ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ «Η ΠΥΞΙΔΑ» ΤΟΥ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΥ ΠΑΣΟΚ

ΚΩΣΤΑΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ

Διαβάζοντας την «ΠΥΞΙΔΑ» του Κώστα Λαλιώτη, ο αναγνώστης βρίσκεται περίπου έκπληκτος με την ακριβή συνέχεια της μεγάλης πολιτικής παρακαταθήκης του Ηγέτη της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, Ανδρέα Γ. Παπανδρέου. Διαμορφώνει ένα ύφος ζωής και συγκροτεί ένα ήθος ανθρώπων, που δικαιωματικά μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε ελληνικά.

«Η ΠΥΞΙΔΑ» ΤΟΥ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΥ ΠΑΣΟΚ

Αυτό το ήθος και αυτό το ύφος, που είναι ουσία πολιτισμού, παραδόθηκε από γενιά σε γενιά, του μεγάλου Ξεριζωμού και της Προσφυγιάς, της Εθνικής Αντίστασης, του Ανένδοτου, του Πολυτεχνείου, της Αλλαγής. Ο Κώστας Λαλιώτης με την «ΠΥΞΙΔΑ» του, το μεταλαμπαδεύει στις επόμενες γενιές των Ελλήνων, ως δημιουργικό γίγνεσθαι του παρόντος και του μέλλοντος, της Ελλάδας και του Κόσμου, της Κοινωνίας και του Ανθρώπου.

Επαναπροτείνει την πολιτική, τόσο στο ιδιαίτερο πλαίσιο της ανακάλυψης της, όσο και στο γενικότερο πλαίσιο της διαφύλαξης της, νοηματοδοτώντας την στη ροή του χρόνου, ως σύνθεση του ιδανικού με το πραγματικό, συνεχώς ανανεούμενης και αναγεννώμενης, ειδομένης μέσα από την ελληνική φύση και κρατημένης από το ανθρώπινο μέτρο.

Ο αρκαδικός πολιτικός του νους είναι αδιαίρετος του Ελληνισμού. Πολύπλοκος και ξεκάθαρος. Ανοιχτός και ανήσυχος. Λύκαιος και Δικταίος, μα πάνω απ’ όλα ελεύθερος. Θεμελιώνεται στην κατοχή της πρωτογενούς γνώσης, ότι τα βήματα του παρελθόντος είναι γεμάτα από την Ιστορία και τις αναμνήσεις του μέλλοντος μας.
Περικλείει, συμπυκνώνει και συνδημιουργεί τη συνείδηση της ενότητας του όλου και του μέρους, του μικρόκοσμου και του μακρόκοσμου, του ατομικού και του συλλογικού. Αποκαλύπτοντας, ανάμεσα στην ένταση και τη διάσταση του παλιού με το καινούργιο, εκείνη την διαχρονική ουσία της ζωής, των πραγμάτων, της πολιτικής.

Αλλάζει την ποιότητα και τη μορφή της πολιτικής, ανανεώνεται, αναπροσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, αφομοιώνει καινούργιες επιδράσεις, διαπλάθει έργα πρωτότυπα, ανατρέπει και παραβαίνει τον δογματισμό και τη μονοτονία.
Ο πολιτικός λόγος του Κώστα Λαλιώτη, μας παρακινεί αδιάλειπτα, με ρυθμό και τόνο, στην εκπλήρωση ενός ελπιδοφόρου και νικηφόρου σχεδίου. Ενός δυνατού μέλλοντος, τροφοδοτώντας την τόλμη του καθενός μας ξεχωριστά, με φρόνηση, πολιτική στράτευση και δράση.
Αναγορεύει την πολιτική σε τέχνη, πεδίο φιλοσοφικής σκοπιμότητας και φυσικής ισορροπίας, καταπληκτικών επιτεύξεων και αντιθέσεων με ποικιλία και πολυμορφία, που κυριαρχείται από τον αρμονικό λόγο του συναισθήματος και του ορθολογισμού. Γίνεται έτσι το κλειδί, που επιτρέπει στην πολιτική να αναδείξει, με κάθε λεπτομέρεια, τη βεβαιότητα της ουσίας της.
Χαράσσει ανεξίτηλα αποτυπώματα στην εύλογη διαδρομή για την κατάκτηση της ζωής, μέσα από την αλληλουχία της διαφορετικότητας των ιδιοσυγκρασιών, των νοοτροπιών, των τάσεων και των τρόπων έκφρασης. Ενοποιεί τις τόσο διαφορετικές αυτές μορφές σε μια πολυσύνθετη και πλατύχωρη υποδοχή για να συνεχισθεί το αέναο ταξίδι των μεγάλων οριζόντων.
Μετουσιώνει τις προσδοκίες του ελληνικού λαού για ένα καλύτερο αύριο σε ζωντανές, κινούμενες και δρώσες, σε αγώνες γενναίους και διαρκείς. Πραγματώνοντας δυνατά τα αδύνατα κι εφικτά τα ουτοπικά.
Η «ΠΥΞΙΔΑ» είναι ένα έργο πολιτικού ενθουσιασμού ή μάλλον ένα αυτούσιο ενθουσιαστικό πολιτικό γεγονός. Στον πυρήνα του οποίου η ηθική γίνεται σαφής, παρούσα, ενεργή καθώς η μέθεξη του οράματος οδηγεί τα βήματά μας στο μέλλον.
Αναβιώνει εκείνη την ιστορική περίοδο, τότε που μια χούφτα ανθρώπων συσπειρωμένων γύρω από ένα χαρισματικό Ηγέτη, τον Ανδρέα Παπανδρέου, δημιούργησαν την εκπληκτική μεταπολιτευτική πορεία για το Λαό και την Πατρίδα, την Ελλάδα και τους Έλληνες. Όποιος δεν έζησε μέσα σε αυτήν την ατμόσφαιρα δεν μπορεί να την αναπαραστήσει. 
Θούλη Σιδηροπούλου