Οι προγραμματιστές που θέλουν να δημιουργήσουν ρεαλιστικά μοντέλα δέντρων χρησιμοποιούν συχνά μια εξίσωση του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, η οποία αφορά το πάχος των κλαδιών. Τα δέντρα, δείχνει νέα μελέτη, ακολουθούν τον χρυσό κανόνα του Ντα Βίντσι επειδή αυτό τους επιτρέπει να αντέχουν στον άνεμο.
H πολυμαθής μεγαλοφυία της ιταλικής Αναγέννησης είχε παρατηρήσει ότι, σε οποιοδήποτε ύψος ενός δέντρου, η συνολική επιφάνεια των κλαδιών σε κάθετη τομή ισούται με τη συνολική επιφάνεια του κορμού σε κάθετη τομή. Με άλλα λόγια, αν ο κορμός χωρίζεται σε δύο κεντρικά κλαδιά, η επιφάνεια καθενός από αυτά τα κλαδιά σε εγκάρσια τομή θα είναι η μισή από τη διατομή του κορμού. Το ίδιο ισχύει και για τα μεγάλα κλαδιά που χωρίζονται σε κλαδάκια.
Σε μαθηματικούς όρους, η παρατήρηση του Ντα Βίντσι παίρνει τη μορφή D2= ∑di2, όπου D η διάμετρος του κορμού, Σ το άθροισμα και d η διάμετρος των κλαδιών με την αρίθμηση i=1, 2, 3...n. Στην πράξη, ο εκθέτης της εξίσωσης δεν ισούται πάντα με 2, αλλά αποκλίνει ελαφρώς ανάλογα με το είδος του δέντρου και παίρνει τιμές από 1,8 έως 2,3.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου