρείες οι οποίες θα παίρνουν τα

δάνεια σε καθυστέρηση από τις τράπεζες θα εποπτεύονται και θα ελέγχονται από την Τράπεζα της Ελλάδος.

Η σύστασή τους θα ξεκινήσει τις πρώτες βδομάδες του νέου έτους, καθώς το νομοσχέδιο προβλέπει πολύ σφιχτές «προθεσμίες» για την αδειοδότησή τους. Οι άδειες λειτουργίας των συγκεκριμένων εταιριών διαχείρισης απαιτήσεων, ορίζεται το νόμο ότι θα πρέπει να χορηγούνται από την Τράπεζα της Ελλάδος εντός 20 ημερών. Σε περίπτωση δε που οι επιτροπές που πρέπει να γνωμοδοτήσουν καθυστερήσουν, (πρέπει να το κάνουν εντός 10 ημερών) η Τράπεζα της Ελλάδος θα δίνει την άδεια όταν έχουν περάσει 20 ημέρες.

Για τις εισπρακτικές εταιρίες των δανείων προβλέπεται ότι η έδρα τους θα πρέπει να είναι στην Ελλάδα ή στην ΕΕ και να διαθέτουν υποκατάστημα στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, ορίζεται και μία άλλη σειρά απαιτήσεων όπως να δηλωθεί η ταυτότητα των μετόχων και των συμβούλων, η οργανωτική δομή, το επιχειρηματικό σχέδιο και να περιγραφούν οι μέθοδοι διαχείρισης των κόκκινων δανείων. Ωστόσο, το ελάχιστο κεφάλαιο αυτών εταιρειών ορίζεται μόλις στις 100.000 ευρώ.

Σε εισπρακτικές εταιρείες δάνεια σε καθυστέρηση άνω των 90 ημερών

Όποιος δανειολήπτης έχει δάνειο σε καθυστέρηση θα χάσει τον ύπνο του καθώς στις συγκεκριμένες εταιρείες μπορεί να μεταβιβαστούν όλα τα δάνεια που είναι σε καθυστέρηση άνω των 90 ημερών.

Προϋπόθεση για την πώληση του δανείου είναι να έχει κληθεί ο δανειολήπτης εντός 12 μηνών να έχει ρυθμίσει ή να διακανονίσει τις οφειλές του. Εάν ο δανειολήπτης δεν ανταποκριθεί η τράπεζα μεταβιβάζει το δάνειο στις συγκεκριμένες εταιρείες και υπάρχουν μόνο τρεις εξαιρέσεις κατά τις οποίες μία τράπεζα δεν μπορεί να πουλήσει ένα δάνειο σε καθυστέρηση.

Συγκεκριμένα, εξαιρούνται μόνο:
-δάνεια με ενέχυρο α΄ κατοικία
– δάνεια μικρομεσαίωνεπιχειρήσεων, όπως αυτές ορίζονται από την νομοθεσία της ΕΕ
– δάνεια με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου

Οι τράπεζες θα συνάπτουν συμβάσεις διαχείρισης οι οποίες θα περιλαμβάνουν τα δάνεια και το στάδιο μη εξυπηρέτησης, την νομική και λογιστική παρακολούθηση, το περιεχόμενο της διαχείρισης κλπ. Οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων νομιμοποιούνται με το νομοσχέδιο, να εγείρουν όλα τα νομικά και ένδικα μέσα για οποιοδήποτε δάνειο έχει περιέλθει στην κατοχή τους εφόσον είναι σε καθυστέρηση άνω των 90 ημερών. Ταυτόχρονα, αν ένας δανειολήπτης έχει ένα δάνειο το οποίο εξυπηρετεί και ένα άλλο που είναι σε καθυστέρηση, η τράπεζα θα μπορεί να μεταβιβάζει και το δάνειο που εξυπηρετείται στις εταιρείες διαχείρισης.

Σημειώνεται ότι οι εταιρείες που εξαγοράζουν τα «κόκκινα» δάνεια θα μπορούν να χορηγούν νέα δάνεια, μετά από άδεια της Τράπεζα της Ελλάδος, προκειμένου να αναχρηματοδοτηθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

«Ωφέλιμη» η δευτερογενής αγορά μη εξυπηρετούμενων δανείων

Στην αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις αναφέρεται όπι πλέον καθίσταται δυνατή η δημιουργία δευτερογενούς αγοράς μη εξυπηρετούμενων δανείων. Σημειώνεται μάλιστα ότι «η δημιουργία μίας τέτοιας αγοράς, θα είναι ωφέλιμη τόσο για τα πιστωτικά ιδρύματα όσο και για τους οφειλέτες. Το πιστωτικό ίδρυμα θα μπορεί να ενισχύσει άμεσα τη ρευστότητά του εισπράττοντας άμεσα ένα τμήμα της αμοιβής του, το οποίο είναι αμφίβολο αν θα το εισέπραττε με αναγκαστική εκτέλεση και σε κάθε περίπτωση θα το εισέπραττε πολύ αργότερα. Από την άλλη πλευρά, ο δανειολήπτης θα μπορεί διαπραγματευτεί ευνοϊκότερες προτάσεις ρύθμισης, απ’ ό,τι θα μπορούσε να λάβει από το πιστωτικό ίδρυμα, διότι ο εκδοχέας θα έχει αγοράσει την απαίτηση σε τιμή μικρότερη της ονομαστικής της αξίας και επομένως μία πρόταση ρύθμισης, που θα ήταν ζημιογόνα για το πιστωτικό ίδρυμα και δεν θα μπορούσε να προταθεί από αυτό, θα είναι κερδοφόρα για τον εκδοχέα. Παράλληλα, θεσπίζεται καθεστώς αυστηρής εποπτείας των εταιρειών διαχείρισης και μεταβίβασης των απαιτήσεων και υποχρέωσή τους να τηρούν τον Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών, ώστε να διασφαλίζεται ότι σε κάθε περίπτωση δεν θα χειροτερεύσει η νομική ή πραγματική θέση του οφειλέτη μόνο και μόνο λόγω της μεταβίβασης της οφειλής του ή της ανάθεσής της προς διαχείριση».

Η διαχείριση μη εξυπηρετούμενων δανείων θα μπορεί να ανατίθεται στις εταιρείες για διάστημα μεγαλύτερο των 90 ημερών. Ωστόσο, προβλέπεται ρητά ότι 12 μήνες πριν από την προσφορά προς πώληση των απαιτήσεων, πρέπει να έχει προταθεί στο δανειολήπτη- και τον εγγυητή – με εξώδικη πρόσκληση η ρύθμιση του δανείου του, ώστε αυτό να καταστεί εξυπηρετούμενο. Η ρύθμιση αποσκοπεί στο να αποτρέψει τον αιφνιδιασμό των οφειλετών, στους οποίους δίνεται η ευκαιρία να ρυθμίσουν την οφειλή τους που έχει εκχωρηθεί σε τρίτους. Στην ίδια αποτροπή του αιφνιδιασμού αποσκοπεί η απαίτηση μεσολάβησης ενός μέγιστου χρονικού διαστήματος 12 μηνών ανάμεσα στην πρόσκληση και την εκχώρηση, ώστε να μην απέχουν τα δύο γεγονότα ιδιαίτερα μεγάλο διάστημα. Προβλέπεται, επίσης, μη απαίτηση της προηγούμενης πρόσκλησης στις περιπτώσεις των επίδικων ή επιδικασθεισών απαιτήσεων ή των απαιτήσεων κατά των μη συνεργάσιμων δανειοληπτών, καθώς στη μεν περίπτωση των επίδικων ή επιδικασθεισών απαιτήσεων δεν μπορεί να γίνει λόγος για αιφνιδιασμό, στη δε περίπτωση των μη συνεργάσιμων δανειοληπτών δεν θα εξυπηρετούσε σε τίποτε η αποστολή πρόσκλησης.

Στο πλαίσιο της ενημέρωσης του δανειολήπτη, ορίζεται ότι οι Εταιρείες Διαχείρισης μπορούν να προσλαμβάνουν Εταιρείες Ενημέρωσης Οφειλετών για Ληξιπρόθεσμες Οφειλές.

Σημειώνεται ακόμη ότι στο μέτρο που η άρση απορρήτου είναι αναγκαία για τις ανάγκες της διαχείρισης προβλέπεται η ρύθμιση αυτή ως απαραίτητη καθώς, όπως σημειώνεται στην αιτιολογική έκθεση, «η προβολή τραπεζικού απορρήτου θα μπορούσε να οδηγήσει σε αδυναμία της εταιρείας να διεκπεραιώσει τη διαχείριση. Ταυτόχρονα όμως τίθενται όρια στην άρση τόσο του τραπεζικού απορρήτου όσο και στην ανακοίνωση προσωπικών δεδομένων του οφειλέτη στην εταιρεία διαχείρισης, καθώς αυτά επιτρέπονται μόνο στο μέτρο που είναι αναγκαία για τους σκοπούς της διαχείρισης».