βιβλίο ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης.
«Ο εκτροχιασμός», που κυκλοφορεί σήμερα από τις εκδόσεις 'Πόλις', αποτελεί κυρίως μία σκληρή, σφοδρή επίθεση στις ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών και ιδιαίτερα στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και στον ίδιο προσωπικά, για τους πολιτικούς χειρισμούς και τις αποφάσεις που έλαβε κατά τη διάρκεια των 25 μηνών που κυβέρνησε τη χώρα.
«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, υπό τον Γ. Παπανδρέου, απέτυχε στην προσπάθειά της να ελέγξει την οικονομική κρίση στη χώρα και να δρομολογήσει την πορεία προς την ανάπτυξη» τονίζει ο πρώην πρωθυπουργός στη σελίδα 283 του βιβλίου του, αποδίδοντας ξεκάθαρα ευθύνες στον πολιτικό στον οποίο είχε δώσει το «δακτυλίδι» της ηγεσίας ΠΑΣΟΚ το χειμώνα του 2004.
Και συνεχίζει παρακάτω: «Η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το μνημόνιο συνετέλεσαν σημαντικά σ' αυτή την εξέλιξη με την αναποφασιστικότητά τους και τον εσφαλμένο σχεδιασμό που επέβαλαν. Αλλά η κυβέρνηση φέρει μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης. Αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων».
«Ο εκτροχιασμός» εξετάζει αναλυτικά, βήμα προς βήμα, τις εξελίξεις της τελευταίας τριετίας, τα παράλληλα γεγονότα σε Ελλάδα και Ευρώπη, πρωτοβουλίες που λήφθηκαν ή, και εκείνες, που...παραλήφθηκαν, ενώ θεωρείται βέβαιο ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις καθώς ασκεί κριτική έξω από τα δόντια απέναντι τόσο στον Γιώργο Παπανδρέου όσο και στον Κώστα Καραμανλή, τον οποίο θεωρεί υπεύθυνο της διαλυτικής πορείας της χώρας μετά το 2004 που κατέληξε στο αδιέξοδο του 2009.
Η αποδοκιμασία Σημίτη στις διάφορες «πρωτοβουλίες» της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι έντονη, αφού είδε σε αυτές παντελή έλλειψη σοβαρότητας. «Δεν πείθει» τονίζει μια χώρα που αίφνης αποφασίζει πώς να δράσει «υπό την πίεση μιας συνάντησης όπως το Νταβός, η οποία αποβλέπει κυρίως στην καλλιέργεια δημοσίων σχέσεων». Αναφέρεται στη συνάντηση του Νταβός του Ιανουαρίου 2010, η οποία θεωρείται σημείο καμπής για την αλλαγή στάσης του Γ. Παπανδρέου.
Σχέσεις Παπανδρέου με ΗΠΑ
Αναφέρεται με δηκτικό τρόπο στους «Αμερικανούς συμβούλους» του κ. Παπανδρέου που «δεν γνωρίζουν τον τρόπο λειτουργίας της Ένωσης» και στους οποίους συμπεριλαμβάνει και τον νομπελίστα κ. Τζόζεφ Στίγκλιτζ, ο οποίος, όπως αναφέρει ο κ. Σημίτης, «υποστήριζε στις ιδιωτικές συζητήσεις του την άποψη ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποχωρήσει από τη ζώνη του ευρώ». Υπενθυμίζει ότι ο κ. Παπανδρέου αναρωτιόταν στις αρχές του 2010: «Γιατί δεν προσφεύγουμε στο ΔΝΤ; Λαμβάνουμε ήδη τα μέτρα του ΔΝΤ χωρίς τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από αυτό».
Εκφράζει έντονη καχυποψία για τις σχέσεις της τότε κυβέρνησης με τις ΗΠΑ και την πληροφορία ότι πριν από την προσφυγή στον Μηχανισμό, στις 22 Απριλίου 2010, υπήρξε τηλεφώνημα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, τότε υπουργού Οικονομικών, με τον Αμερικανό υπουργό Οικονομικών Τ. Γκάιτνερ.
«Ποιος ο λόγος να ρωτά η Ελλάδα τις ΗΠΑ αν θα ενεργοποιήσει τις ρυθμίσεις που συμφώνησε με τους Ευρωπαίους;» θέτει το ερώτημα ο κ. Σημίτης. «Το τηλεφώνημα αφήνει να εννοηθεί προηγούμενες συνεννοήσεις με τις ΗΠΑ και αναζήτηση "συμμάχων" εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς αποτέλεσμα». Αντικρούει τη φράση που είπε ο κ. Παπανδρέου στο Καστελόριζο στις 23.4.2010: «Τελικός προορισμός μας είναι να απελευθερώσουμε την Ελλάδα από επιτηρήσεις και κηδεμονίες». «Τα μεγαλόπνοα αυτά λόγια» λέει ο κ. Σημίτης «ήθελαν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι η Ελλάδα, παρά τα όσα ισχυριζόταν ο Πρωθυπουργός, δεν είχε ανακτήσει την αξιοπιστία της και αποδεχόταν γι' αυτόν τον λόγο μια επιτήρηση πολύ σκληρότερη από όσες είχε γνωρίσει από το 1974 και μετά».
Ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί τις προβλέψεις του πρώτου μνημονίου για τη μείωση του ελλείμματος και την επιστροφή στις αγορές το 2012 «εξωπραγματικές», αποτέλεσμα απειρίας, ανικανότητας, προχειρότητας και κάκιστης διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με την τρόικα. Επιπλέον, κατηγορεί την τότε κυβέρνηση ότι καθυστέρησε την προετοιμασία για την αναγκαία αναδιάρθρωση του χρέους αφήνοντας αιχμές ότι αυτό ίσως οφειλόταν στο γεγονός ότι «οι επιχειρηματίες που έλεγχαν τις τράπεζες φοβούνταν μήπως χάσουν τον έλεγχο των τραπεζών τους».
Τέλος, ο κ. Σημίτης κατακρίνει τον κ. Παπανδρέου για την περυσινή πρόταση δημοψηφίσματος, την οποία χαρακτηρίζει «ανεπίτρεπτη επιπολαιότητα». «Ο Πρωθυπουργός ήθελε να ταυτίσει το θέμα της δικής του αμφισβητούμενης εξουσίας με ένα γενικά αποδεκτό ζήτημα, κατά προτίμηση τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας» αναφέρει στη σελίδα 276. «Επιδίωκε, μέσω της επιδοκιμασίας της συμμετοχής της Ελλάδας στην ΟΝΕ, να επιδοκιμασθεί και η δική του πολιτική».
Ο πρώην πρωθυπουργός, το νέο βιβλίο του οποίου ξεπερνά κατά πολύ σε σχολαστικότητα, έμφαση στη λεπτομέρεια και παράθεση οικονομικών και ιστορικών στοιχείων ακόμη και τα προηγούμενα βιβλία του, κρίνει θετικά την κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, τηρεί στάση αναμονής για τις επιδόσεις της σημερινής κυβέρνησης. Σε ό,τι αφορά στο ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμά ότι η μη εφαρμογή του μνημονίου, την οποία υποστήριξε προεκλογικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, συνεπάγεται την αναστολή της δανειακής σύμβασης και τη μη καταβολή των χρηματοδοτήσεων.
«Ο δρόμος για τη λύση των ευρωπαϊκών προβλημάτων θα είναι πάντα μακρύς»
Ο Κώστας Σημίτης αποκλείει ότι η ευρωζώνη μπορεί να εκβιαστεί: «Η ευρωζώνη δεν δρα ευκαιριακά, παρά τις εντυπώσεις» αναφέρει. «Η μονόπλευρη καταγγελία του μνημονίου θα σήμαινε ότι παύει να υφίσταται ο κοινός δεσμός της ηθικής δέσμευσης που διασφαλίζει την κοινή προσπάθεια. Είναι κάτι που θα έθετε σε κίνδυνο το όλο σύστημα και γι' αυτό δεν πρόκειται να γίνει δεκτό».
Ο πρώην πρωθυπουργός προτείνει λύσεις στο ελληνικό πρόβλημα, ζητεί την επαναφορά του δικού του μοντέλου διαπραγματεύσεων ( διαρκείς άτυπες επαφές έμπειρων στελεχών της ελληνικής κυβέρνησης με ομολόγους τους πριν τα Eurogroup και τις συνόδους κορυφής), ενώ υποστηρίζει ότι μια νέα νοοτροπία συνεργασίας είναι αναγκαία για την Ευρώπη του μέλλοντος.
Πηγή:Voria
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου