Σας καλωσορίζω όλες και όλους με χαρά εδώ. Καλωσορίζω ιδιαίτερα όσες και όσους ήρθατε από άλλες πόλεις και από άλλες περιοχές της χώρας και υποβληθήκατε σε κόπο και δαπάνη για να είστε σήμερα εδώ μαζί μας σε αυτή την εναρκτήρια Συνδιάσκεψη.
Καλωσορίζω τους εκπροσώπους των πολιτικών δυνάμεων που έχουμε καλέσει να πάρουν κι αυτές μέρος στο διάλογο που αρχίζουμε. Την αντιπροσωπεία της Δημοκρατικής Αριστεράς με τον Σπύρο Λυκούδη και τον Ανδρέα Παπαδόπουλο και την αντιπροσωπεία των Οικολόγων Πράσινων.
Επιτρέψτε μου να υποδεχθώ με αγάπη και φιλία τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος τον Sergei Stanishev, πρώην Πρωθυπουργό της Βουλγαρίας και Πρόεδρο του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Βουλγαρίας.
Φίλες και φίλοι, ξεκινάμε σήμερα από εδώ, όλοι μαζί, την ανασύσταση του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, την ανασυγκρότηση της δημοκρατικής προοδευτικής Παράταξης.
Όλοι εμείς, που εκπροσωπούμε εδώ τις ζωντανές και επίμονες δυνάμεις της Παράταξης, λέμε σήμερα πως το μικρό, αλλά ανθεκτικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές δεν είναι αυτό που απέμεινε από τα πλειοψηφικά ποσοστά παλαιότερων εκλογικών αναμετρήσεων, αλλά η «μαγιά» με την οποία αρχίζουμε τη νέα πορεία της Παράταξης.
Δεν εκπροσωπούμε αυτό που περίσσεψε, αλλά αυτό που ξεκινά και ξαναγίνεται!
Σήμερα εδώ βρίσκεται μαζί μας η ιστορία της Παράταξης, η παράδοση, η μεγάλη της διαδρομή, τα επιτεύγματά της που την ταυτίζουν με ό,τι πιο σημαντικό έγινε στον τόπο αυτό:
- Για την εθνική ολοκλήρωση και ανεξαρτησία
- Για τη Δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό
- Για το κράτος δικαίου, τα δικαιώματα των πολιτών και την εθνική συμφιλίωση
- Για την κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή
- Για την ανάπτυξη, την πρόοδο και την ευημερία.
Οι μεγάλες μορφές του Ελευθερίου Βενιζέλου, του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, του Νικόλαου Πλαστήρα, του Γέρου της Δημοκρατίας, βρίσκονται βαθειά μέσα στη συλλογική μνήμη της Παράταξης, στο γενετικό της υλικό. Ας θυμηθούμε ποιες ήταν οι μεγάλες ιστορικές φάσεις που ανέδειξαν το ρόλο της Παράταξης:
-Ο αστικός εκσυγχρονισμός και ο πολιτικός φιλελευθερισμός των αρχών του 20ού αιώνα
-Ο εθνικός διχασμός του Μεσοπολέμου με κορυφαία φάση τη Μικρασιατική εκστρατεία, τη Συνθήκη της Σεβρών και μετά την καταστροφή, τη Συνθήκη της Λωζάνης. Η αποκατάσταση των προσφύγων που συνέβαλαν καθοριστικά στη διαμόρφωση της σημερινής φυσιογνωμίας της χώρας.
-Η Εθνική Αντίσταση
-Η προσπάθεια να αποφευχθεί ο Εμφύλιος Πόλεμος και στη συνέχεια να επέλθει η συμφιλίωση
- Η απελπισμένη προσπάθεια της προδικτατορικής Ένωσης Κέντρου να διασφαλίσει τη δημοκρατική ομαλότητα
-Η αντίσταση κατά της δικτατορίας.
Για να φτάσουμε στην καταλυτική φυσιογνωμία του Ανδρέα Παπανδρέου,
στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, που εξέφρασε με τον πιο γνήσιο τρόπο τα πιο αδικημένα και τα πιο δυναμικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας της Μεταπολίτευσης.
Το ΠΑΣΟΚ που ένωσε διαψευσμένες και ζωντανές ελπίδες,
που γεφύρωσε όλους τους ιστορικούς διχασμούς του Έθνους,
που ένωσε τις αγωνιστικές γενιές σε ένα κίνημα εθνικού, κοινωνικού και πολιτικού ριζοσπαστισμού.
Ένα κίνημα γνήσιου και δημιουργικού ριζοσπαστισμού που ονειρεύτηκε μια νέα Ελλάδα και έδωσε νόημα σε τρία κορυφαία αιτήματα:
- Στο αίτημα του εθνικού ριζοσπαστισμού με το «Η Ελλάδα Ανήκει στους Έλληνες».
- Στο αίτημα του κοινωνικού ριζοσπαστισμού με τους μη προνομιούχους που βρήκαν τη θέση τους μέσα στην κοινωνία, σχηματίζοντας μια ρωμαλέα ελληνική μεσαία τάξη.
- Στο αίτημα του πολιτικού ριζοσπαστισμού, στο διαρκές αίτημα της Αλλαγής, που διαπέρασε όλο το λαό, την κοινωνία, την ίδια την Παράταξη.
Ξεκινάμε σήμερα εδώ την υπέρβαση που είναι τώρα αναγκαία, όπως έγινε πολλές φορές στο παρελθόν στην ιστορική μας διαδρομή. Στην ιστορική μας διαδρομή καταφέραμε:
Να μετατρέψουμε την Ευρώπη από αντίπαλο, σε πεδίο μιας ολοκληρωμένης εθνικής στρατηγικής.
Καταφέραμε να ενσωματώσουμε τη στρατηγική του εκσυγχρονισμού στο ευρύτερο πλαίσιο της κοινωνικής αλληλεγγύης, συνοχής και δικαιοσύνης.
Φίλες και φίλοι, ξεκινάμε σήμερα έχοντας πλήρη επίγνωση των αρνητικών όψεων μιας μεγάλης ιστορικής διαδρομής, που μέσα στις μυλόπετρες της συλλογικής δράσης και των κοινωνικών αλλαγών, άλεσε και απέβαλε –ευτυχώς- άθλιες προσωπικές συμπεριφορές που πλήγωσαν ηθικά την Παράταξη και την κοινωνία.
Συμπεριφορές, που μέχρι και πολύ πρόσφατα, μας ντρόπιασαν.
Ξεκινάμε σήμερα έχοντας κουβαλήσει τα τελευταία 2,5 χρόνια στους ώμους μας το βάρος της διαχείρισης μιας ιστορικής κρίσης.
Μιας κρίσης που δεν είναι μόνο δημοσιονομική, οικονομική, αναπτυξιακή, κοινωνική και πολιτική. Αλλά είναι κρίση ηθική. Κρίση νοοτροπίας. Κρίση κοινωνικών πρακτικών. Κρίση του ίδιου του μοντέλου οργάνωσης του νέου ελληνικού κράτους και όχι μόνο της περιόδου της Μεταπολίτευσης.
Το ΠΑΣΟΚ κατέληξε κατ’ ανάγκη να είναι «ο αμνός ο αίρων» τις ιστορικές αμαρτίες όλης της εθνικής διαδρομής που κορυφώθηκε με την ένταξη στην ΟΝΕ.
Μιας διαδρομής που μετέτρεψε από το 2008 σε εφιάλτη ένα ωραίο όνειρο. Ένα όνειρο που έζησε και μπορεί να ξαναζήσει η ελληνική κοινωνία, οικοδομώντας το τη φορά αυτή σε στέρεες βάσεις.
Μιλήσαμε για όλα αυτά με ειλικρίνεια, με αυτοκριτική διάθεση.
Μόνον όμως εμείς. Κανείς άλλος. Καμία άλλη πολιτική δύναμη. Κανένας άλλος κοινωνικός και οικονομικός χώρος. Κανένας θεσμός στην Ελλάδα.
Όλοι κρύφτηκαν πίσω από το δράμα των απλών ανθρώπων και πίσω από το πολιτικό δράμα του ΠΑΣΟΚ που είδε τα εκλογικά του μεγέθη να μικραίνουν, δημιουργώντας στους άλλους την επικίνδυνη ψευδαίσθηση ότι τα δικά τους μεγέθη διατηρήθηκαν ή μεγάλωσαν.
Χωρίς να καταλαβαίνουν πόσο απαιτητικές και πρόσκαιρες είναι οι σχέσεις που διαμορφώνονται με μια κοινωνία σε κρίση, που είναι και κρίση πολιτικής αντιπροσώπευσης.
Ο ελληνικός λαός στην ιστορική του πορεία βρέθηκε και βρίσκεται πολύ συχνά αντιμέτωπος με τραγικά διλήμματα:
- Εθνική ολοκλήρωση ή εθνικιστικός λαϊκισμός
- Ιστορικός συμβιβασμός ή Εμφύλιος Πόλεμος
- Αντίσταση ή Δοσιλογισμός
- Ανάπτυξη ή Κρατισμός
- Ανταγωνιστικότητα ή Περιθωριοποίηση
- Δημοσιονομική προσαρμογή ή ανακύκλωση της δανειακής εξάρτησης
Η Παράταξή μας, παρά τις αμφιταλαντεύσεις, κατάφερε τελικά να δώσει σε όλα τα μεγάλα αυτά διλήμματα μια υπεύθυνη, δημιουργική και ελπιδοφόρα απάντηση, αναλαμβάνοντας το όποιο κόστος.
Υπηρέτησε όμως πάντα το Εθνικό συμφέρον. Το συμφέρον του λαού και της κοινωνίας, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη και κερδίζοντας τη θετική κρίση της ιστορίας.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι, είμαστε υπερήφανοι για το όνομα και τα σύμβολά μας.
Δεν είναι αυτά το πρόβλημα της παράταξης.
Αντιθέτως, εμείς οφείλουμε και μπορούμε να δώσουμε ξανά ζωντανό, γνήσιο και επίκαιρο περιεχόμενο στα σύμβολά μας.
Σύμβολά μας είναι πρωτίστως τα ιστορικά επιτεύγματα της παράταξης. Η διαδρομή της χώρας από το 1981.
Οι ριζικές αλλαγές στη φυσιογνωμία της κοινωνίας.
Το ίδιο το επίπεδο ζωής των Ελλήνων που θίγεται έντονα από τη κρίση, δεν έχει όμως – παρά τις μειώσεις - καμία σχέση με αυτό που υπήρχε πριν το 1981. Πριν από μόλις τριάντα χρόνια, που για τα δεδομένα της ιστορίας ενός Έθνους είναι μόλις μια ανάσα.
Σύμβολα μας είναι η κιβωτός της μνήμης των προσώπων. Ο Ανδρέας, η Μελίνα, ο Γιώργος Γεννηματάς, ο Σάκης Πεπονής και τόσοι άλλοι που τίμησαν τον τόπο και τιμούνται από το Λαό και δεν βρίσκονται σήμερα στη ζωή.
Ποτέ δεν μας έλειψαν οι αντιφάσεις, αλλά και ποτέ δεν μας έλειψε η ικανότητα σύνθεσης και υπέρβασης. Η ικανότητα να παίρνουμε αποφάσεις που καθόρισαν τη μοίρα του Έθνους.
Η αλλαγή στην τάξη εκλογικού μεγέθους του ΠΑΣΟΚ που καταγράφτηκε στις δίδυμες αλλαγές του Μαΐου και του Ιουνίου δεν είναι απλώς μια πολιτική ήττα.
Είναι η διάρρηξη της μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας, που συγκροτήθηκε από το 1977 και ιδίως από το 1981 και μετά, με άξονα μια αντίληψη για το κράτος και την ανάπτυξη που έφτασε στα όριά της με την κρίση, η οποία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη από το 2008 έως σήμερα.
Μια κρίση που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε να διαχειριστεί δυστυχώς μόνο του χωρίς να έχει ερμηνεύσει σωστά το βάθος της πριν τις εκλογές του 2009 και καθ’ οδόν προς την ένταξη στο πρώτο πρόγραμμα στήριξης τον Μάιο του 2010.
Αυτό οδήγησε τελικά σε μια βαθειά άδικη για την Παράταξη και βαθειά επικίνδυνη για τη χώρα μεταβολή του ίδιου του πολιτικού φάσματος.
Σήμερα βρισκόμαστε πλέον αντιμέτωποι με φαινόμενα έντονου εκφασισμού της ελληνικής κοινωνίας.
Με ακραίες πολιτικές συμπεριφορές, που κινούνται με εντυπωσιακή άνεση μεταξύ λεκτικής και υλικής βίας και εκπροσωπούνται δυστυχώς στη Βουλή των Ελλήνων.
Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία μεγάλη παρεξήγηση των εννοιών καθώς υπάρχουν πολλοί πια που πιστεύουν ότι«αριστερός ριζοσπαστισμός» είναι η μάχη οπισθοφυλακής υπέρ του κρατισμού και των συντεχνιακών προνομίων.
Υπάρχουν όμως και κάποιοι που νομίζουν ότι μπορεί εύκολα να μετακινηθούν από τις παρυφές της κομμουνιστικής αριστεράς στο κεντρικό ρεύμα της παράδοσης της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
Και άλλοι που συγχέουν τις ανάγκες της εκλογικής συγκυρίας και τα οφέλη που προέκυψαν από την τεχνητή πόλωση, με τη δήθεν δικαίωση μίας διαδρομής που οδήγησε από το 2008 και μετά την Ελλάδα μέχρι τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 στη δημοσιονομική και οικονομική συντριβή, στην ύφεση και την ανεργία.
Στην ομιλία μου στην Κοινοβουλευτική Ομάδα στις 27 Ιουνίου αναφέρθηκα διεξοδικά στην εκτίμηση του αποτελέσματος των δίδυμων εκλογών του Μαΐου και του Ιουνίου. Χαρακτήρισα άθλο το ποσοστό που συγκρότησε το ΠΑΣΟΚ στις17 Ιουνίου, μέσα σε συνθήκες ακραίας τεχνητής πόλωσης.
Επανέλαβα τη γραμμή μας, σε σχέση με τη σημερινή κυβέρνηση εθνικής ευθύνης, μετά την επίμονη άρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί. Το οποίο όμως είναι επίμονα παρόν, και δεν μπορεί να το αποφύγει ούτε ως αντιπολίτευση.
Επανέλαβα ότι με τη Νέα Δημοκρατία συνεργαζόμαστε στην κυβέρνηση λόγω εθνικού καθήκοντος, αλλά δεν ταυτιζόμαστε ούτε αξιακά, ούτε πολιτικά. Ότι δεν λησμονούμε τις πολιτικές και ιστορικές της ευθύνες.
Υπογράμμισα ότι ευχόμαστε στους φίλους μας στη Δημοκρατικής Αριστεράς να αντέξει τη δοκιμασία της κυβερνητικής ευθύνης και να ανταποκριθούν στην πρότασή μας για οργανωμένο προγραμματικό και πολιτικό διάλογο. Δεν είναι το ζητούμενο να γίνει κάποιος ΠΑΣΟΚ στη θέση του εκλογικά περιορισμένου ΠΑΣΟΚ, αλλά να δούμε με ανοιχτό μυαλό το μέλλον.
Ξεκινάμε σήμερα την πορεία ανασύστασης της παράταξης.
Αρχίζουμε με την αυτοοργάνωση των πολιτών που ανήκουν στην Παράταξη, χωρίς προκαταλήψεις χωρίς στερεότυπα, χωρίς προσωπικούς μηχανισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς μικρο-ίντριγκες και μιζέριες. Θα σας διανεμηθεί το κείμενο με τους βασικούς κανόνες της αυτοοργάνωσης και σας ζητώ να διατυπώσετε και σήμερα και μέσα από το διάλογο που ανοίγουμε τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις σας.
Στόχος μας είναι ένα νέο ΠΑΣΟΚ:
- Ανοικτό
- Δημοκρατικό
- Συλλογικό
- Αποκεντρωμένο
- Ψηφιακό
- Δικτυωμένο μέσα στην κοινωνία
- Πραγματικά ευρωπαϊκό ως αντίληψη.
Το όραμά μου για την Παράταξη, για το νέο ΠΑΣΟΚ, είναι:
ü Ένα Κόμμα, η συμμετοχή στο οποίο δίνει νόημα στην ιδιότητα του πολίτη.
ü Ένα Κόμμα, μαζικό που εκφράζει τα πλειοψηφικά ρεύματα της ελληνικής κοινωνίας.
ü Ένα Κόμμα, σύγχρονο, θεσμικό, παρεμβατικό, καινοτόμο.
ü Ένα Κόμμα, που δρα μέσα στην κοινωνία, παρακολουθεί τις αγωνίες της, δίνει απάντηση στα ερωτήματά της.
ü Ένα Κόμμα, που έχει συγκροτημένη άποψη για την πορεία του Έθνους, για το μοντέλο ανάπτυξης, για τη λειτουργία των δημοκρατικών, κοινοβουλευτικών και δικαιοκρατικών θεσμών.
ü Ένα Κόμμα, που κινείται σε όλα τα επίπεδα: από το εθνικό επίπεδο της κεντρικής κυβέρνησης, μέχρι το πιο κοντινό στον πολίτη επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
ü Ένα Κόμμα, που παρακολουθεί τα σύγχρονα ρεύματα σκέψης και συμμετέχει στο γίγνεσθαι της Κοινωνίας των Πολιτών, χωρίς ποτέ να παρασύρεται από τις πρακτικές του κομματισμού.
ü Ένα Κόμμα, πραγματικός συλλογικός διανοούμενος που διατυπώνει ευθύ, σύγχρονο, τεκμηριωμένο πολιτικό και προγραμματικό λόγο στο όνομα του γενικού συμφέροντος, χωρίς συντεχνιακές λογικές.
ü Ένα Κόμμα, οργανωτικά διαφανές, απλό και αποτελεσματικό, με Οργανώσεις και δίκτυα που λειτουργούν ως χώροι προβληματισμού και ως κοινωνικά και πολιτικά επιχειρησιακές οντότητες.
ü Ένα Κόμμα, του 21ου αιώνα που εναρμονίζεται με τις βαθιές αλλαγές στην ίδια την κοινωνική διαστρωμάτωση, νοοτροπία και πρακτική.
ü Ένα Κόμμα, που βρίσκεται κοντά στους πολίτες και δίνει πεδίο δράσης στην εθελοντική προσφορά, που δεν υποκαθιστά αλλά συμπληρώνει σε καίρια σημεία το κοινωνικό κράτος.
ü Ένα Κόμμα, που δείχνει με τον τρόπο της οικονομικής και διοικητικής διαχείρισης του ίδιου του, του εαυτού ότι αξίζει να το εμπιστευτούν οι πολίτες στη διαχείριση των μεγάλων δημοσίων υποθέσεων και ιδίως του μέλλοντος της πατρίδας.
ü Ένα Κόμμα, ενεργητικά παρόν στις γειτονιές, τους δήμους, τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, σε όλους τους χώρους στους οποίους εκφράζεται η κοινωνία.
ü Ένα Κόμμα, ενεργητικά παρόν στο διαδίκτυο και τις μεγάλες προκλήσεις ενός ολόκληρου ψηφιακού κόσμου.
Στοίχημά μας φίλες και φίλοι είναι όλοι να ξαναγνωριστούμε με αυθεντικό τρόπο. Να ξαναγίνουμε όλοι πρόσωπα, με λόγο, με άποψη, με την ικανοποίηση της ισότιμης συμμετοχής.
Η συμμετοχή στην πολιτική είναι μία ωραία εθελοντική δραστηριότητα. Ένα δημοκρατικό καθήκον. Μία κοινωνική αξία. Μία ιστορική υποχρέωση. Έτσι την αντιλαμβανόμαστε.
Και γι' αυτό θεωρούμε πάντα βασικό μας καθήκον την προάσπιση της αυτονομίας της πολιτικής και την υπεράσπιση του κύρους της.
Φίλες και φίλοι, το ΠΑΣΟΚ απευθύνεται σήμερα σε όλο τον ελληνικό λαό, σε όλη την ελληνική κοινωνία.
Στις δυνάμεις της εργασίας, της δημιουργίας, της παραγωγής, της παιδείας, του πολιτισμού.
Στους νέους πολίτες
Στις γυναίκες.
Σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, όπως οι ανάπηροι, που βιώνουν τα δικά τους ξεχωριστά προβλήματα και επί πλέον τα προβλήματα που προκαλεί η κρίση.
Απευθυνόμαστε σήμερα στους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα.
Στους δημοσίους υπαλλήλους.
Στους επιστήμονες.
Στους ελεύθερους επαγγελματίες.
Στους ανθρώπους της επιχειρηματικότητας.
Στους ερευνητές, στους καινοτόμους δημιουργούς, στους φοιτητές.
Στους νέους που ετοιμάζονται να επιστρέψουν στην ελληνική ύπαιθρο και να δραστηριοποιηθούν στον αγροτικό τομέα που δίνει νέες ευκαιρίες.
Στους Έλληνες αγρότες.
Και φυσικά στον κάθε άνεργο προσωπικά. Αυτόν έχουμε στο νου μας όταν αγωνιζόμαστε για επενδύσεις, ανάπτυξη, ρευστότητα, θέσεις εργασίας.
Απευθυνόμαστε στους απόδημους Έλληνες που αγωνιούν για την Ελλάδα και τιμούν το όνομά της εκεί που ζουν και εργάζονται.
Αυτή είναι η δική μας νέα κοινωνική συμμαχία.
Όχι στη βάση ενός αρνητικού κρατισμού, αλλά στη βάση ενός σύγχρονου, έξυπνου κράτους, που υπηρετεί τον πολίτη, που προσφέρει ασφάλεια, που λειτουργεί φιλοαναπτυξιακά, ευέλικτα, γρήγορα και αποτελεσματικά.
Αυτή είναι η δική μας νέα κοινωνική συμμαχία.
Όχι με βάση συντεχνιακά προνόμια και αγκυλώσεις, αλλά στη βάση ενός νέου εθνικού παραγωγικού μοντέλου,που αξιοποιεί πραγματικά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Τους ενδογενείς της πόρους:
Τη γη της, δηλαδή:
- το τοπίο
- την ιστορία
- τη γεωγραφία
- τον πολιτισμό
- τη θάλασσα, τα νησιά
- τον υπόγειο και υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
- την οικιστική ανάπτυξη
- τον τουρισμό
- τη ναυτιλία
- τις νέες μορφές γεωργίας, κτηνοτροφίας και αλιείας
- τις νέες μορφές μεταποίησης και υπηρεσιών
- τα δίκτυα μεταφορών και ενέργειας
Αξιοποιεί τους ανθρώπους της, δηλαδή:
- τα χέρια, τη δουλειά τους,
- την ευφυΐα τους, τη γνώση, το διανοητικό κεφάλαιο,
- τους ανθρώπινους πόρους, την επιχειρηματικότητα, τα ταλέντα, τη δημιουργικότητα.
Και, ας μην ξεχνάμε, την κρίσιμη λέξη:
- Την εργατικότητα του ελληνικού λαού.
Αυτή η μεγάλη κοινωνική συμμαχία των δυνάμεων τη εργασίας, της δημιουργίας, της παραγωγής, είναι ταυτόχρονα και η μεγάλη κοινωνική συμμαχία της αλληλεγγύης, της συνοχής, της αναδιανομής, της φροντίδας για τον άλλον.
Είναι η μεγάλη κοινωνική συμμαχία της δικαιοσύνης, της ασφάλειας, της ισονομίας, των δικαιωμάτων, της πολυφωνίας.
Η μεγάλη κοινωνική συμμαχία της προόδου, των μεταρρυθμίσεων και της ανάπτυξης.
Σε αυτήν την νέα κοινωνική συμμαχία απευθυνόμαστε, διατηρώντας τα θεμελιώδη στοιχεία της φυσιογνωμίας μας.
Η παράταξή μας είναι πάντα δημοκρατική, λαϊκή, πατριωτική.
Η παράταξή μας είναι πάντα πιστή στις αρχές της ελευθερίας, της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της πλήρους απασχόλησης.
Είναι πάντα εγγυητής των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών.
Εγγυητής του κοινωνικού κράτους δικαίου. Της ανοχής και της ανεκτικότητας.
Η παράταξή μας είναι πάντα η παράταξη της εθνικής πατριωτικής ευθύνης. Της ενεργού άσκησης της εθνικής κυριαρχίας και των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Η παράταξή μας θεωρεί αναπόσπαστο στοιχείο της φυσιογνωμίας της την οικολογική ευαισθησία, την αειφορία, την βιώσιμη και αξιοβίωτη ανάπτυξη.
Η παράταξή μας είναι ταυτισμένη με τις προοδευτικές, μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της Ελληνικής Κοινωνίας.
Φίλες και φίλοι, το όνειρό μας για την Ελλάδα δεν μπορεί να κλειστεί:
- στους όρους της δανειακής σύμβασης και την αναθεώρησή της,
- στη δημοσιονομική προσαρμογή και τη χρονική επιμήκυνσή της,
- στην διασφάλιση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους.
Το όνειρό μας για την Ελλάδα δεν μπορεί να περιγραφεί με όρους τεχνικούς, φορολογικούς και διοικητικούς.
Το όνειρό μας για την Ελλάδα του μέλλοντος τα υπερβαίνει όλα αυτά, γιατί τα ενσωματώνει σε ένα ολοκληρωμένο και ισορροπημένο εθνικό σχέδιο.
ü Σε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης που μετατρέπει την Ελλάδα σε ένα κράτος που λειτουργεί κανονικά.
ü Σε ένα κράτος που σέβεται τους πολίτες του.
ü Σε μια σύγχρονη, ανταγωνιστική και ανοιχτή οικονομία της ανάπτυξης και της απασχόλησης που έχει ξεφύγει οριστικά από την παγίδα της ύφεσης και το δρόμο της ανεργίας.
ü Σε μια σύγχρονη, προοδευτική κοινωνία της συνύπαρξης και της κοινής εθνικής μοίρας.
ü Σε ένα σύστημα δημοκρατικών και κοινοβουλευτικών θεσμών που ξεπερνά την κρίση αντιπροσωπευτικότητας και το έλλειμμα πολιτικής συμμετοχής.
ü Σε μία σύγχρονη δημοκρατία που δίνει ξανά περιεχόμενο στην έννοια της συναίνεσης, καθώς η έννοια της πλειοψηφίας δεν αρκεί πια για την αντιμετώπιση των μεγάλων στρατηγικών προκλήσεων.
Η Ελλάδα που εμείς ονειρευόμαστε δεν λέγεται Ουτοπία. Είναι μια πραγματική ευρωπαϊκή χώρα. Μια χώρα-μέλος του σκληρού πυρήνα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Μια χώρα-μέλος της Ευρωζώνης που σε ορατό χρονικό διάστημα βγαίνει από την γκρίζα ζώνη του μνημονίου, της επιτήρησης, της δημοσιονομικής πειθαρχίας, της ύφεσης και της ανεργίας.
Η Ελλάδα που ονειρευόμαστε είναι η Αυτοδύναμη και πάλι Ελλάδα.
- Μια Ελλάδα ξανά δραστήρια στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και της Μεσογείου.
- Μια Ελλάδα ισχυρή, ανταγωνιστική.
- Μια Ελλάδα που παράγει, που εξάγει, που καινοτομεί.
- Μια Ελλάδα διεθνές σημείο αναφοράς για τα πανεπιστήμια της, για τα σχολεία της, για τα ερευνητικά της κέντρα, για τις επιχειρήσεις της, τον τουρισμό της, την ναυτιλία της, την αγροτική της παραγωγή, τα επώνυμα προϊόντα της υψηλής ποιότητας.
- Μια Ελλάδα φιλική προς την ανάπτυξη, τις επενδύσεις, την επιχειρηματικότητα, μια Ελλάδα που επενδύει πρωτίστως στους ανθρώπους της, που ανταμείβει τους εργαζόμενούς της.
- Μια Ελλάδα με Δικαιοσύνη που λειτουργεί και απονέμεται.
- Με δημόσια διοίκηση που υπηρετεί τους πολίτες και τους κάνει να νιώθουν αξιοπρεπείς και ασφαλείς.
Αυτή η Ελλάδα είναι μέσα στις δυνατότητές μας. Μπορούμε να την φτιάξουμε πολύ σύντομα. Όχι μόνο για τα παιδιά μας, αλλά για εμάς τους ίδιους.
Αυτή την Ελλάδα αντιμάχονται οι δυνάμεις της ακινησίας και του αριστερού και δεξιού συντηρητισμού.
Αυτή την Ελλάδα αντιμάχονται οι δυνάμεις του φόβου και της συνομωσιολογίας.
Το όνειρό μας όμως για την Ελλάδα συνδέεται άμεσα με τις εξελίξεις στην Ευρώπη. Γι’ αυτό:
Είμαστε αναπόσπαστο και ενεργό τμήμα του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος.
Της προοδευτικής συμμαχίας των δημοκρατών και σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Μοιραζόμαστε τις αγωνίες και τις αντιφάσεις βεβαίως της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας.
Των ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών, σοσιαλδημοκρατικών, εργατικών και δημοκρατικών κομμάτων που καλούνται να διαχειριστούν την ευρωπαϊκή κρίση την οποία όξυνε η συντηρητική και νεοφιλελεύθερη αντίληψη που κυριαρχεί στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.
Των κομμάτων που καλούνται να συνδυάσουν με επιτυχία τη δημοσιονομική σταθερότητα, την ανταγωνιστικότητα, την ανάπτυξη και τους θεσμούς του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους.
Φίλες και φίλοι, εμείς οι ευρωπαίοι σοσιαλιστές και δημοκράτες ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να συμφιλιωθεί η δημοσιονομική ανασυγκρότηση με την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Είναι όμως αυτό αναγκαίο. Γι’ αυτό πιστεύουμε και θα πιστεύουμε πάντα στην αξία του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους.
Σε μία ολοκληρωμένη Ευρώπη, της δημοκρατίας, των δικαιωμάτων, της πολυφωνίας, της ανάπτυξης, της πλήρους απασχόλησης, της ποιότητας, της καινοτομίας και της προόδου.
Σε μία Ευρώπη νομισματικής, δημοσιονομικής και οικονομικής σταθερότητας και ασφάλειας, που έχει επίγνωση του μεγέθους της και της ιστορικής της ευθύνης απέναντι στον εαυτό της, αλλά και τον κόσμο ολόκληρο.
Το μέλλον της Ευρώπης είναι στην πραγματικότητα ταυτισμένο με το μέλλον της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας και το αντίστροφο.
- Οι δικές μας δυνάμεις σε όλες τις χώρες-μέλη της Ευρώπης είναι αυτές που μπορούν να αλλάξουν τους πανευρωπαϊκούς πολιτικούς συσχετισμούς. Το έδειξε η περίπτωση της Γαλλίας.
- Οι δικές μας δυνάμεις είναι αυτές που μπορούν να επιβάλουν στην ευρωπαϊκή ατζέντα τα ζωτικά θέματα της ανάπτυξης, της απασχόλησης, της κοινωνικής συνοχής, της φιλικής προς την ανάπτυξη δημοσιονομικής προσαρμογής.
- Οι δικές μας δυνάμεις είναι αυτές που μπορούν να ανανεώσουν το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Των ολοκληρωμένων πολιτικών που δεν εστιάζονται ετεροβαρώς στην δημοσιονομική πειθαρχία, αφήνοντας στην πραγματικότητα να αναπαράγονται βαθιές ενδοευρωπαϊκές ανισότητες, που μεταφέρουν τα πλεονάσματα από το νότο στον βορρά, από τις λιγότερο ισχυρές στις περισσότερο ισχυρές ευρωπαϊκές οικονομίες.
Φίλες και φίλοι μας ρωτούν συχνά, φαντάζομαι ρωτούν κι εσάς για τη θέση που κατέχει τώρα το ΠΑΣΟΚ στο πολιτικό φάσμα, για τη θέση που μας δίνουν οι πολίτες στη δική τους συνείδηση και για τη θέση που θέλουμε να κατακτήσει η παράταξη μέσα από την ανασύσταση της.
Καταρχάς η ανασύσταση δεν είναι απλώς οργανωτική ανασυγκρότηση, αλλά επαναπροσδιορισμός, ανανέωση και επικαιροποίηση της ίδιας της αξιακής, προγραμματικής και πολιτικής φυσιογνωμίας της παράταξης. Αναζωπύρωση και αναβάθμιση της σχέσης της με την ελληνική κοινωνία.
Το ΠΑΣΟΚ γεννήθηκε ιστορικά για να καλύψει όλο το φάσμα ανάμεσα στη δεξιά και την κομμουνιστική αριστερά. Γεννήθηκε συνδυάζοντας όλες της παραδόσεις και τα ρεύματα:
- του προοδευτικού Κέντρου
- της προδικτατορικής κεντροαριστεράς
- του αντιδικτατορικού αγώνα
- του κοινωνικού και πολιτικού ριζοσπαστισμού
Διαμόρφωσε έτσι τον ευρύ χώρο ενός προοδευτικού, πολυσυλλεκτικού πλειοψηφικού κόμματος εξουσίας.
Διαμόρφωσε, για πρώτη φορά στην ελληνική πολιτική ιστορία, ένα μεγάλο δημοκρατικό σοσιαλιστικό ρεύμα που δεν προερχόταν από τη μήτρα της κομμουνιστικής αριστεράς.
Ένα ισχυρό και διαρκές προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό ρεύμα.
Και έγινε σχετικά γρήγορα το ομόλογο στην Ελλάδα των ευρωπαϊκών σοσιαλιστικών, σοσιαλδημοκρατικών, εργατικών και δημοκρατικών κομμάτων.
Ο παραδοσιακός άξονας όμως αριστεράς - δεξιάς έχει όμως τεθεί υπό αμφισβήτηση στη χώρα μας. Η κρίση που βιώνει η ελληνική κοινωνία διαμόρφωσε ένα παράλληλο άξονα που διαχώρισε τις πολιτικές δυνάμεις, συγκυριακά, στις αυτοχαρακτηριζόμενες ως «αντιμνημονιακές» και τις χαρακτηριζόμενες από τους αντίπαλους τους ως «μνημονιακές».
Σε ποια χρονική βάση και υπό ποιες συνθήκες κρίνονται άραγε οι μεγάλες πολιτικές και ιδεολογικές ταυτότητες;
Στα δυόμιση χρόνια που το ΠΑΣΟΚ σήκωσε το βάρος της κρίσης και τα οποία μπορούν μήπως να διαγράψουν τα υπόλοιπα τριάντα έξι ή τα υπόλοιπα εκατό, αν αρχίσουμε να μετράμε με αφετηρία την γέννηση της δημοκρατικής παράταξης;
Στους οκτώ τελευταίους μήνες που η ΝΔ άλλαξε ριζικά τη στάση της σε σχέση με τα προηγούμενα δυο χρόνια της «αντιμνημονιακής» της φάσης; Στις δυο εβδομάδες που μετέχει και η ΔΗΜΑΡ στη κυβέρνηση;
Έχει τεθεί σε αμφισβήτηση η κοινωνική ευαισθησία και η πολιτική ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ, σε σχέση όμως με τι;
Με τον λεγόμενο αριστερό ριζοσπαστισμό του ΣΥΡΙΖΑ που συγκαλύπτει την εμμονή στον κρατισμό και τον συντεχνιασμό;
Ή μήπως και σε σχέση με τον ψευτοεθνικιστικό λόγο και τις ακροδεξιές συνομοσιολογίες του κ. Καμμένου που φαίνεται να είναι ο προνομιακός εταίρος και συνομιλητής του ΣΥΡΙΖΑ;
Τι είναι αλήθεια προοδευτικό και τι συντηρητικό στη εποχή μας και στο πλαίσιο της κρίσης ;
Είναι «προοδευτικό» το παιχνίδι με τη φωτιά της μονομερούς καταγγελίας;
Είναι «προοδευτικό» το φλερτ με το λόμπι της πληθωριστικής δραχμής και της «εξωτερικής» υποτίμησης που είναι το υποκοριστικό της εξόδου από το ευρώ για όσους καταγγέλλουν χωρίς αντιπρόταση την δανειακή σύμβαση;
Είναι «προοδευτική» η απουσία κάθε υπεύθυνης πρότασης για ρευστότητα, επενδύσεις, ανάπτυξη, θέσεις δουλειάς, μεταρρυθμίσεις, ανταγωνιστικότητα;
Και είναι μήπως «συντηρητική» πολιτική να οργανώνεις μεθοδικά, με σχέδιο, την οριστική έξοδο από την κρίση;
Είναι μήπως «συντηρητική» πολιτική η ενίσχυση της ρευστότητας, το αναπτυξιακό πακέτο, τα μέτρα κοινωνικής στήριξης,
Είναι μήπως «προοδευτική» πολιτική η καλλιέργεια των ψευδαισθήσεων πώς μπορούν όλα να γίνουν αλλιώς, δηλαδή από μόνα τους, χωρίς τη δική μας συμμετοχή; Απλά και μόνο με την απειλή της αποχώρησής μας από το ευρώ που θα συγκλονίσει υποτίθεται ως διεθνής πολιτικός εκβιασμός όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο και την παγκόσμια οικονομία;
Είναι «προοδευτικό» να καιροφυλακτείς για να κερδίσεις πολιτικά μέσα από το αδιέξοδο και την καταστροφή της χώρας, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων;
Και μήπως είναι «συντηρητική» η αίσθηση των αντιφάσεων και των ορίων των κρατών μελών της ευρωζώνης ;
Η επιθυμία αξιοποίησης των νέων ευρωπαϊκών συσχετισμών;
Η επιμονή στην ανάγκη να γίνει επιτέλους η Ελλάδα μια κανονική χώρα που σέβεται τους ανθρώπους της και λειτουργεί με κανόνες;
Είναι μήπως «συντηρητικός» ο διαρκής αγώνας να βγούμε με ασφάλεια και με τις μικρότερες δυνατές απώλειες από την κρίση;
Εμείς λοιπόν είμαστε εκφραστές της δύσκολης και υπεύθυνης πολιτικής.
Της πολιτικής της αλήθειας και της ειλικρίνειας.
Της μονής πραγματικά προοδευτικής και φιλολαϊκής πολιτικής.
Φίλες και φίλοι,
Απευθυνόμαστε σήμερα στους δικούς μας ανθρώπους που στάθηκαν όρθιοι, που αγωνίστηκαν όλη αυτήν την περίοδο. Που έδωσαν τις δύσκολες εκλογικές μάχες του Μαΐου και του Ιουνίου.
Απευθυνόμαστε σήμερα στους δικούς μας ανθρώπους που εγκατέλειψαν εκλογικά, αλλά όχι συναισθηματικά και αξιακά, το ΠΑΣΟΚ και νοιώθουν πάντα τον εαυτό τους μέλος της δικής μας πολιτικής οικογένειας.
Απευθυνόμαστε σήμερα στους δικούς μας ανθρώπους, που για λόγους καθαρά συγκυριακούς και με βαριά καρδιά ψήφισαν, άλλα κόμματα τον Ιούνιο, με το ΠΑΣΟΚ να έχει βρεθεί στην τρίτη θέση στις εκλογές του Ιουνίου.
Απευθυνόμαστε σήμερα σε κάθε δημοκρατικό προοδευτικό πολίτη που νιώθει ότι βρίσκεται κοντά στις ιδέες μας. Τη δική του σκέψη θέλουμε να μετατρέψουμε σε πολιτική πρόταση. Τον καλούμε να έρθει να συνδιαμορφώσουμε το νέο ΠΑΣΟΚ.
Απευθυνόμαστε στους νέους του ΠΑΣΟΚ και τους καλούμε να πάρουν την πρωτοβουλία των κινήσεων για την αυτοοργάνωση.
Απευθυνόμαστε στα καταξιωμένα και έμπειρα στελέχη της παράταξης που τα τιμά η κοινωνία και είναι σημεία αναφοράς σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.
Απευθυνόμαστε σήμερα στις πολιτικές δυνάμεις που κινούνται εκ των πραγμάτων στον ίδιο ευρύτερο κοινωνικό, πολιτικό και αξιακό χώρο και τους καλούμε να ανοίξουμε άμεσα έναν έντιμο, ισότιμο, προγραμματικό και πολιτικό διάλογο αξιοποιώντας τη θετική εμπειρία άλλων χωρών, όπως αυτή της ΕΛΙΑΣ στην Ιταλία.
Απευθυνόμαστε σήμερα σε όλους τους Έλληνες πολίτες, λέγοντας τους ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα αποστεί του εθνικού του καθήκοντος.
Θα κάνει όλα όσα πρέπει όπως πρέπει, όταν πρέπει, κινούμενο σε σχέση με την κυβέρνηση, προτρεπτικά, υποστηρικτικά, ελεγκτικά.
Αναλαμβάνοντας όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για την προώθηση της εθνικής στρατηγικής που προτείναμε προεκλογικά και είναι η μόνη υπάρχουσα ολοκληρωμένη πρόταση.
Αναλαμβάνουμε ήδη όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για την άμεση ενεργοποίηση της Εθνικής Ομάδας Διαπραγμάτευσης.
Θα δουλέψουμε όπως δουλέψαμε προεκλογικά στις συναντήσεις με τον Φρανσουά Ολάντ και τον Μάριο Μόντι και πρόσφατα στις Βρυξέλλες με τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές.
Απευθυνόμαστε στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης λέγοντάς τους ότι δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν το μερίδιο της ευθύνης που τους αναλογεί στην εθνική στρατηγική της διαπραγμάτευσης.
Απευθυνόμαστε στις Ελληνίδες και τους Έλληνες και τους στέλνουμε, από εδώ μία διαρκή ανοικτή πρόσκληση επικοινωνίας και συμπόρευσης.
Απευθυνόμαστε σήμερα στις Ελληνίδες και τους Έλληνες και τους στέλνουμε, από εδώ μήνυμα αλληλεγγύης, σιγουριάς, αισιοδοξίας, ελπίδας και προοπτικής.
Ξεκινούμε σήμερα από εδώ την πορεία της αυτοοργάνωσης, την πορεία προς το Συντακτικό Συνέδριο της παράταξης.
Επιτρέψτε μου όμως, φίλες και φίλοι, να μιλήσω λίγο σε προσωπικό τόνο. Δεν το συνηθίζω, αλλά το θεωρώ τώρα αναγκαίο, γιατί έχει δυστυχώς διαρραγεί σε πολλά σημεία και ο ηθικός και ο συναισθηματικός συνεκτικός ιστός της παράταξης.
Έχουμε πολύ βραχεία μνήμη. Περιβάλλουμε με μια ιδιόρρυθμη ασυλία ανεπίτρεπτες, μικρόψυχες συμπεριφορές ανθρώπων που απλώς έχουν το θράσος να επιδίδονται σε αυτές.
Βλέπω - αυτό έχει ενταθεί κατά περίεργο τρόπο τις τελευταίες ημέρες ενόψει της εναρκτήριας Συνδιάσκεψης - να χάνεται η αίσθηση των πολιτικών μεγεθών. Ατομικών και συλλογικών. Αυτό βλάπτει δυστυχώς τη παράταξη. Και το μόνο αντίδοτο είναι η αλήθεια, γιατί αυτοί που βλάπτουν την παράταξη, την έβλαψαν και τα χρόνια της εξουσίας, την έβλαψαν και προεκλογικά, δεν θα την βλάψουν και τώρα. Όχι δεν θα την βλάψουν και τώρα, φτάνει, αρκετά. Αρκετά.
Φίλες και φίλοι, εκλέχτηκα Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πριν από μόλις τρεισήμισι μήνες με τη ψήφο 250 χιλιάδων πολιτών που στήριξαν την παράταξη στη πιο δύσκολη στιγμή της.
Όταν κανείς δεν υπολόγιζε τέτοια συμμετοχή και οι έρευνες κατέγραφαν με μονοψήφιο αριθμό τα εκλογικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ.
Η αλλαγή στην ηγεσία της παράταξης έγινε με μεγάλη καθυστέρηση, παρά τις αντίθετες επίμονες προτάσεις μου, όσες φορές το θέμα αυτό συζητήθηκε σε κομματικά όργανα.
Ένοιωσα την υποψηφιότητα μου ως καθήκον απέναντι στην παράταξη.
Και όσοι είχαν μιλήσει μαζί μου ήξεραν ότι αν υπήρχαν άλλες υποστατές υποψηφιότητες, δεν θα ήμουν υποψήφιος, γιατί δεν θα άφηνα να εξελιχθεί, με το ΠΑΣΟΚ στα πρόθυρα μιας ιστορικής εκλογικής ήττας, μια εσωτερική αντιπαράθεση που είχε νόημα άλλες εποχές, αλλά όχι υπό τις τωρινές συνθήκες.
Αμέσως μόλις ανέλαβα τα καθήκοντα μου μπήκαμε σε μια μακρά, διπλή, σκληρή προεκλογική περίοδο στην οποία κρινόταν όχι η πορεία της παράταξης, αλλά η μοίρα της Πατρίδας.
Στην τελευταία συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας παρουσίασα την εκτίμηση μου για το διακύβευμα και το αποτέλεσμα των εκλογών.
Είχε προηγηθεί η απόφαση μου να αναλάβω ένα χρόνο πριν τις εκλογές, στις 17.6.11, τα καθήκοντα του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Οικονομικών, γιατί θεώρησα ότι αυτό επέβαλε η ευθύνη μου απέναντι στην πατρίδα.
Παρότι μπορούσα να αποφύγω την προσωπική δοκιμασία και φθορά.
Παρότι μπορούσα να επικαλεστώ την ανάγκη διαφύλαξης των εφεδρειών της παράταξης.
Δεν μετάνιωσα προσωπικά και ελπίζω να μη χρειαστεί να μετανιώσω ιστορικά.
Έκανα ό,τι μπορούσα στο όνομα της αλήθειας και του εθνικού συμφέροντος, με μια διαμορφωμένη κατάσταση και μέσα σε πολύ αρνητικούς ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.
Στρατεύτηκα στο ΠΑΣΟΚ και την ενεργό πολιτική, μέσα στις διαλυτικές για τη χώρα και τη παράταξη συνθήκες του 1989, όταν κάποιοι έφευγαν σαν τα ποντίκια από το βυθιζόμενο σκάφος.
Στάθηκα στο πλευρό του κατηγορουμένου Ανδρέα Παπανδρέου, όταν πολλοί έσπευδαν να τον απαρνηθούν και να τον απαξιώσουν.
Αποδέχθηκα το αποτέλεσμα της διαδικασίας του 2007 με σεβασμό στην ενότητα της παράταξης και στάθηκα στο πλευρό του Γιώργου Παπανδρέου ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, δίνοντας σκληρούς αγώνες στη Βουλή, χωρίς να ενδώσω σε προεκλογικές ευκολίες και λαϊκισμούς το 2009.
Άσκησα με αίσθημα εθνικής ευθύνης και κυβερνητικής αλληλεγγύης τα καθήκοντα του Υπουργού Άμυνας, διατυπώνοντας με αγωνία κρίσιμες προτάσεις για τη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, όπως η επιμονή πρόταση μου να ζητήσουμε αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών για την έγκριση της πρώτης δανειακής σύμβασης.
Φίλες και φίλοι, με λίγα λόγια, δεν έχω να αποδείξω σε κανένα τίποτα. Αναφέρομαι στη βάση της παράταξης και στον Ελληνικό λαό.
Και για να το πω ακόμη καλύτερα, δεν με δελεάζει τίποτα που συνδέεται με την κομματική ή την κυβερνητική εξουσία.
Αλλά και δεν με κάμπτει τίποτα στην εκτέλεση της εντολής που έλαβα από τη βάση της παράταξης και θα την τιμήσω.
Φίλες και φίλοι, όσο με ξέρετε προσωπικά μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν πρόκειται πότε να επιβαρύνω την παράταξη και τον δημόσιο βίο με την παρουσία μου, αν δω ότι αυτή λειτουργεί αρνητικά.
Αλλά δεν θα επιτρέψω και σε κανέναν άλλον να επιβαρύνει την παράταξη, με σεβασμό πάντα στις συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες του νέου και ανανεωμένου ΠΑΣΟΚ.
Ελπίζω το πλαίσιο να είναι σαφές.
Θα κινηθούμε ενωτικά, ανοιχτόκαρδα, αξιοκρατικά, δημοκρατικά, θεσμικά.
Είστε όλοι κοντά μου. Σας θέλω όλους δίπλα μου.
Φίλες και φίλοι, ξεκινάμε σήμερα από εδώ, θέλοντας να κάνουμε το ΠΑΣΟΚ μία ενεργό, πανταχού παρούσα μέσα στην κοινωνία, πολιτική δύναμη. Με λόγο, παρουσία, δράση σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.
Η παράταξη του μέλλοντός μας είναι ένα ζωντανό δίκτυο εθελοντών μέσα στην κοινωνία. Μέσα στο διαδίκτυο. Μέσα στους χώρους που κινούνται και αγωνιούν οι πραγματικοί άνθρωποι. Μέσα στους χώρους όπου επωάζονται και γεννιούνται οι νέες ιδέες.
Η παράταξη του μέλλοντός μας είναι ένα κίνημα Ελλήνων δημοκρατών και σοσιαλιστών.
Ένα κίνημα προοδευτικών πολιτών με αίσθηση κοινωνικής και εθνικής ευθύνης.
Ένα κίνημα μεταρρυθμίσεων, τομών και αλλαγών που θέλει να κάνει τη ζωή των Ελλήνων καλύτερη, τη χώρα υπερήφανη, την οικονομία ανταγωνιστική, το περιβάλλον βιώσιμο, την κοινωνία συνεκτική και αλληλέγγυα.
Φίλες και φίλοι, ξεκινούμε σήμερα έχοντας συνείδηση της ιστορίας. Συνείδηση της κατάστασης. Συνείδηση της ανάγκης.
Ξεκινάμε σήμερα έχοντας τα μάτια μας στραμμένα στο μέλλον της πατρίδας και της παράταξης.
Γεια σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου