Πόσο πολιτικός τυχοδιώκτης και πόσο "λιγούρι" της εξουσίας μπορείς να είναι κάποιος ριζοσπάστης αριστερός (τρομάρα του) όταν φτιάχνει δυο φορές κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ και όταν έρχεται η δημοσκοπική κατρακύλα να ψάχνει σανίδα σωτηρίας στην απλή αναλογική κι ας
Πόσο πολιτικά αμοραλιστής και ακραία κυνικός μπορεί να είναι ο ίδιος όταν αναζητά, με την ίδια άνεση, τις ψήφους της Χρυσής Αυγής και του ΚΚΕ και στη συνέχεια του ΠΑΣΟΚ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ προκειμένου να πετύχει τον μαγικό αριθμό 200 που θα τον απαλλάξει οριστικά από τον φόβο του Ειδικού Δικαστηρίου για τα 100 δισεκατομμύρια που κόστισε στο λαό η διακυβέρνησή του;
Και ποια είναι η δημοκρατική του ευαισθησία για την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος όταν παραμένουν άθικτες οι μεγάλες εκλογικές περιφέρειες της διαπλοκής και ο σταυρός προτίμησης της πελατειακής εξαχρείωσης;
Και πόσο άραγε περιφρονεί και αντιπαθεί τη θεσμική συγκρότηση της χώρας όταν, τελείως αδίστακτα, μεταθέτει συλλήβδην στο Δικαστικό Σώμα και τους Λειτουργούς του που διακαώς θα ήθελε να ελέγξει, τις ευθύνες της κυβέρνησής του που στάθηκε ανίκανη να μεταφράσει επί ένα χρόνο και πλέον κάποια έγγραφα για μια υψίστης σημασίας δίκη;
Αυτός έχει ονοματεπώνυμο. Το οποίο ο βάναυσα εξαπατηθείς λαός δεν πρέπει να ξεχάσει. Τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες εκλογές
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου