ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ : ΟΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ

Η μεταλλαξη του Τσιπρα άρχισε αμέσως, μετά τις επαναληπτικες εκλογές του 2012. Η πρώτη σαφής ένδειξη, ήταν το ταξίδι στο Τέξας. Η δεύτερη, "Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης" και η τρίτη, η υπογραφή του τρίτου μνημονίου. Ενδιάμεσα είχε πάντα παλινδρομησεις ,ανάλογα με τις εσωκομματικες, ή τις γενικότερες εξελίξεις.

Οι χθεσινές προγραμματικες δηλώσεις αποκάλυψαν ,ότι δεν

πρόκειται για προσαρμογή, αλλά για μετάλλαξη.
Ο πολιτικός που θα άλλαζε την Ευρώπη, ξεκινώντας από την Ελλάδα, άλλαξε ο ίδιος, αποδεχομενος με τον πιο απόλυτο τρόπο , τις επιλογές της ΕΕ.

Το ερώτημα είναι, αν αυτή η μεταλλαξη του, θα είναι καλή για την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Ξεπερνω την αυστηρή επιστημονική ερμηνεία της ταχειας και συνεπως τεχνητης μετάλλαξης, που πολύ αμφισβητούν την ποιότητα και την ωφέλεια των αποτελεσματων της και προσπαθώ να δω ,τι σημαίνει αυτό ,πολιτικά.

Το βάθος της κρίσης και η αναξιοπιστια της χωρας το 2009 ,ο πανικός και η συντηρικη στάση των εταίρων και δανειστών το 2010, οδήγησε στο πρώτο μνημόνιο. Τα αλλα δυο μνημόνια ήταν κυρίως αποτέλεσμα, δύο παραγόντων. Της αδυναμίας επίτευξης των μαξιμαλιστικων στόχων του πρώτου και της άρνησης των κομμάτων της αντιπολιτευσης να χαλιναγωγησουν τις μικροκομματικες τους επιδειωξεις.

Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισαν διαδοχικά την ψήφο των πολιτών και την εξουσία.
Αυτές οι καταχτησεις όμως δεν ήταν αναιμακτες. Κόστισαν και κοστίζουν πολύ περισσότερο ,από ότι χρειαζόταν ,στην χώρα, την οικονομία και την κοινωνία.

Η ριζοσπαστική αριστερά, κόστισε και κοστίζει περισσότερο αναλογικά, γιατί είχε τις μεγαλύτερες ιδεοληψίες και το μικρότερο εκλογικό ποσοστό στην εποχή που εκδηλώθηκε η κρίση . Δεν αρκούσε η απλή μεταμόρφωση της ,οπως της δεξιάς, από αντιμνημονιακο σε μνημονιακο κόμμα .

Έπρεπε να διαλύσει το ΠΑΣΟΚ και να κερδίσει τους υποστηρικτές του. Το ΠΑΣΟΚ βεβαια ,βοήθησε και βοηθα με πολλούς τρόπους.

Ο Τσιπρας έστειλε δύο φορές την χώρα πίσω, την δεύτερη μαλιστα ,με το προσχηματικο δημοψήφισμα ,πάρα λίγο η χώρα να υποστεί και μη αντιστρεπτη βλάβη.
Με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου ομως ,παρ' όλες τις δικαιολογίες και την παραποίηση της αλήθειας , προσέφερε στην διάλυση πολλών μύθων , που οι ίδιοι δημιούργησαν τα τελευταία χρόνια.

Τώρα ο Τσιπρας δεν μπορεί να κάνει πίσω, όμως δεν μπορεί και να ολοκληρώσει την προσπάθεια εξόδου από την κρίση. Το γνωρίζει και το υπαινιχθηκε δύο φορές στην ομιλία του.
Στην πρώτη αναφέρθηκε στην αναγκη συμπορευσης και των μη νεοφιλελευθερων κομμάτων της βουλής. Στην δεύτερη ζήτησε την συστρατευση της κοινωνίας και των κινημάτων πολιτών.

Ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας του έδωσε δεύτερη ευκαιρία, επειδη δεν εβλεπε αλλη λυση ,αλλά χωρίς πολύ ενθουσιασμό και με ημερομηνία λήξης. Τα κινήματα δεν τα βλέπω να τον ακούν και σύντομα θα είναι απέναντί του.

Μενουν το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ, η ΔΗΜΑΡ και ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ. Ο Λεβέντης πήρε ψήφους, ειρωνικης άρνησης των κομμάτων, αλλά η βοήθειά που μπορει να προσφέρει είναι μικρή. Τα άλλα κόμματα από πράκτορες της διαπλοκής, φορείς του μνημονίου και αποκλειστικοι παραγωγοι της διαφθοράς βαπτιστηκαν, "μη νεοφιλελευθερα" και προοδευτικά.

Αυτά, μόνο μεταλλαγμενες ηγεσίες και κόμματα ,μπορούν να τα πουν και να τα κάνουν.

Ποια θα είναι η στάση και η στρατηγική των κομμάτων του ευρύτερου κέντρου και της σοσιαλδημοκρατιας. Θα συνεχίσουν να είναι πρόθυμοι ουραγοί των μεταλλάξεων του ΣΥΡΙΖΑ, ή θα συγκροτησουν την δική τους αυτόνομη και δημιουργική πορεία. Θα κανουν επιλογές ,που θα βοηθά την προσπάθεια της χώρας και την δικη τους ανασυγκροτηση ταυτόχρονα , ή θα τους καθορίζει η χρόνια παθογενεια της συμμετοχής στην εξουσία και της διατήρησης των πελατειακων σχέσεων.

Οι ομιλίες των ηγετών και των στελεχών τους στην βουλή , θα έχουν σίγουρα ενδείξεις .

ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ !