Του Γιώργου Κράλογλου
Η πρόσφατη παρότρυνση της κ. Α. Μέρκελ προς το Γερμανικό Κοινοβούλιο και τους δανειστές μας «Δείξτε υπομονή με την Ελλάδα και θυμηθείτε τι περάσαμε με την επανένωση της Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας» δεν ήταν μόνο ένα πολιτικό πισωγύρισμα. Είχε και ουσία. Αλλά η Γερμανίδα Καγκελάριος ασφαλώς και δεν έχει κανένα λόγο να απασχοληθεί με την ουσία του θέματος.
Όμως το «θυμηθείτε την επανένωση της Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας» είναι ισχυρή πρόκληση και για την δική μας μνήμη.
Γιατί η οικονομική κρίση που (κυριολεκτικά) πληρώνουμε λόγω του ανεξέλεγκτου δημόσιου χρέους είναι (κυρίως) συνέπεια της Ελλάδας των προδιαγραφών του πρώην ανατολικού μπλοκ που χτίστηκε μεθοδικά από τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης σε βάρος της Ελλάδας του «ανήκουμε εις την Δύση» που έμεινε μόνο στα χαρτιά για λόγους εξωτερικής πολιτικής και παραμονής μας εις την τότε ΕΟΚ.
Σήμερα που οι δανειστές μας επιβάλλουν να διαλύσουμε την Ανατολική Ελλάδα (κατά το Ανατολική Γερμανία) και να συντηρήσουμε ό,τι θα απομείνει από την Δυτική Ελλάδα (κατά το Δυτική Γερμανία) το θέμα έχει ουσία λόγω των τραγικών του συνεπειών.
Γιατί η Ελλάδα του ανατολικού μπλοκ με τους επαγγελματίες «προοδευτικούς» έζησε 35 ολόκληρα χρόνια μόνο με δανεικά και συντηρήθηκε μόνο με τα λεφτά όλων των φορολογουμένων.
Με τον τρόπο αυτό, τα δύο εναλλασσόμενα κόμματα εξουσίας στήσανε τους κομματικούς στρατούς τους, βάζοντας χέρι στους ιθαγενείς όλης της χώρας και με επιθέσεις στην Ελλάδα της Δύσης που άρχισε να συρρικνώνεται από το 1974 και μετά.
Την Ελλάδα του Ανατολικού μπλοκ την εγκαινίασε το 1974 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με «κατακτήσεις» από την Ελλάδα της Δύσης, κρατικοποιώντας Τράπεζες, Ομίλους, βιομηχανικά συγκροτήματα, αεροπορικά συγκροτήματα, ναυπηγικά συγκροτήματα, μεταλλευτικούς ομίλους, συγκροτήματα προϊόντων αμύνης, χημικά συγκροτήματα. Και ότι άλλο μπορούσε να κρατικοποιηθεί για εξασφαλιστούν θέσεις στον κομματικό στρατό.
Η ανικανότητα βέβαια του κόμματος να διοικήσει όλα αυτά τα (τότε) μεγαθήρια με τους ανεπάγγελτους αφισοκολλητές μεγάλωσαν τις ζημιές που ήδη υπήρχαν.
Αλλά αυτό δεν προκάλεσε καμία ανησυχία.
Έτσι κι αλλιώς θα βγαίναμε στις αγορές για δανεικά γιατί έπρεπε να ταΐσουμε τον κομματικό στρατό που κατέλαβε από τότε την ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τον ΟΣΕ, τον ΟΛΠ, την ΕΥΔΑΠ, τις κρατικές Τράπεζες και τα υπουργεία για να εξασφαλισθεί η πελατεία η οποία θα στήριζε τις τότε κυβερνήσεις.
Τι σημασία είχε αν η ΔΕΗ είχε από τότε ανάγκη για 3-4.000 υπαλλήλους και εκείνοι τους έφθασαν στους 34.000 μέσα σε μια δεκαετία. Τι σημασία είχε αν ο ΟΤΕ με 15.0000 αδυνατούσε να σου βάλει τηλέφωνο και στην πλατεία Συντάγματος. Και τι έγινε αν δεν είχαμε όσα λεωφορεία χρειαζόμαστε, αν τα τρένα μας πήγαιναν τότε στην Θεσσαλονίκη σε μία ημέρα.
Σημασία είχαν μόνο οι προσλήψεις.
Ένα κράτος που ζούσε με δανεικά και αν δεν του έφθαναν οι θέσεις για διορισμούς ετοίμαζε νέα εκστρατεία στην Ελλάδα της Δύσης.
Την Ελλάδα τη γνωστή τότε και ως βιομηχανική, βιοτεχνική, μεταλλευτική, μεταλλουργική, ναυπηγική, χαλυβουργική αλλά και τουριστική και κατασκευαστική. Την Ελλάδα που τότε απασχολούσε (μαζί με το εμπόριο) πάνω από 3.000.000 άτομα έναντι των 800.000 που απασχολεί σήμερα.
Η δεύτερη μεγάλη επίθεση της Ελλάδας του ανατολικού μπλοκ προς την Ελλάδα της Δύσης έγινε το 1981 από το ΠΑΣΟΚ σε δύο μέτωπα.
Το πρώτο μέτωπο ήταν οι προβληματικές ιδιωτικές βιομηχανίες μέρος (όχι όλες) από τις οποίες τις πάσαραν έντεχνα οι ιδιοκτήτες τους στο κράτος και έφυγαν για την Ελβετία, την Αγγλία και το Λουξεμβούργο.
Το δεύτερο «μέτωπο» ήταν η σύσταση άχρηστων Οργανισμών μόνο για διορισμούς.
Περισσότεροι από 150 άχρηστοι Οργανισμοί προστέθηκαν σε άλλους τόσους μόνο για να βολευτεί ο νέος κομματικός στρατός που αντικατάστησε τον προηγούμενο.
Ήταν τότε που ο συνδικαλισμός αντικαταστάθηκε από τα «σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ».
Τα δανεικά όμως συνεχίστηκαν όπως συνεχίστηκαν και οι «κατακτήσεις» σε επιδόματα και παροχές.
Το ανατολικό μπλοκ της Ελλάδας στο μεγαλείο του αλλά πάντα με δανεικά. Το 2004 με το πρόσχημα των Ολυμπιακών και της «επανίδρυσης του κράτους» η Νέα Δημοκρατία έκανε νέα επίθεση στην Ελλάδα της Δύσης.
Την Ελλάδα της Δύσης στην άδεια εικόνα της οποίας συναντάς από τότε μόνο μεσάζοντες και κρατικοδίαιτους κεφαλαιούχους που έμαθαν να συντηρούνται από την Ελλάδα του ανατολικού μπλοκ χωρίς επενδύσεις και χωρίς σοβαρά κεφάλαια.
Σήμερα στα χέρια όμως του ΠΑΣΟΚ του 2009 οι δανειστές άλλαξαν στάση. Τώρα πρέπει να διαλυθεί τελείως η Ανατολική Ελλάδα (κατά το Ανατολική Γερμανία) και να αναστηθεί η Δυτική Ελλάδα ( κατά το Δυτική Γερμανία) όχι όμως με Γερμανικές προδιαγραφές.
Αλλά με αυτές που λειτουργούσε η Ελλάδα το 1950 μετά τον εμφύλιο.
capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου