Κυριάκος Πιερρακάκης : Ήταν ίσως το πιο ακριβό πάρτυ της ιστορίας, η ακριβότερη συναυλία που έγινε ποτέ στο Σύνταγμα

Οι υπέρμαχοι της δραχμής, ή εκείνοι που λένε ότι έχουμε δυο "εξίσου κακές επιλογές", μπορούν να μας αναφέρουν μια μελέτη για το κόστος αλλαγής νομίσματος που επικαλούνται; Γνωρίζουν ποιά θα είναι η επίδραση στο ΑΕΠ, στην ανεργία, στους θεσμούς, στη δημόσια τάξη και την ασφάλεια, στις συντάξεις, στους μισθούς, στις

εισαγωγές ζωτικών προϊόντων όπως φάρμακα και τροφές, στην αγοραστική δύναμη του μέσου έλληνα; Μπορούν να μας αναφέρουν ένα ιστορικό προηγούμενο αυτής της υπόθεσης που θεωρούν επιτυχημένο; Είναι σε θέση να υπολογίσουν ένα χρονοδιάγραμμα επαναφοράς στην κανονικότητα; Διότι ο διάβολος δεν κρύβεται στο να έχεις άλλο νόμισμα όσο κρύβεται στο πόσο θα μας αποδιαρθρώσει η ενδεχόμενη μετάβαση, στο τι θα κάνει στις τράπεζες, τις καταθέσεις, τα ιδιωτικά δάνεια, το δημόσιο χρέος και όλα τα συναφή.

Καλός ο εθνικός μας τσαμπουκάς, καλά τα "άκουσον μεν, πάταξον δε" (....), καλές οι 360 μοίρες, τα επαχθή χρέη, η κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας, οι Βέλγοι με τα σανδάλια, οι Μπαλτάδες και οι Χασάπηδες, η θεωρία παιγνίων, το άγιο φώς και τα λείψανα, η Οργουελιανή επικοινωνιακή πολιτική, οι δραχμιστές των βρετανικών πανεπιστημίων. Μετά από 5.5 μήνες κάναμε το πολιτικό ισοδύναμο του να μαρσάρουμε κάτω από το σπίτι της Μέρκελ και του Γιούνκερ με μηχανάκι - με κόστος κάποια δις στην καλύτερη περίπτωση. Ήταν ίσως το πιο ακριβό πάρτυ της ιστορίας, η ακριβότερη συναυλία που έγινε ποτέ στο Σύνταγμα. Το παιχνίδι τώρα τελείωσε και ο λογαριασμός θα είναι ή το πακέτο των 12 δις ή η καταστροφή της χώρας εκτός Ε.Ε., Ευρώ, Σένγκεν, κάτι χειρότερο από τη Μικρασιατική Καταστροφή. «Η πολιτική», έλεγε ο (πατήρ) Γκάλμπραιηθ, «δεν είναι η τέχνη του εφικτού. Είναι η επιλογή μεταξύ του καταστροφικού και του δυσάρεστου». Ήρθε η ώρα να επιλέξουμε το σωστό.