Οι ναζιστικές πρακτικές του παρελθόντος αντικαταστάθηκαν από παρόμοιες με οικονομικό περιεχόμενο με αποτέλεσμα το Δίστομο, τα Καλάβρυτα και μια σειρά άλλες πόλεις όπου οι Ναζί εκτέλεσαν χιλιάδες πατριώτες, να έχουν αντικατασταθεί από ένα συνολικότερο πλήγμα, αυτό που αφορά την
επιβεβλημένη επίθεση σε μισθούς και συντάξεις στις χώρες που βοήθησαν τη Γερμανία να μεσουρανήσει, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα.
Και φυσικά δεν αναφερόμαστε στις εξόφθαλμες περιπτώσεις με αδικαιολόγητα υψηλούς μισθούς οι οποίοι μάλιστα αντιστοιχούσαν σε κοπρόσκυλα και παράσιτα του δημοσίου τομέα, αλά στον απλό καθημερινό Έλληνα ο οποίος πλέον δεν μπορεί να καλύψει τις απολύτως βασικές ανάγκες του ώστε να συνεχίσει να ζει αξιοπρεπώς.
Τι μας έπιασε όμως Κυριακή μεσημέρι και αντί να απολαμβάνουμε τον ζεστό μεσημβρινό ήλιο καθόμαστε και βρίζουμε τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και τους… Ναζί; Είναι απλό. Αφού διαβάσουν οι φίλοι μας το κείμενο που ακολουθεί το οποίο γράφτηκε από τους καλούς συναδέλφους του «dailynews24.gr» και αφορά σε έκθεση γερμανικής τράπεζας η οποία με αφοπλιστική ειλικρίνεια αποτιμά την πραγματική κατάσταση, ίσως τα συναισθήματα των φίλων μας να γίνουν πολύ χειρότερα…
Τι γράφει λοιπόν το εν λόγω κείμενο; Ότι η Γερμανία με το ευρώ αύξησε το εμπορικό πλεόνασμά της κατά 265%! Σύμφωνα με έκθεση της Berenberg Bank, πρόκειται για τη «σκληρότερη δημοσιονομική προσαρμογή» στην ιστορία των δυτικών χωρών. Με ένα… μολυβένιο σωσίβιο, ο Νότος (και η Κύπρος) απειλείται με καταποντισμό!
Πριν ξεσπάσει η κρίση, η Ελλάδα ήταν η χώρα με τη μεγαλύτερη μισθολογική ανισότητα στην Ευρώπη των 25. Γιατί το μισθολογικό επίπεδο της χώρας αντιστοιχούσε μόλις στο 73% του μέσου όρου της ευρωζώνης και το ένα τέταρτο των απασχολουμένων αμειβόταν με λιγότερα από 750 ευρώ το μήνα. Ο Έλληνας δάσκαλος με 15ετή υπηρεσία αμειβόταν 40% λιγότερο από τον Γερμανό συνάδελφό του και «οι μισθοί στο δημόσιο τομέα θα περισταλούν το 2011 κατά 800 εκατομμύρια ευρώ και κατά 660 εκατομμύρια το 2012. Ο μέσος μισθός θα μειωθεί κατά 17%».
Καθώς λοιπόν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια εναντίον της Ισπανίας -εσχάτως δε εναντίον της Ιταλίας- γίνονται όλο και πιο απειλητικά, η δράση είναι αναγκαία. Από το καλοκαίρι η ΕΚΤ έχει ήδη δαπανήσει 110 δισ. ευρώ για την αγορά ιταλικών κρατικών ομολόγων. Μόνο το 2012, η Ιταλία καλείται να αναχρηματοδοτήσει 260 δισ. ευρώ επί του συνολικού χρέους 1,9 τρισεκατομμυρίων.
Η κρίση του ευρώ οφείλεται στο γερμανικό μισθολογικό ντάμπινγκ, το οποίο καθιστά τα γερμανικά αγαθά φτηνότερα, αυξάνοντας τον τζίρο στο εξωτερικό. Έτσι η Γερμανία καταγράφει από το 2000 πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που υπερβαίνει το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ. Η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ελλάδα συσσώρευσαν στο ίδιο διάστημα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που ανέρχονται συνολικά σε ένα τρισεκατομμύριο ευρώ.
Οι ανισορροπίες στην ευρωζώνη οφείλονται στον υπερβολικά βραδύ -συγκριτικά με την παραγωγικότητά της- ρυθμό ανάπτυξης των μισθών στη Γερμανία. Ο ρυθμός αυτός εκφράζεται από το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος, το οποίο στη Γερμανία έχει αυξηθεί μόλις κατά 6% και στην υπόλοιπη Ευρώπη έκτοτε κατά 27%. Έτσι η σχετική ανταγωνιστικότητα της γερμανικής βιομηχανίας ως προς τις άλλες χώρες της ευρωζώνης αυξανόταν σταθερά, χωρίς οι τελευταίες να μπορούν να αντιδράσουν με υποτίμηση των νομισμάτων τους.
Γι’ αυτό, η πραγματική λύση θα υπάρξει μόνο με τον τερματισμό του γερμανικού ντάμπινγκ στους μισθούς. Διαφορετικά, το ευρώ βαίνει προς τον όλεθρο. Χωρίς το ευρώ η Γερμανία θα ανατιμούσε το νέο της νόμισμα κατά 40% περίπου, εξανεμίζοντας την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής εξαγωγικής οικονομίας.
Το γερμανικό ντάμπινγκ των μισθών επηρεάζει έμμεσα την ανταγωνιστικότητα των άλλων μελών της ευρωζώνης. Το γερμανικό πλεόνασμα εμπορικών συναλλαγών αυξάνει τη συναλλαγματική ισοτιμία του ευρώ έναντι των άλλων νομισμάτων και κυρίως έναντι του δολαρίου. Διά μέσου αυτής της οδού το γερμανικό ντάμπινγκ στους μισθούς επιδρά εμμέσως αρνητικά και επί της ανταγωνιστικότητας των άλλων κρατών.
Ενδεικτικά στο διάστημα 2000-2008, το γερμανικό πλεόνασμα από τις εξαγωγές προς τις χώρες εκτός ευρωζώνης αυξήθηκε μεγαλοπρεπώς κατά 265%. Το μεγαλύτερο τμήμα της εμπορίας αγαθών εκτός ευρωζώνης συνεχίζει να διεκπεραιώνεται σε δολάρια. Τα πλεονάσματα οδηγούν σε άνοδο της συναλλαγματικής ισοτιμίας ευρώ-δολαρίου διότι οι γερμανικές επιχειρήσεις μετατρέπουν τα δολαριακά έσοδα, προερχόμενα από τις εξαγωγές, σε ευρώ. Θέλουν δηλαδή να πουλήσουν δολάρια και ν’ αγοράσουν ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι λίγο μετά την εισαγωγή του ευρώ, το 2000, το μεγαλύτερο ποσοστό του ελληνικού ελλείμματος στο ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών οφειλόταν ακόμη στο εμπόριο με την Ιταλία. Στα αμέσως επόμενα χρόνια, το ελληνικό έλλειμμα σημείωσε τόση αύξηση στις εμπορικές σχέσεις με τη Γερμανία όσο με καμιά άλλη χώρα. Στο διάστημα από το 2000 έως το 2008, αυξήθηκε κατά 2,1 δισ. ευρώ, με επακόλουθο το 2008, το εμπόριο με τη Γερμανία να ευθύνεται για το μεγαλύτερο ποσοστό του ελλείμματος εμπορικών συναλλαγών της Ελλάδας, όσο και των υπολοίπων κρατών όπως π.χ. η Κύπρος.
Μετά από όσα προηγήθηκαν, πόσο υπερβολική φαντάζει η οργή που φαίνεται στις πρώτες παραγράφους; Όταν μάλιστα σκεφτεί κανείς ότι με ύφος… των προγόνων του ο Σόιμπλε και η Μέρκελ απορρίπτουν το τύπωμα χρήματος και τα ευρωομόλογα τα οποία ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ (ουδείς είπε ότι και οι Έλληνες δεν έσφαλαν και δε θα ματώσουν για να διορθωθεί η κατάσταση, όχι όμως κι έτσι…) θα επιστρατεθούν για να εξομαλυνθεί η κατάσταση, τότε η οργή μας μεγαλώνει.
Ίσως η μεγαλύτερη τιμωρία για το έθνος που προκάλεσε και στο τέλος έχασε ατιμωτικά δύο παγκόσμιους πολέμους να ήταν η διάλυση της Ενωμένης Ευρώπης, αφού μόνο έτσι θα καταλάβαιναν ότι τη γεωπολιτική τους ισχύ την οφείλουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, διότι όταν προσπάθησαν μόνοι τους να κάνουν προκοπή αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα και αποδείχθηκαν πολύ… ναζί ώστε να μπορεί κανείς να συνεννοηθεί μαζί τους. Όταν θα δουν το νόμισμά τους να ανατιμάται και τα προϊόντα τους πανάκριβα στις διεθνείς αγορές, ενώ σταδιακά η Ιστορία που εκδικείται θα τους οδηγήσει σε νέες περιπέτειες και τραγωδίες, τότε θα καταλάβουν το πόσο λάθος έκαναν.
Με τη συμπεριφορά τους θα μας κάνουν όλους να πούμε και μπράβο στον Σαμαρά που αρνείται να βάλει αυτή τη ρημαδο-υπογραφή στο χαρτί, την οποία με την επιμονή που τη ζητάνε μας κάνουν πολύ, μα πολύ καχύποπτους για τους λόγους που τη θεωρούν τόσο πολύτιμη…
Και για να αιτιολογήσουμε τον τίτλο – βαρύτατη κατηγορία του άρθρου να αναφέρουμε ότι δεν μπορείς να θεωρείς ηθικό στοιχείο έναν ηγέτη ο οποίος έχει σε μεγάλο βαθμό της ευθύνη των υπολοίπων και αυτός να εργάζεται για τον εαυτό του. Παρά το ότι στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχει περιθώριο για ηθικολογίες και οι σοβαροί τουλάχιστον γνωρίζουν ότι το ιδιοτελές συμφέρον υπερτερεί έναντι οποιουδήποτε άλλου υπολογισμού (μακάρι να το καταλάβαιναν οι Έλληνες ηγέτες και καθηγητάδες, αφού αμφότερες οι κατηγορίες έπαιξαν καταστροφικό ρόλο…) εμείς θα επιμείνουμε στον χαρακτηρισμό. Εξάλλου είναι γνωστό ότι οι αποδελτιώσεις στις πρεσβείες δίνουν και παίρνουν. Μπας και καταλάβουν τι αισθάνεται ο απλός καθημερινός πολίτης γι’ αυτούς…
defence-point.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου