Την πρώτη του ομιλία στη Βουλή των Ελλήνων πραγματοποίησε ο Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Κιλκίς Γιώργος Φραγγίδης εν όψη της σημερινής ψηφοφορίας για το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας.Το κείμενο της ομιλίας έχει ώς εξής:
Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Συγχωρέστε μου την συγκίνηση στο λόγο καθώς είναι η σημερινή η πρώτη μου ομιλία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ζητώ την κατανόηση σας καθώς πιστεύω ότι και εσείς βιώσατε τα ίδια έντονα συναισθήματα με εμένα στην πρώτη σας ομιλία ως βουλευτές του ελληνικού λαού.
Είμαι γιατρός και έρχομαι από το Κιλκίς, ένα τόπο τραχύ, δύσκολο και ξεχασμένο με ρίζες ενός ελληνισμού με μεγάλη ιστορία, του ποντιακού ελληνισμού. Ένα τόπο που λόγω των δυσκολιών του έχει γεννήσει ανθρώπους περήφανους δυνατούς που διέπρεψαν στο εξωτερικό. Ασχολούμαι με τα κοινά από τα φοιτητικά μου χρόνια και ο τίτλος του ενεργού πολίτη είναι για μένα συνθήκη ζωής.
Δυστυχώς μπαίνω στη Βουλή σε μια δύσκολη περίοδο για την πατρίδα μας αλλά αυτό με κάνει να αισθάνομαι ακόμη πιο έντονο το καθήκον να ανταποκριθώ στο ύψος των περιστάσεων. Οι πολίτες στο Κιλκίς, αναρωτιούνται γιατί φτάσαμε έτσι ξαφνικά ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία και τώρα συζητούμε για δανειακές συμβάσεις και μεσοπρόθεσμα προγράμματα. Αναρωτιούνται γιατί εδώ και αρκετά χρόνια βλέπουν και οι αγρότες αλλά και οι επιχειρηματίες του Κιλκίς το εισόδημα τους να μειώνεται συνεχώς. Οι βιομηχανικές περιοχές του νομού ερημώνουν προκειμένου τα εργοστάσια να μεταφερθούν – με δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες – σε βουλγαρικό και σκοπιανό έδαφος αφήνοντας πίσω ανέργους. Τα λέγαμε, τα φωνάζαμε αλλά πολλοί μας λοιδορούσαν ότι τάχα η οικονομία επιβάλλει τέτοιες λύσεις. Η σκόνη της απελπισίας έχει καθίσει εδώ και πολλά χρόνια πάνω από τα σπίτια του Κιλκίς.
Μια αίσθηση σάπιου που έρπονταν σε όλη τη χώρα, κατέληξε δυστυχώς όπως κάθε τραγωδία στα σημερινά αποτελέσματα στη χώρα μας, με όλα τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία να μας τορπιλίζουν με την είδηση ότι η Ελλάδα πτωχεύει. Από την άλλη η ΝΔ αφού εγκατέλειψε την εξουσία, σήμερα να συνεχίζει να αρνείται να δει την τραγική πραγματικότητα στην οποία οδήγησε τη χώρα τα 5,5 χρόνια διακυβέρνησής της και αντί να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν, πορεύεται με γνώμονα μόνο το κομματικό όφελος.
Και απέναντι σε αυτά, ένας Πρωθυπουργός, ο Γεώργιος Παπανδρέου με περίσσιο σθένος ψυχής λέει θα σώσουμε την πατρίδα από την καταστροφή και επιδίδεται σε ένα αγώνα χωρίς προηγούμενο. Το πολιτικό βάρος στις πλάτες του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης του μεγάλο. Και αυτό γιατί πρέπει να είναι δυσάρεστοι σε ένα κόσμο που μαστίζεται από την ανεργία, την ανασφάλεια, την έλλειψη ρευστότητας. Δυσάρεστοι όχι γιατί το επιθυμούν αλλά γιατί οι καταστάσεις το επιβάλλουν.
Από αυτό το αγώνα όμως νικητής θα βγεί μόνο ο ελληνικός λαός και σε αυτό τον αγώνα συμπαρατάσσομαι.
Είμαστε λοιπόν αυτή τη στιγμή στην κόψη του ξυραφιού, οι εταίροι μας ζητούν μέτρα και αξιοπιστία. Αποτέλεσμα είναι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα άδικο που δεν με εκφράζει προσωπικά, δεν είναι αυτό που ονειρευόμουν να ψηφίσω μπαίνοντας στη βουλή, δεν αγωνίστηκα ως πολιτικός για όσα μέσα αναφέρει.
Είναι ένα πρόγραμμα όμως έκτακτης ανάγκης και είναι πολυτέλεια- που δεν μπορούμε να έχουμε- το να μιλάμε για το αν μας ταιριάζουν ιδεολογικά αυτά τα μέτρα. Προφανώς και δεν μας ταιριάζουν. Αλλά όπως κάθε ΈΛΛΗΝΑΣ οικογενειάρχης αυτή τη στιγμή συμμαζεύει τα οικονομικά της οικογένειας του με επώδυνες αποφάσεις για τους ανθρώπους του, έτσι και η Κυβέρνηση πρέπει να συμμαζέψει τα οικονομικά του κράτους.
Η εναλλακτική λύση είναι μία, η χρεωκοπία. Αυτή δεν είναι λύση είναι μια κόλαση για τους αδύναμους και τους μικρομεσαίους που θα οδηγούσε σε κοινωνικές συγκρούσεις και την πατρίδα μας 50 χρόνια πίσω. Είναι μια επιλογή αυτοκτονίας. Είναι μια ΜΗ ΕΠΙΛΟΓΗ!
Με συναίσθηση της ιστορικής στιγμής, με πάγια πολιτική μου θέση αυτήν υπέρ των μη προνομιούχων στρωμάτων της κοινωνίας μας και βλέποντας το μέλλον του τόπου μας, το δικό μας και των παιδιών μας, δηλώνω ότι θα ψηφίσω το μεσοπρόθεσμο. Αυτό όμως δεν αποτελεί λευκή επιταγή για κανέναν. Αισθάνομαι, όπως όλοι φαντάζομαι σε αυτή την αίθουσα, τη δυσαρέσκεια, την αγανάκτηση ακόμα και την οργή των πολιτών. Θα πρέπει η κρίση να έχει αρχή, μέση και τέλος και αυτό να το πούμε στον ελληνικό λαό. Να του πούμε πότε είναι αυτό το τέλος. Να του δώσουμε ξανά ελπίδα. Να του προσφέρουμε ξανά προοπτική. Να γνωρίζει ότι η θυσίες του δεν πάνε χαμένες. Γι’ αυτό δεν υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο για χάσιμο. Γιατί κάθε δευτερόλεπτο που χάνουμε το παίρνουμε από την αγωνία των πολιτών, το παίρνουμε από τις νέες γενιές που περιμένουν από εμάς να τους μεταγγίσουμε δύναμη και ελπίδα. Γι’ αυτό ζητώ από τον Υπουργό Οικονομικών να συνεχιστούν οι προσπάθειες για την πάταξη της φοροδιαφυγής ώστε τα οριζόντια μέτρα να αντικατασταθούν όσο πιο σύντομα γίνεται με μέτρα που θα βαρύνουν εκείνους που διαχρονικά κρύβουν εισοδήματα και δεν πληρώνουν ότι τους αναλογεί, να ενισχυθεί το αίσθημα δικαιοσύνης στους πολίτες. Και ας είναι η κρίση στην Ελλάδα η αφορμή και η Ευρώπη να δει τον εαυτό της με άλλα μάτια. Με επίκεντρο τον άνθρωπο, χωρίς να άγεται και να φέρεται από δόγματα που προώθησαν τα προηγούμενα χρόνια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, δόγματα που παραμέρισαν τον πολίτη, παραμέρισαν και ακύρωσαν το ρόλο της πολιτικής. Έτσι φτάσαμε στο εντελώς παράδοξο να ιδιωτικοποιούνται τα κέρδη και κοινωνικοποιούνται οι ζημιές.
Πατριωτικό καθήκον σήμερα είναι να σωθεί η Ελλάδα, και σε αυτή την προσπάθεια απαραίτητη όσο ποτέ είναι η εθνική ομοψυχία.
Και εγώ σήμερα με την ψήφο μου, θα ανταποκριθώ σ’ αυτό που το πατριωτικό καθήκον μου επιτάσσει..
σας Ευχαριστώ
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι
Συγχωρέστε μου την συγκίνηση στο λόγο καθώς είναι η σημερινή η πρώτη μου ομιλία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, ζητώ την κατανόηση σας καθώς πιστεύω ότι και εσείς βιώσατε τα ίδια έντονα συναισθήματα με εμένα στην πρώτη σας ομιλία ως βουλευτές του ελληνικού λαού.
Είμαι γιατρός και έρχομαι από το Κιλκίς, ένα τόπο τραχύ, δύσκολο και ξεχασμένο με ρίζες ενός ελληνισμού με μεγάλη ιστορία, του ποντιακού ελληνισμού. Ένα τόπο που λόγω των δυσκολιών του έχει γεννήσει ανθρώπους περήφανους δυνατούς που διέπρεψαν στο εξωτερικό. Ασχολούμαι με τα κοινά από τα φοιτητικά μου χρόνια και ο τίτλος του ενεργού πολίτη είναι για μένα συνθήκη ζωής.
Δυστυχώς μπαίνω στη Βουλή σε μια δύσκολη περίοδο για την πατρίδα μας αλλά αυτό με κάνει να αισθάνομαι ακόμη πιο έντονο το καθήκον να ανταποκριθώ στο ύψος των περιστάσεων. Οι πολίτες στο Κιλκίς, αναρωτιούνται γιατί φτάσαμε έτσι ξαφνικά ένα βήμα πριν τη χρεοκοπία και τώρα συζητούμε για δανειακές συμβάσεις και μεσοπρόθεσμα προγράμματα. Αναρωτιούνται γιατί εδώ και αρκετά χρόνια βλέπουν και οι αγρότες αλλά και οι επιχειρηματίες του Κιλκίς το εισόδημα τους να μειώνεται συνεχώς. Οι βιομηχανικές περιοχές του νομού ερημώνουν προκειμένου τα εργοστάσια να μεταφερθούν – με δάνεια από τις ελληνικές τράπεζες – σε βουλγαρικό και σκοπιανό έδαφος αφήνοντας πίσω ανέργους. Τα λέγαμε, τα φωνάζαμε αλλά πολλοί μας λοιδορούσαν ότι τάχα η οικονομία επιβάλλει τέτοιες λύσεις. Η σκόνη της απελπισίας έχει καθίσει εδώ και πολλά χρόνια πάνω από τα σπίτια του Κιλκίς.
Μια αίσθηση σάπιου που έρπονταν σε όλη τη χώρα, κατέληξε δυστυχώς όπως κάθε τραγωδία στα σημερινά αποτελέσματα στη χώρα μας, με όλα τα ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία να μας τορπιλίζουν με την είδηση ότι η Ελλάδα πτωχεύει. Από την άλλη η ΝΔ αφού εγκατέλειψε την εξουσία, σήμερα να συνεχίζει να αρνείται να δει την τραγική πραγματικότητα στην οποία οδήγησε τη χώρα τα 5,5 χρόνια διακυβέρνησής της και αντί να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν, πορεύεται με γνώμονα μόνο το κομματικό όφελος.
Και απέναντι σε αυτά, ένας Πρωθυπουργός, ο Γεώργιος Παπανδρέου με περίσσιο σθένος ψυχής λέει θα σώσουμε την πατρίδα από την καταστροφή και επιδίδεται σε ένα αγώνα χωρίς προηγούμενο. Το πολιτικό βάρος στις πλάτες του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης του μεγάλο. Και αυτό γιατί πρέπει να είναι δυσάρεστοι σε ένα κόσμο που μαστίζεται από την ανεργία, την ανασφάλεια, την έλλειψη ρευστότητας. Δυσάρεστοι όχι γιατί το επιθυμούν αλλά γιατί οι καταστάσεις το επιβάλλουν.
Από αυτό το αγώνα όμως νικητής θα βγεί μόνο ο ελληνικός λαός και σε αυτό τον αγώνα συμπαρατάσσομαι.
Είμαστε λοιπόν αυτή τη στιγμή στην κόψη του ξυραφιού, οι εταίροι μας ζητούν μέτρα και αξιοπιστία. Αποτέλεσμα είναι το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα άδικο που δεν με εκφράζει προσωπικά, δεν είναι αυτό που ονειρευόμουν να ψηφίσω μπαίνοντας στη βουλή, δεν αγωνίστηκα ως πολιτικός για όσα μέσα αναφέρει.
Είναι ένα πρόγραμμα όμως έκτακτης ανάγκης και είναι πολυτέλεια- που δεν μπορούμε να έχουμε- το να μιλάμε για το αν μας ταιριάζουν ιδεολογικά αυτά τα μέτρα. Προφανώς και δεν μας ταιριάζουν. Αλλά όπως κάθε ΈΛΛΗΝΑΣ οικογενειάρχης αυτή τη στιγμή συμμαζεύει τα οικονομικά της οικογένειας του με επώδυνες αποφάσεις για τους ανθρώπους του, έτσι και η Κυβέρνηση πρέπει να συμμαζέψει τα οικονομικά του κράτους.
Η εναλλακτική λύση είναι μία, η χρεωκοπία. Αυτή δεν είναι λύση είναι μια κόλαση για τους αδύναμους και τους μικρομεσαίους που θα οδηγούσε σε κοινωνικές συγκρούσεις και την πατρίδα μας 50 χρόνια πίσω. Είναι μια επιλογή αυτοκτονίας. Είναι μια ΜΗ ΕΠΙΛΟΓΗ!
Με συναίσθηση της ιστορικής στιγμής, με πάγια πολιτική μου θέση αυτήν υπέρ των μη προνομιούχων στρωμάτων της κοινωνίας μας και βλέποντας το μέλλον του τόπου μας, το δικό μας και των παιδιών μας, δηλώνω ότι θα ψηφίσω το μεσοπρόθεσμο. Αυτό όμως δεν αποτελεί λευκή επιταγή για κανέναν. Αισθάνομαι, όπως όλοι φαντάζομαι σε αυτή την αίθουσα, τη δυσαρέσκεια, την αγανάκτηση ακόμα και την οργή των πολιτών. Θα πρέπει η κρίση να έχει αρχή, μέση και τέλος και αυτό να το πούμε στον ελληνικό λαό. Να του πούμε πότε είναι αυτό το τέλος. Να του δώσουμε ξανά ελπίδα. Να του προσφέρουμε ξανά προοπτική. Να γνωρίζει ότι η θυσίες του δεν πάνε χαμένες. Γι’ αυτό δεν υπάρχει ούτε δευτερόλεπτο για χάσιμο. Γιατί κάθε δευτερόλεπτο που χάνουμε το παίρνουμε από την αγωνία των πολιτών, το παίρνουμε από τις νέες γενιές που περιμένουν από εμάς να τους μεταγγίσουμε δύναμη και ελπίδα. Γι’ αυτό ζητώ από τον Υπουργό Οικονομικών να συνεχιστούν οι προσπάθειες για την πάταξη της φοροδιαφυγής ώστε τα οριζόντια μέτρα να αντικατασταθούν όσο πιο σύντομα γίνεται με μέτρα που θα βαρύνουν εκείνους που διαχρονικά κρύβουν εισοδήματα και δεν πληρώνουν ότι τους αναλογεί, να ενισχυθεί το αίσθημα δικαιοσύνης στους πολίτες. Και ας είναι η κρίση στην Ελλάδα η αφορμή και η Ευρώπη να δει τον εαυτό της με άλλα μάτια. Με επίκεντρο τον άνθρωπο, χωρίς να άγεται και να φέρεται από δόγματα που προώθησαν τα προηγούμενα χρόνια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης, δόγματα που παραμέρισαν τον πολίτη, παραμέρισαν και ακύρωσαν το ρόλο της πολιτικής. Έτσι φτάσαμε στο εντελώς παράδοξο να ιδιωτικοποιούνται τα κέρδη και κοινωνικοποιούνται οι ζημιές.
Πατριωτικό καθήκον σήμερα είναι να σωθεί η Ελλάδα, και σε αυτή την προσπάθεια απαραίτητη όσο ποτέ είναι η εθνική ομοψυχία.
Και εγώ σήμερα με την ψήφο μου, θα ανταποκριθώ σ’ αυτό που το πατριωτικό καθήκον μου επιτάσσει..
σας Ευχαριστώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου