μορφή καρκίνου του πνεύμονα έδωσε υποσχόμενα αποτελέσματα στο πλαίσιο κλινικής δοκιμής.
Η δοκιμή που διεξήχθη σε 148 ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα προχωρημένου σταδίου έδειξε ότι η προσθήκη του εμβολίου στη συμβατική χημειοθεραπεία επιβράδυνε την εξέλιξη της νόσου. Ωστόσο η επίδραση στα συνολικά ποσοστά επιβίωσης των ασθενών ήταν περιορισμένη και έτσι απαιτούνται τώρα περαιτέρω μελέτες.
Εκπαίδευση του ανοσοποιητικού συστήματος
Η ανάπτυξη των εμβολίων για τον καρκίνο βασίζεται στην ίδια φιλοσοφία με εκείνη που ακολουθείται για τα εμβόλια που αναπτύσσονται ενάντια στις μεταδοτικές νόσους. Ποια είναι αυτή; Η εκπαίδευση του ανοσοποιητικού συστήματος ώστε να επιτίθεται στον εχθρό – αυτός μπορεί να είναι ο ιός της γρίπης ή ένας καρκινικός όγκος.
Η αρχή την οποία ακολουθούν οι ερευνητές που αναπτύσσουν εμβόλια για τον καρκίνο είναι ότι όταν ένα κύτταρο γίνεται καρκινικό και αρχίσει να διαιρείται ανεξέλεγκτα, παρουσιάζει αλλαγές στη μορφή του. Ετσι αλλάζουν και οι πρωτεΐνες στην επιφάνειά του και το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να διδαχθεί τον τρόπο ώστε να τις αναγνωρίζει.
Τώρα οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου χρησιμοποίησαν ένα νέο εμβόλιο που ονομάζεται TG4010. Το εμβόλιο περιέχει έναν ιό της ανεμευλογιάς ο οποίος έχει τροποποιηθεί γενετικώς ώστε να παράγει μια «καρκινική» πρωτεΐνη, όπως αυτές που εντοπίζονται στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων.
Ολοι οι ασθενείς που συμμετείχαν στη δοκιμή έλαβαν συμβατική χημειοθεραπεία ενώ οι μισοί εξ αυτών έλαβαν και το εμβόλιο.
Σταθεροποίηση της κατάστασης
Εξι μήνες αργότερα, οι εμβολιασμένοι ασθενείς είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίζουν σταθεροποίηση της κατάστασής τους σε σύγκριση με όσους λάμβαναν μόνο χημειοθεραπευτικά φάρμακα. Για την ακρίβεια στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο η επιβίωση των ασθενών χωρίς να παρουσιαστεί εξέλιξη της νόσου τους ήταν 43% για όσους είχαν λάβει το εμβόλιο και 35% για όσους είχαν υποβληθεί μόνο σε χημειοθεραπεία.
Ωστόσο η επίδραση στη συνολική επιβίωση δεν παρουσίαζε ουσιαστικές διαφορές: ήταν συγκεκριμένα 10,7 μήνες για την ομάδα του εμβολίου και 10,3 μήνες για την ομάδα της χημειοθεραπείας.
Σχολιάζοντας τα νέα αποτελέσματα ο καθηγητής Πίτερ Τζόνσον, επικεφαλής ειδικός του Cancer Research UK τόνισε ότι «υπάρχει μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον σχετικά με την εκμετάλλευση της δύναμης του ανοσοποιητικού συστήματος ενάντια στον καρκίνο. Αυτή η πρώιμη μελέτη μαρτυρεί ότι ο συνδυασμός εμβολίου με χημειοθεραπεία είναι πιθανός και μπορεί να προσφέρει κάποια οφέλη σε ορισμένους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα». Ο καθηγητής υπογράμμισε ωστόσο ότι η μελέτη αφήνει πολλά αναπάντητα ερωτήματα. «Το κύριο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί στο μέλλον μέσα από μεγαλύτερες μελέτες είναι το εάν το εμβόλιο μπορεί να βελτιώσει την επιβίωση των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα».
Η δοκιμή που διεξήχθη σε 148 ασθενείς με μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα προχωρημένου σταδίου έδειξε ότι η προσθήκη του εμβολίου στη συμβατική χημειοθεραπεία επιβράδυνε την εξέλιξη της νόσου. Ωστόσο η επίδραση στα συνολικά ποσοστά επιβίωσης των ασθενών ήταν περιορισμένη και έτσι απαιτούνται τώρα περαιτέρω μελέτες.
Εκπαίδευση του ανοσοποιητικού συστήματος
Η ανάπτυξη των εμβολίων για τον καρκίνο βασίζεται στην ίδια φιλοσοφία με εκείνη που ακολουθείται για τα εμβόλια που αναπτύσσονται ενάντια στις μεταδοτικές νόσους. Ποια είναι αυτή; Η εκπαίδευση του ανοσοποιητικού συστήματος ώστε να επιτίθεται στον εχθρό – αυτός μπορεί να είναι ο ιός της γρίπης ή ένας καρκινικός όγκος.
Η αρχή την οποία ακολουθούν οι ερευνητές που αναπτύσσουν εμβόλια για τον καρκίνο είναι ότι όταν ένα κύτταρο γίνεται καρκινικό και αρχίσει να διαιρείται ανεξέλεγκτα, παρουσιάζει αλλαγές στη μορφή του. Ετσι αλλάζουν και οι πρωτεΐνες στην επιφάνειά του και το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να διδαχθεί τον τρόπο ώστε να τις αναγνωρίζει.
Τώρα οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου χρησιμοποίησαν ένα νέο εμβόλιο που ονομάζεται TG4010. Το εμβόλιο περιέχει έναν ιό της ανεμευλογιάς ο οποίος έχει τροποποιηθεί γενετικώς ώστε να παράγει μια «καρκινική» πρωτεΐνη, όπως αυτές που εντοπίζονται στην επιφάνεια των καρκινικών κυττάρων.
Ολοι οι ασθενείς που συμμετείχαν στη δοκιμή έλαβαν συμβατική χημειοθεραπεία ενώ οι μισοί εξ αυτών έλαβαν και το εμβόλιο.
Σταθεροποίηση της κατάστασης
Εξι μήνες αργότερα, οι εμβολιασμένοι ασθενείς είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίζουν σταθεροποίηση της κατάστασής τους σε σύγκριση με όσους λάμβαναν μόνο χημειοθεραπευτικά φάρμακα. Για την ακρίβεια στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο η επιβίωση των ασθενών χωρίς να παρουσιαστεί εξέλιξη της νόσου τους ήταν 43% για όσους είχαν λάβει το εμβόλιο και 35% για όσους είχαν υποβληθεί μόνο σε χημειοθεραπεία.
Ωστόσο η επίδραση στη συνολική επιβίωση δεν παρουσίαζε ουσιαστικές διαφορές: ήταν συγκεκριμένα 10,7 μήνες για την ομάδα του εμβολίου και 10,3 μήνες για την ομάδα της χημειοθεραπείας.
Σχολιάζοντας τα νέα αποτελέσματα ο καθηγητής Πίτερ Τζόνσον, επικεφαλής ειδικός του Cancer Research UK τόνισε ότι «υπάρχει μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον σχετικά με την εκμετάλλευση της δύναμης του ανοσοποιητικού συστήματος ενάντια στον καρκίνο. Αυτή η πρώιμη μελέτη μαρτυρεί ότι ο συνδυασμός εμβολίου με χημειοθεραπεία είναι πιθανός και μπορεί να προσφέρει κάποια οφέλη σε ορισμένους ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα». Ο καθηγητής υπογράμμισε ωστόσο ότι η μελέτη αφήνει πολλά αναπάντητα ερωτήματα. «Το κύριο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί στο μέλλον μέσα από μεγαλύτερες μελέτες είναι το εάν το εμβόλιο μπορεί να βελτιώσει την επιβίωση των ασθενών με καρκίνο του πνεύμονα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου