Του Γιώργουν Λακόπουλου : Αυτό που τρίζει δεν είναι ο βοριάς στη στέγη - Είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη

Τα μάθατε τα νέα; Μάλλον όχι. Αν ζούσαμε σε άλλη μιντιακή εποχή, θα ήταν πρωτοσέλιδα. Αλλά στους καιρούς της μητσοτακικής μονοκρατορίας στα ΜΜΕ χάνονται στη σιωπή ή το πολύ σε αδιάφορα μονόστηλα.Είναι όμως υλικά σε καζάνι που βράζει. Η κυβερνητική παράταξη βρίσκεται σε αναστάτωση που δεν καταλαγιάζει με τις υπερβολικές δημοκοπικές δόσεις εφησυχασμού.

Η κυβέρνηση τρίζει παρά την κώφωση των ΜΜΕ που δεν ακούνε τίποτε. Ας δούμε μερικά περιστατικά:

Η Όλγα Κεφαλογιάννη την έπεσε στον Πρωθυπουργό για την Πάρνηθα. Η Μαριέττα Γιαννάκου τεμάχισε τον Μιχ. Χρυσοχοΐδη. Ο Γ. Βλάχος αρπάχτηκε με τον Κ. Χατζηδάκη και τον εξωκοινοβουλευτικό Οικονόμου. Ο Βαρτζόπουλος τους την είπε στα ίσια για τον τουρισμό.

Ο Άδωνις την έριξε κατακέφαλα: όχι με το « πέσαμε έξω» που προβλήθηκε, αλλά κυρίως με το… «περιμέναμε να διώξει τον κορονοϊό η ζέστη». Ο Νικήτας Κακλαμάνης δεν τους χαρίζεται όπου τους βρει.

Αυτά δημόσια. Στο παρασκήνιο δεν υπάρχει υπουργείο στον οποίο να μην αρπάζονται υπουργοί και υφυπουργοί μεταξύ τους καθώς δεν είναι σαφές ποιος είναι ανώτερος έναντι του Μητσοτάκη. Δεν υπάρχει εβδομάδα στην οποία υπουργοί να μην ρίξει ο ένας το φταίξιμο στον άλλον.


Όπως και δεν υπάρχει «πηγαδάκι» βουλευτών της ΝΔ -με συμμετοχή και υπουργών- που να μην ακουστούν τα μύρια όσα για το Μέγαρο Μαξίμου: από τον … πολιτικό αφοπλισμό τους από τον πρωθυπουργό, ως την υπηρεσιακή εξουδετέρωση τους από τον Προσωπάρχη-ανεψιό, ή τις προσβολές από του μετακλητούς υπάλληλους προς αιρετούς.

Ο Σαμαράς κρατάει ακόμη το φλάμπουρο: «Θα μου το πληρώσει». Οι Καραμανλικοί βρίσκονται ήδη στην «μετα-Μητσοτάκη περίοδο». Η Ντόρα περιμένει την ώρα της εκδίκησης.

Οι μεγαλοπαράγοντες της -κρατικοδίαιτης-οικονομίας χτυπάνε το κεφάλι τους που επένδυσαν στον βουλιμικό, τον γιο του Κώστα Μητσοτάκη.

Η κυβέρνηση κατασκευάζει μιντιακά σενάρια ισχύος της -δια της προβολής …μη ισχύος των αντιπάλων της – και τροφοδοτείται με αισιοδοξία από τους δημοσκόπους της. Αλλά στο παρασκήνιο όλοι παίρνουν θέση για την μετά Μητσοτάκη εποχή.

Στον πυρήνα της παραταξιακής συνείδησης ο νεομητσοτακισμός έγινε ήδη τοξικός. Και στα ΜΜΕ το κόστος υποστήριξης αυτής της κυβέρνησης είναι όλο και πιο βαρύ. Οι μιντιάρχες δεν θα καταστρέψουν και τα μαγαζιά τους -και ήδη παίρνουν αποστάσεις.

Αυτό που ακούγεται πίσω από τη σκηνή δεν είναι ο βοριάς που τ’ αρνάκια παγώνει και κάνει τις στέγες των σπιτιών να τρίζουν. Είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που μπάζει από παντού.

Η επιδημία από τη μια της προσθέτει βαθμούς δυσκολίας και αποδιάρθρωσης, αλλά προς το παρόν λειτουργεί και σαν ασπίδα της. Η επόμενη μέρα θα έχει τέτοια χαρακτηριστικά που θα κάνει το σύστημα Μητσοτάκη να φαίνεται ευκρινώς ότι είναι χωρίς επόμενη μέρα.

anoixtoparathyro.gr