Συντρόφισσες, Σύντροφοι,
Η σημειολογία της σημερινής ημέρας είναι πολύ ισχυρή.
Τόσο για όσους συμμετείχαν ενεργά στην εκλογική νίκη της 18ης Οκτωβρίου 1981, όσο και για τους νεότερους, όπως είμαι κι εγώ, που βρισκόμασταν στην αγκαλιά των γονιών μας στη μεγαλειώδη συγκέντρωση του Συντάγματος.
Μας θυμίζει ποιος πραγματικά έφερε τη δημοκρατία και την ισότητα σ’ αυτό τον τόπο.
Μας θυμίζει πόσα προσέφερε το ΠΑΣΟΚ στην πολυετή του διακυβέρνηση στο λαό και στην πατρίδα. Επιτεύγματα που καμία παρασπονδία στελεχών του ή προβληματική άσκηση κυβερνητικής πολιτικής, δεν μπορεί να τα επισκιάσει.
Μας αφυπνίζει για το ποιος πρέπει να είναι ο στόχος του Κινήματός μας, που προφανέστατα και δεν περιορίζεται απλά και μόνο σε μια στείρα απολίτικη λογική που θέλει την σωτηρία της χώρας μέσα από την επίτευξη των αριθμητικών στόχων.
Γιατί όπως έχω πει και σε παλαιότερες συνόδους της κεντρικής επιτροπής, δεν έχει καμία σημασία η σωτηρία ενός κράτους όταν θα έχουν «εξοντωθεί» οι πολίτες του.
Μας επαναφέρει στην πραγματικότητα, για να συνειδητοποιούμε ότι τα όνειρα και οι φιλοδοξίες μας δε χωράνε σε ποσοστά του 5 ή 10%, αλλά ικανοποιούνται όταν το Κίνημα πρωταγωνιστεί στις εξελίξεις, όταν τίθεται στο ρόλο του οδηγού για την εφαρμογή των κυβερνητικών πολιτικών που ο λαός με την ψήφο του, του αναθέτει.
Κι αν σήμερα υπάρχουν στο χώρο κάποιοι που ίσως κουράστηκαν και θέλουν να συμπληρώσουν τα τελευταία τους υπουργικά ένσημα και μετά να φύγουν απ’ την ενεργό πολιτική σκηνή ή άλλοι που βλέπουν την πολιτική μέσα από την οπτική και τη διάσταση της αναλογικής κατανομής εξουσίας και ως εκ τούτου προσδοκούν προοπτικά σε νέα κυβερνητικά συνοικέσια, υπάρχουμε κι εμείς, οι πολλοί, που για κανένα λόγο και με κανένα τρόπο δεν ανεχόμαστε να συνεχίσει να αμαυρώνεται η πολιτική αξιοπρέπεια και η ιστορία του Κινήματος με τη χρησιμοποίηση του ΠΑΣΟΚ άλλοτε ως δεξιό κι άλλοτε ως αριστερό δεκανίκι.
Η βούληση των μελών και των φίλων του Κινήματος, όπως εκφράστηκε προεκλογικά και όπως εξακολουθεί να εκφράζεται και σήμερα, ένα περίπου μήνα μετά τις εκλογές, σε κάθε διαδικασία που έχω συμμετάσχει, είναι πως το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ανασυγκροτηθεί και να αποτελέσει το προοδευτικό εναλλακτικό αντίβαρο, όταν ο λαός απογοητευμένος από τα ψέματα και την ανικανότητα του ΣΥΡΙΖΑ θ’ αρχίσει να λειτουργεί με αντανακλαστικά συντήρησης.
Κι ένα κόμμα ανασυγκροτείται δομικά και αναβαπτίζεται πολιτικά όταν αξιοποιεί το χρόνο και το ρόλο που καλώς ή κακώς του ανέθεσαν οι ψηφοφόροι ως δύναμη της ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Όσο λοιπόν κι αν κάποιοι το ορέγονται και το επιδιώκουν, ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ !!!
Και πραγματικά, τώρα που πέρασε η «μνημονιακή θολούρα», τώρα που το βάρος της διακυβέρνησης σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης δεν μπορεί πια να μας περιορίζει και να μας αποπροσανατολίζει, τώρα ήρθε η ώρα για να διαμορφώσουμε την πολιτική μας για το πώς:
- Θα υπάρξει άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.
- Θα βελτιωθούν οι όροι διαβίωσης των πολιτών.
- Θα αναδομηθεί το κοινωνικό κράτος πρόνοιας.
Με μια πρόταση, για το πώς θα μπορέσει ξανά να αναδομηθεί στην Ελλάδα μέσα από όρους πολιτικού ρεαλισμού & ορθολογισμού, ισονομίας, ισότητας και διαφάνειας η ΝΕΑ ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ.
Κι αυτό σίγουρα δεν μπορεί να γίνει με όρους κυβερνητισμού, ούτε με μονοδιάστατες οικονομικές προσεγγίσεις που βάζουν την κοινωνία των πολιτών υπό αυτής των αγορών.
Δεν μπορεί να γίνει με εκ νέου οραματιστές & πρωταγωνιστές αυτούς που υιοθέτησαν και υπηρέτησαν ένα μοντέλο παραγωγής και άσκησης πολιτικής, που εκ του αποτελέσματος απέτυχε και οδήγησε την παράταξή μας στο καναβάτσο.
Τέλος λοιπόν οι ναπολεοντισμοί, τέλος κι η αποξένωση του Κινήματος από τις δυνάμεις της παραγωγής και της εργασίας που παραδοσιακά το αιμοδοτούσαν.
Το σημαντικό πλέον σήμερα, αν αναλύσει κανείς την στελεχιακή ανθρωπογεωγραφία του Κινήματος, είναι ότι στο ΠΑΣΟΚ τα στελέχη «γυάλας» αποτελούν πια την οικτρή μειοψηφία.
Σήμερα στο Κίνημα, λόγο και ρόλο, με διαρκώς βελτιούμενη ισχύ, έχουν αυτοί που επλήγησαν εξίσου με κάθε Έλληνα πολίτη από τον μνημονιακό Αρμαγεδδώνα.
Αυτοί που είδαν τους μισθούς τους να μειώνονται, τις εισφορές τους να αυξάνουν, τις θέσεις εργασίας να εξαφανίζονται, την ανεργία και υποαπασχόληση να τους χτυπάει την πόρτα.
Αυτοί που σήμερα ήρθαν με δαπάνη από το υστέρημα των οικονομιών τους για να συμμετέχουν στην διαδικασία, κι αυτοί που δεν κατάφεραν να έρθουν, γιατί δεν είχαν τα χρήματα να έρθουν ή δεν μπορούσαν ν’ αφήσουν το μεροκάματο των €20 και €30.
Και μιας και το έθιξα αυτό, οφείλω να επισημάνω ότι μας προβληματίζει έντονα το πώς θα μπορέσουμε να θεραπεύσουμε το πρόβλημα, που αποτελεί μείζον θέμα εσωκομματικής δημοκρατίας, έτσι ώστε την επόμενη φορά να μπορούν όλοι οι σύντροφοι – μέλη της κεντρικής επιτροπής, γραμματείς νομαρχιακών, επικεφαλείς τομέων να δώσουν το παρόν.
Αυτοί λοιπόν είναι που σήμερα πρέπει να βγαίνουν, και θα κάνουμε το παν για να βγαίνουν μπροστά, γιατί αυτοί έχουν το ηθικό έρεισμα και το ειδικό κοινωνικό βάρος να συνομιλήσουν με τις τοπικές κοινωνίες, τον κόσμο της δουλειάς και τις παραγωγικές ομάδες.
Πυλώνες αυτής της νέας προσπάθειας παραμένουν οι ίδιοι όπως είχαν κατονομαστεί κατά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Είναι το κοινοβούλιο, με τους εκπροσώπους μας που αποτελούν την προμετωπίδα της αντιπολιτευτικής μας δράσης και της προώθησης των θέσεων του Κινήματος.
Είναι οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, των παραγωγικών τάξεων, των κοινωνικών ομάδων, της νέας γενιάς.
Και βεβαίως είναι η αυτοδιοίκηση, που οφείλει επιτέλους να διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο στην αναδόμηση της κοινωνικής συνοχής μέσα από πρωτοβουλίες με τοπική και υπερτοπική εμβέλεια.
Καθ’ ένας εξ αυτών έχει θέση και ρόλο στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του Κινήματος.
Όμως πρέπει να καταστεί σαφές πως το «πάντρεμα» όλων αυτών των ιδεών γίνεται μέσα στο Κόμμα.
Στις επιτροπές του ΠΑΣΟΚ συζητούνται και παράγονται οι πολιτικές, στα όργανά του λαμβάνονται οι κρίσιμες αποφάσεις και στη Βουλή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και βεβαίως στα μέσα μαζικής ενημέρωσης προωθούνται και γνωστοποιούνται οι θέσεις.
Συλλογική, θεσμική, οργανωτική λειτουργία σε όλα, συμμετοχικότητα και δημοκρατία για όλα, αλλά και κομματική συνείδηση από όλους για τα πάντα.
Γιατί όλα μας τα στελέχη, από τον Πρόεδρο και το Γραμματέα, το Βουλευτή και τον Ευρωβουλευτή μέχρι το μέλος μιας γραμματείας Δημοτικής Οργάνωσης στο πιο απομακρυσμένο χωριουδάκι της πατρίδας μας, εκπροσωπούν το Κόμμα, δεν το υποκαθιστούν.
Έχοντας αυτά ως γνώμονα εκκινούμε σήμερα την προσπάθεια πολιτικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης του Κινήματος.
Την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του πολιτικού χώρου της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας και που ως εκ τούτου, αν τυχόν σήμερα αυτοδιαλυόταν κάθε εγχείρημα ανασύστασης και επανάκαμψης του προοδευτικού χώρου θα καθίστατο εκ προοιμίου θνησιγενές.
Γι’ αυτό κι όποιος σήμερα υποστηρίζει την αυτοδιάλυση του ΠΑΣΟΚ και των άλλων δυνάμεων του ευρύτερου χώρου προσφέρει εξαίρετες υπηρεσίες στον κ. Τσίπρα και στη Νέα Δημοκρατία.
Ξεκινάμε λοιπόν, με γνώμονα τις αποφάσεις του 10ου συνεδρίου και με δύναμη την οποία αντλούμε από το αποτέλεσμα της 20ηςΣεπτέμβρη, που απέδειξε σε όσους μας είχαν ξοφλημένους ότι υπάρχει σφυγμός και πλέον υπάρχει και χρόνος προς αξιοποίηση για να δουλέψουμε και να επιτύχουμε την πολιτική μας επαναφορά.
Ξεκινάμε, αλλά να δούμε βέβαια και από ποια βάση ξεκινάμε.
Στο ΠΑΣΟΚ τα τελευταία πολλά χρόνια είχαμε ξεχάσει να δουλεύουμε οργανωτικά και να παράγουμε πολιτικά.
Η οργάνωση του Κόμματος επαφιόταν στην κομματική συνείδηση λίγων συντρόφων και το κέντρο παραγωγής πολιτικής είχε μεταφερθεί από τις οργανώσεις και τα γραφεία του κόμματος στα γραφεία συμβούλων και νεόκοπων τεχνοκρατών.
Η θεσμική λειτουργία βρισκόταν υπό διαρκή υπονόμευση, η συλλογική δράση είχε δώσει τη θέση της στον έσχατο οπορτουνισμό και ο κινηματικός χαρακτήρας αποτελούσε σύντομο ανέκδοτο.
Το Κόμμα αφέθηκε στην τύχη του με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε:
- Κουρασμένες έως διαλυμένες αποκεντρωμένες δομές, που σε επίπεδο δήμων καθίστανται στην πλειονότητά τους ανύπαρκτες.
- Νεολαία μόνο ως τίτλο, αλλά με ανύπαρκτη υπόσταση, ενώ και η ΠΑΣΠ που αποτελούσε τον πάλαι ποτέ στελεχιακό αιμοδότη του ΠΑΣΟΚ σε όλες του τις εκφάνσεις (συνδικάτα, επιμελητήρια, αυτοδιοίκηση, κοινοβούλιο, κ.α.) παραπαίει.
και
- Τεράστιο χάσμα με τους εκπροσώπους των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς και με τους επιστημονικούς & επιμελητηριακούς φορείς.
Προφανώς η κατάσταση αυτή δεν αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη.
Το κρίσιμο όμως πια είναι ότι υπάρχει η βούληση για να αλλάξει κι αυτό γεννάει ελπίδα και δημιουργεί προσδοκίες.
Η λειτουργία του ΠΑΣΟΚ δεν είναι υπόθεση της Προέδρου, του Γραμματέα και του Πολιτικού Συμβουλίου. Είναι υπόθεση όλων.
Γι’ αυτό και σας καλούμε να συμμετέχετε έμπρακτα στην προσπάθεια που κάνουμε να καταστήσουμε ξανά τους τομείς πολιτικής του Κινήματος κυψέλες παραγωγής θέσεων και προτάσεων, που θα συνθέσουν το νέο προγραμματικό μας λόγο και τους τομείς δράσης γέφυρες διασύνδεσης και όσμωσης με όλες τις κοινωνικές – παραγωγικές ομάδες.
Κάποτε η θέση και ο ρόλος ενός μέλους κεντρικής επιτροπής ήταν πολύ ισχυρός.
Όμως η θέση αντλεί τη λάμψη και την ισχύ της από τη δράση αυτού που την αναλαμβάνει.
Ποιό το νόημα να χάνετε τα Σαββατοκύριακά σας για «φτηνό» παραγοντισμό, όταν όλοι μαζί μπορούμε ξανά να δημιουργήσουμε κάτι μεγάλο, κάτι που θα αφήσει τη σφραγίδα του στον τόπο, μέσα από την θετική συνεισφορά στην ανάπτυξη του κοινωνικού συνόλου;
Προφανέστατα και οι τομείς πολιτικής και δράσης δεν θα στελεχωθούν μόνο από τα κεντρικά πολιτικά μας στελέχη.
Από αύριο θα απευθυνθούμε μέσω του διαδικτυακού τόπου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του ΠΑΣΟΚ προς όλους τους φίλους και τα μέλη του Κινήματος, αλλά και σε όσους βρίσκονται ιδεολογικά κοντά μας και θα τους καλέσουμε να συμμετέχουν στην προσπάθεια που κάνουμε για τη δημιουργία μιας νέας Ελλάδας, της Ελλάδας της παραγωγής, της αριστείας, της προόδου και της αισιοδοξίας, που θα αντικαταστήσει το εποικοδόμημα που χτίζει σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ. ΕΛ. που ως βάση έχει τη μοιρολατρία, τον κοινωνικό διχασμό, τη μετριότητα και υπερασπίζεται την εξίσωση της κοινωνίας προς τα κάτω.
Κάθε πολίτης ανεξαρτήτου ηλικίας, ανεξαρτήτου γεωγραφικής προέλευσης, επιστημονικής κατάρτισης, πεδίου εργασιακής δραστηριοποίησης, μας είναι πολύτιμος στη συγγραφή του νέου μας πολιτικού αφηγήματος.
Τώρα υπάρχει ρόλος και χώρος για όλους.
Πλέον, το αίτημα για κανονική θεσμική λειτουργία παίρνει σάρκα και οστά και μετουσιώνεται σε τακτικές συνεδριάσεις του πολιτικού συμβουλίου, αποκατάσταση του ρόλου της κεντρικής επιτροπής ως ανώτατου οργάνου του Κινήματος μεταξύ δύο συνεδρίων, συνεχή επαφή των κεντρικών οργάνων με τους τομείς, τις αποκεντρωμένες δομές και τις συλλογικές εκφράσεις του ΠΑΣΟΚ σε κάθε κοινωνικό πεδίο δράσης.
Ήδη, υπό την αιγίδα μου ως Γραμματέας της Κ.Π.Ε., έχει ξεκινήσει και θα ενισχυθεί η προσπάθεια για άμεση συνεργασία των αρμοδίων με τα θέματα κοινοβουλευτικού έργου βουλευτών με τα αντίστοιχα μέλη του πολιτικού συμβουλίου, τους γραμματείς των τομέων και τους εκπροσώπους μας σε κάθε κοινωνικό φορέα.
Κόμμα όμως χωρίς ισχυρές, ενεργές αποκεντρωμένες δομές δεν υπάρχει.
Κι αυτό δεν έγκειται μόνο στο γεγονός ότι οι νομαρχιακές και δημοτικές μας οργανώσεις αποτελούν τη διασύνδεσή μας με τις τοπικές κοινωνίες.
Εστιάζεται στην αναγκαιότητα οι μακροσκοπικές πολιτικές, οι κεντρικοί προγραμματικοί άξονες του Κόμματος να μπορούν να εξειδικεύονται σε περιφερειακό επίπεδο βάσει των αναγκών, των ιδιαιτεροτήτων, των πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων, των αδυναμιών και των ευκαιριών του κάθε τόπου.
Κεντρικά και περιφερειακά όργανα οφείλουν να λειτουργούν αμφίδρομα και συμπληρωματικά.
Προφανέστατα όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει αν η συγκρότηση των αποκεντρωμένων μας δομών ακολουθήσει την πεπατημένη.
Αν πάλι τα περιφερειακά μας όργανα συγκροτηθούν μέσα από μηχανιστικές λογικές.
Αν αποτελούν υποστυλώματα του εκάστοτε Βουλευτή ή Δημάρχου της περιοχής.
Αν συμπληρώνονται κατόπιν παρακλήσεων σε άνδρες ή σε γυναίκες, που καμία διάθεση δεν έχουν ν’ ασχοληθούν, απλά και μόνο για να καλυφθεί η ποσόστωση.
Αν η συγκρότησή τους είναι αποκλειστικά προϊόν ανακύκλωσης προσώπων και όχι ανανέωσης.
Αν κάνουμε μια από τα ίδια, τότε σίγουρα κι η νέα μας προσπάθεια θα έχει την τύχη των προηγουμένων που βασίσθηκαν στα ίδια.
Αυτό που παρατηρήθηκε στις εκλογές, κατά τη συγκρότηση των επιτροπών εκλογικού αγώνα, ήταν μια δειλή, αλλά ελπιδοφόρα παρουσία αποστασιοποιημένων στελεχών.
Αυτό αποτελεί μια αρχή και σίγουρα, όσο οι τομείς μας παράγουν θέσεις και προτάσεις, όταν το πολιτικό μας διακύβευμα γίνει αντιληπτό και το όραμά μας για το αύριο ελκυστικό, τότε θα υπάρξουν οι ικανές και αναγκαίες προϋποθέσεις για να φέρουμε κοντά μας και να ασχοληθούν με τα περιφερειακά μας όργανα ενεργά και επιφανή στελέχη των τοπικών κοινωνιών.
Για να ωριμάσουν λοιπόν οι συνθήκες, οφείλουμε το επόμενο διάστημα με παρουσίες των κεντρικών μας στελεχών, των μελών του Πολιτικού Συμβουλίου, των Βουλευτών μας σε κάθε νομό, σε κάθε δήμο, σε κάθε χωριό, να γεφυρώσουμε τυχόν τοπικές αντιθέσεις και να φέρουμε κοντά μας μέσα από συναντήσεις πόρτα – πόρτα κάθε αποστασιοποιημένο σύντροφο.
Έχουμε χρέος να συνομιλήσουμε απευθείας με την κοινωνία, συναντώντας σε κάθε μας εξόρμηση τους τοπικούς παραγωγικούς, αυτοδιοικητικούς, συνδικαλιστικούς, επιστημονικούς, επιμελητηριακούς και πολιτιστικούς φορείς. Τα κοινωνικά δίκτυα και τους κατά τόπους ακτιβιστές.
Ο προγραμματικός μας λόγος για να αγγίζει την κοινωνία πρέπει να είναι προϊόν ανάδρασης μ’ αυτή. Τότε και μόνο τότε θα γίνει «κτήμα» της. Τότε και το Κίνημά μας θα μπορέσει να την εκφράσει, να ενσαρκώσει ξανά τις ελπίδες της και να την εκπροσωπήσει στη διακυβέρνηση της Χώρας.
Στο πλαίσιο αυτό προχωράμε άμεσα στη στελέχωση του οργανωτικού του ΠΑΣΟΚ και στη χρέωση συγκεκριμένων περιοχών σε στελέχη του Κινήματος και μέλη της κεντρικής επιτροπής.
Οι χρεώσεις θα διέπονται από ρεαλισμό βάσει των δεδομένων οικονομικών δυσκολιών και των υποχρεώσεων εκάστου υπευθύνου.
Ταυτόχρονα, συμπληρώνουμε τις νομαρχιακές μας επιτροπές και δημιουργούμε πυρήνες σε κάθε δήμο και δημοτικό διαμέρισμα της επικράτειας μέσα από τους φίλους και συντρόφους που συμμετείχαν στον εκλογικό μας αγώνα.
Χρέος των προσωρινών αυτών οργάνων είναι να προετοιμάσουν, βάσει των κατευθύνσεων του πολιτικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, τις διαδικασίες εκλογής των νέων αιρετών μας οργάνων σε νομαρχιακό και δημοτικό επίπεδο, έτσι ώστε το κόμμα να βρεθεί συντεταγμένο και ετοιμοπόλεμο σε οιοδήποτε κυβερνητικό αιφνιδιασμό, και παράλληλα να προσελκύσουν μέσα από θεματικές ολομέλειες, διαδικασίες και εν γένει παρεμβάσεις τους στους χώρους δραστηριοποίησής τους στελέχη που θα δύνανται να αναλάβουν ρόλο και ευθύνες.
Οι επικείμενες διαδικασίες για την εκλογή των αποκεντρωμένων μας δομών, όπως και κάθε άλλη διαδικασία από δω και στο εξής θα βασιστούν στο αξιόπιστο, εκκαθαρισμένο μητρώο μελών και φίλων του ΠΑΣΟΚ που δομούμε την περίοδο αυτή με βάσεις αναφοράς τους ψηφίσαντες στις εκλογές Προέδρου του 2012 & 2015 και στις εκλογές συνέδρων του 2015, έτσι ώστε να ξέρουμε ποιοι πραγματικά είμαστε.
Το μητρώο αυτό εκτιμάται ότι θα είναι έτοιμο προς χρήση εντός του Δεκεμβρίου 2015.
Τέλος, σε ότι αφορά τα οργανωτικά, ο προβληματισμός σχετικά με την ανυπαρξία της νεολαίας μας, την αποδυνάμωση της εκπροσώπησής μας στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, αλλά και η αναγκαιότητα επανασύνδεσης με τις συλλογικές μας εκφράσεις στους μαζικούς χώρους και τα επιμελητήρια, μας αναγκάζει να προβούμε στον από κοινού σχεδιασμό με τους εμπλεκόμενους συντρόφους μας ειδικών δράσεων που θα μας βγάλουν από το σημερινό αδιέξοδο.
Συντρόφισσες, Σύντροφοι,
Οι εκλογές του Σεπτεμβρίου μας επέτρεψαν ν’ ανασάνουμε και να ατενίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία.
Δεν εφησυχαζόμαστε, δεν αδρανούμε, δεν ομφαλοσκοπούμε, δεν αρκούμαστε στο ρόλο του κομπάρσου των πολιτικών δρώμενων.
Η 20η Σεπτέμβρη ήταν μόνο η αρχή. Τώρα ξεκινάμε πραγματικά.
Μακριά από δημαγωγίες και λαϊκισμούς, διαμορφώνουμε μια αξιόπιστη πολιτική πρόταση για το μέλλον.
Ανασυγκροτώντας το ΠΑΣΟΚ, δυναμώνουμε τον προοδευτικό χώρο, για να καταστεί ξανά πρωταγωνιστής των εξελίξεων.
Το χρωστάμε στον ιδρυτή μας και στους συντρόφους μας που έδωσαν κάθε ικμάδα των δυνάμεών τους για να πάει η χώρα και η κοινωνία μπροστά.
Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στις νέες γενιές, στα παιδιά μας, σε όλους τους Έλληνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου