Τα σημεία συναντίληψης μεταξύ ΕΕ και εθνικών εμπειρογνωμόνων εντοπίζονται στη μείωση του ελάχιστου ποσοστού πτώσης του εισοδήματος από το 30% στο 20%, προκειμένου για την ενεργοποίηση του μηχανισμού αποζημίωσης του αγρότη για απώλειες.
Επίσης, στην ελαστικοποίηση του ορισμού του «ενεργού αγρότη» και της «αρνητικής λίστας» για το ποιος δύναται να λάβει ενισχύσεις σε μία χώρα. Ωστόσο, ισχύει ο πρόσφατος συμβιβασμός του Συμβουλίου στη Μάλτα ότι η λίστα αυτή παύει να είναι υποχρεωτική μετά το 2018. Συναντίληψη, ακόμη, υπάρχει ως προς τη λειτουργία των χρηματοδοτικών εργαλείων, την απλούστευση της εθνικής βοήθειας για τα οπωροκηπευτικά και το λεγόμενο μηχανισμό δημοσιονομικής πειθαρχίας, που περνάει εξολοκλήρου στην Επιτροπή.
Υπάρχουν, όμως, και θέματα, όπου οι διαφωνίες παραμένουν. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται:
- Η διαφωνία κάποιων χωρών με την πρόταση της Επιτροπής για την εφαρμογή του λεγόμενου Πρασινίσματος.
- Η άποψη κάποιων ότι η ελαστικότητα εφαρμογής των μέτρων για τη διευκόλυνση των νέων αγροτών πρέπει να αφορά μόνο τα μέτρα του ΠΑΑ και όχι την κατανομή των άμεσων ενισχύσεων.
- Η διαφωνία σε σχέση με την πρόταση της Επιτροπής για το «50/50», δηλαδή την κάλυψη των ποσών που δεν θα εισπραχθούν σε μία τετραετία και αφορούν παράνομες πληρωμές. Ενώ η πρόταση της Επιτροπής ήταν τα ποσά αυτά να κατανέμονται μεταξύ του κράτους-μέλους και του Κοινοτικού Προϋπολογισμού, παραμένει η ισχύουσα νομοθεσία και η αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
Όλοι, πλέον, περιμένουν τις συζητήσεις του Ευρωκοινοβουλίου τον Ιούνιο. Και εμείς, ως χώρα, χάσαμε, για μία ακόμη φορά, τη δυνατότητα ενός σοβαρού δημόσιου διαλόγου.
ypaithrosδημοσιεύτηκε στην «υχ» στις 13/4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου