Παύλος Πασσαλίδης ; Αυτοδιοίκηση Μοχλός Ανάπτυξης, όχι πεδίο αντιπαράθεσης

Με το νόμο 3852/2010 («Καλλικράτης») για την Αυτοδιοίκηση δεν ολοκληρώθηκε μόνο η χωροταξία της. Δεν συνενώθηκαν απλά Δήμοι σε μεγαλύτερους ή οι Νομαρχίες σε Περιφέρειες. Η συγκρότηση σε πληθυσμιακά και χωρικά μεγαλύτερες γεωγραφικές μονάδες διευκολύνει, κατά το Νόμο, την ανάπτυξη ενός ισχυρού διοικητικού συστήματος που οφείλει να ικανοποιεί δύο κυρίως στόχους:

- Να αποτελέσουν ισχυρές μονάδες τοπικής Περιφερειακής Ανάπτυξης.

- Να εξελίσσονται σε αποτελεσματικές διαχειριστικές υπηρεσίες, ιδίως στην καθημερινή ζωή των πολιτών και της ποιότητάς της.

Αν η λήγουσα αυτοδιοικητική περίοδος 2011 – 2014 θεωρηθεί, επιεικώς, ως μεταβατική, προσαρμοστική και ολοκλήρωσης του θεσμικού πλαισίου, η επόμενη 2014- 2019 οφείλει να προχωρήσει στην πλήρη εφαρμογή του και όχι μόνο.

Σήμερα, εν έτει 2014 με τα τεράστια προβλήματα βιωσιμότητας της κοινωνίας μας, με άδηλο το μέλλον, επικρατεί μια χαλαρότητα έως απαξίωση του θεσμού της Αυτοδιοίκησης ως προς τις υποχρεώσεις, αλλά και τις δυνατότητές της.

Δεν μπορεί το ενδιαφέρον των πολιτών να εξαντλείται κυρίως στη φημολογία για τα πιθανά ονόματα υποψηφίων και μόνο.

Ούτε πλέον να αποτελεί η Αυτοδιοίκηση πεδίο στείρας αντιπαράθεσης και αντιπαλότητας κατά την προεκλογική περίοδο, αλλά και στη συνέχεια.

Είναι καιρός πλέον να τεθεί ευθέως ο προβληματισμός για το διακύβευμα των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2014. Ο Μάιος είναι πολύ κοντά.

Η τοπική ευθύνη για την αντιμετώπιση των φλεγόντων ζητημάτων της τοπικής οικονομίας και της απασχόλησης είναι το ζητούμενο. Πέραν της υποχρέωσης για τη συνεχή βελτίωση των κλασικών παρεχόμενων υπηρεσιών.

Το τοπικό κράτος δεν δικαιούται πλέον να είναι θεατής και αμέτοχο στην εθνική προσπάθεια να βγει η Χώρα απ’ το τέλμα.

Στο βαθμό φυσικά ευθύνης που απορρέει από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο της Αυτοδιοίκησης και της ευρύτερης διακυβέρνησης.

Πώς όμως θα ξεφύγουμε από τις διαπιστώσεις και ευχολόγια; Πώς θα ανατραπεί η κλασική αντίληψη πολιτών και πολιτικών;

Πώς θα αναδειχθεί η Αυτοδιοίκηση σε κύριο μοχλό τοπικής ανάπτυξης;

Την πρωτοβουλία θα έχουν οπωσδήποτε οι Αυτοδιοικητικοί, που οφείλουν να οδηγήσουν τους πολίτες σε νέες αναζητήσεις και πρακτικές.

Χρειάζεται λοιπόν:

· Η ύπαρξη πολιτικής βούλησης για ενεργό ενδιαφέρον και για την οικονομία της περιοχής ευθύνης της Τ.Α., και όχι μόνο για τα οικονομικά της.

· Η αξιοποίηση του θεσμικού πλαισίου στο σύνολό του.

· Η συνέργεια και συνεργασία με το σύνολο των κοινωνικών εταίρων με συντονιστή την Αυτοδιοίκηση.

· Η αναζήτηση και αξιοποίηση νέων πόρων, ανθρώπινων και οικονομικών στα νέα πεδία της τεχνολογίας και της νέας οικονομίας.

· Η εφαρμογή των επιχειρησιακών σχεδίων που εκπόνησαν όλοι οι Δήμοι και Περιφέρειες της Χώρας.

Δεν χωρούν πλέον άλλοθι. Η επίκληση ότι εμείς, ως γένος, δεν μπορούμε να συνεργασθούμε, καθώς και η επίρριψη των ευθυνών για τα πάντα στο κεντρικό κράτος και κάθε είδους δικαιολογία που κλείνει το διάλογο για το διακύβευμα των επερχόμενων εκλογών, θέτουν την Αυτοδιοίκηση εκτός αποστολής.

Τουλάχιστον, ας προσπαθήσουν αυτοί που το’ χουν! Η κοινωνία έχει ανάγκη από πρότυπα και όχι κακέκτυπα.