Η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ), προχωράει το σχέδιό της για την "αξιοποίηση" των κοιτασμάτων του νομού μας στην περιοχή της Βάθης - Γερακαριού και του Σκρά. Μετά την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων επιχειρήσεων, οργανισμών, υπηρεσιών περνά στην εκχώρηση του φυσικού και ορυκτού πλούτου. Ουσιαστικά θέλει να κάνει ένα ακόμα δώρο στο μεγάλο κεφάλαιο. Μιλάει για δις αποθεμάτων, τα οποία φυσικά θα καταλήξουν στα ταμεία των μεγαλοκαρχαριών που θα σπεύσουν. Δεν θα διστάσει να θυσιάσει, στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους, την υγεία των κατοίκων και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής.
Τα αστικά κόμματα της συγκυβέρνησης επιδίδονται σε μία άνευ προηγουμένου προπαγάνδα για να κάμψουν τη λαϊκή αντίσταση. Προβάλλουν ότι η εξόρυξη θα φέρει ανάπτυξη στην περιοχή, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Η πείρα των εργαζομένων στα ορυχεία της Χαλκιδικής που πήραν τα ψίχουλα από το τραπέζι και οι περισσότεροι κατέληξαν με ασθένειες από την βαριά και ανθυγιεινή δουλειά του ορυχείου, δεν είναι μακρινές.
Σήμερα δεν πρέπει να βγάζουμε από το λογαριασμό ότι με βάση την κρίση η τιμή του χρυσού έχει εκτιναχτεί στα ύψη. Θα προκύψουν τεράστια κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους που θα εξορύξουν το χρυσό και τα άλλα μεταλλεύματα.
Πρέπει επίσης να εστιάσουμε σε δυο ζητήματα που είναι κύρια για το ζήτημα των εξορύξεων:
1. Η καταστροφή του περιβάλλοντος της περιοχής είναι σίγουρη, κάτι που αποδεικνύεται και από τα στοιχεία που έχουν παραθέσει έγκυροι επιστημονικοί φορείς. Οι επιπτώσεις αφορούν και τη μορφολογία του εδάφους, τα υδάτινα αποθέματα, το φυσικό περιβάλλον.
Η πολύχρονη εμπειρία από τα μεταλλεία των ιδιωτών στη Χαλκιδική βεβαιώνει ότι κανείς ιδιώτης δεν ενδιαφέρεται για την προστασία του περιβάλλοντος, η καταστροφή του οποίου, ειδικά αν προχωρήσει η εξόρυξη χρυσού με μεθόδους χρήσης κυανίου πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις αφορούν τη μορφολογία του εδάφους, τον υδροφόρο ορίζοντα, τις περιοχές φυσικού κάλους με άμεσες επιπτώσεις στην υγεία όλων των κατοίκων της περιοχής και όχι μόνο σ’ όσους εργαστούν στα ορυχεία οι περισσότεροι από τους οποίους καταλήγουν με μόνιμες ασθένειες λόγω της βαριάς και ανθυγιεινής δουλειάς του ορυχείου και της απουσίας επαρκών προστατευτικών μέτρων.
2. Μια ακόμη πηγή πλούτου θα περάσει στα χέρια ενός επιχειρηματικού ομίλου. Πρόκειται για ουσιαστική κλοπή. Είναι χαρακτηριστικό ότι το δημόσιο θα εισπράξει από την υποτιθέμενη φορολογία των επιχειρήσεων, αυτή που μαλώνουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πόσο θα την μειώσουν με αφορμή την κρίση. Δηλαδή με ελάχιστο τίμημα θα εκμεταλλευτούν έναν πλούτο, που θα τον εξάγουν άμεσα, τίποτα δεν θα αξιοποιηθεί προς όφελος του λαού.
Σήμερα που τα αστικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. ΛΑΟΣ) προχώρησαν σε κυβέρνηση συνεργασίας για να οδηγήσουν στην πλήρη πτώχευση τον ελληνικό λαό, απαιτείται να γίνει βαθιά συνείδηση του λαού της περιοχής ότι ο αγώνας ενάντια στη εξόρυξη του χρυσού, την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας του, πρέπει να πάρει πολιτικά χαρακτηριστικά ενάντια στην πολιτική που στηρίζει τις πολυεθνικές και τα υπερκέρδη τους, ενάντια στην Ε.Ε. την κυβέρνηση συνεργασίας και των άλλων δυνάμεων του ευρωμονόδρομου.
Καλούμε τους εργαζόμενους, όλα τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, τις γυναίκες να δυναμώσουν τον αγώνα τους ενάντια στο ξεπούλημα των κοιτασμάτων χρυσού, του χαλκού και των άλλων μετάλλων. Να παλέψουμε ώστε να καταστούν λαϊκή περιουσία.
Λύση οριστική, δηλαδή ασφαλής αξιοποίηση των κοιτασμάτων σε όφελος του λαού είναι δυνατή μόνο στα πλαίσια της λαϊκής εξουσίας. Μιας αξιοποίησης που θα παίρνει πρώτα – πρώτα υπόψη την προστασία της υγείας των κατοίκων και του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής.
Η ανεργία θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μόνο αν αξιοποιούνταν όλες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας κάτι που δεν πρόκειται να κάνουν οι κυβερνήσεις που γνωρίσαμε μέχρι τώρα, ούτε κάποια άλλη μορφής διακυβέρνησης στα πλαίσια του συστήματος αλλά μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια λαϊκή εξουσία και οικονομία. Σε μια τέτοια διαδικασία μπορούν να αξιοποιηθούν στην περιοχή μας και η μεταλλευτική δραστηριότητα, και η αγροτική παραγωγή και η βιομηχανία πάντα με βάση και εφ' όσον ικανοποιούν τις λαϊκές ανάγκες.
Δεν θα έχει κανείς συμφέρον από την καταστροφή του περιβάλλοντος ούτε ο εργάτης που θέλει κι αυτός τα παιδιά του να ζήσουν σ’ αυτό το τόπο, ούτε οι μικροεπαγγελματίες, ούτε οι φτωχοί αγρότες
antidrasi twra...!
ΑπάντησηΔιαγραφή