Μετά την Ελλάδα ο μεγάλος ασθενής της Ευρωζώνης θα είναι η Φινλανδία σύμφωνα με άρθρο της Financial Times,
καθώς η φινλανδική οικονομία διανύει τον τρίτο συνεχή χρόνο οικονομικής
συρρίκνωσης. Η χώρα θα προχωρήσει σε γενικές εκλογές τον Απρίλιο και το
ερώτημα είναι εάν αυτή η ζοφερή προοπτική θα
ωφελήσει τους Αληθινούς Φινλανδούς, το εθνικιστικό κόμμα που σόκαρε την Ευρώπη το 2011, όταν βγήκε τρίτο στις εκλογές αποσπώντας το 19% των ψήφων.
Η περίπτωση της Φινλανδίας είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς οι προκαταλήψεις και οι υπεραπλουστεύσεις έρχονται αντιμέτωπες με την πολυπλοκότητα της οικονομικής πραγματικότητας στην ευρωζώνη. Αφού ξέσπασε η ελληνική κρίση χρέους το 2009, οι προφήτες διαίρεσαν την ευρωζώνη σε δύο μέρη: στο μπλοκ του Βορρά, όπου οι πιστώτριες χώρες υποτίθεται πως χαρακτηρίζονται από οικονομική αποδοτικότητα, δημοσιονομική ισχύ και σεβασμό προς το νόμο και το μπλοκ του Νότου των οφειλετών χωρών που υποτίθεται ότι χαρακτηρίζονται από οικονομική αδυναμία, ασωτία στα δημοσιονομικά και καπατσοσύνη στην παράκαμψη των νόμων.
Από γεωγραφικής και πολιτισμικής άποψης, η Φινλανδία ανήκε στο μπλοκ του Βορά. Η Φινλανδία επέμενε περισσότερο από τη Γερμανία στην επιβολή σκληρών προϋποθέσεων στην Ελλάδα για το πρόγραμμα στήριξης. Εν τω μεταξύ, η δική της οικονομίας βυθιζόταν. Τώρα, το ΑΕΠ της συρρικνώνεται, η επιχειρηματική εμπιστοσύνη είναι χαμηλά και – ω, φρίκη της φρίκης – το δημόσιο χρέος αυξάνεται.
Ο Alexander Stubb, ο πρωθυπουργός της χώρας, δήλωσε τον Αύγουστο πως η Φινλανδία, όπως η Ιαπωνία στη δεκαετία του 1990, βρίσκεται στο μέσον μίας «χαμένης δεκαετίας». Όταν η χώρα έχασε την πιστοληπτική αξιολόγηση του τριπλού «Α» από την Standard & Poor’s τον Οκτώβριο, είπε στους Φινλανδούς ότι η «χρυσή εποχή» -που διήρκεσε από το 2000 έως το 2008 – είχε τελειώσει και πως χρειάζεται «να χτίσουμε μία νέα Φινλανδία».
Όλα δείχνουν πως ο κεντροδεξιός Εθνικός Συνασπισμός του κ. Stubb θα υποστεί ήττα στις εκλογές. Εν αντιθέσει με το 2011 όμως, οι Αληθινοί Φινλανδοί δυσκολεύονται να εκμεταλλευθούν τη χαμηλή δημοτικότητα της κυβέρνησης. Δημοσκόπηση που έγινε στις 21 Νοεμβρίου έφερε το κόμμα στην τέταρτη θέση με 16,2%, πίσω από το φιλελεύθερο αντιπολιτευόμενο «Κέντρο», ένα από τα παραδοσιακά κόμματα της χώρας, που φέρεται να αποσπά το 25,4%. Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, την Ισπανία, ακόμη και τη Γαλλία, τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα στη Φινλανδία φαίνεται πως αντιμετωπίζουν την λαϊκιστική παλίρροια. Κι αυτό δίνει ελπίδα, ότι μετά τις εκλογές του Απριλίου, η Φινλανδία μπορεί να βάλει τις βάσεις για μία νέα «χρυσή εποχή», εξασφαλίζοντας ότι θα διατηρήσει τη φήμη της δημιουργικότητας και της ψύχραιμης αποδοτικότητας.
thepaper
ωφελήσει τους Αληθινούς Φινλανδούς, το εθνικιστικό κόμμα που σόκαρε την Ευρώπη το 2011, όταν βγήκε τρίτο στις εκλογές αποσπώντας το 19% των ψήφων.
Η περίπτωση της Φινλανδίας είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πώς οι προκαταλήψεις και οι υπεραπλουστεύσεις έρχονται αντιμέτωπες με την πολυπλοκότητα της οικονομικής πραγματικότητας στην ευρωζώνη. Αφού ξέσπασε η ελληνική κρίση χρέους το 2009, οι προφήτες διαίρεσαν την ευρωζώνη σε δύο μέρη: στο μπλοκ του Βορρά, όπου οι πιστώτριες χώρες υποτίθεται πως χαρακτηρίζονται από οικονομική αποδοτικότητα, δημοσιονομική ισχύ και σεβασμό προς το νόμο και το μπλοκ του Νότου των οφειλετών χωρών που υποτίθεται ότι χαρακτηρίζονται από οικονομική αδυναμία, ασωτία στα δημοσιονομικά και καπατσοσύνη στην παράκαμψη των νόμων.
Από γεωγραφικής και πολιτισμικής άποψης, η Φινλανδία ανήκε στο μπλοκ του Βορά. Η Φινλανδία επέμενε περισσότερο από τη Γερμανία στην επιβολή σκληρών προϋποθέσεων στην Ελλάδα για το πρόγραμμα στήριξης. Εν τω μεταξύ, η δική της οικονομίας βυθιζόταν. Τώρα, το ΑΕΠ της συρρικνώνεται, η επιχειρηματική εμπιστοσύνη είναι χαμηλά και – ω, φρίκη της φρίκης – το δημόσιο χρέος αυξάνεται.
Ο Alexander Stubb, ο πρωθυπουργός της χώρας, δήλωσε τον Αύγουστο πως η Φινλανδία, όπως η Ιαπωνία στη δεκαετία του 1990, βρίσκεται στο μέσον μίας «χαμένης δεκαετίας». Όταν η χώρα έχασε την πιστοληπτική αξιολόγηση του τριπλού «Α» από την Standard & Poor’s τον Οκτώβριο, είπε στους Φινλανδούς ότι η «χρυσή εποχή» -που διήρκεσε από το 2000 έως το 2008 – είχε τελειώσει και πως χρειάζεται «να χτίσουμε μία νέα Φινλανδία».
Όλα δείχνουν πως ο κεντροδεξιός Εθνικός Συνασπισμός του κ. Stubb θα υποστεί ήττα στις εκλογές. Εν αντιθέσει με το 2011 όμως, οι Αληθινοί Φινλανδοί δυσκολεύονται να εκμεταλλευθούν τη χαμηλή δημοτικότητα της κυβέρνησης. Δημοσκόπηση που έγινε στις 21 Νοεμβρίου έφερε το κόμμα στην τέταρτη θέση με 16,2%, πίσω από το φιλελεύθερο αντιπολιτευόμενο «Κέντρο», ένα από τα παραδοσιακά κόμματα της χώρας, που φέρεται να αποσπά το 25,4%. Εν αντιθέσει με την Ελλάδα, την Ισπανία, ακόμη και τη Γαλλία, τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα στη Φινλανδία φαίνεται πως αντιμετωπίζουν την λαϊκιστική παλίρροια. Κι αυτό δίνει ελπίδα, ότι μετά τις εκλογές του Απριλίου, η Φινλανδία μπορεί να βάλει τις βάσεις για μία νέα «χρυσή εποχή», εξασφαλίζοντας ότι θα διατηρήσει τη φήμη της δημιουργικότητας και της ψύχραιμης αποδοτικότητας.
thepaper
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου