Να σημειώσω το εξής: η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών αναλογικά με τον τζίρο, δεν είναι μια αρνητική κίνηση, είναι μάλλον αναγκαία για τη βιωσιμότητα των ταμείων. Το πρόβλημα είναι 1) το ύψος της, που φτάνει σε παράλογα επίπεδα σύμφωνα με την πρόταση της κυβέρνησης, 2) το ότι ταυτόχρονα θα επιβληθεί προκαταβολή φόρου για την επόμενη χρονιά στους ελεύθερους επαγγελματίες, μαζί με άλλες έκτακτες εισφορές.
Το άθροισμα φόρου, προκαταβολής φόρου, πανύψηλης εισφοράς, ΦΠΑ και λοιπών φόρων στα εναπομείναντα που θα καταναλωθούν (ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ κατανάλωσης) δημιουργούν ένα μίγμα επεικώς παλαβό. Το σύστημα για τους ελεύθερους επαγγελματίες ήταν ήδη στα όρια, τώρα περνάμε στη σφαίρα του παραλόγου ακόμα και αν η πολιτική σου παιδεία οριοθετείται σε μια ελλειπτική ανάγνωση του τι συνέβη στο Μεγάλο Σοβιέτ της Πετρούπολης και κάπου εκεί τελειώνουν οι παραστάσεις σου.
Δεν μένουν καλές επιλογές μπροστά μας, είναι γνωστό. Ωστόσο, η αύξηση των εσόδων μέσα από την επιβολή φόρων είχε ήδη φτάσει στο όριο της από το 2014. Στο μενού υπάρχει μόνο η μείωση δαπανών, όχι οριζόντια αλλά κάθετα. Και με πάρα πολύ πόνο για αυτούς που θα την υποστούν και για όσους είναι εξαρτημένοι από αυτούς. Αλλά η εναλλακτική που προτείνει η κυβέρνηση δε συνιστά πόνο - συνιστά θάνατο για το όποιο εναπομείναν παραγωγικό μοτέρ. Η απάντηση στο δίλημμα είναι εξαιρετικά επίπονη - αλλά επίσης και εξαιρετικά προφανής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου