ευρωβουλευτές.
Εκείνο που αιφνιδίασε τον κ. Τσίπρα ήταν η συντονισμένη αντίδραση από στελέχη πολλών πλευρών και όχι μόνο της αριστερής πτέρυγας, για τις υποψηφιότητες δύο κορυφαίων οικονομολόγων, του Γιάννη Βαρουφάκη και του Κώστα Λαπαβίτσα.
Οι περιπτώσεις των δύο οικονομολόγων δεν έφτασαν καν στις κάλπες της κεντρικής επιτροπής. Μετά από συνεννόηση της αριστερής πλατφόρμας του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη με το αριστερό κομμάτι της πλειοψηφικής τάσης (τη λεγόμενη στην κομματική αργκό... Αραρέν, σε αντιδιαστολή με τη... Δεξαρέν), με επικεφαλής τον κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο απερρίφθησαν μετ’ επαίνων και χωρίς να καταλάβει κανείς τον πραγματικό λόγο.
Κι όμως. Η ένταξη και των δύο οικονομολόγων στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ιδέα του ίδιου του κ. Τσίπρα. Ειδικά με τον κ. Βαρουφάκη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε συχνή επαφή και του είχε προτείνει να δώσει τη μάχη των ευρωκλογών με το ψηφοδέλτιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο κ. Βαρουφάκης είναι από τους βασικούς εμπνευστές και εισηγητές της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ, για παραμονή μεν στο ευρώ, αλλά με αίτημα την εφαρμογή κεϋνσιανών πολιτικών αμερικάνικης κοπής. Έχει βοηθήσει μάλιστα τον κ. Τσίπρα στις επαφές του με την αμερικανική πλευρά και ήταν από τους οργανωτές του ταξιδιού του την περασμένο Νοέμβριο στο Τέξας.
Για λόγους αυτοπροστασίας και με δεδομένη την εμπειρία του από πολιτικές διεργασίες, αλλά και τη γνώση του για τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Βαρουφάκης δήλωνε επισήμως ότι δεν ενδιαφέρεται, παρότι στο παρασκήνιο οι επαφές ήταν συνεχείς.
Από την άλλη πλευρά ο κ. Λαπαβίτσας θεωρείται εκ των υπέρμαχων της άποψης για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και είναι από τους κύριους εκφραστές του ευρωσκεπτικισμού στη χώρα μας. Σύμφωνα με πληροφορίες ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είχε ζητήσει να γίνουν επαφές και βολιδοσκοπήσεις για τη συμμετοχή του στο ευρωψηφοδέλτιο και έτσι προέκυψε το όνομά του στις σχετικές συζητήσεις.
Η στόχευση που είχαν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και το επιτελείο του ήταν απλή: Πέραν των ευρωλάγνων, όπως θεωρείται για παράδειγμα ο κ. Γιάννης Μηλιός, ο οποίος βρέθηκε τελικά στο ευρωψηφοδέλτιο, οι κύριοι Βαρουφάκης και Λαπαβίτσας εκφράζουν ουσιαστικά τις δύο βασικές προσεγγίσεις για το πώς αντιμετωπίζεται το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα.
Εκπροσωπούν διακριτές και σημαντικές οικονομικές σχολές, έχουν δε επικοινωνιακό χάρισμα, ιδίως ο κ. Βαρουφάκης. Θα επρόκειτο για μία ιδιόμορφη αμφίπλευρή οικονομική διεύρυνση, που θα επέτρεπε στον ΣΥΡΙΖΑ να απευθυνθεί σε όλες τις πλευρές και να στείλει πολλαπλά μηνύματα.
Ειδικά η επιστράτευση του κ. Λαπαβίτσα, που φαινομενικά δεν ταιριάζει στην μασίφ «φιλο-ευρώ» αντίληψη που έχει αυτή την περίοδο στην Κουμουνδούρου, κρίθηκε αναγκαία μετά τη μελέτη πολλών ερευνών κοινής γνώμης που καταδεικνύουν ένα συνεχώς αυξανόμενο ρεύμα ευρωεσκεπτικισμού στη χώρα μας. Σχεδόν το 50% των πολιτών διακατέχονται από έντονους προβληματισμούς έως απορριπτική διάθεση για την ευρωζώνη, ενώ το ποσοστό αυτό αυξάνει σημαντικά στην κομματική εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ.
Με συνοπτικές διαδικασίες
Το βέτο για τον κ. Βαρουφάκη προήλθε, όπως ήταν φυσικό από την πλευρά του κ. Λαφαζάνη, ενώ για τον κ. Λαπαβίτσα έθεσε θέμα ο κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος. Με συνοπτικές διαδικασίες κόπηκαν και οι δύο. Πολλοί όμως απόρησαν για το πώς είναι δυνατόν να αντιδρούν επιφανή κομματικά στελέχη, όταν οι ενδιαφερόμενοι, που υποτίθεται εκπροσωπούν δύο ακραία αντιπαρατιθέμενες σχολές σκέψης και απόψεις, δεν είχαν πρόβλημα ο ένας με τον άλλο.
Στους διαδρόμους κυκλοφόρησαν σενάρια για παρασκηνιακές διεργασίες ανάμεσα στην αριστερή πλατφόρμα και την αριστερή πτέρυγα της προεδρικής πλειοψηφίας και για ανταλλαγή... εκδουλεύσεων.
Ότι δηλαδή πραγματικό πρόβλημα με τον κ. Βαρουφάκη είχαν οι «τσιπρικοί» οικονομολόγοι, όπως ο κ. Τσακαλώτος, που θα υποσκελίζονταν πλέον από την παρουσία ενός δυναμικού και επικοινωνιακού εκπροσώπου της ίδιας αντίληψης, όπως είναι ο κ. Βαρουφάκης. Και ότι αντίστοιχα τον κ. Λαπαβίτσα δεν τον ήθελαν κατ’ ουσίαν τα στελέχη της αριστερής πτέρυγας, που επίσης θα έβρισκαν μπροστά τους έναν ισχυρό ανταγωνιστή στην έκφραση του ευρωσκεπτικισμού.
Απλά επειδή για προφανείς λόγους τα βέτο δεν μπορούσαν να προέλθουν από «φίλους», τη δουλειά ανέβαλαν να κάνουν οι εσωκομματικοί αντίπαλοι – σε μία διαδικασία που θυμίζει το σενάριο της ταινίας «αφεντικά για σκότωμα» όπου ο καθένας «καθαρίζει το αφεντικό του άλλου για να μην κινήσουν υποψίες!
Στην Κουμουνδούρου μιλούν για μηχανισμούς και κομματικές γραφειοκρατίες, που απέτρεψαν τα ανοίγματα και την ανακατανομή ρόλων και εξουσιών, όμως είναι πλέον πολύ αργά για δάκρυα.
Θέσεις, ρόλοι και επιρροές
Ο φόβος προσώπων μήπως χαθούν θέσεις, ρόλοι και επιρροές, τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ένα μεγάλο πολιτικό «μαγαζί» και διεκδικεί κυβερνητική εξουσία, φαίνεται ότι ήταν η αίτια που κόπηκαν στην ψηφοφορία της κεντρικής επιτροπής και οι πανεπιστημιακοί κύριοι Γιάννης Μυλόπουλος και Τριαντάφυλλος Αλμπάνης.
Το χορό των αντιδράσεων έσυρε, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και τις πληροφορίες το πανίσχυρο πανεπιστημιακό κατεστημένο, που υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν ήθελε ανακάτεμα της τράπουλας.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις χρειάστηκε να συμπλεύσουν όμως ένα μέρος της πλειοψηφίας με την αριστερή πλατφόρμα.
Πρόκειται για διεργασίες που έχουν ανησυχήσει το προεδρικό επιτελείο, το οποίο βλέπει ότι αμφισβητούνται πλέον ευθέως επιλογές του κ. Αλέξη Τσίπρα από στελέχη της πλειοψηφίας.
Πηγή : protothema.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου